Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 04-05-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 7 - 16

ιγ΄ 7 - 16

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Α΄ 35 - 52

Α΄ 35 - 52

 

  Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

« Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου μέσα στήν Ἐκκλησία». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Ὁμιλία στίς 23-09-2015
(Σύναξη στὸ Ἐνοριακό κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης)

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_31.html

   Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γεννιόμαστε ἄρρωστοι γιατί ἔχουμε τήν κληρονομιά τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὕας. Αὐτοί τοποθετήθηκαν ἀπό τόν Θεό μέσα στόν Παράδεισο, τούς ἔδωσε τή Χάρη Του, τό Ἅγιο Πνεῦμα, ψυχή καί σῶμα καί τήν δυνατότητα ἀπό τό λίαν καλῶς πού ἦταν, νά φτάσουν στό ἄριστα. Ἡ μόνη ὑπακοή πού τούς ἔβαλε νά κάνουν, ἦταν νά μήν φᾶνε ἀπό ἕνα δέντρο, τό δέντρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Δέν τηρήσαμε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὕα ἁμάρτησαν.

   Ὁ Θεός παρ’ ὅλη τήν ἀνυπακοή, προσπάθησε νά μᾶς βοηθήσει κάνοντας μεταξύ μας διάλογο. Ἐμεῖς ὅμως προσπαθήσαμε νά δικαιολογηθοῦμε. Ὁ Ἀδάμ ἔριξε τό φταίξιμο στήν Εὕα καί ἡ Εὕα στό φίδι. Βλέποντας ὁ Θεός ὅτι δέν μετανοοῦμε ἀπό ἐγωισμό καί ὑπερηφάνεια, μᾶς ἔβγαλε ἀπό τόν Παράδεισο καί πέσαμε στήν κατάσταση τῆς ἁμαρτίας, τῆς φθορᾶς, τῆς κυριαρχίας τοῦ διαβόλου πάνω στόν ἄνθρωπο καί τῆς κυριαρχίας τοῦ θανάτου.

Ὁμιλία στὴν Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως_mp3

Π. Σάββας 2013-12-21_Ὁμιλία στὴν Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-12-2013 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός δεύτερος (Μέρος Α΄)

Τήν περασμένη φορά εἴχαμε ἀναφερθεῖ στόν πρῶ­το μα­κα­ρισμό, καί ἀπόψε, μέ τή βο­ή­θεια τοῦ Θε­οῦ, θά μιλή­σου­με γιά τόν δεύτερο.

Ὁ Κύ­ριος λέ­ει: «Μα­κά­ριοι οἱ πεν­θοῦν­τες , ὅ­τι αὐ­τοὶ πα­ρα­κλη­θή­σον­ται»^[1]. Εἶ­ναι εὐ­τυ­χι­σμέ­νοι ἐκεῖ­νοι πού πεν­θοῦν, για­τί αὐ­τοί θά πα­ρη­γο­ρη­θοῦν.

Ὁ­μο­λο­γου­μέ­νως ὑ­πάρ­χουν πα­ρά­δο­ξα σχή­μα­τα μέ­σα στόν λό­γο τοῦ Θε­οῦ. Εἶ­ναι εὐ­τυ­χεῖς, λέ­ει, ἐ­κεῖ­νοι πού πεν­θοῦν. Δέν εἶ­ναι ἀν­τι­φα­τι­κό; Πῶς μπο­ρεῖ κα­νείς νά εἶ­ναι εὐ­τυ­χισμένος, ὅταν πεν­θεῖ, ὅ­ταν λυ­πᾶ­ται; Ἡ λύ­πη, ὁ πό­νος, τό πέν­θος εἶ­ναι στοι­χεῖ­α πού ἀντι­στρα­τεύ­ον­ται στή μα­κα­ρι­ό­τη­τα, δη­λα­δή στήν εὐ­τυ­χί­α. Καί, ἀκόμα, πῶς μα­κα­ρί­ζει ὁ Κύ­ριος τό πέν­θος –ἡ λέξη πέν­θος ἔ­χει εὐ­ρεῖ­α ση­μα­σί­α– ὅ­ταν ὁ ἴδιος ἔ­χει φυ­τέψει μέ­σα στήν ἀν­θρώ­πι­νη ψυ­χή τήν ἀ­να­ζή­τη­ση τῆς εὐ­τυ­χί­ας; Ὁ ἄν­θρω­πος φύ­σει, δη­λα­δή ἀπό τή φύση του, ἀ­να­ζη­τᾶ τήν εὐ­τυ­χί­α, για­τί ἀ­κρι­βῶς αὐ­τή ἡ ἀ­να­ζή­τη­ση εἶ­ναι φυ­τε­μέ­νη μέ­σα του. Μή ξεχνᾶμε βέβαια ὅτι καί ὁ πα­λιός Πα­ρά­δει­σος, ὁ ἀρ­χαῖ­ος, δέν ἦ­ταν πα­ρά ἕνας τό­πος εὐ­τυ­χί­ας. Ὡστόσο ἐ­δῶ ὁ Κύ­ριος ἐ­πι­μέ­νει, καί θά δοῦ­με για­τί ἀ­κρι­βῶς ἐ­πι­μέ­νει.

