Τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα καί πῶς μεταδίδεται στούς πιστούς;

Για το Άγιο Πνεύμα έχουμε την πρώτη αναφορά στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, στη Γένεση: «Πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω της αβύσσου» (Γεν. 1,2). Το Άγιο Πνεύμα συμμετείχε στη δημιουργία του σύμπαντος. Ο Πατήρ με τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα δημιούργησε τον κόσμο.

Το Άγιο Πνεύμα δρούσε στην Παλαιά Διαθήκη και φώτιζε τους προφήτες (Μαρκ. 12,36, Πραξ. 1,16. 28,25 και Β΄ Πέτρ. 1,21). Γι’ αυτό και στο «Πιστεύω» γράφει «το λαλήσαν διά των προφητών».

Η παρουσία Του γίνεται ιδιαίτερη στην Καινή Διαθήκη.

Ο άγγελος είπε στο Ζαχαρία, τον πατέρα του Προδρόμου, ότι θα γεννήσει υιό, ο οποίος θα χαριτωθεί από την κοιλιά της μητέρας του με το Άγιο Πνεύμα (Λουκά 1,15).

Στον Ευαγγελισμό της Παναγίας ο άγγελος Γαβριήλ της είπε: «Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα» (Λουκά 1,35).

Η Ελισάβετ, όταν πήγε η Παναγία να τη δει, γέμισε από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και δοξολόγησε την Παναγία (Λουκά 1,41-42).

Το ίδιο και ο Ζαχαρίας πληρώθηκε με το Άγιο Πνεύμα (Λουκά 1,67).

Και ο Συμεών είχε Άγιο Πνεύμα (Λουκά 2,25).

Ο Πρόδρομος έλεγε ότι ο Μεσσίας θα βαπτίζει με το Άγιο Πνεύμα (Λουκά 3,16 και Ιωάν. 1,33).

Στη Βάπτιση του Χριστού κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα πάνω στο Χριστό σαν περιστέρι (Λουκά 3,22). Ο Χριστός γεμάτος από το Άγιο Πνεύμα μετά τη Βάπτιση πήγε στην έρημο (Λουκά 4,1). Ο Χριστός μίλησε για τη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος (Ματθ. 12,31).

Ο απόστολος Πέτρος ενώπιον του δικαστηρίου των Ιουδαίων φωτίσθηκε από το Άγιο Πνεύμα (Πραξ. 4,8).

Κι ο πρωτομάρτυρας Στέφανος, καθώς μιλούσε στο δικαστήριο ήταν γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα (Πραξ. 7,55).

Ο Χριστός, καθώς προετοιμάζει τους μαθητές Του για την έξοδο απ’ τη ζωή αυτή, τους υπόσχεται ότι ο Πατέρας Του θα στείλει άλλον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα (Ιωάν. 14,16-26). Ο Χριστός, όπως στη δημιουργία φύσησε μέσα στον Αδάμ πνοή ζωής έτσι και μετά την Ανάστασή Του φύσησε στους μαθητές Του και είπε «λάβετε Πνεύμα Άγιο» (Ιωάν. 20,22). Πριν την Ανάληψή Του έδωσε στους μαθητές εντολές με τη συνεργία του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. 1,2). Η τελευταία  εντολή του Χριστού προς τους μαθητές Του ήταν να βαπτίζουν τους εισερχομένους στην Εκκλησία «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28,19). Στην Πεντηκοστή γέμισαν οι μαθητές με Άγιο Πνεύμα (Πράξ. 2,4).

Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε τη γη της επαγγελίας, στην Καινή Διαθήκη έχουμε την επαγγελία του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. 2,33 και 39).

Η μετάδοση στους νεοφώτιστους του Αγίου Πνεύματος στα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας γινόταν με επίθεση των χειρών (Πράξ. 8,17 κ’ 9,17 κ’ 19,6). Αργότερα χρησιμοποιήθηκε το αγιασμένο έλαιο, δηλ. το μύρο.

Το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους αποστόλους στην Αποστολική Σύνοδο (Πράξ. 15,28) και σε όλες τις Οικουμενικές Συνόδους τους Πατέρες της Εκκλησίας.

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.63-64), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου

http://makkavaios.blogspot.gr/2016/06/blog-post_90.html