Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 11-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. δ΄ 6 - 15

δ΄ 6 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ια΄ 27 - 30

Ια΄ 27 - 30



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Τέλειο μίσος μέ ὅλη τήν καρδιά μας διδάσκει ὁ Δαβίδ νά ἔχομε ἐναντίον τῶν δαιμόνων, γιατί εἶναι ἐχθροί τῆς σωτηρίας μας· »

Ὅσιος Θεόδωρος Ἐδέσσης

61. Εἶπε κάποιος ἀπό τούς παλαιούς, ὀρθά καί πετυχημένα, ὅτι ἀπό τούς δαίμονες πού μᾶς πολεμοῦν, πρῶτοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς ἔχουν ἀνατεθεῖ οἱ ὀρέξεις τῆς γαστριμαργίας, ἐκεῖνοι πού μᾶς ὑποβάλλουν τή φιλαργυρία καί ἐκεῖνοι πού μᾶς παρακινοῦν στήν κενοδοξία. Οἱ ἄλλοι δαίμονες ἔρχονται πίσω ἀπό αὐτούς καί τούς διαδέχονται παραλαμβάνοντας ἐκείνους πού πληγώνονται ἀπό τούς προηγούμενους.

62. Καί πράγματι μέ τήν παρατήρηση κατάλαβα ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά πέσει ὁ ἄνθρωπος σέ ἁμαρτία ἤ πάθος, ἄν δέν ἔχει προηγουμένως καταπληγωθεῖ ἀπό ἕνα ἀπ᾿ αὐτά τά τρία. Γι᾿ αὐτό καί ὁ διάβολος τούς τρεῖς αὐτούς λογισμούς παρουσίασε στόν Σωτήρα¹.

Ὁ ἄγνωστος πνευματικός τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

Του Βασίλη Σπυρόπουλου 

Μεγάλη ήταν η ευλογία για όλους τους χριστιανούς, όπου γης, η αγιοκατάταξη πριν από δύο χρόνια των σύγχρονων Αγίων της Εκκλησίας, γερόντων Παϊσίου και Πορφυρίου.Καθ' όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωή τους προσπάθησαν να ακολουθήσουν τα βήματα του Χριστού.
Δεν διαμαρτυρήθηκαν ούτε λύγισαν από τις δυσκολίες, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Αντιθέτως, αγκάλιασαν όλους τους ανθρώπους που πήγαιναν να τους δουν από κοντά, να μιλήσουν μαζί τους, για να πάρουν δύναμη και να σηκώσουν τον δικό τους σταυρό.
Στην περίπτωση του Αγίου Πορφυρίου, γνωρίζουμε ότι από μικρή ηλικία αφιερώθηκε στον Θεό πηγαίνοντας στο Περιβόλι της Παναγίας, στο Αγιο Ορος.
Ωστόσο δεν είναι ευρύτερα γνωστό το γεγονός ότι ο Αγιος Πορφύριος είχε ως πνευματικό πατέρα μια ξεχωριστή προσωπικότητα, τον π. Αντώνιο Γκίκιζα.

Ὅσιος Παΐσιος: Ὅσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει

Γέροντα, πού οφείλεται η γκρίνια και πώς μπορείς να την αποφύγης; 

- Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. 

Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει , αλλά δοξάζη τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρη όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.

  Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι και μας κάνει να μη μας ευχαριστή τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάη πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού. Να, ξέρω κάποιον εκεί στο Όρος που, αν βρέξη και του πης « πάλι βρέχει », αρχίζει : « Ναι , όλο βρέχει, θα σαπίσουμε από την πολλή υγρασία ». Αν μετά από λίγο σταματήση η βροχή και του πης « ε, δεν έβρεξε και πολύ », λέει: « Ναι, βροχή ήταν αυτή; Θα ξεραθή ο τόπος …; » . Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι καλά στο μυαλό, αλλά συνήθισε να γκρινιάζη. Να είναι λογικός και να σκέφτεται παράλογα! 

Ἡ συγκρητιστική θεωρία τῶν καλουμένων ‘’Ἀβρααμικῶν θρησκειῶν’’

Η ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ‘’ΑΒΡΑΑΜΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ’’

«Μη άρξησθε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομε τον Αβραάμ» (Λουκ. 3,8)

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

 Πως μπορεί να γίνει αποδεκτή η συγκρητιστική  θεωρία των καλουμένων ‘’Αβααμικών θρησκειών’’,  που είχε διατυπωθεί από τον Γάλλο ισλαμολόγο Louis Massignon (1883-1962);  O ισλαμολόγος Louis Massignon είχε διατυπώσει τη θεωρία του αυτή με το σκεπτικό ότι οι μονοθεϊστικές θρησκείες όπως τις καλεί, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Ισλάμ, έχουν κοινό πατέρα των Αβραάμ, την πίστη του Αβραάμ στον ένα Θεό και το κοινό καθήκον να υπακούουν στον ένα Θεό. 

Αυτό που είπε ο Κύριος στον Αβραάμ «και ενευλογηθήσονται εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης» (Γεν. 12,3), υπόσχεση η οποία αναφέρει ότι, δι’ ενός από τους απογόνους του θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης, εννοώντας τον Χριστό, το λησμονεί. 

