Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 26-02-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. β΄ 7 -  17

β΄ 7 - 17



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιδ΄ 3 - 9

Ιδ΄ 3 - 9



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Γαστριμαργία, πορνεία, φιλαργυρία, ὀργή. Ἀρχ. ΣάββαςἉγιορείτης

Γαστριμαργία, πορνεία, φιλαργυρία, ὀργή. Ἀρχ. ΣάββαςἉγιορείτης
Ὁμιλία στίς 03-08-2006

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἅγιος Ἰ.Δαμασκηνός: Λόγος ψυχωφελής καί θαυμάσιος

Πρέπει να ξέρομε ότι ο άνθρωπος είναι διπλός, δηλαδή από σώμα και ψυχή, και έχει διπλές τις αισθήσεις και διπλές τις αρετές τους. Πέντε αισθήσεις έχει η ψυχή και πέντε το σώμα. Οι ψυχικές αισθήσεις είναι, νους, διάνοια, γνώμη, φαντασία και αίσθηση• οι σοφοί τις ονομάζουν και δυνάμεις. Οι σωματικές αισθήσεις είναι τούτες: όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση και αφή. Γι΄ αυτό και διπλές είναι οι αρετές, διπλές και οι κακίες. Ώστε είναι αναγκαίο να γνωρίζει καθαρά ο κάθε άνθρωπος, πόσες είναι οι ψυχικές αρετές και πόσες οι σωματικές. Και ποια είναι τα ψυχικά πάθη και ποια τα σωματικά. Ψυχικές αρετές είναι εν πρώτοις οι τέσσερις γενικότατες αρετές, οι οποίες είναι, ανδρεία, φρόνηση, σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Από αυτές γεννιούνται οι ψυχικές αρετές πίστη, ελπίδα, αγάπη, προσευχή, ταπείνωση, πραότητα, μακροθυμία, ανεξικακία, χρηστότητα, αοργησία, θεία γνώση, ευφροσύνη, απλότητα, αταραξία, ειλικρίνεια, η χωρίς έπαρση διάθεση, η χωρίς υπερηφάνεια, φθόνο, δόλο, η αφιλαργυρία, συμπάθεια, ελεημοσύνη, μεταδοτικότητα, αφοβία, αλυπία, κατάνυξη, σεμνότητα, ευλάβεια, επιθυμία των μελλόντων αγαθών, πόθος της βασιλείας του Θεού και επιθυμία της θείας υιοθεσίας.

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν ἀσθενειῶν

Όλα δίνονται από το Θεό. Και όλα δίνονται για τη σωτηρία μας. Μ’ αυτή τη σκέψη να δεχθείς κι εσύ την ασθένειά σου, ευχαριστώντας το Θεό, που φροντί­ζει για τη σωτηρία σου. Τώρα, το πως συντελεί στη σωτηρία μας οτιδήποτε παραχωρεί ό Κύριος, μόνο Εκείνος το γνωρίζει. Εμείς συνήθως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Στέλνει λ.χ. μια συμφορά άλλοτε για να μας παιδαγωγήσει, άλλοτε για να μας αφυπνί­σει πνευματικά, άλλοτε για να μας γλυτώσει από ενα μεγαλύτερο κακό, άλλοτε για να μας αυξήσει τον ουράνιο μισθό, άλλοτε για να μας απαλλάξει από κά­ποιο πάθος κ.ο.κ. Εσύ, λοιπόν, ν’ αναλογίζεσαι τις αμαρτίες σου και να λες: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που με τιμωρείς δίκαια!».

Γέρων Εὐθύμιος Βιγλολαυριώτης

Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΒΙΓΛΟΛΑΥΡΙΩΤΗΣ ΕΚ ΓΟΜΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ (+2004)  

Ὁ γερο-Εὐθύμιος ἔλεγε γιὰ τὸν Γέροντά του ὅτι ἔλαμπε (ἀπὸ ἀρετές) σ’ ὅλο τὸ Ἅγιον Ὄρος.

«Ἦταν ἅγιος ὁ Γέροντάς μου», διηγεῖτο ἀργότερα καὶ ἔκλαιγε ἀπὸ συγκίνηση καὶ ἀγάπη...

Ἐκεῖ στὴν ὑπακοὴ τοῦ γέροντος Βαρλαὰμ ἐπιδόθηκε ὁ γερο-Εὐθύμιος σὲ μεγάλες ἀσκήσεις. Νήστευε πολύ, ἔκανε διπλές, δηλαδὴ ἔτρωγε κάθε δύο μέρες ἕνα πιάτο ἀλάδωτο...

Γιὰ τὸν Γέροντά του πήγαινε στὴν θάλασσα, ψάρευε καὶ τὸν ἀνέπαυε καθὼς ἦταν ἡλικιωμένος, ἀλλὰ ὁ ἴδιος γευόταν τῆς ἐγκρατείας τὴν τρυφήν, παξιμάδι καὶ νερόβραστα ὄσπρια ἢ λαχανικά, ἀνέλαια φυσικά...

