Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 07-07-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. η΄ 22 - 27

η΄ 22 - 27




Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 23 - 31

Ι΄ 23 - 31




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μετάνοια καί ἐξομολόγηση. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ: «Μετάνοια καί Ἐξομολόγηση»

Εὐχαριστῶ τόν Πανάγιο Κύριο, πού μέ ἀξιώνει νά εἶμαι πάλι κοντά σας, τόν δικό σας Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Γεώργιο καί τόν δικό μας κ. Ἰωήλ γιά τήν εὐλογία πού μᾶς δίνουν καί παρακαλῶ καί ὅλους ἐσᾶς νά εὐχηθεῖτε, ὥστε καί αὐτή ἡ συνάντηση νά εἶναι πρός δόξαν τοῦ Ἁγίου μας Τριαδικοῦ Θεοῦ καί πρός μία μικρή βοήθεια ἐνόψει τῆς σημαντικότατης αὐτῆς περιόδου, πού ἀνοίγεται μπροστά μας καί λέγεται Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ ὁποία -ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε- εἶναι ἡ κατεξοχήν περίοδος τῆς μετανοίας.

«Μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα», ψάλλουμε στήν Ἐκκλησία μας. Παρακαλοῦμε δηλαδή τόν Κύριο νά μᾶς ἀνοίξει τίς πύλες τῆς μετάνοιας, πού σημαίνει ὅτι μόνοι μας δέν μποροῦμε νά ἔχουμε καί νά δείξουμε πραγματική μετάνοια. Οὔτε κἄν μποροῦμε νά περάσουμε τίς πύλες, ἄν δέν μᾶς τίς ἀνοίξει ὁ Κύριος. Ἕνας μεγάλος ἅγιος, ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος, παρακαλεῖ καί λέει: «δῶσ’ μοι Κύριε μετάνοιαν ὁλόκληρον», ὁλοκληρωμένη μετάνοια «καί καρδίαν ἐπίπονον εἰς ἀναζήτησίν σου».

Ὁ ἐρημίτης παπά-Τύχων.

 Ο ερημίτης παπά-Τύχων. 

  Ο παπα-Τύχων, κατά κόσμον Τιμόθεος Γκολεγκώφ του Παύλου και της Ελένης γεννήθηκε το έτος 1884 στη Νόβα Μιχαλόσκα της Ρωσίας. Από μικρός αισθάνθηκε τη μοναχική κλήση. Μέχρι να ενηλικιωθεί γύρισε ως προσκυνητής πολλά ρωσικά Μοναστήρια. Κατόπιν πήγε, προσκύνησε τους Αγίους Τόπους και εν συνεχεία ήρθε στο Άγιον Όρος όπου εκάρη μοναχός στο Κελλί του Αγίου Νικολάου Μπουραζέρη με το όνομα Τύχων.
   Μετά από πέντε χρόνια επεθύμησε ανώτερη πνευματική ζωή και πήγε για 15 χρόνια στα Καρούλια. Έμενε σε μια σπηλιά, έτρωγε κάθε τρεις μέρες μια φορά και δαπανούσε όλον τον χρόνο του στην προσευχή, στη μελέτη και στις μετάνοιες. Τον καθοδηγούσε ένας σοφός και πρακτικός Γέροντας.
   Όταν ασκήτευε στα Καρούλια, γνώρισε δύο μοναχούς που νήστευαν πολύ, έκαναν από χίλιες μετάνοιες και πέθαναν πρόωρα.

Ὁ κλῆρος τῆς Παναγίας

Η Κυρία Θεοτόκος, όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον άγιο Πέτρο (655-681), και μετά από πέντε αιώνες στον ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο, και στον έναν και στον άλλον είπε τα εξής:
Η κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας δεν θα είναι αλλού πουθενά παρά μόνο στο όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου να είναι κλήρος δικός μου. Και εκείνοι που θέλουν να αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες και συγχύσεις, να έρχονται και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό, να καλλιεργούν την αρετή και την καθαρότητα της καρδιάς, και από τώρα και εμπρός θα λέγεται από όλους Άγιον Όρος.

Ἡ «ἀλαζονεία» τῆς Ὀρθοδοξίας. Κριτική σέ κείμενο τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀβύδου κ. Κυρίλλου

Μόνο θλίψη, βαθύτατη θλίψη προξενεῖ τὸ ἐκτενὲς κείμενο τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀβύδου κ. Κυρίλλου μὲ τὸν τίτλο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν Χριστιανικὸν κόσμον» ποὺ ἀναφέρεται στὸ ἀντίστοιχο κείμενο τῆς Μεγάλης Συνόδου καὶ δημοσιεύθηκε στὰ τέλη τοῦ περασμένου Μαΐου.

   Ἂν καὶ τώρα ποὺ δημοσιεύεται τὸ παρὸν σχόλιο, οἱ ἐργασίες τῆς Μεγάλης Συνόδου ἔχουν ἤδη τελειώσει, ἐντούτοις κρίνουμε ἀπαραίτητο νὰ κάνουμε ἔστω συντομότατη ἀναφορὰ στὸ θέμα λόγῳ τῆς σοβαρότητάς του.

   Ἡ ἐπιχειρηματολογία τοῦ Θεοφιλεστάτου ἀποσκοπεῖ στὸ νὰ στηρίξει τὸ πολλαπλῶς ἐπικριθὲν προσυνοδικὸ σχετικὸ κείμενο. Τὴν ἐπικεντρώνει κυρίως στὴν ἀναγνώριση τῶν Μυστηρίων τῶν Παπικῶν καὶ Προτεσταντῶν καὶ κατὰ συνέπεια στὴν παραδοχὴ ὅτι εἶναι ἀληθινὲς Ἐκκλησίες. Γράφει:

Ὑπάρχουν στιγμές πού ζυγίζουν αἰωνιότητα! Εἴμαστε ἕτοιμοι γιά ἡρωϊκές θυσίες;

ὙΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΈΣ… (ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ)

Μπορεῖτε, ἀγαπητοί μου, ν᾿ ἀναπαραστήσετε νοερὰ τὸ φυσικὸ περιβάλλον, μέσα στὸ ὁποῖο ἀκούστηκε γιὰ πρώτη φορὰ ἡ φω­νὴ τοῦ Ναζωραίου; Εἶναι ἡ θελκτικὴ πεδιάδα τῆς Γαλιλαίας μὲ τὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος.

Ἐκεῖ ζοῦσαν ἥ­συ­χα καὶ ταπεινὰ τέσσερις ψα­ρᾶ­δες· ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ Πέτρος, ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ἰάκωβος. Ἂν κανεὶς τοὺς ἔλεγε ὅτι μετὰ δύο χι­λιάδες χρόνια τὰ ὀνόματά τους θὰ μείνουν στὴν παγκόσμιο ἱστορία, ποιός θὰ τὸν πίστευε; Τί λές; θ᾽ ἀπαντοῦσαν· ἐ­δῶ ἔσβησαν ὀνόματα αὐτοκρατόρων, τὰ δικά μας θὰ μείνουν; Ὦ Θεὲ τῶν ταπεινῶν, τί ἔνδοξο μέλλον ἐ­πε­φύλασσες σ᾽ αὐτοὺς τοὺς ταπεινοὺς ψαρᾶ­δες! Τοὺς ὕψω­σες πάνω ἀπὸ βασιλεῖς καὶ σοφούς.

* * *

Εἶναι κάτι στιγμὲς ποὺ ζυγίζουν αἰωνιότητα! Ὁ ἥλιος ἔρριχνε τὶς πρῶτες ἀκτῖνες του κ᾽ ἡ λίμνη ἔμοιαζε καθρέφτης. Ὁ Ἀνδρέας κι ὁ Πέ­τρος ῥίχνουν ἀκόμη τὰ δίχτυα, ὁ Ἰωάννης κι ὁ Ἰάκωβος μόλις τὰ ἔχουν σύρει, κι ἀκοῦνε φωνή· «Δεῦτε ὀπί­σω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀν­θρώπων» (Ματθ. 4,19). Ἦταν ἡ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ. Κά­τι μυστηριῶδες συμβαίνει μέσα τους. Ἡ φωνὴ αὐ­τὴ τοὺς τραβᾷ σὰν μα­γνήτης.

Πατρικές Νουθεσίες τοῦ Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη

Έχετε πίστιν Θεού. Αιτείτε και δοθήσεται υμίν. Αυτή η πίστη με βοηθάει και με σώζει 70 χρόνια.

Καμιά προσευχή, παιδιά μου, δεν πάει χαμένη. Και εμένα αυτή η προσευχή με κράτησε τόσα χρόνια.

Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη δειλιάζουμε, να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών.

Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας.

Χωρίς την ψυχή μας καθαρή δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία.

Ό,τι συγχωρεί ο πνευματικός, το συγχωρεί ταυτόχρονα και ο Θεός στον Ουρανό, ό,τι δε συγχωρήσει μένει ασυγχώρητο.

Είδα, παιδί μου, όλη μας η ζωή, έργα, λόγια, σκέψεις είναι γραμμένα: θα δώσουμε για όλα λόγο.

Οἱ σύγχρονοι πόλεμοι ὑπό τό φῶς τῆς Βίβλου. Ἡ περίπτωση τοῦ βασιλιά τῆς Σερβίας Μίλαν

Το 1885 ξέσπασε πόλεμος στα Βαλκάνια ανάμεσα στούς Σέρβους και τούς Βούλγαρους. Τον πόλεμο αυτό ξεκίνησε ο βασιλιάς της Σερβίας Μιλάν πού την εποχή εκείνη είχε απομακρυνθεί από την πίστη στο Θεό και ζούσε τη ζωή του μέ πολύ σκανδαλώδη τρόπο για το λαό του και γι’ αυτό στα μετέπειτα χρόνια μετανόησε. Εκτός αυτού υπέπεσε σε μεγάλη αμαρτία σχετικά μέ την ορθόδοξη εκκλησία αφού επέτρεψε Σιμωνικές επιρροές στην εκκλησία, και εκδίωξε τούς νόμιμους ιεράρχες της εκκλησίας. 

Κολακεύτηκε ο Σέρβος βασιλιάς από τον Αυστριακό βασιλιά, τον οποίο δε συνέφερε οι Σέρβοι κι οι Βούλγαροι της ίδιας φυλής, ίδιας πίστης και γλώσσας να ζουν αγαπημένοι.

Καμμιά χαρά κοσμική, δεν μένει χωρίς μεταμέλεια

Καμμιὰ χαρὰ κοσμικὴ, δεν μένει χωρὶς μεταμέλεια. Μόνον η χαρὰ, που προέρχεται απὸ τον Θεὸ είναι γνήσια και ειλικρινής. Δόξες και χρήματα, όλα είναι ψεύτικα. Όλα αυτὰ ο θάνατος, τα βάζει στην αρμόζουσα θέση τους.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

http://inpantanassis.blogspot.com.eg/