«Ἐγώ εἶμαι τό φῶς τοῦ κόσμου. Ἐκεῖνος πού μέ ἀκολουθεῖ δέν θά περπατήσει στό σκοτάδι ἀλλά θά ἔχει τό φῶς τῆς ζωῆς» (Ἰω. Η΄ : 12)

Ἡ θεία αὐτή προσευχή, ἡ ἐπίκληση τοῦ Σωτήρα μας, τό Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, εἶναι καί χορηγός θείου φωτισμοῦ. Διότι ὁ Χριστός εἶναι τό ἀληθινό φῶς καί μεταδίδει ἀπό τή λαμπρότητα καί χάρη Του σ᾿ αὐτούς πού Τόν ἐπικαλοῦνται».

(Ἁγίου Συμεών Θεσσαλονίκης,

Περί τῆς ἱερᾶς καί θεοποιοῦ προσευχῆς,

Φιλοκαλία Ε΄, 60-61)

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό: «ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ»