Σελίδες

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

«Τά ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου»

Δημητρίου Παναγόπουλου
ἱεροκήρυκος

Ὁ θάνατος εἶναι ἕνας φωτογραφικός φακός καί ἀνάλογα μέ τήν κατάσταση στήν ὁποία θά σέ ἀποθανατίσει, θά ἔχεις καί τήν ἀνάλογη τύχη μεταθανάτια. Ἄν σέ βρεῖ ὁ θάνατος ἐν μετανοίᾳ θά σωθεῖς καί ἐάν σέ βρεῖ σέ ἀμετανοησία, θά κολαστεῖς. Γι᾿ αὐτό καί πρέπει πάντα νά βρισκόμαστε ἐν μετανοίᾳ καί προετοιμασμένοι, γιατί δέν ξέρουμε ποιά θά εἶναι ἡ τελευταία μέρα τῆς ζωῆς μας. Καί μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος νά κάνει 100 χρόνια χριστιανική ζωή, ἀλλά ἡ τελευταία μέρα τῆς ζωῆς του νά εἶναι ἀντίχριστη καί νά χάσει ἔτσι τήν αἰωνιότητα. Καί ὑπάρχει ἐκδοχή ἕνας ἄλλος ἄνθρωπος νά ζεῖ 100 χρόνια ἀντίχριστα, ἀλλά τήν τελευταία μέρα τῆς ζωῆς του νά ζήσει χριστιανικά καί νά μετανοήσει καί νά κερδίσει τήν αἰωνιότητα. Ὅπου θά σέ βρῶ, ἐκεῖ καί θά σέ κρίνω, λέει ὁ Χριστός.

Ἀλίμονο στούς ἀνθρώπους ἐκείνους, πού βρίσκονται δίπλα σέ ἑτοιμοθάνατους ἀνθρώπους καί δέν μεριμνοῦν, ὥστε νά τούς ἐξομολογήσουν καί νά τούς κοινωνήσουν. Θά πρέπει ἐπίσης νά λειτουργήσουν συμφιλιωτικά, ὥστε μέ ἀνθρώπους πού δέν εἶχε καλημέρα ὁ ἑτοιμοθάνατος, νά τούς συμφιλιώσουν. Θά δώσουν μία μέρα λόγο αὐτοί πού δέν ἐργάζονται μέ αὐτόν τόν τρόπο, γιατί ἔχουν μεγάλη εὐθύνη! Γι᾿ αὐτό καί λέω, ὅτι κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσης, θά βρεθοῦν νά κρέμονται πολλά μενταγιόν στό λαιμό μας, πέραν τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν. Κατά τόν Ἀπόστολο Ἰάκωβο· Ἐκεῖνος πού μπορεῖ νά κάνει τό καλό καί δέν τό κάνει, ἁμαρτία διαπράττει.
Εἶναι μεγάλη κατάρα νά βρίσκεσαι τήν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς σου, μεταξύ συγγενῶν, πού εἶναι ὅλοι ἄπιστοι. Πολύ μεγάλη κατάρα εἶναι αὐτό τό πρᾶγμα! Κακό μεγάλο θά ἔχεις κάνει στή ζωή σου, σκληρός θά ἤσουνα, ἀδιάφορος θά ἤσουνα, τά πάντα θά τά ἔγραφες στά ὑποδήματά σου καί γι᾿ αὐτό ὁ Θεός δέν οἰκονόμησε, ὥστε στά τελευταῖα σου, νά μήν βρεθεῖ ἔστω καί ἕνας ἄνθρωπος, πού θά μποροῦσε νά σέ βοηθήσει, καλώντας ἕναν παπά.
Παράδειγμα: Ὁ Βολταῖρος ὑπῆρξε ἕνας Γάλλος φιλόσοφος ὁ ὁποῖος ἦταν ἄπιστος καί ἦταν μέσα στήν ἁμαρτία. Κάποτε ἀρρώστησε καί βρισκόταν στό κρεβάτι τοῦ πόνου καί ἦρθε εἰς ἑαυτόν. Ζήτησε πρός ἔκπληξη ὅλων, νά ἐξομολογηθεῖ καί ζήτησε νά ἀνακαλέσει ὅλα τά ἀθεϊστικά κείμενα πού εἶχε συγγράψει, μετανοώντας καί γιά τήν ἀκόλαστη ζωή πού ζοῦσε μέχρι ἐκείνη τή στιγμή. Πράγματι ἐξομολογήθηκε καί μετά ἀπό λίγες μέρες ἀνάρρωσε πλήρως. Νά ὅμως, πού ὅταν ἔγινε καλά, ξέχασε πάλι τό Θεό, καί ἄρχισε πάλι τά παλιά καί νά κυλιέται στήν ἁμαρτία! Ἔτσι μετά ἀπό λίγο καιρό ξαναρρώστησε καί βρέθηκε πάλι στό κρεβάτι. Ζήτησε καί πάλι ἐξομολόγο, ἀλλά ἡ παρέα καί οἱ φίλοι του, πού βρίσκονταν δίπλα του καί μέ τούς ὁποίους συναναστρεφόταν, εἶχαν τόσο πωρωθεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία, πού τοῦ τό ἀρνήθηκαν. Ὁ Βολταῖρος τούς ἱκέτευε, ἀλλά οἱ φίλοι του ἦταν ἀνένδοτοι. Τότε ξαφνικά πέφτει σέ παραλήρημα καί ἀρχίζει νά βλέπει διαβόλους καί σατανάδες νά ἔρχονται νά τοῦ πάρουν τήν ψυχή του, ἐνῶ αὐτός φώναζε καί ζητοῦσε βοήθεια, ἀλλά ἦταν πιά ἀργά...
Τόν Θεό δέν μποροῦμε νά Τόν ἐμπαίζουμε.

συνεχίζεται......

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.


Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ “
Ἐκδόσεις: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”, γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τα βιβλία πού ἐκδίδουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου