Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 01-08-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 33 - ιβ΄ 2

ια΄ 33 - ιβ΄ 2

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 16 - 22

Ι΄ 16 - 22    

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-07-2016
(Κήρυγμα στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσο, Προκόπι Εὐβοίας)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ συνηθέστερη καί πιό συχνή ἁμαρτία

Η αμαρτία της γλώσσας είναι η συνηθέστερη και η πιο συχνή αμαρτία. «Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ», λέει ο Απόστολος Ιάκωβος (Ιακ. 3,2). 

Όταν ένας μετανοημένος άνθρωπος ξεκινά να βαδίσει τον δρόμο του Θεού – όταν αρχίζει να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού – πρέπει να πασχίζει να αποφύγει να αμαρτήσει με τη γλώσσα. Αυτός ήταν ο κανόνας που έβαλε στον εαυτό του ο μετα­νοημένος προφήτης Δαβίδ. Ιδιαιτέρως μάλιστα υποσχέθηκε να παραμείνει σιωπηλός ενώπιον των εχθρών του: «Αποφάσισα να βάλω φραγμό στο στόμα μου και να μη μιλώ όταν ο αμαρτωλός βρεθεί μπροστά μου» (Ψαλ. 38,1).

Ἡγουμένη Μαρία. Ἀναμνήσεις ἑνός μαθητή. Ἡ περιπλάνησή της στήν Εὐρώπη. Αὐτοβιογραφία. Τοῦ Μητροπολίτου Γαβριήλ τοῦ Λόβτσανσκ. Ρουμανία

Ρουμανία

Η  ξενιτειά μου συνεχιζόταν. Είχα συγκεκριμένο και προκαθορισμένο πρόγραμμα, πού τηρούσα  αυστηρά. Σηκωνόμουν με το πρώτο φώς, όπου κι άν είχα περάσει την νύχτα, και ευθύς περπατούσα δεκα­πέντε χιλιόμετρα, εναλλάσσοντας την ευχή του Ιησού με Ιερές σκέψεις. Κατόπιν, ξεκουραζόμουν περίπου δύο ώρες τρώγοντας ψωμί και φρούτα άν είχα, έπινα νερά και ξεκινούσα για άλλα επτά ή οκτώ χιλιόμετρα. Έκανα άλλη μία στάση, ξεκουραζόμουν, και προς το βράδυ βάδιζα ακόμη επτά με οκτώ χιλιόμετρα. Με την διευθέτηση αυτή, συνο­λικά διήνυσα τριάντα χιλιόμετρα την ήμερα. Είχα χαράξει την πορεία μου στον χάρτη και ρωτούσα από χωριά σε χωριά τον δρόμο, λέγοντας ότι πηγαίνω από το ένα μονα­στήρι στο άλλο. Διανυκτέρευα όπου έβρισκα καταφυγή, μόλις έπεφτε το σκοτάδι, σε σπίτια, στο δάσος, σε χωρά­φια, κάτω από τις μπάλες του σανού, και κάποιες φορές σε μοναστήρια.

Ὁ Μακαριστός Ἰάκωβος Τσαλίκης: Τριήμερη πλημμύρα εὐωδίας.

Νέος μοναχός ο Ν. και ζούσε κάτω από τις φτερούγες του γέροντα. Οι μοναχοί όλοι πρέπει να έχουνε απόλυτη εμπιστοσύνη στο γέροντά τους και αφοσίωση. Και του είχανε πράγματι. Μα λίγη παρηγορία πάντα ενισχύει και τον πιο τέλειο. Ο Ν. ευτύχησε να την έχει σχεδόν καταιγιστικά για τρεις συνεχείς ημέρες.
Ήτανε Κυριακή απόγευμα, 17 Ιουνίου του 1990, κι έπρεπε να τακτοποιήσει την αποθήκη τροφίμων. Αυτό έκανε όταν άνοιξε η πόρτα και απρόσμενα μπήκε ο γέροντας. Ο Ν. έβαλε μετάνοια και πήρε την ευχή του γέροντα. Μα την ίδια στιγμή σ’ όλη την αποθήκη απλώθηκε άρρητη ευωδία. Έκπληκτος ο μοναχός, στρέφει ερευνητικά να εξηγήσει… μα είχε ήδη χαθεί και ο γέροντας. Ήτανε η πρώτη φορά που έζησε κάτι τέτοιο ο μοναχός και γέμισε ο νους του ερωτηματικά.

Ἡ ἀληθινή ἐλευθερία

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη και ζητάμε ελευθερία, μα λίγοι ξέρουν τι είναι η ελευθερία και που βρίσκεται. Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία και την αναζητώ μέρα και νύχτα. Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στο Θεό και δίνεται απʼ Αυτόν σʼ όσους έχουν ταπεινή καρδιά, σʼ όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημά τους ενώπιον του Κυρίου. Σʼ όποιον μετανοεί, ο Θεός δίνει την ειρήνη Του και την ελευθερία να Τον αγαπάει. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στον κόσμο από την αγάπη του Θεού και του πλησίον. Σʼ αυτά βρίσκει η ψυχή ανάπαυση και χαρά.

*Η καρδιά μου πονάει για όλο τον κόσμο και προσεύχομαι με δάκρυα γιʼ αυτόν, να μετανοήσουν όλοι και να γνωρίσουν το Θεό, να ζήσουν με αγάπη και να γευθούν τη γλυκύτητα της ελευθερίας του Θεού. Ω, όλοι οι άνθρωποι, προσευχηθείτε και κλάψτε για τις αμαρτίες σας, για να σάς συγχωρήσει ο Κύριος. Όπου υπάρχει άφεση αμαρτιών, εκεί βρίσκεται η ελευθερία της συνειδήσεως και η αγάπη, έστω και λίγη. …

Γέροντας Ἰωσὴφ Ἡσυχαστής: Ἡ εὐχὴ καὶ τὸ ὅπλο…

Πῶς νὰ κάνετε νοερὰ προσευχὴ ἀδιαλείπτως

«Ἡ πράξη τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶναι νὰ βιάσεις τὸν ἑαυτόν σου νὰ λέγεις συνεχῶς τὴν εὐχὴ μὲ τὸ στόμα ἀδιαλείπτως. Στὴν ἀρχὴ γρήγορα, νὰ μὴν προφθάνει ὁ νοῦς νὰ σχηματίζει λογισμὸ μετεωρισμοῦ.

Νὰ προσέχεις μόνο στὰ λόγια: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ὅταν αὐτὸ πολυχρονίσει, τὸ συνηθίζει ὁ νοῦς καὶ τὸ λέγει καὶ γλυκαίνεσαι ὡσὰν νὰ ἔχεις μέλι στὸ στόμα σου καὶ θέλεις νὰ τὸ λέγεις. Ἂν τὸ ἀφήσεις στενοχωρεῖσαι πολύ.

Ὅταν τὸ συνηθίσει ὁ νοῦς καὶ χορτάσει -τὸ μάθει καλὰ- τότε τὸ στέλνει στὴν καρδιά. Ἐπειδὴ ὁ νοῦς εἶναι ὁ τροφοδότης τῆς ψυχῆς καὶ μεταφέρει στὴν καρδιὰ ὁτιδήποτε φαντασθεῖ.

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Καλά, ἐσύ, δέν κοιμᾶσαι καθόλου τίς νύχτες;!…»

Ο Γερω–Δαμασκηνός ο «Κομποσχοινάς», από την Καλύβη της Αναλήψεως της Κουτλουμουσιανής Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονος, ήταν πολύ ακτήμων. Στο Κελλί του, είχε μόνο τις κουβέρτες που σκεπαζόταν, τα ρούχα του, λίγα τρόφιμα και μαλλί για να πλέκει κομποσχοίνια. Αυτό, ήταν το εργόχειρό του.

Ήταν ασκητής. Έκανε συνεχώς ενάτες. Η μέση του, ήταν πολύ λεπτή. Γύριζε δύο φορές η ζώνη του. Όταν ήταν στο Κουτλουμούσι, προτιμούσε να διαβάζει στην Τράπεζα για να εγκρατεύεται στο φαγητό χωρίς να τον βλέπουν οι υπόλοιποι.

Μπροστά στο σπίτι του, είχε μια μουριά. Κάποιες φορές έτρωγε κανένα μούρο κι έτσι «χαλούσε» την αγαπημένη του ενάτη. Γι’ αυτό θέλησε μια φορά να την κόψει, αλλά τον εμπόδισε ο Γερω–Παΐσιος. 

Ἅγιος Ἰννοκέντιος - Τό πιό καλό φάρμακο

Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι το πιό καλό φάρμακο για κάθε μας αδυναμία και ασθένεια. Και ποιός από μας είναι εντελώς καλά; Και ποιός δεν χρειάζεται να βρεί θεραπεία ή έστω βελτίωση της καταστάσεώς του;

Άγιος Ιννοκέντιος

https://paraklisi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_806.html