Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 24-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ» Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. α΄ 1 -  12

α΄ 1 - 12






Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 1 - 20

Β΄ 1 - 20

 



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Ἡ κατά Χριστόν συζυγία κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο». Μέρος 1ο.

 

 Ὁμιλία στίς 22-08-2015 (Σύναξη Ἀνδρῶν στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν) 

   Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/1_7.html

    Ἐπειδή πολλοί ἄνθρωποι, Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι σήμερα ἀγνοοῦν τό μυστήριο καί τόν σκοπό τοῦ γάμου, σκέφτηκα νά ποῦμε αὐτό πού διδάσκει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μέσα ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο γιά τό μυστήριο αὐτό καί τό πῶς θά πρέπει νά εἶναι τοποθετημένος ὁ ἄνθρωπος ἀπέναντι στό μυστήριο, καθώς καί γιά τή σχέση μεταξύ τῶν συζύγων. Βέβαια αὐτό τό θέμα ἀφορᾶ καί αὐτούς πού δέν ἔχουν οἰκογένεια καί αὐτούς πού ἔχουν καί αὐτούς, πού ἐνδεχομένως εἶναι πρός τή δύση τῆς ζωῆς, ἀλλά ἔχουν παιδιά, ἐγγόνια καί θά τούς ζητηθεῖ μία συμβουλή.

   Καταρχάς, πρέπει νά ποῦμε, ὅτι ὁ σκοπός τοῦ γάμου, ὅπως τόν ἔχει θέσει ὁ Χριστός μας, εἶναι ὑπηρετικός τοῦ σκοποῦ γιά τόν ὁποῖο ἔφτιαξε τόν ἄνθρωπο καί δέν μποροῦσε νά εἶναι διαφορετικός. Ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου βέβαια εἶναι ἡ θέωση. Ἑπομένως καί τό μυστήριο τοῦ γάμου, ὅπως καί ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας (τό Ἅγιο Βάπτισμα, τό Ἅγιο Χρίσμα, ἡ Ἱερά Ἐξομολόγηση, ἡ Θεία Κοινωνία), ὑπηρετεῖ αὐτόν τόν σκοπό, δηλαδή τή θέωση, τήν ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Τόν ἴδιο σκοπό ὑπηρετεῖ καί τό μοναστήρι καί -ἄς τό ποῦμε ἐξ ἀρχῆς -ὅτι αὐτός ὁ ἴδιος ὁ σκοπός τοῦ γάμου, πού εἶναι ἡ θέωση καί εἶναι καί ὁ σκοπός τοῦ μοναστηριοῦ, κάνει τίς δύο αὐτές καταστάσεις νά μοιάζουν.

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός τρίτος (Μέρος Β΄)

Ἔ­τσι ὁ πρᾶ­ος ἄν­θρω­πος προ­τι­μά­ει νά μεί­νει στά λι­γό­τε­ρα καί νά εἶ­ναι εὐ­χα­ρι­στη­μέ­νος, πα­ρά νά ἀ­δι­κή­σει τήν ψυ­χή του μέ τήν ὀρ­γή, τόν θυ­μό. Καί ὁ Θε­ός θά τόν δι­και­ώ­νει πάν­το­τε ἀλ­λοῦ, ὅ­πως τόν Ἰ­σα­άκ.

Οἱ ἀντεκδικήσεις πού βλέ­που­με εἶ­ναι ἰ­δί­ως γιά τά κλη­ρο­νο­μι­κά. Πώ πώ, αὐτά τά κληρονομικά... τί θυμοί, τί δι­εκ­δι­κή­σεις δι­και­ω­μά­των ὑπάρχουν ἐκεῖ! Καί μά­λι­στα πε­ρισ­σό­τε­ρο δι­εκ­δι­κοῦν ἐ­κεῖ­νοι πού δέν ἔ­χου­ν δί­και­ο! Σᾶς βε­βαι­ώ­νω ὅ­τι δέν φο­βή­θη­κα, ἤ μᾶλλον δέν σι­χά­θη­κα τίποτα πε­ρισ­σό­τε­ρο, ἀπό τό νά ἔρ­χε­ται κά­ποι­ος ἄν­θρω­πος νά μέ ρω­τή­σει τί πρέ­πει νά κά­νει γύ­ρω ἀ­πό τά θέ­μα­τα τά κλη­ρο­νο­μι­κά!