Ὑπάρχει Θεός!

Δέν ὑπάρχει λαός χωρίς θρησκεία (23-24)

Ὅσο κι ἄν ψάξει κανείς μέσα στήν ἱστορία, στήν προϊστορία, δέν θά βρεῖ ποτέ καί πουθενά λαό χωρίς πίστη στό Θεό. Δέν ὑπῆρξε ποτέ κανένα λαός ἄθεος. Μπορεῖ βέβαια οἱ λαοί νά πίστευαν σέ ψεύ­τικους θεούς. Ὅμως πίστευαν.

Ἀτομικά βέβαια βρέθηκαν σέ κάποιες ἐποχές μεμονωμένοι ἄνθρωποι πού ἰσχυρίζονταν ὅτι δέν πίστευαν σέ Θεό. Ὁμαδικά ὅμως λαοί καί ἔθνη ποτέ. Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν ἀνθρώ­πων σ’ ὅλες τίς ἐποχές πίστευαν ὅτι ὑπάρχει Θεός δημιουργός καί συντηρητής τοῦ σύμπαντος.

Αὐτή ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ εἶναι μιά πανανθρώπινη κίνηση κάθε ψυχῆς, ἀκόμη κι αὐτῶν πού θέλουν νά ἀποκαλοῦνται ἄθεοι, ἤ καλύτερα ἀντίθετοι. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά θέλαμε, ἄν μπορούσαμε, νά εἰσδύσουμε σ’ ἕναν ἄλλο κόσμο οὐράνιο πού ὑπερβαίνει τίς αἰ­σθή­σεις μας, πού δέν ἔχει ἀρχή καί τέλος, πού δέν εἶναι καταδικασμένος γιά 50, 70 ἤ 80 χρόνια ζωῆς.

Ἐνδεικτικές ἐρωτήσεις καὶ ἐπισηµάνσεις περὶ τῆς Μεγάλης Συνόδου

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γλυφάδας

 

Ἡ προετοιμαζόμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, ἡ ὁποία ἀναμένεται νά συγκληθεῖ τό 2016, ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς Πανορθόδοξη, ἀλλά κάποιοι μελετητές ὑποστηρίζουν ὅτι θά ἔπρεπε νά χαρακτηρισθεῖ Οἰκουμενική. Παρακάμπτοντας αὐτή τήν ὑφιστάμενη διαφορά στή θεολογική θεώρηση, θά θέλαμε νά θέσουμε κάποια ἐρωτήματα.

1. Ἡ πρώτη καίρια ἐρώτηση εἶναι: πόσο σκόπιμη καί ἀναγκαία εἶναι σήμερα ἡ σύγκληση μιᾶς τέτοιας συνόδου; Ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς ἔγραφε τό 1971, πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μεταξύ ἄλλων, καί τά ἑξῆς: 

«...Εἰς τήν Ἐκκλησίαν, διά τήν ὁποίαν ὁ Θεάνθρωπος εἶναι τό πᾶν καί τά πάντα, οὐδέν ἐπιτρέπεται νά ρυθμίζεται “κατά ἀνθρωπον”, “κατά τήν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατά τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου καί οὐ κατά Χριστόν”... Ἐάν καί τά σύγχρονα προβλήματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δέν λύωνται μέ τόν Θεάνθρωπον καί κατά τόν θεανθρώπινον, ἀποστολικόν, ἁγιοπατερικόν τρόπον, εἶναι ἀδύνατον νά λυθοῦν ὀρθοδόξως καί θεαρέστως...

Ἐκκοσμικευμένα Χριστούγεννα καὶ ἡ βλασφημία στὸ πρόσωπο τοῦ Μ. Βασιλείου_mp3

Π. Σάββας 2014-12-13_Ἐκκοσμικευμένα Χριστούγεννα καὶ ἡ βλασφημία στὸ πρόσωπο τοῦ Μ. Βασιλείου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-12-14 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου:Περί λογισμῶν βλασφημίας (οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀνέκφραστοι)

"Κλίμαξ"

 ΛΟΓΟΣ ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ

Περί λογισμών βλασφημίας

(οι οποίοι είναι ανέκφραστοι)

1. Από δηλητηριώδη ρίζα και φοβερή μητέρα -εννοώ την μολυσμένη υπερηφάνεια- ακούσαμε προηγουμένως ότι προέρχεται ένας πολύ φοβερός απόγονος, δηλαδή η ανέκφραστη βλασφημία. Γι΄αυτό είναι ανάγκη να την φέρωμε στην μέση, διότι δεν είναι τυχαίος εχθρός, αλλά εχθρός και αντίπαλος φοβερώτερος από κάθε άλλον. Το δε χειρότερο είναι, ότι δεν μπορείς εύκολα να την εκφράσης και να την εξομολογηθής ή να την στηλιτεύσης ενώπιον πνευματικού ιατρού. Εξ αιτίας αυτού πολλές φορές αυτή η ανόσιος έφερε πολλούς σε απόγνωσι και απελπισία και κατέστρεψε κάθε τους ελπίδα, όπως το σαράκι το ξύλο.

2. Αυτή λοιπόν, αυτή η παμμίαρη βλασφημία ευχαριστείται πολλές φορές κατά την διάρκεια των αγίων συνάξεων και ακόμη την φρικτή ώρα της τελέσεως των Μυστηρίων να υβρίζη τον Κύριον και τα τελούμενα άγια μυστήρια. Από αυτό αντιλαμβανόμεθα πλήρως ότι δεν τα πρόφερε τα ανείπωτα και ασεβή και ακατανόητα εκείνα λόγια η ιδική μας ψυχή, αλλά ο αντίθεος δαίμων, ο οποίος εκδιώχθηκε από τους ουρανούς, διότι και εκεί σκέφθηκε να βλασφημήση τον Κύριον.

Διότι αν ήταν ιδικά μου τα άσεμνα και απρεπή εκείνα λόγια, πώς δέχομαι το δώρο της Θείας Κοινωνίας και το προσκυνώ; Πώς μπορώ να υβρίζω και να δοξολογώ συγχρόνως;

Ἀποφθέγματα τῶν Πατέρων γιά τήν Θεία Κοινωνία

Ἀββᾶς Φιλήμων  

 

ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ μεταλάβεις τὰ θεῖα μυστήρια τοῦ Χριστοῦ, μὴ βγεῖς ἔξω χωρὶς νὰ ἔχεις τὴν τέλεια εἰρήνη. Μεῖνε στὸ ἴδιο μέρος καὶ μὴ φύγεις μέχρι τὴν ἀπόλυση. Νὰ σκέπτεσαι πὼς εἶσαι στὸν οὐρανὸ μαζὶ μὲ τοὺς  Ἁγίους  Ἀγγέλους γιὰ νὰ συναντήσεις τὸν Θεὸ καὶ νὰ τὸν ὑποδεχθεῖς μέσα στὴν καρδιά σου. Νὰ προετοιμάζεσαι γιὰ τὴ Θεία Κοινωνία μὲ φόβο καὶ τρόμο πολύ, γιὰ νὰ μὴ μεταλάβεις ἀνάξια τὶς  Ἅγιες δυνάμεις.