Μαζὶ μὲ τὴ νηστεία ἔκανε μετάνοιες ἀμέτρητες καὶ εὐχὴ ἀδιάλειπτη. Φρόντιζε καὶ τὴν μικρὴ περιοχὴ τῆς Καλύβης τους καὶ ἔκανε καὶ λίγο ἐργόχειρο. Γιὰ περισσότερη ἡσυχία καὶ ἀπερίσπαστη ἐπίδοση στὴν εὐχὴ ἔκτισε παραδίπλα ἕνα κελλάκι μικρὸ μὲ κτιστὸ κάθισμα...

Θρησκευτική συνέπεια ἤ ὀντολογική ἐκκλησιαστική ζωή; (Ἀρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἱεροκήρυκας Ἱ. Μ. Πατρῶν)

Ο άνθρωπος θέλει να πιστεύει στον Θεό Δημιουργό του και να μιλάει γι’ Αυτόν. Είναι μία ανάγκη αυθόρμητης αναφοράς σε κάτι πιο πάνω από τον ίδιο, σε κάποια ύπαρξη πολύ ανώτερη απ’ αυτόν.

Προσπαθεί κυρίως ο σημερινός άνθρωπος να είναι συνεπής σε ένα μεγάλο ποσοστό προς αυτήν την ιδεολογία του. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πρακτικά πιέζει τον εαυτό του να μετέχει στην ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας με την μορφή εκπληρώσεως ορισμένων «υποχρεώσεων». Αυτή η μετοχή «στις θρησκευτικές υποχρεώσεις» τον κάμνει να καυχάται ότι είναι ιδεολογικώς εντάξει. Ετσι, θεωρεί τον εαυτόν του ως ορθόδοξο χριστιανό, ενταγμένο στον χώρο της Εκκλησίας.

Νέκρωση δέ τοῦ κόσμου εἶναι τό νά μήν ἐπιθυμήσει κανείς κατά διάνοιαν, κανένα ἀπό τά ἀγαθά του!... «ΜΕΛΕΤΗΜΑ 22ον»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

197 . Ὅποιος ἀξιώθηκε καί γεύθηκε τή Θεία Χάρη, δέν ἀφήνει τά πάθη νά εἰσέρχονται στήν καρδιά του, ἐπειδή ἐκεῖ ὑπερίσχυσε ἄλλη ἐπιθυμία, ἀνώτερη ἀπ᾿ αὐτά, ἡ τρυφή τοῦ Θεοῦ!...

198 . Ὅποιος ἀνακατεύεται μέ κοσμικά πράγματα καί παραλύει ἀπό τίς πολλές συνομιλίες, δέν μπορεῖ νά διατηρήσει τήν ψυχική του ὑγεία!...

199 . Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἀξίωσέ με νά μείνω νεκρός ἀπό τή συναναστροφή τοῦ αἰῶνος τούτου. Νέκρωση δέ τοῦ κόσμου εἶναι τό νά μήν ἐπιθυμήσει κανείς κατά διάνοιαν, κανένα ἀπό τά ἀγαθά του!...

Δεῖτε τίς προειδοποιήσεις τῶν ἁγιοσαββαϊτῶν πατέρων γιά τό καρναβάλι τοῦ 2009 πού διακωμωδοῦσε τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό

Και αναλογιστείτε τι μεσολάβησε στη χώρα μας τα 7 χρόνια που πέρασαν...

Συγκεκριμένα, στο καρναβάλι της Πάτρας κατά την περίοδο των αποκριών του 2009 (επί κυβερνήσεως Καραμανλή), οι διοργανωτές έθεσαν ως θέμα της πομπής το "σκάνδαλο Βατοπαιδίου", το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν ένα μεγάλο φιάσκο προκειμένου να έρθει στην εξουσία ο ολετήρας Τζέφρυ Παπανδρέου. Οι μοναχοί της Λαύρας του Αγίου Σάββα στην έρημο της Ιουδαίας, διέβλεψαν τον κίνδυνο από αυτή την προκλητική ασέβεια και προειδοποίησαν ότι εξαιτίας και αυτού του γεγονότος θα έρθουν δεινά στη χώρα μας...
Διαβάστε την επιστολή τους:

Ὁμιλία Ἁγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου γιά τήν Ὀρθόδοξη Πίστη

Σπάνια ηχογράφηση συνομιλίας του Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου για την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη.

