Ἐπιστολή τῆς μακαρίας Εὐφημίας τῆς Σερβίας γιά τά Χριστούγεννα τό ἕτος 1951

Εις  το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος:

“ Αδελφές μου καί πνευματικά τέκνα εν Κυρίω, Χριστός ετέχθη!

“ Όλες τις ημέρες καί ώρες της ζωής μου, η λύπη γιά εσάς πιέζει την καρδιά μου, μέχρις ότου η εικόνα του Χριστού γεννηθεί στις καρδιές σας, όπως λέει ο "Αγιος Απόστολος Παύλος (Γαλ. 4:19). Καί έτσι ακόμη καί σήμερα, την ημέρα της Παναγίας κατά σάρκα Γεννήσεως τού Κυρίου μας καί Σωτήρος Ιησού Χριστού, σας νουθετώ να εορτάσετε την εορτή τού Κυρίου μέ αγάπη πού βγαίνει από αγνή καρδιά, όχι μόνο μέ τον νου σας. Μάλλον να αγωνίζεστε να διεγείρετε, η κάθε μία στον εαυτό της καί μεταξύ σας, ένα θερμό ζήλο καί μία φλογερή αγάπη γιά τον Δημιουργό μας και Ευεργέτη, ο οποίος κατέβηκε στην γή καί πήρε γιά τον Εαυτό του ανθρώπινο σώμα, γιά να μάς ανυψώσει στην αξία των κατοίκων του Ουρανού.

“Φαντασθείτε, επομένως, το μέγεθος της θυσίας την οποία υπέστη γιά εμάς ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός όταν καταδέχθηκε να γεννηθεί ως άνθρωπος καί να εμφανιστεί πάνω στην γη με την φτωχότερη κατάσταση: σε ένα σπήλαιο, όπου δεν υπήρχε επίγειος διάκοσμος. Αυτό το έκανε γιά να μας διδάξει την ταπείνωση καί τον παραμερισμό κάθε ματαιότητας καί έπαρσης, να μάς διδάξει την άγια εξουθένωση του εαυτού μας, διότι αυτή είναι περισσότερο αγαπητή σε Αυτόν από όλες τις υλικές θυσίες πού θα μπορούσε να προσφέρει ο θνητός άνθρωπος στον Θεό. Πράγματι, μία ταπεινή καί υποταγμένη ψυχή είναι περισσότερο αγαπητή στον Θεό από εκείνη πού έχει συγκεντρώσει στο κεφάλι της όλη την κοσμική σοφία,  η οποία έχει διανείμει εκατομμύρια σε ελεημοσύνες, αλλά, στην καρδιά της, δεν εννοεί να υποταχτεί στο θέλημα του Θεού καί να σηκώσει όλες τις δυσκολίες μέχρις ότου ο Θεός αποφασίσει διαφορετικά.

“Μακάρια είναι εκείνη η οποία κατανοεί την σημασία της ταπείνωσης καί δένει τον εαυτό της με την καρδιά καί την ψυχή της σε εκείνη την αγία αρετή η οποία, σάν μία ισχυρότατη κλίμακα, έφερε τον Θεό κάτω στην γή καί μπορεί να ανυψώσει τις ψυχές στον Ουρανό γιά να βρουν έλεος από τον Θεό. 'Ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος λέει: Ο δε παρακύψας εις νόμον τέλειον τον της ελευθερίας καί παραμείνας, ούτος ουκ ακροατής επιλησμονής γενόμενος, αλλά ποιητής έργου, ούτος μακάριος εν τη ποιήσει αυτού εσται ( Ίακ. 1:25). Και μόνον εκείνη η οποία διαβάζει με επιμέλεια καί κατανοεί τά πάντα καί αγωνίζεται να τον εκπληρώνει μέ τις πράξεις της, θα μπορέσει να κατανοήσει την τελειότητα τού νόμου του Θεού. Γιά χάρη τέτοιου ζήλου, η ψυχή ενός ανθρώπου είναι ικανοποιημένη ήδη από αυτόν τον κόσμο μέ μία μακαριότητα η οποία λειτουργεί ως μαρτυρία των πραγμάτων εκείνων τα οποία προσδοκούνται στον μέλλοντα αιώνα.