Δό­ξα τῷ Θε­ῷ, ὑ­πάρ­χουν ὡ­ραῖ­οι ἄν­θρω­ποι, καί ἄν­δρες καί γυ­ναῖ­κες, πού λένε: «Εἶ­μαι ἕ­τοι­μος νά πα­ραι­τη­θῶ ἀ­πό ἕ­να δι­καί­ω­μά μου ἀ­πό τά ἀ­δέλ­φια μου»! Πολλές φορές συμβαίνει γιά μιά ζω­ή ὁλόκληρη νά μή ποῦν οὔτε κα­λη­μέ­ρα τά ἀ­δέλ­φια, ἐ­πει­δή νο­μί­ζουν ὅ­τι ἀ­δι­κή­θη­καν. Φο­βε­ρό πράγμα!

Νά ἐμπιστευθοῦν οἱ γονεῖς τά παιδιά τους στόν Θεό

του Αγίου  Παϊσίου του Αγιορείτου

Ο  Θεός έδωσε στους Πρωτοπλάστους, στον Αδάμ και την Εύα, τη μεγάλη ευλογία να γίνονται συνδημιουργοί Του. Στη συνέχεια οι γονείς, οι παππούδες κ.λπ. είναι και αυτοί συνδημιουργοί με τον Θεό, γιατί δίνουν το σώμα.

Ο Θεός είναι κατά κάποιον τρόπο υποχρεωμένος να νοιαστεί για τα παιδιά. Όταν βαπτιστεί το παιδάκι, ο Θεός διαθέτει και έναν Άγγελο, για να το προστατεύει, οπότε το παιδί προστατεύεται από τον Θεό, από τον φύλακα Άγγελο και από τους γονείς. Ο φύλακας Άγγελος είναι συνέχεια κοντά του και το βοηθάει. Όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο οι γονείς απαλλάσσονται από τις ευθύνες. Αν οι γονείς πεθάνουν, ο Θεός, και από ψηλά και από κοντά, αλλά και ο φύλακας Άγγελος από κοντά, συνεχίζουν για πάντα να προστατεύουν το παιδί.

Οι γονείς πρέπει να βοηθούν πνευματικά τα παιδιά, όταν είναι μικρά, γιατί τότε και τα ελαττώματά τους είναι μικρά και εύκολα μπορούν να κοπούν.

«ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ» πλέον ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, γιὰ νὰ μὴ θίγονται τὰ παιδιὰ τῶν Μουσουλμάνων!

Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό;

    .           Διαβάσαμε πρόσφατα σὲ εἰδησεογραφικὸ ἱστότοπο ἕνα ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο γραμμένο ἀπὸ Ἕλληνα συντάκτη: «Ἡ γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων στὴ Γερμανία θὰ ἀπαγορευτεῖ ὡς φαίνεται καὶ θὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὴν παγανιστική – ἑωσφορικὴ “γιορτὴ τοῦ φωτὸς” μὲ τὴν δικαιολογία νὰ μὴ θίγονται τὰ παιδιὰ τῶν Μουσουλμάνων, καθὼς ἤδη καταργήθηκε γι᾽ αὐτὸ τὸ λόγο ἡ μεγάλη γερμανικὴ γιορτὴ τοῦ Ἁγίου Μαρτίνου (…). Πρόκειται ἐκ πρώτης ὄψεως γιὰ τὴν “Ἰσλαμικὴ κατάκτηση τῆς Δύσης” ἢ ἀλλιῶς γιὰ τὴν κατάρρευση τῆς Δύσης, ὅμως πρόκειται γιὰ ἕνα ἀκόμα περιστατικό, ἴσως ἀκόμα σοβαρότερο, ποὺ λαμβάνει χώρα μετὰ τὴν ἀπόφαση εὐρωπαϊκῶν ἐκκλησιῶν νὰ βγάλουν ἀπὸ τὶς ὀροφές τους τὸν Σταυρὸ γιὰ νὰ μὴ στενοχωριοῦνται οἱ μουσουλμάνοι!».

«Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό – Ὑπέροχες συμβουλές» (ἀββᾶ Ἰσαάκ)

Ἡ ψυχή πού ἀγαπάει τόν Θεό βρίσκει ἀνάπαυση μόνο κοντά Του. Μόλις ἐλευθερωθεῖς ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἡ καρδιά σου θά συνδεθεῖ μέ τόν Θεό. Ὅπως τά βρέφη τρέφονται πρῶτα μέ τό γάλα καί μετά μέ τό ψωμί, ἔτσι καί οἱ ἀρχάριοι στή χριστιανική ζωή πρῶτα πρέπει νά κόψουν αὐτά πού τούς συνδέουν μέ τόν κόσμο καί μετά νά ἑνωθοῦν μέ τόν Θεό. Ἡ σωματική ἐργασία προηγεῖται ἀπό τήν ψυχική.