https://www.youtube.com/watch?v=Fu3rK4ez7aM

Οἱ ἅ­γιοι ἐν­νέ­α παι­δο­μάρ­τυ­ρες οἱ ἐν Γε­ωρ­γί­ᾳ

Στὰ ἀ­να­το­λι­κὰ πα­ρά­λια τοῦ Εὐ­ξεί­νου Πόν­του καὶ νο­τι­ο­α­να­το­λι­κὰ τῆς Ρω­σί­ας ἐ­κτεί­νε­ται ἡ μαρ­τυ­ρι­κὴ Γε­ωρ­γί­α. Ὁ λα­ός της εἶ­χε τὴν ἰ­δι­αί­τε­ρη εὐ­λο­γί­α νὰ δε­χθεῖ τὸν σπό­ρο τῆς χριστι­α­νι­κῆς πί­στε­ως ἀ­πὸ τὸν φλο­γε­ρὸ μα­θη­τὴ τοῦ Κυ­ρί­ου πρω­τό­κλη­το ἅ­γιο Ἀν­δρέ­α. Ἡ ὁ­ρι­στι­κὴ ὅ­μως με­τα­στρο­φὴ στὴν ὀρ­θό­δο­ξη πί­στη τῆς εὐ­ρύ­τε­ρης πε­ρι­ο­χῆς τῆς Ἰ­βη­ρί­ας ἔ­γι­νε στὶς ἀρ­χὲς τοῦ 4ου αἰ­ῶ­νος ἀ­πὸ τὴν ἁ­γί­α Νί­να, τὴν ὁ­ποί­α ἡ Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Γε­ωρ­γί­ας ἑ­ορ­τά­ζει στὶς 14 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου καὶ τὴν τι­μᾶ ὡς με­γά­λη Ἰ­σα­πό­στο­λο.

Ὅ­μως τὸ φῶς τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς δι­δα­σκα­λί­ας δὲν εἶ­χε εἰ­σχω­ρή­σει παν­τοῦ. Ὑ­πῆρ­χαν πε­ρι­ο­χὲς ποὺ ἦ­ταν λι­γό­τε­ρο ἢ πε­ρισ­σό­τε­ρο βυ­θι­σμέ­νες στὸ σκο­τά­δι τῆς εἰ­δω­λο­λα­τρί­ας.

Βρι­σκό­μα­στε στὸν 6ο μ.Χ. αἰ­ώ­να. Στὴν ἥ­συ­χη πε­διά­δα τῆς Κο­λά, σὲ κά­ποι­ο χω­ριό, ἐ­κεῖ ὅ­που ἀ­να­βλύ­ζουν τὰ γάρ­γα­ρα νε­ρὰ τοῦ πο­τα­μοῦ Μτκβά­ρι (Κύ­ρου), στὰ νο­τι­ο­δυ­τι­κὰ τῆς Γε­ωρ­γί­ας, λί­γοι ἦ­ταν οἱ Χρι­στια­νοί, ἐ­νῶ οἱ πιὸ πολ­λοὶ ἄ­θε­οι, εἰ­δω­λο­λά­τρες. Ἀ­νά­με­σα σ’ αὐ­τοὺς καὶ ἐν­νέ­α μι­κρὰ παι­διὰ ἡ­λι­κί­ας ἀ­πὸ 7 ἕ­ως 9 ἐ­τῶν, ὁ Γκουα­ράμ, ὁ Ἀν­ταρ­να­σέ, ὁ Μπα­κάρ, ὁ Βά­τσε, ὁ Μπαρ­τζί­μι, ὁ Τά­τσι, ὁ Τζου­αν­σέ­ρι, ὁ Ρα­μά­ζι καὶ ὁ Παρ­σμάν. Μέ­σα στὴν πα­ρέ­α τους τὰ παι­διὰ αὐ­τὰ δέ­χον­ται νὰ ὑ­πάρ­χουν καὶ Χρι­στι­α­νό­που­λα.

«ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ κεφ. α΄ : 10-20» μέρος β΄

Σοφ. Σειρ. 1,11     φόβος Κυρίου δόξα καὶ καύχημα καὶ εὐφροσύνη καὶ στέφανος ἀγαλλιάματος.
Σοφ. Σειρ. 1,12     φόβος Κυρίου τέρψει καρδίαν καὶ δώσει εὐφροσύνην καὶ χαρὰν καὶ μακροημέρευσιν.
Σοφ. Σειρ. 1,13     τῷ φοβουμένῳ τὸν Κύριον εὖ ἔσται ἐπ᾿ ἐσχάτων, καὶ ἐν ἡμέρᾳ τελευτῆς αὐτοῦ εὑρήσει χάριν.
Σοφ. Σειρ. 1,14     ἀρχὴ σοφίας φοβεῖσθαι τὸν Κύριον, καὶ μετὰ πιστῶν ἐν μήτρᾳ συνεκτίσθη αὐτοῖς.
Σοφ. Σειρ. 1,15     μετὰ ἀνθρώπων θεμέλιον αἰῶνος ἐνόσσευσε καὶ μετὰ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐμπιστευθήσεται.
Σοφ. Σειρ. 1,16     πλησμονὴ σοφίας φοβεῖσθαι τὸν Κύριον καὶ μεθύσκει αὐτοὺς ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῆς·
Σοφ. Σειρ. 1,17     πάντα τὸν οἶκον αὐτῆς ἐμπλήσει ἐπιθυμημάτων καὶ τὰ ἀποδοχεῖα ἀπὸ τῶν γεννημάτων αὐτῆς.