Ο γνωστός γιατρός τοῦ Βελιγραδίου δρ Γ. από νέος πίστευε στο
Θεό. Όταν το έτος 1915 ο σέρβικός στρατός αποχωρούσε μέσω της Αλβανίας προς τή
θάλασσα, αποχώρησε καί ο δρ Γ. μέ τον γιό του. Στο Σάν Τζοβάνι έπρεπε να
καθίσουν καί να περιμένουν τό πλοίο μερικές μέρες. Κοιμόντουσαν κάτω από μία
σκηνή. Έπεφτε πολλή δυνατή βροχή. Υπήρχε πολύς στρατός κι ο λαός στην ακτή.
Όλοι ζούσαν σε πλήρη αβεβαιότητα γιά τό τί θα απογίνουν την επόμενη μέρα. Οπότε
όλοι ήταν κακοδιάθετοι καί θλιμμένοι.
Μία νύχτα μπήκε ο δρ Γ. κάτω απ’ τή σκηνή
του πολύ λυπημένος. Έκανε τό σταυρό του καί ξάπλωσε ανάσκελα, έπιασε μέ τά δυο
χέρια το κεφάλι του καί είπε:
«Μα μέχρι πότε θα κρατήσει αυτό, ώ, μεγάλε Θεέ!
Καί πότε θα απελευθερωθούμε;».
Εκείνη τη στιγμή απέναντι του στο ύφασμα της
σκηνής εμφανίστηκε ένα σημάδι σα φως πάνω στο σκοτάδι μέ γραμμένες τίς λέξεις:
«Το Σεπτέμβριο του 1918». Άναυδος, μ’ αυτό τό συμβάν ο δρ Γ. δεν μπορούσε
ολόκληρη τή νύχτα να κοιμηθεί. Την επόμενη μέρα τό είπε στους φίλους του, που
μέ τή σειρά τους μάς το αφηγήθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου