«Μεγαλύτερη ἀπό ὅλες τίς ἀρετές εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ ὅπως θέλει ὁ Θεός, σέ κάθε περίπτωση προτιμᾶ τήν ὠφέλεια καί τήν εὐχαρίστηση τοῦ συνανθρώπου του καί ὄχι τή δική του.» μέρος β΄ τελευταῖο

Ὑπόθεση ΛΣΤ΄(36)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τό Γεροντικό

Κάποιος γέροντας στή Σκήτη ἀρρώστησε, καί ἐπιθύμησε νά φάει φρέσκο ψωμί. Ὅταν τό ἄκουσε ἕνας ἀπό τούς ἀγωνιστές ἀδελφούς, πῆρε τό ἐπανωφόρι του, ἔβαλε σέ αὐτό ψωμιά ξερά καί πῆγε στήν Αἴγυπτο. Ἐκεῖ τά ἀντάλλαξε μέ φρέσκα καί τά ἔφερε στόν γέροντα. Ὅταν τά εἶδαν αὐτά ζεστά, ἀπόρησαν, ὁ γέροντας ὅμως δέν ἤθελε νά φάει, καί ἔλεγε:

«Αὐτά εἶναι τό αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ μου».

Οἱ ἄλλοι γέροντες τόν παρακάλεσαν:

«Γιά τόν Θεό, φάε, γιά νά μήν πάει χαμένη ἡ θυσία τοῦ ἀδελφοῦ».

Μετά ἀπό αὐτή τήν παράκληση, ἔφαγε.

Κάποιος ἀσκητής εἶχε ὑποτακτικό του ἕναν ἄλλο μοναχό πού ἔμενε σέ κελλί δέκα μίλια μακριά του. Κάποτε ὁ λογισμός τοῦ εἶπε:

«Κάλεσε τόν ἀδελφό νά ἔρθει νά πάρει τό ψωμί».

Ἔπειτα ὅμως συλλογίστικε:

«Γιά τό ψωμί νά βάλω τόν ἀδελφό μου σέ κόπο, νά κάνει δέκα μίλια; Καλύτερα νά τοῦ πάω ἐγώ τό ψωμί».

Τό πῆρε λοιπόν καί πήγαινε πρός τόν ἀδελφό. Στόν δρόμο, χτύπησε τό πόδι του σέ μιά πέτρα, καί ἀπό τό δάχτυλο πού πληγώθηκε ἔτρεχε πολύ αἷμα. Αὐτός ἄρχισε νά κλαίει ἀπό τόν πόνο, καί ἀμέσως παρουσιάστηκε ἕνας ἄγγελος καί τόν ρώτησε:

«Γιατί κλαῖς;»

Αὐτός τοῦ ἔδειξε τήν πληγή καί εἶπε:

«Γι᾿ αὐτό κλαίω».

«Μήν κλαῖς γι᾿ αὐτό», τοῦ ἀπάντησε ὁ ἄγγελος, «γιατί τά βήματα πού κάνεις γιά τόν Κύριο μετριοῦνται καί παρουσιάζονται στά μάτια τοῦ Θεοῦ ἄξια γιά μεγάλη ἀνταμοιβή».

Τότε ὁ ἀσκητής εὐχαρίστησε τόν Θεό καί συνέχισε τόν δρόμο του χαρούμενος. Ἔφτασε στόν ἀδελφό φορτωμένος μέ τά ψωμιά καί τοῦ διηγήθηκε τή φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Ἔπειτα τοῦ ἔδωσε τό ψωμί καί γύρισε στό κελλί του.

Τήν ἄλλη μέρα πῆρε πάλι ψωμί καί ξεκίνησε γιά νά τό πάει σέ κάποιον ἄλλο μοναχό¹, καί συναντήθηκαν στόν δρόμο. Εἶπε λοιπόν ὁ πρῶτος στόν δεύτερο:

«Εἶχα ἕναν θησαυρό καί θέλεις νά μοῦ τόν ληστέψεις;»

Ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε:

«Ἡ στενή θύρα² μόνο ἐσένα χωρᾶ; Ἄφησε καί ἐμᾶς νά μποῦμε μαζί σου».

Τήν ὥρα ἀκριβῶς πού μιλοῦσαν, τούς παρουσιάστηκε ἄγγελος Κυρίου καί τούς εἶπε:

«Ἡ φιλονικία σας αὐτή ἀνέβηκε στόν Θεό σάν εὐχάριστη εὐωδία».

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Εὐεργετινός τόμος γ΄

Ἐκδόσεις: « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ »

Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ » γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

1Προφανῶς πηγαίνοντάς του καί αὐτός ψωμί, παρακινημένος ἀπό ὅσα εἶπε ὁ ἄγγελος στόν γέροντα.

2Πρβ. Ματθ. Ζ΄ :13-14· Λουκ. Ιγ΄ : 24.