Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 30-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανο. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 7 -  16

ιγ΄ 7 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ε΄ 14 - 19

Ε΄ 14 - 19



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Θλίψη zlipsi tribulación, pena, calamidad y tristeza, y Χαρά jará alegría de los cristianos»

«Θλίψη zlipsi tribulación, pena, calamidad y tristeza, y Χαρά jará alegría de los cristianos»

Por el Yérontas Atanasio Mitilineos de las 101 homilías sobre Apocalipsis.

Apocalipsis 1,9 «Yo Juan, vuestro hermano, y copartícipe vuestro en la θλί ψη zlipsi tribulación, y en la realeza increada, y en la paciencia de Jesús Cristo…»

9. Yo Juan, vuestro hermano y copartícipe en la tristeza y sufrimiento que estáis pasando a causa de las persecuciones en el nombre de Jesús Cristo, pero también copartícipe en la gloriosa realeza increada, que disfrutaremos gracias a nuestra paciencia por Jesús Cristo…

9 Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ...

9 Εγώ ο Ιωάννης, ο αδελφός σας και συμμέτοχος εις την θλίψιν, που δοκιμάζετε εξ αιτίας των διωγμών δια το όνομα του Χριστού, συμμέτοχος όμως και εις την ένδοξον βασιλείαν, που θα απολαύσωμεν χάρις εις την υπομονήν μας δια του Ιησού Χριστού...

«Ὁ ρόλος τῆς γυναίκας στήν οἰκογένεια» (2ο μέρος)

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ: Ὁ ρόλος τῆς γυναίκας στήν οἰκογένεια_2ο μέρος_mp3

Συνεχίζουμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο νά ἀναλύουμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἡ γυναίκα μπορεῖ νά βοηθήσει στή σωτηρία τοῦ ἄνδρα καί ποιά εἶναι ἡ ἐνδεδειγμένη συμπεριφορά μέσα στήν οἰκογένεια. Λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφερόμενος στήν περίπτωση πού μιά γυναίκα συγκατοικεῖ μ’ ἕναν εἰδωλολάτρη σύζυγο, πού δέν πιστεύει στόν Θεό: «τί γάρ οἶδας, γύναι, εἰ τόν ἄνδρα σώσεις;» (Α΄Κορ. 7,16). Ποῦ ξέρεις γυναίκα δηλαδή, ἴσως σώσεις καί τόν ἄνδρα σου μέ τό νά μένεις στή συζυγία καί νά μήν τόν χωρίζεις, παρόλο πού εἶναι ἄπιστος. Τότε ὑπῆρχαν οἱ περιπτώσεις ὁ ἕνας νά μεταστρέφεται καί νά πιστεύει καί ὁ ἄλλος νά παραμένει εἰδωλολάτρης. Εἴμαστε στά πρῶτα χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ ἀκόμα, στόν 1^ο αἰῶνα. Συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος «ἐάν συνευδοκεῖ καί θέλει ὁ ἄνδρας -παρόλο πού εἶναι εἰδωλολάτρης καί ἡ γυναίκα του ἔγινε χριστιανή- νά μείνει στή συζυγία, μήν τόν χωρίζεις. Ποῦ ξέρεις παραμένοντας κοντά του, μπορεῖ νά τόν σώσεις».

Ὑπάρχει δηλαδή πιθανότητα νά τόν ἑλκύσεις στήν Ἐκκλησία, στό ἅγιο Βάφτισμα, στή μετάνοια καί στή σωτηρία. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ γάμου. Νά βοηθήσει τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα νά σωθοῦν. Εἶναι ἕνας ἄλλος δρόμος σωτηρίας. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ μοναχισμός, ὁ ἄλλος ὁ γάμος καί ὁ τρίτος δρόμος τό νά μένει κάποιος ἄγαμος μέσα στόν κόσμο μέ σωφροσύνη, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Δέν σημαίνει ὅτι ἕνας πού δέν παντρεύτηκε ἤ δέν ἔγινε μοναχός, θά πάει στήν κόλαση. Αὐτή ἡ ἀντίληψη εἶναι λάθος. Ἐννοεῖτε ὅτι αὐτοί πού ἐπιλέγουν τόν τρίτο δρόμο ζοῦν μέ ὑπακοή σέ Πνευματικό ὁδηγό, ὡς «ἡσυχαστές ἐν τῷ κόσμῳ».Ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος σ’ ἕνα πνευματικό του παιδί, πού ἦταν ἄγαμο μέσα στόν κόσμο, ὅτι κι ἔτσι ὅπως εἶναι σώζεται.

Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, ὁ Ἅγιος τῆς σύγχρονης τεχνολογίας καί τοῦ διαστήματος-Ἕνα ἄγνωστο θαυμαστό περιστατικό

Στὶς 21 Σεπτεμβρίου τοῦ 2004 ἐγνώρισα ἕναν νέο ἄνθρωπο, τὸν Κύπριο ἠλεκτρολόγο μηχανικὸ κ. Χ.Π., Διευθύνοντα Σύμβουλο στὸ πρόγραμμα τοῦ ΟΤΕ “Hellas Sat”. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποτελεῖ γιὰ μένα ἰδιαίτερη εὐλογία.
Ἡ συνάντησή μας ἔγινε μὲ ἕναν τρόπο παράξενο, ἐντελῶς τυχαῖο θὰ ἔλεγε κανείς. Ἐν τούτοις, μέσα μου κυριαρχεῖ ἡ ἀπόλυτη βεβαιότητα πὼς...

ἡ γνωριμία αὐτὴ ἦταν ἄνωθεν δρομολογημένη. Οἱ ἐντυπώσεις ἄριστες καὶ τὰ συναισθήματα, νομίζω, πηγαῖα καὶ πλούσια ἑκατέρωθεν στὴν πρώτη μας συνάντηση, ποὺ πραγματοποιήθηκε σὲ κεντρικὸ ξενοδοχεῖο τῶν Ἀθηνῶν. Ἐκεῖνο τὸ βράδυ εἶχα τὴν εὐκαιρία νὰ γνωρίσω ἕναν ἐξαίρετο ἄνθρωπο καὶ ἐπιστήμονα καὶ νὰ μιλήσω τόσο μ’ αὐτόν, ὅσο καὶ μὲ τὰ ὑπόλοιπα μέλη τοῦ ἐπιστημονικοῦ του ἐπιτελείου, ποὺ τὸν συνόδευαν, ἔγκριτους ἐρευνητὲς καὶ στελέχη τῆς ἐρευνητικῆς ὁμάδας τοῦ προγράμματος ποὺ ἀναφέραμε.
Οἱ ἀναμνήσεις, ποὺ καταγράφηκαν τὸ βράδυ ἐκεῖνο καὶ ἀκολουθοῦν στὸ κείμενο αὐτό, ἀποτελοῦν ἕνα εὐλογημένο ταξίδι στὸ παρελθόν. Ὁ ἀγαπητός μας φίλος κύριος Χ.Π. θυμᾶται:

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)" Δέ θέλω στά Τάρταρα, φώναξε τό πονηρό πνεῦμα. - Βλέπετε χριστιανοί, τρομάζει μέχρι κι ὁ δαίμονας, εἶπε ὁ στάρετς στό συγκεντρωμένο πλῆθος."

Το φθινόπωρο του 1956, θυμάται μια ηλικιωμένη κυρία πού ερχόταν συχνά στη Λαύρα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας στο ναό των Σπηλαίων και ενώ απάγγελλαν το Πάτερ ημών ακούστηκε από τον πρόναο ένας διαπεραστικός ήχος. Ο βίαιος αυτός θόρυβος, πού ήταν σα να ακούγονταν πολλές φωνές μαζί, γινόταν όλο και πιο δυνατός. Όλοι γύρισαν το βλέμμα τους προς την πόρτα.
 Είχες την εντύπωση πώς στο ναό έμπαινε ένα πλήθος τρελλών. Η έκπληξη ήταν μεγάλη όταν είδαν μια νεαρή κυρία, πολύ αδύνατη, πού με δυσκολία την κρατούσαν τέσσερις άνθρωποι. Μόλις την πλησίασαν στο λείψανο τού αγίου Ιώβ άρχισε να φωνάζει ακόμα πιο δυνατά, ξέφυγε απ’ αυτούς πού την κρατούσαν κι έπεσε μπροστά στο λείψανο γυρίζοντας τά πόδια της. Με μεγάλη δυσκολία πήραν την αδύναμη κοπέλα, πού την ώρα αυτή είχε μια υπεράνθρωπη δύναμη, και την πήγαν στο Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου την ώρα εκείνη ο στάρετς Ιωσήφ διάβαζε παράκληση μπροστά στον Εσταυρωμένο. Τά ουρλιαχτά της δυνάμωσαν. Σε μια γωνιά στεκόταν ο σύζυγός της κλαίγοντας.,.Ήταν νεαρός και ψηλός και κοίταζε με πόνο δεξιά και αριστερά, παρακαλώντας τούς πιστούς: «Προσευχηθείτε γι’ αυτήν.  Το όνομά της είναι Ζωή!»

Διαμαρτυρία τῆς Ἱ.Μ. Γλυφάδας γιά τήν εἴσοδο τῶν πολεμικῶν τεχνῶν στά σχολεῖα

Κατόπιν πληροφόρησής μας για την έγκριση άδειας εισόδου των πολεμικών τεχνών, συγκεκριμένα του Ζίου-Ζίτσου, σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την επικράτεια, με σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας[1], θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας.

Οι πολεμικές τέχνες «βασίζονται σε Ανατολικές φιλοσοφίες ή θρησκείες, ιδιαιτέρως στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό Ζεν. Το Ζίου-Ζίτσε, το Καράτε, το Κιούντο και το Κέμπο είναι έντονα επηρεασμένα από τον Βουδισμό Ζεν»[2]. Μάλιστα, «δημιουργός των πολεμικών τεχνών θεωρείται ο Βουδιστής μοναχός Μποντιντάρμα»[3]. Και παρότι «πολλοί που ασκούν τις πολεμικές τέχνες το κάνουν χωρίς να γνωρίζουν το θρησκευτικό χαρακτήρα τους», η ουσία είναι ότι «το πλήθος των διαφόρων μαχητικών ειδών συνδέονται με ένα πνευματικό κέντρο που έχει τις ρίζες του στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό»[4].

«Στη ρίζα τους όλες οι πολεμικές τέχνες αποτελούν μέρος ενός συνολικού συστήματος εκπαίδευσης, το οποίο έχει ως απώτερο σκοπό τη ριζική μεταμόρφωση της ίδιας της ύπαρξης του ασκούμενου»[5].

Π. Σάββας 2009-11-29_Ὅτι δέν πρέπει νά ἀνησυχοῦμε ὅταν ἀντιστεκόμαστε νά εἰρηνεύσουμε ἐσωτερικά_Ἀόρατος Πόλεμος, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-11-2009 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο», Μέρος γ΄

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Ἡ γάρ σωματική γυμνασία πρός ὀλίγον ἐστίν ὠφέλιμος, ἡ δέ εὐσέβεια πρός πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καί τῆς μελλούσης. Πιστός ὁ λόγος καί πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος» (δ΄ : 8-9).

Ἡ σωματική ἄσκηση λίγο ὠφελεῖ, γιατί αὐτή μπορεῖ νά περιορίσει μόνο τά πάθη, ὄχι νά τά ξεριζώσει. Ἀπεναντίας ἡ εὐσέβεια, δηλαδή ἡ ἀόρατη ἄσκηση τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη, εἶναι ὠφέλιμη γιά ὅλα. Μόνο μέ τήν εὐσέβεια μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀποκτήσει τήν αἰώνια ζωή. Μιά γεύση τῆς αἰώνιας ζωῆς παίρνουν οἱ ἅγιοι ἀπό ἐδῶ ὡς ἐγγύηση τῆς κληρονομιᾶς της. Στήν πληρότητά της ἀποκαλύπτεται μετά τόν χωρισμό τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα. Ἡ αἰώνια ζωή συνίσταται στήν αἴσθηση τῆς χάριτος στήν ψυχή τοῦ χριστιανοῦ. Αὐτή ἡ αἴσθηση εἶναι ἀνάλογη μέ τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς ἀπό τά πάθη.

Ἡ μεταπατερικότητα τοῦ Χρ. Γιανναρᾶ

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤOΣ

(7ον)

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Διαφορετική εἶναι ἡ ἀντιπατερική μεταπατερικότητα τοῦ καθηγητοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ, γιατί δέν ἐμπλέκεται πολύ στά οἰκουμενιστικά δρώμενα, ὅπως σχεδόν στό σύνολό τους οἱ ἄλλοι μεταπατερικοί, μολονότι σέ παλαιά δημοσιεύματά του υἱοθετεῖ τίς ἀθηναγόρειες θέσεις ἐναντίον τῆς ἀντιρρητικῆς θεολογίας τῶν Πατέρων καί ὁμιλεῖ γιά «τή ματαιοπονία τῶν ἀσχολουμένων μέ τήν ἔρευνα τοῦ Filioque» 43 , ἐπαινεθείς μάλιστα γιά τίς προοδευτικές του θέσεις ὑπό τῶν Οὐνιτῶν..

Ὁ βαρύς φιλοσοφικός ἐξοπλισμός του καί ἡ στοχαστική του διάθεση δέν τόν ἄφησαν νά θέσει ἐν ταπεινώσει τά ἀναμφισβήτητα χαρίσματά του στήν προβολή καί ἑρμηνεία τῆς διά τῶν αἰώνων ἐκφαινομένης συμφωνίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀκολουθήσει τούς Ἁγίους Πατέρες, ὅπως πολλοί ἐξ αὐτῶν φιλόσοφοι, πανεπιστήμονες, στοχαστές ἔπραξαν μέ τούς πρό αὐτῶν Ἁγίους Πατέρες.

Ἅγιος Παΐσιος: Προσευχή μέ πόνο

Όλη η βάση που γίνεται η ευχή είναι να πονάει ο άνθρωπος. Αν δεν πονάει, μπορεί να κάθεται ώρες με το κομποσχοίνι και η προσευχή του να μην έχει κανένα αποτέλεσμα.
Αν υπάρχει πόνος για το θέμα για το οποίο προσεύχεται, ακόμη και με έναν αναστεναγμό κάνει καρδιακή προσευχή.

Πολλοί, όταν την στιγμή που τους ζητούν οι άλλοι να προσευχηθούν δεν έχουν χρόνο, προσεύχονται με έναν αναστεναγμό για το πρόβλημά τους. Δεν λέω να μην κάνει κανείς προσευχή, αλλά, αν τυχόν δεν υπάρχει χρόνος, ένας αναστεναγμός για τον πόνο του άλλου είναι μια καρδιακή προσευχή· ισοδυναμεί δηλαδή με ώρες προσευχής.
Διαβάζεις λ.χ. ένα γράμμα, βλέπεις ένα πρόβλημα, αναστενάζεις και μετά προσεύχεσαι. Αυτό είναι μεγάλο πράγμα!

«Οὐράνια μηνύματα»

   

Ἡ ἀγάπη εἶναι ρίζα καί πηγή καί μητέρα ὅλων τῶν ἀγαθῶν.

Σάν ρίζα, βλαστάνει ὅλους τούς κλάδους τῆς ἀρετῆς.

Σάν πηγή, ἀναβλύζει πολλά εὐλογημένα νερά.

Σάν μητέρα, μέσα στίς ἀγκάλες της σφίγγει ὅλους ἐκείνους πού σ᾿ αὐτήν καταφεύγουν.

Ἱερός Χρυσόστομος