Κυριακή Η΄Ματθαίου: Ὁ πολλαπλασιασμός τῶν ἄρτων (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)

(Ματθ. ιδ΄, 14-22) Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὑαγγελιστὴν

ὁμιλίαν μθ΄

α΄. Προσέξετε ὅτι πάντοτε φεύγει· καὶ ὅταν ἔπιασαν τὸν Ἰωάννη κι ὅταν τὸν ἐσκότωσαν κι ὅταν ἔμαθαν οἱ Ἰουδαῖοι ὅτι ἀπόκτησε περισσότερους μαθητάς. Τὶς πιὸ πολλὲς φορὲς θέλει νὰ φέρεται σὰν ἄνθρωπος, ἐπειδὴ δὲν ἐπέτρεπε ὁ καιρὸς ἀκόμα νὰ δείξη ὁλότελα γυμνὴ τὴ θεότητά του. Γι’ αὐτὸ ἔλεγε στοὺς μαθητὰς του, νὰ μὴ φανερώσουν σὲ κανένα ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός. Ἤθελε νὰ γίνη γνωστὸ μετὰ τὴν ἀνάστασή του. Γι’ αὐτὸ ὄχι μόνο δὲν ὠργίστηκε πολὺ μὲ ὅσους Ἰουδαίου ἔδειξαν ἀπιστία ἀλλὰ καὶ τοὺς συγχώρησε. Κι ὅταν ἔφυγε δὲν πῆγε σὲ πόλη ἀλλὰ στὴν ἔρημο, καὶ μὲ τὸ πλοῖο, ὥστε νὰ μὴν τὸν ἀκολουθήση κανένας.

Σεῖς προσέξετε πῶς οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰωάννη προσκολλήθησαν στὸν Ἰησοῦ. Οἱ ἴδιοι τοῦ ἀνήγγειλαν ὅ,τι εἶχε γίνει, τοὺς ἄφησαν ὅλους καὶ στὸ τέλος κατάφυγαν σ’ αὐτόν. Ἔτσι δὲν κατώρθωσε μικρὸ πρᾶγμα ἔπειτα ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ συμφορὰ κι ἀπὸ ὅσα ἐπέτυχε μ’ ἐκείνη τὴν ἀπάντησή του. Ἀλλὰ γιὰ ποιὸ λόγο δὲν ἔφυγε πρὶν τοῦ ἀναφέρουν αὐτὰ, ἄν καὶ ἤξερε βέβαια ὅ,τι εἶχε συμβεῖ πρὶν τοῦ ἀναφέρουν;

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 14-08-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. α΄ 10 - 17

α΄ 10 - 17  

Ευαγγέλιον:Κατά Ματθαίον κεφ. Ιδ΄ 14 - 22

Ιδ΄ 14 - 22  

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Μοναστικοί ἀγῶνες 2. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.Π. Σωφρονίου. 5ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Μοναστικοί ἀγῶνες 2. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.Π. Σωφρονίου. 5ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 07-03-2015 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΜΑΚΡΙΝΗΣ. ΠΟΡΤΑΡΙΑ ΒΟΛΟΥ "Ἐπιπλέον προσευχόταν γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, τούς γνωστούς της, τούς φίλους τῆς Μονῆς καί περισσότερο γιά τούς κεκοιμημένους πού ἦταν ἀνεξομολόγητοι καί εἶχαν θανάσιμα ἁμαρτήματα, ὅπως τήν Γλυκερία πού παραστράτησε στήν Κατοχή γιά νά ἐπιβιώσει καί πού οἱ φωνές της ἀντηχοῦσαν μέσα ἀπό τόν πύρινο ποταμό τῆς κολάσεως στά αὐτιά τῆς Γερόντισσας..."

Τό 1963 εγκαταστάθηκε η αδελφότητα στην νέα Μονή. Κατόπιν έγινε μοναχή η Βικτωρία με το όνομα «Θεοφανώ» και ύστερα η Μαρία με τό όνομα «Μακρίνα». Για σαράντα ημέρες ο νους της ήταν γεμάτος φως, χαρά και είχε συνέχεια δάκρυα. Αισθάνθηκε έντονη την αλλοίωση από την χάρη του Μεγάλου και Αγγελικού Σχήματος, η οποία διατηρήθηκε για πολύ. Για πολλές ημέρες δεν ήθελε να φάει και για ένα χρόνο δεν ασχολήθηκε μέ καμία γήινη φροντίδα.

Η Γερόντισσα Μακρίνα διακρίθηκε για τό ασκητικό της φρόνημα. Ήταν προσηλωμένη στην θεία λατρεία- προσευχόταν, μελετούσε, συμμετείχε στις κοινοβιακές ακολουθίες, κοινωνούσε τακτικά των Αχράντων Μυστηρίων, αγρυπνούσε μέ τό κομβοσχοίνι και αγαπούσε την νηστεία. Ήταν πολύ φιλόξενη και ελεήμων. Βοηθούσε κρυφά και υποστήριζε πολλούς πτωχούς και αναγκεμένους. Για την ελεημοσύνη έλεγε: «Ότι δίνουμε από τό σπίτι της Παναγίας, είναι όλα ευλογία της Παναγίας. Γι’ αυτό λοιπόν η Χάρη της Κυρίας Θεοτόκου μάς ενισχύει και μάς βοηθάει». Είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στην Παναγία ότι θα οικονομούσε την Μονή Της, ακόμη και όταν χρειαζόταν να δώσει και τό τελευταίο καρβέλι ψωμί του Μοναστηριού. 

Ὅσιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: Ἡ δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ

-Γέροντα, στην Παλαιά Διαθήκη, στο Δ’ βιβλίο των Μακκαβαίων, αναφέρεται: Ο ευσεβής λογισμός δεν είναι έκριζωτής των παθών, άλλα ανταγωνιστής. Τί σημαίνει;

-Κοίταξε νά δής: Τά πάθη είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, αλλά ό ευσεβής, ό καλός, λογισμός μας βοηθάει νά μην υποδουλωνώμαστε σ’ αυτά.

Οταν ο άνθρωπος φέρνη όλο καλούς λογισμούς και σταθεροποίηση μιά καλή κατάσταση, τά πάθη παύουν νά ενεργούν, οπότε είναι σάν νά μήν υπάρχουν. Δηλαδή ό ευσεβής λογισμός δεν ξερριζώνει τά πάθη, αλλά τά πολεμάει και μπορεί νά τά καταβάλη. Νομίζω, ό συγγραφεύς περιγράφει τί μπόρεσαν νά υποφέρουν οί Άγιοι Επτά Παίδες, ή μητέρα τους Άγια Σολομονή και ό διδάσκαλος τους Άγιος Έλεάζαρος, έχοντας ευσεβείς λογισμούς, γιά νά δείξη ακριβώς τήν δύναμη του καλού λογισμού.
Ένας καλός λογισμός ισοδυναμεί με μια πολύωρη αγρυπνία! Έχει μεγάλη δύναμη.

«..... ὁ μοναχός πού πίνει κενοδοξία, πίνει ἀπό τήν ἴδια τή ζωή του, καί ἀπό τήν προσωρινή γλυκύτητα πού νιώθει δέν καταλαβαίνει τή ζημιά του»

Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ

Τό σκυλί γλείφει τή λίμα πίνει τό αἷμα του, ἀπό τή γλυκύτητα ὅμως δέν καταλαβαίνει τή ζημιά πού παθαίνει.

Ἔτσι καί ὁ μοναχός πού πίνει κενοδοξία, πίνει ἀπό τήν ἴδια τή ζωή του, καί ἀπό τήν προσωρινή γλυκύτητα πού νιώθει δέν καταλαβαίνει τή ζημιά του.

Ἡ κοσμική δόξα εἶναι ἕνας ὕφαλος, σκεπασμένος ἐντελῶς ἀπό τά νερά, καί ὁ ναυτικός πού περνᾶ ἀπό ἐπάνω δέν τόν καταλαβαίνει μέχρι νά χτυπήσει σέ αὐτόν τό πλοῖο, νά κάνει ρήγμα, νά γεμίσει νερά καί νά πάει στόν βυθό.

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ. " Γέροντα, τώρα τελευταῖα ὅλο νευριάζω καί θυμώνω μέ τό παραμικρό."

-       Γέροντα, τώρα τελευταία όλο νευριάζω και θυμώνω με το παραμικρό. |

-       Θυμός, οργή, κραυγή έκ τού στόματος υμών μή έξελθέτω!  Αυτό το παθαίνεις από τον υπέρμετρο εγωισμό σου.« Οργή ανδρός, δικαιοσύνη Θεού ού κατεργάζεται» . Θα πρέπει ν' αντιδράς και να προσπαθείς να συγκρατείς τον εαυτό σου, και να προσεύχεσαι να σού δοθεί ταπείνωσης. Να παρακαλείς και την Παναγία: «Υπεραγία Θεοτόκε, διά πρεσβειών τού φύλακος αγγέλου μου, τών Αγίων Θεοδώρων και πάντων τών Αγίων, χάρισε μου την ειρήνη τού Υιού σου».

Ὅταν σοῦ ἔρθει πειρασμός, θλίψη καί συμφορά ...

Ἐκεῖνος πού ἀντιστέκεται στά λυπηρά συμβάντα, πολεμᾶ χωρίς νά τό γνωρίζει τή διαταγή τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος πού τά παραδέχεται, γνωρίζοντας καλά γιατί ἔρχονται καί ὅτι ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ προέρχονται, αὐτός, κατά τήν Γραφή, ὑπομένει τόν Κύριο (Ψαλμ. 26:14).