Ἡ ταπείνωση (Α΄) Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 50ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ταπείνωση (Α΄) Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου. 50ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-01-2016
(Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Διάλογος περί προσευχῆς (Γέροντας Κλεόπας Ἡλίε)

– Τι είναι η προσευχή και ποια τα είδη της, κατά τους αγίους Πατέρες;

– Προσευχή είναι η συνομιλία με τον Θεό. Είναι βλαστός της πραότητας και της αοργησίας, είναι καρπός της χαράς και της ευχαριστίας. Κατά τον Ευάγριο τον Ποντικό, είναι η αποδίωξη της λύπης και της απελπισίας. Είναι η ένωση και συνάφεια του ανθρώπου με τον Θεό και, κατά τους Πατέρες, η δύναμη του κόσμου, η συμφιλίωση με τον Θεό, η μητέρα των δακρύων και η θυγατέρα αυτών. Η προσευχή είναι το κλειδί της βασιλείας των ουρανών και, κατά τον Ρώσο άγιο Θεοφάνη τον Έγκλειστο, είναι η ανάβαση του νου και των σκέψεών μας στον Θεό.

Η προσευχή έχει τρεις βαθμούς: Στον πρώτο ανήκει η προφορική ή σωματική προσευχή, στον δεύτερο η νοερά και στον τρίτο η καρδιακή.

– Πώς γνωρίζει κάποιος ότι προσευχήθηκε αληθινά στον Θεό;

– Η αίσθηση της παρουσίας του Θεού στην προσευχή μας γίνεται κυρίως όταν ο προσευχόμενος δεν απαγγέλλει τίποτε με λόγια. Γι’ αυτό, όταν τα λόγια της ευχής φθάσουν στην καρδιά, τότε σίγουρα αυτή η προσευχή είναι αληθινή.

– Γνωρίζει ο άνθρωπος πότε πέρασε από τη μία βαθμίδα της προσευχής στην άλλη;

Τό μαντήλι τῆς Μετάνοιας

Όταν βασίλευε ο ευσεβής αυτοκράτορας Μαυρίκιος (6ος αι.), ζούσε στην περιοχή της Θράκης ένας αρχιληστής. Αυτός είχε τρομοκρατήσει τόσο πολύ τους κατοίκους, ώστε οι δρόμοι κατάντησαν αδιάβατοι.

Πολλοί στρατιώτες και ληστοδιώκτες προσπάθησαν να τον συλλάβουν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Το έμαθε ο Μαυρίκιος και αποφάσισε να στείλει στον αρχιληστή τα προσωπικά του φυλαχτά. Αυτή η βασιλική χειρονομία, μαζί με όσα καλά του μήνυσε, έφεραν το ληστή, με τη συνέργεια και του Θεού, σε ντροπή και μετάνοια.

Άφησε την παλιά του ζωή, κατέβηκε από τα βουνά και πρόσπεσε στα πόδια του βασιλιά μετανοημένος.

Δεν πέρασαν πολλές μέρες, και ο ληστής αρρώστησε με πυρετό.

Τον δέχθηκαν και τον περιέθαλψαν στο νοσοκομείο του αγίου Σαμψών.

Μια νύχτα ένιωσε να βαραίνει και βλέποντας ότι φεύγει απ' αυτή τη ζωή, εξομολογήθηκε με δάκρυα στο Θεό τα αμαρτήματά του, ζητώντας άφεση και λέγοντας:

Οἱ Θεολόγοι τῶν Τρικάλων ἀντιδροῦν σέ προσπάθειες ἐκφοβισμοῦ τῶν ἐκπαιδευτικῶν γιά τήν ἐπιβολή τῶν Νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Τηλ. 24310 26549

email: theologoitrikkis@gmail.com

 

Τρίκαλα  6 Οκτωβρίου   2016

Αριθ. Πρωτ.2

 

Δελτίο τύπου

 

Το Παράρτημα Τρικάλων της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) μετά την αποχώρηση των εκπαιδευτικών σήμερα 6-10-2016  σε ένδειξη διαμαρτυρίας από την επιχειρούμενη ενημέρωση για την επιβολή των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών εκφράζει την πλήρη στήριξή του στον αγώνα ενάντια στην εφαρμογή αυτών των αντισυνταγματικών και πνευματοκτόνων Προγραμμάτων και δηλώνει ότι οι Θεολόγοι του Νομού Τρικάλων:

1) Συμφωνούμε απόλυτα με τις δηλώσεις (20/9/2016) του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ότι τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών (ΦΕΚ υπ. αριθ. 143575/Δ2 ΥΑ 13.09.2016), που βεβιασμένα επιβάλλει στα σχολεία ο Υπουργός Παιδείας κ. Ν. Φίλης «είναι απαράδεκτα, είναι επικίνδυνα, είναι πράγματα που δεν θα αποδώσουν καρπούς, αλλά μεγάλη ζημιά στην παιδεία, γενικότερα στην κοινωνία μας, και ρήξη μέσα στην Εκκλησία στις σχέσεις με την πολιτεία».

Ἡ ἐσωτερική γλυκύτητα καί οἱ ξαφνικές μεταπτώσεις

«AΓΩΝΑΣ»
Ἀπό τό βιβλίο «Ἀπάνθισμα Ἐπιστολῶν»
Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου
Ὁ δρόμος τοῦ χριστιανοῦ εἶναι γεμᾶτος ἐμπόδια, πού γίνονται ὁλοένα καί πιό πολλά. Ἀγωνισθεῖτε λοιπόν μέ ἀνδρεία καί ἡρωϊσμό, ἀκολουθώντας τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὅποιος παλεύει μέ τά πάθη του ἐκπληρώνει τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου. Ἀνάλογα μέ τόν ἀγῶνα του ἐξαγνίζεται. Καί ἀνάλογα μέ τόν ἐξαγνισμό του πλησιάζει τόν Κύριο, πού ὑποσχέθηκε ὅτι: «ἐλευσόμεθα καί μονήν ποιήσομεν» (Ἰωάν.14, 23) στήν καθαρή καρδιά».
***
«Ὅταν ψυχραίνεται ὁ ζῆλος γιά τήν πνευματική ζωή πρέπει μέ κάθε τρόπο νά τόν θερμαίνουμε καταφεύγοντας μέ φόβο καί τρόμο στόν Θεό. Ἡ ραθυμία, ἡ ἀκηδία, ἡ ἀθυμία, ἡ κατάθλιψη τοῦ πνεύματος καί τοῦ σώματος θά μᾶς ἔρχονται καί καμιά φορά θά μᾶς ταλαιπωροῦν ἀρκετό καιρό. Δέν πρέπει νά δειλιάζουμε.

Μποροῦμε νά Προσευχόμαστε μόνο στό σπίτι μας;

Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Καθηγούμενου της Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου

 

Δεν μπορούμε να προσευχόμαστε μόνο στο σπίτι μας; Γιατί μόνο η Εκκλησία είναι ο χώρος της θεώσεως του ανθρώπου;

Όσοι θέλουν να ενωθούν με τον Χριστό και διά του Ιησού Χριστού με τον Θεό Πατέρα γνωρίζουν... 

ότι αυτή η ένωσις γίνεται στο σώμα του Χριστού, που είναι η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Ένωσις όχι βέβαια με την Θεία ουσία, αλλά με την θεωμένη ανθρώπινη φύσι του Χριστού. Η ένωσις όμως αυτή με τον Χριστό δεν είναι εξωτερική, ούτε απλώς ηθική.

Δεν είμαστε οπαδοί του Χριστού, όπως ίσως οι άνθρωποι είναι οπαδοί ενός φιλόσοφου ή ενός διδασκάλου. Είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού, το πραγματικό και όχι το ηθικό. Ο Χριστός μας παίρνει, τους Χριστιανούς, παρά την αναξιότητα και την αμαρτωλότητα μας, και μας ενσωματώνει στο σώμα Του. Μας κάνει μέλη Του. Και γινόμαστε πραγματικά μέλη του σώματος του Χριστού, όχι ηθικά. Όπως λέγει ο απόστολος Παύλος: «μέλη έσμεν του σώματος αυτού, εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού» (‘Εφεσ. Ε’, 30).

Βεβαίως ανάλογα με την πνευματική κατάσταση που έχουν οι Χριστιανοί, άλλοτε είναι ζωντανά μέλη του σώματος του Χριστού και άλλοτε νεκρά. Αλλά και νεκρά δεν παύουν να είναι μέλη του σώματος του Χριστού.

Τό θαῦμα τῆς ταπείνωσης

Λες: Με βρήκαν πολλές συμφορές. 

Εγώ, όμως, θα σου πω ή μάλλον ο Κύριος ο Ίδιος λέει: ταπεινώσου και θα δεις πώς όλες οι συμφορές σου θα μετατραπούν σε ανάπαυση, έτσι πού εσύ ο ίδιος έκπληκτος θα λες: 

Γιατί λοιπόν πριν βασανιζόμουν και στενοχωριόμουν τόσο; 

Τώρα, όμως, χαίρεσαι, γιατί έχεις ταπεινωθεί και ήρθε η χάρη του Θεού. 

Γιά νά σηκώνεις τόν σταυρό σου μέ μεγαλύτερη δύναμη...

Μη νομίζεις ότι τις προσευχές, τη Θεία Μετάληψη και τους άλλους πνευματικούς σου αγώνες, τα χρησιμοποιείς για να πετάξεις το σταυρό από πάνω σου, αλλά για να τον σηκώνεις με περισσότερη δύναμη και για μεγαλύτερη δόξα του Χριστού.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

https://proskynitis.blogspot.gr/