-

Ὅσιος Θεόγνωστος  

 

ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ τὴν ἀφθαρσία καὶ τὴν ἀθανασία, ἔλα μὲ τιμὴ καὶ εὐλάβεια καὶ πίστη στὰ ζωοποιὰ καὶ ἄφθαρτα μυστήρια, μὲ πόθο ἀκόμη νὰ ἀποδημήσεις ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ ἐπειδὴ ἡ πίστη σου σὲ ὁλοκλήρωσε·ἂν φοβᾶσαι τὸν θάνατο δὲν ἑνώθηκες ἀπὸ ἀγάπη μὲ τὸν Χριστό, κι ἂς σοῦ δόθηκε ἡ τιμὴ νὰ τὸν θυσιάζεις μὲ τὰ ἴδια σου τὰ χέρια καὶ νὰ παίρνεις τὶς σάρκες του· ἂν τὸν ἀγαποῦσες θὰ βιαζόσουν νὰ φύγεις ὅπου εἶναι ὁ ἀγαπημένος σου καὶ καθόλου δὲν θὰ σκεφτόσουν τὴ ζωὴ καὶ τὴ σάρκα σου.

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως:Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Η ρίζα του Ιεσσαί - Πρωτάτο Αγίου Όρους, 17ου αι. μ.Χ.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 9 - 10

⁹ Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ¹⁰ ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 32 - 40

³² Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ, Σαμψών, Ἰεφθάε, Δαυῒδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, ³³ οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ³⁴ ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ³⁵ ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ³⁶ ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ³⁷ ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ³⁸ ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. ³⁹ Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, ⁴⁰ τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. 

Μᾶς προλαμβαίνουν οἱ ἅγιοι μας, πού πρωτολαλοῦν ποιά εἶναι ἡ Μία Ἁγία Ἐκκλησία. «Ἀλλ’ οὐ συμφέρει ὁ λόγος των» στούς οἰκουμενιστές

ΜΑΣ ΠΡΟΛΑΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΛΑΛΟΥΝ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

«Αλλ’ ου συμφέρει ο λόγος των»  στους οικουμενιστές

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Στις μέρες μας διαπιστώνει κανείς πρόβλημα εκκλησιολογικής ερμηνείας στους οικουμενιστές.  Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλαιπωρούν την Εκκλησία, είναι η εκκλησιολογική θέση των οικουμενιστών για το ‘’ποια είναι η Εκκλησία’’.  Το ερώτημα που τίθεται στους οικουμενιστές είναι το εξής : «Πιστεύουν ή όχι οι οικουμενιστές, ότι η Μία Αγία Εκκλησία είναι η Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία; »

Μας προλαμβαίνουν οι Άγιοί μας που πρωτολαλούν ποια είναι η  Μία Αγία Εκκλησία. «Η  Εκκλησία είναι το ζωοποιόν σώμα του Θεανθρώπου Χριστού»,  «Η αληθινή Εκκλησία είναι ‘’εν Θεώ Πατρί ημών και Κυρίω Ιησού Χριστώ’’», σημειώνει ο  Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αναφερόμενος στην Μία Αγία Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία.

«Θείαν στάμνον σε, καί μανναδόχον, καί ἑπτάφωτον, ἁγνή λυχνίαν, ἐν τῷ νόμῳ οἱ Προφῆται ἐκήρυττον·.....»

Η γέννηση του Χριστού – δεύτερο μισό του 15ου αιώνα μ.Χ.,

άγνωστος μεταβυζαντινός ζωγράφος από την Κρήτη

Καί νῦν. Θεοτοκίον.

Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως

Θείαν στάμνον σε, καί μανναδόχον, καί ἑπτάφωτον, ἁγνή λυχνίαν, ἐν τῷ νόμῳ οἱ Προφῆται ἐκήρυττον·

τόν γάρ Σωτῆρα τῶν ὅλων κυήσασα, ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς ἡμᾶς ἔσωσας, Κόρη Πάναγνε, διό σε πιτῶς δοξάζομεν, ἀεί οἱ σεσωσμένοι τῇ κυήσει σου.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.