Ὅπως ὁ Θεός στή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου πρῶτα ἔφτιαξε τό χωμάτινο σῶμα καί μετά φύσηξε καί τοῦ ἔδωσε «πνοήν ζωῆς», ἔτσι καί στά πνευματικά, πρῶτα θ᾿ ἀρχίσουμε μέ τούς σωματικούς κόπους καί κατόπιν θά προχωρήσουμε στή συστηματική καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν. Πρῶτα βάζει στό σπίτι κανείς θεμέλια καί μετά τό χτίζει. Ἀλλιώτικα δέν γίνεται. Ἡ ψυχική ἐργασία γεννιέται ἀπό τή σωματική, ὅπως τό στάχυ βγαίνει ἀπό τόν γυμνό κόκκο τοῦ σταριοῦ.

Φθάνει ἡ λογική γιά νά πιστέψω;

 Βέβαια καί πάλι ὅλα αὐτά δέν μποροῦμε νά τά κατανοήσουμε μόνο μέ τή λογική. Ἡ λογική ἀπό μόνη της δέν εἶναι ὁ ἀσφαλής δρόμος γιά νά αἰσθανθεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό. Διότι ὁ ἄνθρωπος προσεγγίζει καί αἰσθάνεται καί ἀγαπᾶ τόν Θεό «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας του καί ἐξ ὅλης της ψυχῆς του καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας του καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος του» (Μάρκ. ιβ΄30). Ἀλλά καί πάλι ἀπό μόνες τους ὅλες αὐτές οἱ δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου, τό συναίσθημα, ἡ νόηση, ἡ βούληση, ἡ λογική, δέν φθάνουν γιά νά αἰσθανθεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό.

Θέμα βιώματος καί ὄχι μόνο λογικῆς   (σελ.29-30)

Ἡ πίστη στήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ λοιπόν δέν εἶναι τόσο θέμα ἐπιχειρημάτων γιά νά πειστοῦμε διανοητικά γιά τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχουν βέβαια ἀμέτρητα ἐπιχειρήματα γιά τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, κάποια ἀπό τά ὁποῖα θά ἀναφέρουμε. Ὅμως τό θέμα τῆς πίστεως εἶναι θέμα ζωῆς, θέμα βιώματος καί ἐμπειρίας. Καί τήν ἐμπειρία αὐτή τή βιώνουν ὄχι μόνο οἱ διανοούμενοι κάθε ἐποχῆς, ἀλλά καί οἱ ἁπλοί ἄνθρωποι πού ἀγωνίζονται νά ζοῦν μέσα στή χάρη τοῦ Θεοῦ. Τήν ἐμπειρία αὐτή βιώνουν σέ ὕψιστο βαθμό οἱ ἅγιοι.

Χριστούγεννα († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 2007.
Ακούστε την ομιλία πατώντας εδώ (Διάρκεια: 4’20″, Μέγεθος: 3,98 ΜΒ)

  Ακούστε περισσότερες ομιλίες του μακαριστού γέροντα πατώντας εδώ

http://alopsis.gr/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1-%E2%80%A0-%CE%B1%CF%81%CF%87-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%88%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82/

Ἄν πεθάνουμε χωρίς νά ἔχουμε θεραπευθεῖ ἐντελῶς ἀπό τά πάθη μας;

Αν, δηλαδή, ο άνθρωπος μετανόησε, εξομολογήθηκε, αλλά δεν πρόφθασε να θεραπευθεί, να φωτισθεί ο νους του, αυτός, με την Χάρη του Θεού θα αυξάνεται στην θεία γνώση. Δεν το εννοούμε αυτό μέσα στα πλαίσια της λατινικής θεολογίας, σύμφωνα με την οποία όταν ο άνθρωπος μετανοήσει, αλλά δεν προφθάσει να κάνει τον κανόνα του, θα περάση μέσα από το λεγόμενο καθαρτήριο πυρ.

«Μήτηρ Θεοῦ Παναγία, τό τεῖχος τῶν Χριστιανῶν, ἐπιτάχυνον ρῦσαι λαόν σου συνήθως κραυγάζοντά σοι ἐκτενῶς· »

 

Ἦχός βαρύς

«Ὥς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως θησαύρισμα, τούς ἐπί σοί πεποιθότας, Πανύμνητε, ἐκ λάκκου καί βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγε·
σύ γάρ τούς ὑπευθύνους τῇ ἁμαρτίᾳ ἔσωσας τεκοῦσα τήν σωτηρίαν, ἡ πρό τόκου παρθένος, καί ἐν τόκῳ παρθένος, καί μετά τόκον πάλιν οὖσα παρθένος»

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 23-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ι΄ 1 -  18

ι΄ 1 - 18






Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ι΄ 11 - 16

Ι΄ 11 - 16





Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.