“ Επομένως, Αδελφές, αν θέλετε να κάνετε τις ψυχές σας χαρούμενες εν Κυρίω, τότε να δείχνετε ζήλο στην εκμάθηση του Νόμου του Θεού, δηλαδή, να διαβάζετε τά Άγια Ευαγγέλια καί τις Επιστολές των Αποστόλων, διότι δεν υπάρχουν βιβλία πολυτιμότερα γιά την ψυχή από αυτά. Μην αφήνετε τον εχθρό να σάς εξαπατά με την σκέψη ότι δεν τά κατανοείτε. ’Αν ο Κύριος δει σε εσάς αληθινό ζήλο γιά τον άγιο νόμο Του, θα χαρίσει την κατανόηση στις ψυχές σας. 

Μόνον η ανάγνωσή σας να γίνει αισθητή από την καρδιά σας, μέ μία φλογερή επιθυμία να κατανοήσετε τό πανάγιο θέλημα του Θεού, ώστε να μάθετε καί πώς να τό εκπληρώσετε. Σε αυτό βρίσκεται η αληθινή υπηρεσία του Θεού, ότι μέ όλη σας την καρδιά αγωνίζεστε να κατανοήσετε εκείνο πού ό ’Ίδιος θέλει από μας καί να το εκπληρώσετε πλήρως καί επακριβώς. Αλλά γιά να προοδεύσετε στην κατανόηση του θελήματος του Θεού, είναι ανάγκη, Αδελφές, να εγκαταλείψετε όλα τα γήινα ζητήματα πού φέρνουν διασκορπισμό στις ψυχές σας, έτσι ώστε να γίνεστε ανίκανες να εκπληρώσετε τα επουράνια καθήκοντά σας. Σκεφτείτε το αυτό έγκαιρα, διότι ο αντίπαλος μας, ο διάβολος, αγωνίζεται έξυπνα γιά να επωφεληθεί από κάθε μας απροσεξία καί να μας βάζει παγίδες έτσι ώστε οι ημέρες μας να περνούν μέ ματαιότητα. Ο Κύριος μας λέει ότι θα είναι αρκετά μάταιο να σκέφτονται οι άνθρωποι ότι μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό ασκώντας τα έθιμα πού έχουν κληρονομήσει από τους προπάτορές τους, αν δεν αναζητήσουν να μάθουν τό θέλημα του Θεού καί τον ευαγγελικό Του νόμο.

“Στην σημερινή μεγάλη εορτή, οι Άγγελοι χαιρέτησαν τούς ποιμένες μέ τον χαρούμενο ύμνο: Δόξα εν υψίστοις Θεώ καί επί γης ειρήνη εν άνθρωποις ευδοκία (πρβλ. Λουκ. 2:14). Δηλαδή, ας στραφούν οι άνθρωποι στον Θεό μέ ευγνώμονες καρδιές καί τότε ο σατανάς του κακού θα Απομακρυνθεί από αυτούς. "Όποια θερμαίνει την καρδιά της με ευχαριστία στον Θεό ακόμη καί γιά τό μικρότερο δώρο πού έχει δεχθεί από Αυτόν, θα διεγείρει τον Δωρεοδότη να της χορηγήσει ακόμη μεγαλύτερα δώρα. Επομένως αγωνιστείτε να είστε ευγνώμονες στον Θεό πάντοτε, καί να μην επιτρέπετε στό κακό να κερδίσει τον έλεγχο των -ψυχών σας, διότι σέ ένα τέτοιο θέλημα βρίσκονται πολλά εξωτερικά καί μυστικά Αμαρτήματα. Μάλλον, μέ ευγνώμονη καρδιά ας δοξολογούμε τον Κύριο, προσφέροντας σε Αυτόν ως θυσίαν αινέσεως τον θαυμαστό αυτό ύμνο:

Η Γέννησίς σου, Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως· εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν εξ ύψους ανατολήν, Κύριε δόξα Σοι.

Αμήν. “Χαιρετούμε όλες εσάς μέ τον χαιρετισμό της αγίας εορτής: Χριστός ετέχθη! Αληθώς ετέχθη, υπέρ της σωτηρίας μας”.

25 Δεκεμβρίου, 1951 Μονή Ραβάνιτσα

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΒΙΟΣ ΜΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ. 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/10/1951.html