La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita SEGUNDA PARTE,Capítulo B. 26

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita

SEGUNDA PARTE

Capítulo B. 26 Qué medicina debemos utilizar para que no seamos irritados de nuestros defectos, errores y debilidades.

Capítulo B. 27 La psique debe estar pacificándose y progresando sin perder tiempo.

Capítulo B. 26 Qué medicina debemos utilizar para que no seamos irritados de nuestros defectos, errores y debilidades.

Si alguna vez caes en algún error no mortal con palabras o con obras, es decir, desconcertarte por algún acontecimiento que te suceda o juzgas y condenas o escuchas que los demás te condenan, o discutes con alguien, o muestras desesperación, curiosidad y sospecha, o caes en negligencia, entonces no debes desconcentrarte ni desesperarte y entristecerte más pensando en lo que has hecho; otras veces pensando que no vas a salvarte de estas debilidades, otras veces que tus imperfecciones son la causa de estas y tu débil voluntad, y a veces pensando que no caminas realmente en el camino del Espíritu y del Señor y cargas con mil miedos tu psique por cada cosa que te ocurra a través de tu tristeza, sufrimiento, mezquindad y desánimo.

Ἡ συγκατάθεση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ συγκατάθεση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης. Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-03-2016 (Κήρυγμα Β΄ Χαιρετισμῶν στήν Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης). http://HristosPanagia3.blogspot.gr

ΟΜΙΛΙΑ 63η: Πρός ἐκείνους πού δυσανασχετοῦν γιά τίς παντός εἴδους δυσκολίες πού συμβαίνουν (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Τονίζει ότι, αν μας βρίσκουν κακά, αυτό οφείλεται στις αμαρτίες μας. Η αμαρτία είναι το φυσικό κακό, και αυτό έχει σημασία, ενώ το αισθητικό κακό είναι δευτερεύον. 1. Το από τη φύση του κακό, δηλαδή η αμαρ­τία, έχει από εμάς τους ίδιους την αρχή, το σχετικό όμως με την αίσθησή μας κακό, δηλαδή το οδυνηρό και επίπονο, θα μπορούσε να γίνει και από τον Θεό που σαν ιατρός συγκρατεί μέσω αυτού και θεραπεύει το αληθινά κακό, και όταν αυτοί που αμάρτησαν είναι θεραπεύσιμοι προσφέρει τις παντός είδους φροντίδες, ενώ όταν είναι αθεράπευτοι, τους παίρνει και από τη ζωή ακόμη για τη σωτηρία των άλλων.

Ὁ ἅγιος ὁμολογητής καί μάρτυρας Σέργιος Σπεμπριάνσκι (1870-1948).Μέρος Δεύτερο

Η μονή, μέ τη χάρη του Θεού και μέ τούς κόπους της οσιομάρτυρος Ελισάβετ, του π. Μητροφάνους και των αδελφών, ανέπτυξε σύντομα ένα λαμπρό φιλανθρωπικό έργο. Το 1914, έχοντας ήδη ενενήντα επτά μοναχές, διέθετε νοσοκομείο μέ είκοσι δύο κρεβάτια, εξωτερικό ιατρείο για τούς φτωχούς, οικοτροφείο για δεκαοκτώ ορφανά κορίτσια, κυριακάτικο σχολείο για αναλφάβητες εργάτριες εργοστασίων, δανειστική βιβλιοθήκη μέ 2.000 τόμους, τραπεζαρία για την προσφορά γευμάτων σε φτωχές γυναίκες, οι οποίες μπορούσαν να παίρνουν φαγητό και στο σπίτι για τις οικογένειές τους, κ.ά.

Εἰσήγηση Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση, στήν Ἡμερίδα γιά τή Μεγάλη Σύνοδο

ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΚΑΙ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

 

Γιατί ἀπέσυρε τὸ φλέγον θέμα ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος;

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α.Π.Θ.

 

1. Ἡ ἡμερολογιακὴ ἀλλαγὴ τοῦ 1924 διέσπασε τὴν λειτουργικὴ ἑνότητα καὶ προκάλεσε διαιρέσεις

Ἕνα ἀπὸ τὰ φλέγοντα καὶ ἐπείγοντα θέματα ποὺ ἐκαλεῖτο νὰ ἀντιμετωπίσει ἡ μέλλουσα νὰ συνέλθει Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος ἦτο καὶ τὸ θέμα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρύθμισης, τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, τὴν ὁποία, χωρὶς πανορθόδοξη ἀπόφαση, μονομερῶς καὶ πραξικοπηματικῶς, ἐπέβαλαν ἀπὸ τὸ 1924 τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Τὴν μεταρρύθμιση δέχθηκε καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ἐνῶ ὅλες οἱ ἄλλες Ὀρθόδοξες ᾽Εκκλησίες ἀντέδρασαν καὶ τὴν ἀπέρριψαν, ὅπως τὰ τρία πρεσβυγενῆ πατριαρχεῖα Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, Ἱεροσολύμων, οἱ λοιπὲς Ἐκκλησίες καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

«Ὁ πιστός δέν πρέπει νά ἔχει θάρρος στόν ἑαυτό του, ἀλλά νά πιστεύει ὅτι μέσω τοῦ πνευματικοῦ του πατέρα σώζεται καί δυναμώνεται γιά κάθε καλό, καί ζητᾶ τίς εὐχές του, γιατί ἔχουν μεγάλη δύναμη.»

Ὑπόθεση ΛΘ΄(39)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τόν Ἅγιο Βαρσανούφιο

Ἕνας ἀδελφός ρώτησε κάποιον γέροντα:

«Ὅταν ἔχω λάβει παράθεση¹ τῶν ἁγίων γερόντων καί συμβαίνει, γιά κάποια ἀπαραίτητη ὑπόθεση, ὑλική ἤ πνευματική, νά περνῶ ἀπό δρόμο ὅπου συχνάζουν ληστές, πῶς πρέπει, πάτερ, νά περάσω τόν δρόμο;

Ἄραγε ἀπερίσκεπτα, ἔχοντας θάρρος στήν παράθεση, ἤ μέ ποιόν τρόπο;

Ἄν πάλι συναντήσω ἀπροσδόκητα τούς ληστές, πῶς πρέπει νά σκεφτῶ γιά ἐμένα καί γιά τά πράγματα πού ἔχω μαζί μου;

Ἐπίσης, ἄν συμβεῖ νά μήν πῶ στόν ἀββά τό ἐνδεχόμενο τῶν ληστῶν, ἄραγε πρέπει νά γυρίσω καί νά τό πῶ;»

Ὁ γέροντας ἀποκρίθηκε:

«Κύριε τῶν πάντων Χριστέ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπ᾿ ὅλα αὐτά, ἀπό τά ὀλέθρια πάθη καί ἀπό τούς λογισμούς πού προέρχονται ἀπ᾿ αὐτά» μέρος γ΄ τελευταῖο

Ὅσιος Θαλάσσιος ὁ Λίβυος

• Σ᾿ ὅλα τά πάθη προηγεῖται ἡ φιλαυτία καί τελευταῖο ἀκολουθεῖ ἡ ὑπερηφάνεια.

• Οἱ τρεῖς γενικοί λογισμοί τῆς ἐπιθυμίας γεννιοῦνται ἀπό τό πάθος τῆς φιλαυτίας.

• Οἱ τρεῖς γενικοί λογισμοί τῆς ἐπιθυμίας εἶναι, τῆς γαστριμαργίας, τῆς κενοδοξίας καί τῆς φιλαργυρίας· αὐτούς ἀκολουθοῦν ὅλοι οἱ ἐμπαθεῖς λογισμοί, ἀλλά ὄχι ὅλοι μαζί.

• τό λογισμό τῆς κενοδοξίας τόν ἀκολουθεῖ ὁ λογισμός τῆς ὑπερηφάνειας·
  

3/7 ΗΜΕΡΙΔΑ 23-3-16 «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ»Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες ( ΜΕΡΟΣ Α - ΣΥΝΕΔΡΊΑ ΔΕΥΤΕΡΗ )

3/7 ΗΜΕΡΙΔΑ 23-3-16 «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ» Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες ( ΜΕΡΟΣ Α - ΣΥΝΕΔΡΊΑ ΔΕΥΤΕΡΗ )

https://www.youtube.com/watch?v=YGXp3dnihYU

Εἰσήγηση Ἀρχιμ. Παύλου Δημητρακόπουλου στήν Ἡμερίδα γιά τή Μεγάλη Σύνοδο

ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ»

 

Μεγάλη  προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες.

 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΤΟ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ».

 

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Διευθυντού τοῦ Γραφείου Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς

 

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς, ἀξιότιμε κ. Πρόεδρε, ἀγαπητοί Σύνεδροι, σεβαστοί Πατέρες, κυρίες καί κύριοι. Κατ’ ἀρχήν θά ἤθελα νά ἐκφράσω καί ἐγώ τίς εὐχαριστίες μου πρός τήν ἐπιστημονική ἐπιτροπή τοῦ Συνεδρίου γιά τήν τιμή τῆς ἀναθέσεως τῆς παρούσης ὁμιλίας. Τό θέμα μου ἔχει τίτλο: «Τό διαθρησκειακό ἄνοιγμα τῆς Ὀρθοδοξίας στή θεματολογία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου».

Τό πνεῦμα τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ, πού ἀποτελεῖἕνα ἀπό τά κυριώτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μιᾶς φοβερῆς αἱρέσεως πού κυριάρχησε σ’ ὁλόκληρο τόν 20ο αἰώνα, δέν περιορίστηκε μόνο σέ διαχριστιανικό ἐπίπεδο, ἀλλά σύντομα ἐπεκτάθηκε, ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, καί σέ διαθρησκειακό.

«Ὦ ἀγάπη, τό φῶς τό ὑπέρλαμπρον! »

«Ὦ ἀγάπη, τό φῶς τό ὑπέρλαμπρον!

Ὦ πασῶν ἀρετῶν τό κεφάλαιον!

Ἡ ἀεί τά οὐράνια τάγματα εὐφροσύνης πληροῦσα καί χάριτος·

ἡ ἐνοικήσασα τοῖς ἁγίοις Πατριάρχαις, Προφήταις καί Ἀποστόλοις· ὧν ταῖς εὐχαῖς καί ἡμῖν ἐνοίκησον, ἵνα σύν αὐτοῖς μελῳδῶμεν τῷ Θεῷ· Ἀλληλούϊα».

Ἀπό τό Μηναῖο

Οἶκος τοῦ Ὁσίου Ὀνουφρίου

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.