Ἐχθρός εἶναι ἡ ἀρρώστια καί ὄχι ὁ ἄρρωστος (πνευματικά)

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Δεν μπορώ ποτέ να κατηγορήσω τους άλλους, γιατί είναι σαρξ εκ της σαρκός μου. Ουδείς την εαυτού σάρκα εμίσησε. Όπως ένα μέλος του σώματός μας δεν το κόβουμε για να το πετάξουμε, αλλά προσπαθούμε να το θεραπεύσουμε. Όπως όταν δούμε σ’ έναν άνθρωπο να επιτίθεται μία τίγρη και ο άνθρωπος παλεύει και υποφέρει, εμείς δεν πετάμε πέτρες να αποτελειώσουμε τον άνθρωπο, αλλά προσπαθούμε να τον ελευθερώσουμε. Έτσι μοιάζει ο άνθρωπος που τον τυραννεί κάποιο πάθος, υποφέρει. Δεν πρέπει επομένως να τα βάλουμε μαζί του, αλλά με το πάθος του, με τον πειρασμό.
Αυτός υποφέρει περισσότερο από μας. Γι’ αυτό και πρέπει να τον αγαπάμε.

Η κενοδοξία μάς κάνει ένα κούφιο πράγμα. Όταν κάνουμε κάτι για να επιδειχθούμε στους άλλους, γινόμαστε κούφιοι. Ό,τι κάνουμε να το κάνουμε για να ευχαριστήσουμε και να αισθανθούμε τον Θεό.

Πηγή: «Μαθητεία στον Γέροντα Πορφύριο», Πορφυρίας Μοναχής, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2012 (σελ.42-43)

http://makkavaios.blogspot.gr/2016/09/blog-post_25.html#more