Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 10-11-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τίτον κεφ. α΄ 5 - 14

α΄ 5 - 14






Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Κα΄ 28 - 33

Κα΄ 28 - 33




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο

Μακαρισμός πρῶτος

  Aγα­πη­τοί μου, ἄν θά θέλαμε νά εἴμαστε ὁλοκλη­ρω­μένοι πνευματικά ἄνθρωποι, ὅ­πως μᾶς θέ­λει ὁ Χρι­στός, θά ἔ­πρε­πε νά με­λε­τᾶ­με, ἀλλά καί νά ζοῦ­με, τήν ἐ­πί τοῦ ὄ­ρους ὁ­μι­λί­α τοῦ Κυ­ρί­ου μας, καί εἰ­δι­κό­τε­ρα τούς ἐν­νέ­α μα­κα­ρι­σμούς, πού νο­μί­ζω ὅτι εἶ­ναι γνω­στοί σέ ὅ­λους. Ἐ­πί πλέ­ον ἐδῶ, ἔ­χου­με ἀσφαλῶς καί τόν Νο­μο­θέ­τη, πού εἶ­ναι τό τέ­λει­ο ὑ­πό­δειγ­μα, τόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό. Καί ἐ­πει­δή ὁ Κύ­ριος ἔ­γι­νε τέ­λει­ος ἄν­θρω­πος, αὐ­τό ση­μαί­νει ὅ­τι καί ὁ ἄνθρωπος ἔχει τή δυ­να­τό­τη­τα νά κάνει πράξη ὅ­σα εἶ­πε Ἐ­κεῖ­νος.

Ἡ ἐ­πί τοῦ ὄ­ρους ὁ­μι­λί­α λοι­πόν εἶναι τέ­λει­ος νό­μος, ἀν­θρώ­πι­να ἐ­φι­κτός, δη­λα­δή πραγματοποιήσιμος. Δέν μπο­ρεῖ νά πεῖ κα­νείς ὅ­τι αὐτός ὁ νόμος ἀποτελεῖ ὑ­πε­ράν­θρω­πη κα­τά­θε­ση ἐκ μέρους τοῦ νομοθέτου, καί εἶναι ὑ­πε­ράν­θρω­πος καί ἀκατόρθωτος στήν ἐφαρμογή του. Ὄχι· εἶναι ἀν­θρώ­πι­να ἐ­φι­κτός νό­μος, ἀλ­λά καί σω­τή­ριος.

Ὅ­ταν ὁ Χρι­στός ὁλοκλήρωσε τούς μα­κα­ρι­σμούς, πού περιλαμβάνονται στήν ἐ­πί τοῦ ὄ­ρους ὁ­μι­λί­α Του, εἶ­πε: «Ἔ­σε­σθε οὖν ὑ­μεῖς τέ­λει­οι, ὥ­σπερ ὁ πα­τὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐ­ρα­νοῖς τέ­λει­ός ἐ­στιν»^[1]. Αὐ­τό πού φαί­νε­ται πο­λύ μα­κρι­νό, κι ὅ­μως εἶ­ναι ἀ­λη­θινό, δη­λα­δή ἡ τε­λει­ό­τη­τα, εἶ­ναι δυ­να­τόν νά ἐπιτευχθεῖ! Τό λέ­ει ὁ Κύ­ριος: «Νά γί­νε­τε τέ­λει­οι , ὅ­πως καί ὁ Πα­τέ­ρας σας ὁ οὐ­ρά­νιος εἶ­ναι τέ­λει­ος»! Αὐτό ὅμως δεί­χνει καί τό πό­σο μα­κριά εἴ­μα­στε ἀπό τήν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τοῦ νά βιώσουμε τό Εὐ­αγ­γέ­λιο.

Μέ τόν νό­μο Του αὐ­τόν ὁ Κύ­ριος μᾶς δί­νει τή δυ­να­τό­τη­τα νά φτάσουμε στό κα­θ’  ὁ­μοί­ω­σιν, πού, με­τά ἀπό τήν πτώ­ση μας στόν Πα­ρά­δει­σο, δέν μπο­ρέ­σα­με νά τό κά­νου­με πράξη.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Τὸ ἁµάρτηµα τῆς κατακρίσεως

Τὸ ἁµάρτηµα τῆς κατακρίσεως

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

 

ΕΝΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟ φαινόµενο στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι καί ἡ κατάκριση. Ὁ ἕνας παρατηρεῖ τή ζωή τοῦ ἄλλου καί συµπεραίνει γιά τό χαρακτήρα του καί τό ἦθος του. Συνήθως ἡ κατάκριση στηρίζεται σέ ἐσφαλµένα δεδοµένα καί δηµιουργεῖ καταστάσεις, πού πληγώνουν βαθιά. Ἡ κατάκριση µοιάζει µέ δίστοµο µαχαίρι, πού ἀνοίγει µεγάλες πληγές.

 Πρέπει νά εἶναι κανείς πολύ προσεκτικός, γιά νά µή παρασύρεται στό φοβερό πάθος τῆς κατάκρισης. Χρειάζεται νά ἔχει αὐτοσυγκράτηση καί ἀπεριέργεια. Νά µή γίνεται δέκτης σχολίων καί πληροφοριῶν εἰς βάρος τῶν ἀδελφῶν του. Νά ἀρνεῖται αὐτά πού τοῦ λένε. Νά βάζει πάντα ἕνα ἐρωτηµατικό, ὅπως συµβούλευε ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Νά ἀµφισβητεῖ τά ὅσα τοῦ λένε «καλοπροαίρετοι» ἄνθρωποι γιά τρίτους, µέ τούς ὁποίους δέν ἔχει προσωπική ἐπικοινωνία. Ἐξάλλου ἡ ἀπρόσεκτη ζωή τῶν ἄλλων δέν ἔχει κανένα ἐνδιαφέρον.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ. ΠΩΣ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΥΤΗ.«Ὁ Θεός θέλει νΆ ὑποφέρει ὁ Μοτοβίλωφ... Αὐτά τά βάσανα ὅμως δέν εἶναι γιά ἀπώλεια ἀλλά γιά σωτηρία».

«Ό Θεός θέλει να υποφέρει ό Μοτοβίλωφ... Αυτά τά βάσανα όμως δεν είναι για απώλεια αλλά για σωτηρία».

Όταν τά σκεφτόμουν όλα αυτά, μου εμφανίστηκε ο άγιος Μητροφάνης, και μου είπε: “Μου κάνει εντύπωση το έξης: ενώ εσύ ο ίδιος μπορείς εύκολα να διώξεις το δαιμόνιο από τον Μοτοβίλωφ όμως δεν το κάνεις. Ξέρεις καλά ότι αν παρακαλούσες τον Θεό θα σε άκουγε αμέσως και θα έκανε αυτό πού θα Του ζητούσες διότι σε ακούει ο Θεός, όπως και εμένα. Και όμως από ταπείνωση δεν το έκανες. Και τώρα σκέφτεσαι γιατί εγώ δεν εκβάλλω το δαιμόνιο. Λες ότι μπορεί να έχασα την πίστη μου αλλά αυτό είναι αδύνατον διότι βρίσκομαι σε άλλο κόσμο όπου βλέπω πρόσωπο προς πρόσωπο Εκείνον. Μου έδωσε τόση χάρη ό Κύριος ο Θεός ώστε θα έφτανε μόνον να φυσήξω και το δαιμόνιο θα έφευγε αμέσως από τον Μοτοβίλωφ. Αλλά να ξέρεις ότι έτσι θέλει ο Θεός, αυτή είναι η Πρόνοιά Του, άγνωστη ακόμα και στους Αγγέλους Του. Ο Θεός θέλει να υποφέρει ο Μοτοβίλωφ. Τά βάσανά του είναι θάνατος πριν το θάνατο και κόλαση πριν την κρίση. Αυτά τά βάσανα, όμως, δεν είναι για απώλεια αλλά για σωτηρία.

Ψήφισμα διαμαρτυρίας τῶν κληρικῶν τῆς Ἱ.Μητροπόλεως Φλωρίνης, κατά τοῦ ὑπό ψήφιση νομοσχεδίου περί «ἐλεύθερης συμβίωσης»

Ψήφισμα διαμαρτυρίας των κληρικών της Ι.Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας κατά του υπό ψήφιση νομοσχεδίου περί «ελεύθερης συμβίωσης»

 

Σήμερα, Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015, πραγματοποιήθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου πόλεως Φλωρίνης Ἱερατικὸ Συνέδριο τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Θεοκλήτου.

Μεταξὺ τῶν ἄλλων, ὁ Σεβασμιώτατος ἐνημέρωσε τοὺς παρευρισκομένους κληρικοὺς γιὰ τὸ νομοσχέδιο ποὺ προωθεῖ ἡ Κυβέρνηση τῆς χώρας μας σχετικὰ μὲ τὸ«Σύμφωνο Συμβίωσης», τὸ ὁποῖο θὰ ἐπεκτείνεται καὶ στοὺς ὁμοφυλοφίλους.

Μετὰ ἀπὸ πρόταση τοῦ Σεβασμιωτάτου, τὸ Συνέδριο ἀποφάσισε ὁμόφωνα νὰ ἐκδώσει ψήφισμα διαμαρτυρίας κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ νομοσχεδίου καὶ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση νὰ τὸ ἀποσύρει γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους:

Τό προμήνυμα τοῦ τέλους. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Μια μέρα, μετά τήν ἀπόλυση τῆς ἐκκλησίας, τόν εἶδα πολύ βαρύθυμο καί σκεφτικό. Καθόταν ἀπόμερα, ἀμίλητος, «ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματος»¹⁷⁵. Τό πρόσωπό του τή μιά στιγμή ρόδιζε σάν τριαντάφυλλο καί τήν ἄλλη σκοτείνιαζε. Πρῶτα χαμογελοῦσε κι ἔπειτα σοβάρευε. Ἦταν φανερό πώς τό ἀπασχολοῦσε κάποιο πολύ σπουδαῖο ζήτημα. Λές κι ἔκανε συμβούλιο μέ τόν ἑαυτό του.

Πολύ παραξενεμένος ἀπ’ αὐτό, τόν πλησίασα δειλά καί τόν ρώτησα τί τοῦ συμβαίνει. Δέν ἀπόκριθηκε ἀμέσως. Σέ δεύτερη ἐρώτησή μου, σήκωσε ἀργά τά μάτια του, μέ κοίταξε ἐπίμονα καί εἶπε ἤρεμα:

Θερμοὶ καὶ σταθεροὶ στὴν προσευχὴ

 

Ὁ δρόμος τῆς παρούσης ζωῆς ποὺ καλούμαστε νὰ βαδίσουμε, εἶναι καὶ ἀνηφορικὸς καὶ δύσβατος καὶ ἐπικίνδυνος. Ὁ σοφὸς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης παρατηρεῖ: «Ἐπίγνωθι ὅτι ἐν μέσῳ παγίδων διαβαίνεις, καὶ ἐπὶ ἐπάλξεων πόλεων περιπατεῖς» (Σ. Σειρ. θ΄ 13)· γνώριζε καλὰ ὅτι περνᾶς μέσα ἀπὸ παγίδες καὶ περπατᾶς πάνω σὲ ἐπάλξεις φρουρίων πόλεων, ποὺ εἶναι ἐκτεθειμένες στὰ βλήματα ἐκείνων ποὺ τὶς πολιορκοῦν. Ὡστόσο μεγάλος βοηθὸς γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση ὅλων αὐτῶν τῶν δυσκολιῶν, τῶν ἐμποδίων καὶ τῶν κινδύνων εἶναι ἡ προσευχή. Σ’ αὐτὴν νὰ προσφεύγουμε καὶ νὰ ἐπιμένουμε συνεχῶς.

