Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 11-07-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. στ΄ 1 - 10

στ΄ 1 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ζ΄ 36 - 50

Ζ΄ 36 - 50

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἐκκοσμίκευση τῶν χριστιανῶν.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ: 

«Ἡ ἐκκοσμίκευση τῶν χριστιανῶν»

Μᾶς λέει ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ὅτι «ὁ κόσμος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄Ἰω. 5,17) καί «ὅστις βουληθεῖ εἶναι φίλος τοῦ κόσμου, ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καθίσταται» (Ἰακ. 4,4). Τί σημαίνει «ὁ κόσμος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται»; Σημαίνει ὅτι ἡ βάση τοῦ κόσμου, τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος, εἶναι ὁ πονηρός, ὁ διάβολος.

Τά ἰδανικά τοῦ κόσμου, οἱ στόχοι καί οἱ ἐπιδιώξεις δηλαδή τοῦ κοσμικοῦ ἀνθρώπου εἶναι τρεῖς:

- Πρῶτον ἡ ὕλη, δηλαδή τά ὑλικά ἀγαθά, τά χρήματα καί γενικά οἱ ὑλικές ἀξίες.

- Δεύτερον οἱ σωματικές ἡδονές, δηλαδή ἡ ἀπόλαυση τοῦ σώματος καί τῶν αἰσθήσεων, ἡ ξεκούραση τοῦ σώματος, ἡ ζωή χωρίς κόπο καί ἡ ἀναζήτηση τῆς εὐδαιμονίας καί τῆς καλῆς ζωῆς.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. "Πρῶτο ἡ ὕλη ὡς εἴδωλο." ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Ας προχωρήσουμε παρακάτω. Την αθεΐα ή την απιστία αναπόφευκτα ακολουθεί η ειδωλολατρία. Αφού μόλις ο άνθρωπος αρνηθεί το Θεό γεμίζει το κενό της ψυχής του με κάτι άλλο, το όποιο προσκυνά ως μέγιστη πραγματικότητα ή μέγιστη αξία. 

Ο ασεβής την πίστη πρός τον Έναν Θεό την αντικαθιστά με πολλά είδωλα. Ποτέ κανείς ειδωλολάτρης δεν προσκύνησε μόνο ένα είδωλο. Την ειδωλολατρία συνοδεύει η χαοτική ψυχή του ανθρώπου, ενώ η πίστη στον έναν Θεό φέρνει στήν ψυχή κλασική απλότητα, καθαρότητα και προορισμό. Πόσο όμως ο άνθρωπος μπορεί να δει μέσα στο σημερινό πνευματικό χάος του μεγάλου πλήθους μορφωμένων Ευρωπαίων και Αμερικανών και εάν είναι σε θέση να απαριθμήσει τις πιο βαριές πληγές τους, εκείνων πού πρός το παρόν τώρα έχουν κυρίως πέντε είδωλα στα όποια δεν προσφέρουν τίποτα λιγότερο παρά μόνο τη Θεϊκή τιμή.

Πρώτο η ύλη ως είδωλο.

Δεύτερο το εγώ ως είδωλο.

Ἡ κρυφή ὑπερηφάνεια (Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου)

– Μου είπατε, Γέροντα, ότι έχω κρυφή υπερηφάνεια. Ποιά είναι η κρυφή υπερηφάνεια;
– Είναι η εσωτερική υπερηφάνεια. Και η εσωτερική υπερηφάνεια είναι πολύ χειρότερη από την εξωτερική.

– Γέροντα, τί διαφορά έχει η εξωτερική από την εσωτερική υπερηφάνεια; 
– Η εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και θεραπεύεται εύκολα. Ο άνθρωπος που έχει εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και από τα ρούχα του και από το περπάτημά του και από την ομιλία του, και έτσι μπορεί κανείς να του πη καμμιά κουβέντα και να βοηθηθή. Ενώ η κρυφή υπερηφάνεια είναι πολύ ύπουλη και γι᾿ αυτό δύσκολα θεραπεύεται. Κρύβεται και δεν την βλέπουν οι άλλοι· μόνον ένας πεπειραμένος μπορεί να την καταλάβη. Η κρυφή υπερηφάνεια συνήθως υπάρχει στους πνευματικούς ανθρώπους. Και τότε, ενώ έχουν εξωτερικά σχήματα ταπεινά, σχήματα ευλαβείας, μέσα τους κρύβουν του κόσμου την υπερηφάνεια! Βλέπεις, ντύνεται στα κουρέλια το ταγκαλάκι... 

Ἡ πτώση τοῦ Ἐωσφόρου καί τοῦ ἀνθρώπου (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

 

         ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 3 Ἰουλίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

1. Λέγαμε στό προηγούμενο κήρυγμά μας, ἀδελφοί χριστιανοί, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατά τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ἑπομένως γιά νά ἔχει νόημα ἡ ζωή του καί νά εἶναι πραγματικά ἄνθρωπος πρέπει ἡ καρδιά του νά εἶναι στραμμένη στόν Χριστό καί νά μιμεῖται τήν ζωή του Χριστοῦ. Γιατί ὁ Χριστός σαρκώθηκε καί ἔζησε ἀνάμεσά μας καί μέ τήν ζωή του μᾶς χάραξε πορεία πού πρέπει καί ᾽μεῖς νά ἀκολουθοῦμε. Ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ὁ Χριστός μᾶς ἄφησε «ὑπογραμμόν, ἵνα ἐπακολουθήσωμεν τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ» (Α´ Πέτρ. 2,21). Οἱ ἅγιοι ἔγιναν μιμητές τοῦ Χριστοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔλεγε στούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς κἀγώ Χριστοῦ» (Α´ Κορ. 11,1).

2. «Κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ», λοιπόν, «κατ᾽ εἰκόνα Χριστοῦ», δημιουργήθηκε ὁ ἄνθρωπος, γιά νά πετύχει τό «καθ᾽ ὁμοίωσιν» μέ Αὐτόν. Ἀλλά ἔπρεπε νά περάσει ἀπό μία ἄσκηση γιά νά τό πετύχει αὐτό. Ἡ ἄσκηση ἦταν νά ὑπακούσει στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί νά μήν φάγει ἀπό τόν ἀπηγορευμένο καρπό. Γιατί δέν θά ἦταν ἀρετή γιά τόν ἄνθρωπο, ἄν τόν ἀνάγκαζε ὁ Θεός νά κάνει τό καλό.

Ἡ Ὀρθόδοξος παράδοσις καὶ ὁ σύγχρονος κόσμος Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης (+)

(Ἀπὸ τὴν ὁμιλία ποὺ εἶχε κάμει στὴ Λεμεσὸ τὸ Νοέμβριο τοῦ 1981 ὁ πατὴρ Θεόκλητος Διονυσιάτης.)

Τώρα ποὺ εὑρισκόμεθα εἰς τὸν 20ον αἰώνα, εἰς τὸν κόσμον αὐτὸν μὲ τὰς συγχρόνους ἀντιλήψεις του, μὲ τὰς ἰδιότυπους δομάς του, μὲ τὴν ἀλλοφροσύνην του, μὲ τὴν σύνεσίν του, μὲ τὴν ἀλογίαν του καὶ τὴν λογικήν του, ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει νὰ πῆ τίποτε νεώτερον ἀπ' ὅ,τι εἶπε. Ἁπλῶς μπορεῖ νὰ χρησιμοποιῆ μεθόδους διαφόρους αἱ ὁποῖαι ἐπιβάλλονται λόγῳ τῶν συνθηκῶν τοῦ συγχρόνου κόσμου. Ὅ,τι ὅμως εἶπε διὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων, συνεχίζει νὰ τὸ λέγη καὶ σήμερα εἰς τὸν κόσμον. Ἐὰν ἀκολουθῶμεν τοὺς βίους τῶν Ἁγίων μας καὶ τὴν ἐν Ἁγίῶ Πνεύματι διδασκαλίαν των ἀγωνιζόμενοι νὰ οἰκειοθῶμεν αὐτὴν διὰ πείρας, τότε θὰ καταλάβωμεν τί θησαυροὺς ἔχει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία.

Ἡ περί ἐκκλησιαστικῆς οἰκονομίας ἀναφορά τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Μυστικοῦ

Η ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ

«Οικονομία εστί μίμησις της θείας φιλανθρωπίας»

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

 «Οικονομία εστί μίμησις της θείας φιλανθρωπίας» (PG 111,213), αναφέρει ο Άγιος Νικόλαος ο Μυστικός (852-925).   Ο εν λόγω Άγιος υπήρξε μαθητής του Αγίου Φωτίου, και συμμμαθητής και σύμβουλος του Αυτοκράτορα Λέοντα του Σοφού. Θα δανειστώ τον χαρακτηρισμό για τον Άγιο Νικόλαο ο Μυστικό, από την ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ότι είναι «εις των μεγαλυτέρων Πατριαρχών του Οικουμενικού Θρόνου».

 Ο Άγιος Νικόλαος ο Μυστικός λοιπόν αρνήθηκε την τετραγαμία του Αυτοκράτορα Λέοντα του Σοφού αφορίζοντας τον και ως εκ τούτου ο Αυτοκράτορας τον απομάκρυνε από τον Πατριαρχικό θρόνο (907), συνηγορούσης προς τούτο και της γνώμης του Πάπα  Σεργίου του Γ΄, μετά που ζητήθηκε η γνώμη του από τον Αυτοκράτορα Λέοντα.  Δεν αφόρισε μόνο  τον Αυτοκράτορα Λέοντα Άγιος Νικόλαος ο Μυστικός, αλλά καθαίρεσε και τον ιερέα Θωμά που τέλεσε τον τέταρτο γάμο του Αυτοκράτορα Λέοντα.

Τό Ἅγιο Ὄρος, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου, μιά μέρα θά «δώσει» τούς Εὐαγγελικούς κήρυκες, προκειμένου νά Εὐαγγελίσουν ὅλη τήν ἀνθρωπότητα» (Δημ. Παναγόπουλος)

Ο Μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος αναφέρει για τα μελλοντικά γεγονότα..
Αν και ο μακαριστός ιεροκήρυκας διέπρεψε στις ομιλίες δεν υστερεί καθόλου και στα γραπτά του που είναι όντως καταπληκτικά. Αξίζει να τα μελετήσουμε…
Το Άγιο Όρος (θα το δείτε αυτό, εγώ δεν θα ζω), με τις πρεσβείες της Θεοτόκου, μια μέρα θα «δώσει» τούς Ευαγγελικούς κήρυκες, προκειμένου να Ευαγγελίσουν όλη την ανθρωπότητα, ύστερα από τον μεγάλο σπαραγμό και την μεγάλη καταστροφή, πού μας περιμένει και την οποία θα φτιάξουμε μόνοι μας…

Ὅταν δέν ἀνήκουμε στούς ἑαυτούς μας

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα του Θεού.

Το «καθ’ ομοίωσιν» όμως το έχουν μόνον εκείνοι οι οποίοι με πολλή αγάπη υποδούλωσαν την ελευθερία τους στο Θεό· γιατί όταν δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας, τότε είμαστε όμοιοι με Εκείνον που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό Του μέσω της αγάπης.