Ως γνωστό η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Δικαίου Αβραάμ στις 9 Οκτωβρίου.  Δεν έχει τη σχέση που εννοούν ο Δίκαιος Αβραάμ με τους αρνητές του  του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.  Πως μπορεί λοιπόν να ομιλούν για ‘’Αβρααμικές θρησκείες’’; 

Τά χαρακτηριστικά τῶν Ἁγίων_mp3

Π. Σάββας 2010-06-26_Τά χαρακτηριστικά τῶν Ἁγίων_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-06-2010 (Θερινές Συνάξεις γυναικῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ταπείνωση καί ταπεινοφροσύνη,μέρος β΄

4. Η ταπεινοφροσύνη

(Ἡ ἔννοια τῆς ταπεινοφροσύνης)

            Ὁ Ἅ­γι­ος Μά­ξι­μος ὁ Ὁ­μο­λο­γη­τής δί­νει τόν ἑ­ξῆς ὁ­ρι­σμό γι­ά τήν τα­πει­νο­φρο­σύ­νη: «Τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εἶ­ναι μι­ά συ­νε­χής προ­σευ­χή μέ δά­κρυ­α καί πό­νο.  Δι­ό­τι αὐ­τή ἐ­πι­κα­λεῖ­ται τή βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ καί δέν ἀ­φή­νει τόν ἄν­θρω­πο οὔ­τε νά στη­ρί­ζε­ται ἀ­πε­ρί­σκε­πτα στή δύ­να­μή του καί στή σο­φί­α του, οὔ­τε νά ὑ­πε­ρη­φα­νεύ­ε­ται ἐ­να­ντί­ον ἄλ­λου, τά ὁ­ποῖ­α εἶ­ναι φο­βε­ρά νο­σή­μα­τα, ὀ­φει­λό­με­να στό πά­θος τῆς ὑ­πε­ρη­φά­νει­ας».

            Ἡ τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εἶ­ναι  τό ἐρ­γα­στή­ρι πού δι­α­λύ­ει τά ἀρ­νη­τι­κά ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τῆς τα­πεί­νω­σης στήν ὁ­ποί­αν ὑ­πο­βάλ­λει στόν ἄν­θρω­πο ἡ κα­κί­α τῶν δαι­μό­νων καί τῶν ἀν­θρώ­πων. Δη­λα­δή τήν προ­σβο­λή, τόν ἐ­ξευ­τε­λι­σμό, τήν ἀ­δι­κί­α, τή συ­κο­φαν­τί­α πού θά ὑ­πο­στεῖ ὁ  τα­πει­νός ἄν­θρω­πος, ἐ­νερ­γο­ποι­εῖ τήν τα­πει­νο­φρο­σύ­νη πού σάν ἄλ­λο ἐρ­γα­λεῖ­ο με­τα­τρέ­πει τήν ὀρ­γή τήν ἐκ­δί­κη­ση σέ συγ­χω­ρη­τι­κό­τη­τα καί ἀ­γά­πη, ἀ­πο­φεύ­γον­τας ἔ­τσι τήν ἁ­μαρ­τί­α καί πλή­γώ­νει τό δι­ά­βο­λο στό κέν­τρο τῆς καρ­δί­ας του.

Εἶναι δυνατόν νά εἶναι ὁ Θεός ἄγνωστος;

  2. Εἶναι δυνατόν νά εἶναι ὁ Θεός ἄγνωστος; 

Αλλά ἀνεξάρτητα ἀπό τίς σκοπιμότητες ὅσων ἐπιμένουν νά ἀρνοῦνται ἕναν συγκεκριμένο προσωπικό Θεό, ὀφείλουμε μέ εἰλικρίνεια νά ἀπαντήσουμε στό καίριο αὐτό ἐρώτημα:

Εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει ἕνας Θεός ἄπειρος καί τέλειος, Θεός ἀγάπης, Θεός δημιουργός, πού ἔπλασε ἕνα τέλειο σύμπαν, καί τελικά τό ἄφησε ἐγκαταλελειμμένο στήν πορεία του; Ἕνας Θεός πού δέν φανέρωσε ποτέ τήν ὕπαρξή Του στά πλάσματά Του;

Εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει ἕνας Θεός πάνσοφος πού ὅρισε ἀμέτρητους φυσικούς νόμους γιά νά λειτουργεῖ τό σύμπαν μέ τελειότητα, καί νά μήν ὅρισε καί παρέδωσε κανένα πνευματικό νόμο, ὥστε νά ζοῦν οἱ ἄνθρωποι μέ ἀρμονία καί ἀγάπη;

Κυριακή μετά τά Φῶτα:Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Δ´ 7 - 13

⁷ Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. ⁸ διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. ⁹ τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; ¹⁰ ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. ¹¹ καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, ¹² πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ¹³ μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, 

«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Ἡ παροῦσα ζωή μᾶς δόθηκε μόνο καί μόνο γιά νά δοξάζουμε τό Θεό, νά εὐεργετοῦμε τόν πλησίον καί νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν ἀπόκτηση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, βαδίζοντας τή «στενή» καί «τεθλιμένη» ὁδό πού μᾶς ὑποδεικνύει τό Εὐαγγέλιο (Ματθ. Ζ΄ : 14).

«Ἄν μερικούς τούς μισεῖς καί μερικούς οὔτε τούς ἀγαπᾶς οὔτε τούς μισεῖς....»

Ἄν μερικούς τούς μισεῖς, καί μερικούς οὔτε τούς ἀγαπᾶς οὔτε τούς μισεῖς, καί μερικούς τούς ἀγαπᾶς μέτρια, ἐνῶ ἄλλους πάρα πολύ, ἀπ' αὐτή τήν ἀνισότητα μάθε ὅτι εἶσαι μακριά ἀπό τήν τέλεια ἀγάπη, ἡ ὁποία διδάσκει νά ἀγαπήσεις κάθε ἄνθρωπο ἐξίσου.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής