Προσευχή κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

 -ΠΑΤΕΡ  διαβάστε μου μία ευχή, δεν μπορώ άλλο.

-Τι έπαθες ευλογημένη;

-Με  κυνηγάει ο αδελφός μου στα Δικαστήρια!

-Για ποιο λόγο;

-Νομίζει ότι του έφαγα 15 εκατοστά απ΄το χωράφι του.

-Και δεν έχεις βάλει σύνορα;

-Όχι. Τσιγκουνεύτηκα το σύρμα.

-Εε πλήρωσέ τα τώρα σε δικηγόρους.

 

Τότε ακριβώς θυμήθηκα μία σοφή παροιμία που λέγουν στην Κρήτη:

 

«Τα καλά σύνορα κάνουν τους καλούς γειτόνους»

 

Ο λόγος περί του Βασιλέα  των αιρέσεων και αγαπητοτέρου τέκνου του εωσφόρου: «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ» που στο όνομα της ταλαιπωρημένης αγάπης «μεταίρει (μετακινεί) ὅρια αἰώνια.» (Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)  κάνοντας ένα συγκρητιστικό  χαρμάνι και μία ντοματοσαλάτα όλες τις θρησκευτικές αντιλήψεις του κόσμου και φέροντας έτσι όχι αγάπη, μα  διχόνοια  και σύγχυση στους πιστούς.

Δυστυχώς βλέπεις και στον χώρο της Ορθοδοξίας να λαμβάνουν  όλο και περισσότερο έδαφος τέτοιες οικουμενιστικές αντιλήψεις που όχι μόνο δεν βοηθάνε στην ένωση και την αγάπη, αλλά διαιρούν και τους ανθρώπους μεταξύ τους(οριζόντια) αλλά και τον άνθρωπο με τον Θεό.(κάθετα)

 

Καταθέτουμε στην αγάπη σας μία προσευχή για να μας σκεπάζει και φυλάττει ο Χριστός και η Παναγία μας από το δηλητήριο του Οικουμενισμού (Λυκομενισμού) και να μας στηρίζουν στην Ορθόδοξο ανόθευτη πίστη των Πατέρων μας που είναι η μόνη που οδηγεί στην όντως αγιότητα, στην όντως ειρήνη  και στην όντως αγάπη προς όλο τον κόσμο , τους ανθρώπους και όλη την κτίση.

 

π.Διονύσιος Ταμπάκης

 

Εις το όνομα Του Πατρός και του Υιού  Και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς (εκ γ').

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Καί νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων .Αμήν.

 

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.Κύριε, ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τάς ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.

 

Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

 

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Καί νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων .Αμήν.

 

Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ώς εν ουρανώ, καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ώς καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.

 

Δι’ευχών των αγίων Πατέρων ημών κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς .Αμην.

 

Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σού. ευλογημένη, σύ εν γυναιξί, καί ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες τών ψυχών ημών.

 

Βαπτιστά τού Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι, ίνα ρυσθώμεν τών ανομιών ημών, σοί γάρ εδόθη χάρις, πρεσβεύειν υπέρ ημών.

Θείας πίστεως, ομολογία, μέγον εύρατο, η Εκκλησία, ζηλωτήν σε θειε Μάρκε πανεύφημε, υπερμαχούντα πατρώου φρονήματος, και καθαιρούντα του σκότους υψώματα. Όθεν άφεσιν, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τοις σε γεραίρουσι.

 

Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων τήν χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ι­κέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

 

 

 

·        Δεύτε, προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

·        Δεύτε, προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ, τω βασιλεί ημών Θεώ.

·        Δεύτε, προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ, τω βασιλεί και Θεώ ημών.

 

ΨΑΛΜΟΣ 49

ΘΕΟΣ θεῶν Κύριος ἐλάλησε καὶ ἐκάλεσε τὴν γῆν ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν.  ἐκ Σιὼν ἡ εὐπρέπεια τῆς ὡραιότητος αὐτοῦ,  ὁ Θεὸς ἐμφανῶς ἥξει, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ οὐ παρασιωπήσεται· πῦρ ἐνώπιον αὐτοῦ καυθήσεται, καὶ κύκλῳ αὐτοῦ καταιγὶς σφόδρα.  προσκαλέσεται τὸν οὐρανὸν ἄνω καὶ τὴν γῆν τοῦ διακρῖναι τὸν λαὸν αὐτοῦ·  συναγάγετε αὐτῷ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ, τοὺς διατιθεμένους τὴν διαθήκην αὐτοῦ ἐπὶ θυσίαις,  καὶ ἀναγγελοῦσιν οἱ οὐρανοὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, ὅτι ὁ Θεὸς κριτής ἐστι.  ἄκουσον, λαός μου, καὶ λαλήσω σοι, ᾿Ισραήλ, καὶ διαμαρτύρομαί σοι· ὁ Θεὸς ὁ Θεός σού εἰμι ἐγώ.  οὐκ ἐπὶ ταῖς θυσίαις σου ἐλέγξω σε, τὰ δὲ ὁλοκαυτώματά σου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διαπαντός.  οὐ δέξομαι ἐκ τοῦ οἴκου σου μόσχους οὐδὲ ἐκ τῶν ποιμνίων σου χιμάρους.  ὅτι ἐμά ἐστι πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ, κτήνη ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ βόες·  ἔγνωκα πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὡραιότης ἀγροῦ μετ᾿ ἐμοῦ ἐστιν.  ἐὰν πεινάσω, οὐ μή σοι εἴπω· ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ οἰκουμένη καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.  μὴ φάγομαι κρέα ταύρων, ἢ αἷμα τράγων πίομαι; θῦσον τῷ Θεῷ θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἀπόδος τῷ ῾Υψίστῳ τὰς εὐχάς σου·  καὶ ἐπικάλεσαί με ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου, καὶ ἐξελοῦμαί σε, καὶ δοξάσεις με.  τῷ δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεός· ἱνατί σὺ διηγῇ τὰ δικαιώματά μου καὶ ἀναλαμβάνεις τὴν διαθήκην μου διὰ στόματός σου;  σὺ δὲ ἐμίσησας παιδείαν καὶ ἐξέβαλες τοὺς λόγους μου εἰς τὰ ὀπίσω.  εἰ ἐθεώρεις κλέπτην, συνέτρεχες αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεις.  τὸ στόμα σου ἐπλεόνασε κακίαν, καὶ ἡ γλῶσσά σου περιέπλεκε δολιότητα·  καθήμενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατελάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις σκάνδαλον.  ταῦτα ἐποίησας, καὶ ἐσίγησα· ὑπέλαβες ἀνομίαν, ὅτι ἔσομαί σοι ὅμοιος· ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου.  σύνετε δὴ ταῦτα, οἱ ἐπιλανθανόμενοι τοῦ Θεοῦ, μήποτε ἁρπάσῃ, καὶ οὐ μὴ ᾖ ὁ ρυόμενος.  θυσία αἰνέσεως δοξάσει με, καὶ ἐκεῖ ὁδός, ᾗ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου.

Ψαλμός 115

ΕΠΙΣΤΕΥΣΑ, διὸ ἐλάλησα· ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην σφόδρα.  ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου· πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης.  τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;  ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι.  τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.  τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ.  ὦ Κύριε, ἐγὼ δοῦλος σός, ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου. διέρρηξας τοὺς δεσμούς μου,  σοὶ θύσω θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου ἐπικαλέσομαι.  τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,  ἐν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου ἐν μέσῳ σου, ῾Ιερουσαλήμ.

 

Ευαγγέλιον

κατα Ιωάννην.

 

Αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις͵ ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς͵ ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς͵ ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς͵ ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστιν εἰργασμένα. Πάλιν οὖν αὐτοῖς ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς λέγων͵ Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ͵ ἀλλ΄ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

 

 

 

Κομβοσχοίνι Χ 100  φορές το « Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με.»

Κομβοσχοίνι Χ 100  φορές  το «Άγιε  Αρσένιε  πρέσβευε υπέρ ημών.»

 

 

Δι’ευχών των αγίων Πατέρων ημών κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς .Αμην.

πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο