Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 28-05-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιβ΄ 1 - 11

ιβ΄ 1 - 11



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Γ΄ 22 - 33

Γ΄ 22 - 33



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Περί ἐγωϊσμοῦ καί ὑπερηφάνειας. Ἁγίου Παϊσίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί ἐγωϊσμοῦ καί ὑπερηφάνειας. Ἁγίου Παϊσίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης. Ὁμιλία στίς 05-10-2008 στήν Θεσσαλονίκη.
 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης.
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ ψυχοπάθεια ἀπό Πατερική ἄποψη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 
Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Ἡ ψυχοπάθεια ἀπό Πατερική ἄποψη
 

Ὁ ἄνθρωπος περνάει τρεῖς φάσεις θεραπείας μέσα στήν Ἐκκλησία, ὅπου ἀπαλλάσσεται ἀπό τά πάθη καί φωτίζεται. Προηγουμένως στήν προσευχή τῆς πρώτης ὥρας εἴπαμε: ‘’Σημειωθήτω ἐφ' ἡμᾶς, τό φῶς τοῦ προσώπου Σου’’. Παρακαλέσαμε τόν Θεό νά μᾶς δώσει τό φῶς Του. Ἀλλά γιά νά ἔρθει τό φῶς τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά δημιουργήσει χῶρο στήν καρδιά του, στήν ψυχή του διώχνοντας τά πάθη, τά ὁποῖα ἔχουν κάνει κατάληψη τῆς καρδιᾶς καί δέν ὑπάρχει χῶρος γιά νά ἔρθει ὁ Θεός. Δηλαδή δέν γίνεται μαγικά ἡ θεραπεία μας καί ὁ φωτισμός καί ἡ σωτηρία μας. Κάποιοι τό θεωροῦν τυχαῖο. «Νά τύχει νά πᾶμε κι ἐμεῖς στόν Παράδεισο». Δέν εἶναι θέμα τύχης, εἶναι θέμα νά δημιουργήσουμε τίς κατάλληλες προϋποθέσεις, ὥστε ὁ Χριστός πού εἶναι ὁ Παράδεισος, νά ἔρθει μέσα μας καί νά ἑνωθεῖ μαζί μας κι ἐμεῖς μαζί Του.

10 ἁπλά καθημερινά πράγματα ποῦ μποροῦμε νά κάνουμε ὥστε νά εὐαρεστοῦμε τόν Χριστό

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Προσπάθησε να ευαρεστείς στον Θεό σε όλα και πάντοτε και να σκέπτεσαι τη σωτηρία της ψυχής σου από την αμαρτία και το διάβολο και την υιοθεσία της από τον Θεό.

Όταν σηκώνεσαι από το κρεβάτι: κάνε το σημείο του σταυρού και λέγε: «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Επίσης: «Καταξίωσον, Κύριε, εν τη ημέρα ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς· και, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου».

Όταν πλένεσαι, είτε στο σπίτι σου είτε στα λουτρά, λέγε: «Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι· πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι».

Όταν ντύνεσαι, σκέψου την καθαρότητα της καρδιάς και ζήτησε από τον Θεό καθαρή καρδιά: «Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός». Και: «Πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου».

«Μπαμπά δός μου καί μένα ἀπό αὐτά τά ὠραία κόκκινα στολίδια πού ἔχεις μπροστά σου» (Συγκλονιστική – ἀληθινή ἱστορία)

*Μία αλληλουχία συγκλονιστικών γεγονότων που καθόρισαν την ζωή του Μοναχού Μακαρίου, ο οποίος είχε αφήσει το Μοναχικό σχήμα του και αποφάσισε να γυρίσει στον κόσμο… 

 

ΓΕΡΩΝ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ (†1892 – 1975)

…Ο Μακάριος ο Γρηγοριάτης τό ἔτος 1922 ἔφυγε διά νά μονάσῃ στό ῞Αγιον ῎Ορος, καί ἐβύθισε σέ μεγάλο πένθος τούς γονεῖς του καί ἰδιαίτερα τήν μητέρα του, διότι σ᾿ αὐτόν ἐστήριζε ὅλες τίς ἀνθρώπινες ἐλπίδες της.

Ἀφοῦ ἦλθε στό Μοναστήρι, μετά τρία χρόνια ἐκάρη Μοναχός. Τότε ἀρρώστησε καί βγῆκε στήν Θεσσαλονίκη διά νά ὑποβληθῆ σέ ἐγχείρησι κήλης. Τό ἔμαθε ἡ μητέρα του, ὅτι ὁ υἱός της εἶναι ἄρρωστος στήν Θεσσαλονίκη καί ἦλθε ἀμέσως κοντά του. Τόν παρεκίνησε νά κατέβῃ στήν Ἀθήνα γιά νά κάνῃ ἐκεῖ τήν ἐγχείρησι. Πράγματι, χειρουργήθηκε στήν Ἀθήνα, ἀλλά, ἐνῶ ἑτοιμαζόταν νά ἐπιστρέψῃ στήν Μονή, συνάντησε δυναμική θά ἐλέγαμε τήν ἀντίδρασι τῆς μητέρας του. Μέ τά δάκρυά της, τίς παρακλήσεις καί ὑποσχέσεις, τόν κατέπεισε νά μείνῃ στό κόσμο γιά νά γηροκομήσῃ τούς γονεῖς του καί νά κληρονομήσῃ τήν τεράστια  πατρική περιουσία.

Κριτής τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως;

ΝΕΑ ΒΟΜΒΑ! ΔΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ «ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ» ΤΗΣ Μ. ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗ

Κριτής των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως;

ΜΕΤΑ την αποκάλυψιν του Ο.Τ. (αρ. φ. 2109/18.3.2016) ότι ο Σεβ. Περγάμου κ. Ζηζιούλας εχαρακτήριζεν ως αντικανονικάς τας αντιπροσωπίας, σήμερον προβαίνομεν εις νέας αποκαλύψεις, αι οποίαι διέλαθον της προσοχής και θέτουν νέαν βόμβαν εις τα θεμέλια της Μ. Συνόδου. Από τα κείμενα της Μεγάλης Συνόδου το μεγαλύτερον ενδιαφέρον έχει προσελκύσει ο κανονισμός και το κείμενον δια τας διαχριστιανικάς σχέσεις.  Το δεύτερον έχει προσελκύσει τα βλέμματα όλων των αντιοικουμενιστών και όχι αδίκως, λόγω της κρισιμότητος του ζητήματος αναγνωρίσεως αιρετικών ομολογιών ως Εκκλησιών!

«Γιά τήν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό»

Δημητρίου Παναγόπουλου

ἱεροκήρυκος

Ἐκεῖ πού τελειώνει ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν ἑαυτό του, ἐκεῖ ἀρχίζει ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός θέλει νά ἀπελπιστοῦμε τελείως ἀπό τίς προσπάθειές μας, ὥστε νά ζητήσουμε τήν βοήθειά Του καί νά Τοῦ ἐμπιστευτοῦμε τίς ὑποθέσεις τῆς ζωῆς μας. Ὅπως ὅταν ἀναθέτουμε μία ὑπόθεση στόν δικηγόρο μας, τοῦ δίνουμε ὅλα τά στοιχεῖα τοῦ φακέλλου, γιά νά ἀναλάβει τήν ὑπόθεσή μας, ἔτσι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἐμπιστευτοῦμε ὅλον τόν ἑαυτό μας στό Θεό, γιά νά μᾶς ἀναλάβει. Ἐδῶ ἀφήνεις ἐλεύθερο τό σῶμα σου στή θάλασσα καί λόγῳ τῆς ἄνωσης δέν σέ πνίγει ἡ θάλασσα ἀλλά σέ κρατάει στήν ἐπιφάνεια, πόσο περισσότερο ἄν ἐμπιστευτεῖς τόν Θεό! Ὅμως σήμερα οἱ Χριστιανοί, δέν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί ταυτόχρονα ἔχουν στό σπίτι τους εἰκόνες, καντῆλες καί λιβάνια. Ὁ Θεός πολύ πληγώνεται, ὅταν οἱ ἄνθρωποι δέν Τόν ἐμπιστεύονται.

Περί ἀγνωμοσύνης (Ἁγίου Νεκταρίου)

 Αγνωμοσύνη είναι η λησμοσύνη της ευεργεσίας που έγινε και η έλλειψη κάθε φιλικού αισθήματος προς τον ευεργέτη. 
Αχαριστία είναι η απροθυμία να ανταποδώσει κανείς τη χάρη που έλαβε.
Ο αγνώμων έχει αναίσθητη ψυχή, γιατί είναι αναίσθητος στην ευεργεσία που δέχτηκε.
Ο αγνώμων έχει ασυμπαθή καρδιά, γιατί καμιά συμπάθεια δεν γεννιέται για τον ευεργέτη, ούτε αναπτύσσεται κανένα συναίσθημα αγάπης προς αυτόν. Η καρδιά του είναι άδεια από αγάπη. 
Ο αγνώμων δεν αγαπάει ούτε τον Θεό που τον γέμισε με αγαθά ικανοποιώντας τις επιθυμίες του.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος (27 Μαΐου)

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος

 

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

 

Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ: Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε το 1690 στη Νότια Ρωσία (σημερινή Ουκρανία). Οι γονείς του, πιστοί χριστιανοί οι ίδιοι, βάπτισαν τον γιο τους χριστιανό και τον μεγάλωσαν με νουθεσία Κυρίου. Έτσι ο Ιωάννης από μικρός έγινε θερμός χριστιανός. Όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, ο Άγιος Ιωάννης κατετάγη στο ρωσικό στρατό. Την εποχή εκείνη, επί μοναρχίας του τσάρου Πέτρου, μαινόταν ο ρωσοτουρκικός πόλεμος (1711-8). Στις μάχες για την ανακατάληψη του Αζώφ, αιχμαλωτίστηκε και οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Απ' εκεί στο Προκόπιο, κοντά στην Καισάρεια της Καππαδοκίας της Μ. Ασίας, στην κατοχή ενός Αγά που διατηρούσε στρατόπεδο των Γενιτσάρων. Ο Τούρκος αξιωματούχος προσπάθησε, όπως συνηθιζόταν τότε, να τον πείσει να αλλαξοπιστήσει. Ο Άγιος αντιστάθηκε σθεναρά σε όλες τις προσπάθειες του Τούρκου.

ΜΑΡΤΥΡΙΟ – ΠΡΩΤΟ ΘΑΥΜΑ: Καταδικασμένος ψυχολογικά στην περιφρόνηση και το μίσος των Τούρκων, είναι ο «κιαφίρ», ο «άπιστος» που του αξίζουν σκληρά βασανιστήρια. Και τον χτυπούν με χοντρά ξύλα ραβδιά, τον κλωτσούν, τον φτύνουν, του καίνε τα μαλλιά και το δέρμα της κεφαλής του με πύρινο τάσι. Τον πετούν στις κοπριές του σταύλου και τον υποχρεώνουν να ζει με τα ζώα των οποίων τη φροντίδα του είχαν αναθέσει.

Πιστεύω ὅ,τι θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

  Πολλοί άγιοι Μάρτυρες, όταν δεν ήξεραν το δόγμα, έλεγαν: Πιστεύω ότι θέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες.

Αν κάποιος το έλεγε αυτό, μαρτυρούσε.