   Ἐὰν ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ὅπλο μας σὲ καιροὺς εἰρηνικοὺς καὶ ὁμαλούς, σὲ καιροὺς ποὺ ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀποστασία καὶ τὸ σαρκικὸ φρόνημα ὀργιάζουν κυριολεκτικά, ὅπως εἶναι οἱ δικοί μας, ἡ προσευχὴ εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητη. Εἶναι ἐπείγουσα ἀνάγκη τὸ ὅπλο αὐτὸ νὰ μὴ φύγει ἀπὸ τὰ χέρια μας. Διότι ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα καὶ ἡ νοοτροπία τοῦ κόσμου γεννοῦν στὴν ψυχὴ ἀμφιβολίες ὡς πρὸς τὴν πίστη, δημιουργοῦν ράθυμη χαυνότητα καὶ αἰσθήματα ἀπογοητεύσεως ὅτι τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ διορθωθεῖ.

ΠΑΤΗΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ. ΣΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ 28/10/2015. Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΡΑΧΑΜΙΟΥ. ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ; «Finis Graeciae;» (Τό τέλος τῆς Ἑλλάδος;).

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/12/28102015-2015-finis-graeciae.html

Γιὰ τὴ Γενοκτονία τῶν ἀδελφῶν μας Ποντίων

Ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας κ. Φίλης συντάραξε τὸν τελευταῖο καιρὸ τὸ Πανελλήνιο μὲ τὶς δηλώσεις του γιὰ τὴ Γενοκτονία τῶν Ποντίων. Φαίνεται ὅτι ἀγνοεῖ τὸ «ὅτι ἡ Γενοκτονία τῶν Ποντίων ἔχει ἀναγνωριστεῖ ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο ἤδη ἀπὸ τὸ 1994».

    Καὶ ἐνῶ ξεσηκώθηκαν ἐναντίον του ὅλοι οἱ Σύλλογοι τῶν Ποντίων ποὺ ἐκπροσωποῦν παγκοσμίως ἕνα ἑκατομμύριο περίπου Πον­τίους, αὐτὸς ἐπιμένει στὴν ἄποψή του ὅτι δὲν ἔγινε Γενοκτονία! Προχώρησε μάλι­στα τελευταῖα καὶ σὲ μία ἀπόφαση ποὺ εἶναι προσβολὴ πρὸς τὴν Ἱστορία. Ὡς Ὑπουργὸς Παιδείας διέταξε «τὴν ἀφαίρεση τοῦ κεφαλαίου γιὰ τὸν παρευξείνιο Ἑλληνισμὸ ἀπὸ τὴ διδακτέα ὕλη τῆς Γ΄ Λυκείου, ἐντὸς τοῦ ὁποίου ἀναπτύσσονται καὶ τὰ ἱστορικὰ γεγονότα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων. Ἡ ἀφαίρεση αὐτὴ ἔγινε αἰφνιδιαστικὰ καὶ ἀναιτιολόγητα». Σχετικὰ μὲ τὴν πράξη αὐτὴ κατέθεσε ἐρώτηση στὴ Βουλὴ ὁ πρώην πρύτανης τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ νῦν βουλευτὴς Ἐπικρατείας κ. Θεόδωρος Φορτσάκης.

«Χαῖρε πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος·»

Θεοτοκίον Δογματικόν.

Ἦχος β΄.

Χαῖρε πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος·

χαῖρε τεῖχος καί σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς σέ·

χαῖρε ἀχείμαστε λιμήν καί Ἀπειρόγαμε·

ἡ τεκοῦσα ἐν σαρκί τόν Ποιητήν σου καί Θεόν, πρεσβεύουσσα μή ἐλλείπῃς, ὑπερ τῶν ἀνυμνούντων, καί προσκυνούντων τόν τόκον σου.