Οἱ δυό λανθασμένες χρήσεις τοῦ χρόνου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Οἱ δυό λανθασμένες χρήσεις τοῦ χρόνου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 01-06-2016
(Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία στήν Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ - Περί Νηστείας

1)Η Νηστεία, έλεγεν ο Αββάς Υπερέχιος, είναι χαλινάρι που συγκρατεί τις κατώτερες ορμές. Όποιος την περιφρονεί, μοιάζει με αχαλίνωτο άλογο. 2)Ο Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός, συμβουλεύοντας τούς νεωτέρους αδελφούς ν’ αγαπήσουν την νηστεία, τούς έλεγε συχνά: Ο καλός στρατηγός, που επιχειρεί να καταλάβη μια πόλι εχθρική, γερά οχυρωμένη, κάνει αποκλεισμό στις τροφές και στο νερό. Μ’ αυτόν τον τρόπο ατονεί η αντίστασις του εχθρού και τέλος παραδίδεται. Κατι παρόμοιο συμβαίνει με τις σαρκικές ορμές, που ανελέητα πολεμούν τον άνθρωπο στην νεότητά του. Η ευλογημένη νηστεία καταβάλλει τα πάθη και τούς δαίμονας και τελικά τ’ απομακρύνη από τον αγωνιστή.

Ἡ ἱστορία ἑνός προαναγγελθέντος θανάτου. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Μάς λέει ο Ρίστο, γιός του μακαριστού χατζή Στόγιαν Οπενιτσάνιν, πώς πέθανε ο πατέρας του. Ένα μήνα πριν απ’ το θάνατό του, λέει, ο Στόγιαν μέ κάλεσε καί μου είπε: «Στο σπίτι μας θα πεθάνει κάποιος σ’ ένα μήνα». Πώς τό ’μαθε αυτός, δεν ήθελε να μου πει. Πρώτα νόμιζε, ότι θα πεθάνει η γριά σύζυγός του, κι άρχισε κρυφά από ’κείνη να ετοιμάζει όλα τά σχετικά γιά την κηδεία. Αγόραζε διάφορα πράγματα, τά έφερνε στο σπίτι καί τά ’κρυβε από τή γυναίκα του. Αλλά δέκα ημέρες πριν απ’ τό θάνατό του μου είπε: «Εγώ θα πεθάνω καί όχι η γυναίκα. Μου ήρθε», λέει, «στ’ όνειρό μου ο γιός μου (που σκοτώθηκε στον πόλεμο) καί μου είπε:

Θαῦμα τῆς Παναγίας Μαλεβῆ: Τό ἀγόρι πού πάλεψε μέ τόν καρκίνο

Η μοναχή Αγνή μας είπε: «Το 2007 είχε έρθει στο μοναστήρι ένα αγόρι μόλις δεκαπέντε  ετών, το οποίο βρισκόταν ένα βήμα πριν από το τέλος. Ηταν από την Κύπρο και πάλευε από τα πρώτα βήματά του στη ζωή με τον καρκίνο.

Ο πατέρας του είχε πεθάνει και η μητέρα του προσπαθούσε να σταθεί δυνατή τόσο για τον ίδιο όσο και για τον μικρότερο αδελφό του, τον Βασίλη. Το παιδί είχε κάνει είκοσι τρεις χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά δεν είχε γίνει τίποτε. Η κατάστασή του χειροτέρευε και έτσι οι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας είπαν στη μητέρα του ότι έπρεπε να χειρουργηθεί για ακόμη μία φορά. Δεν ήξεραν όμως αν μπορούσε να επιβιώσει από την εγχείριση, καθώς ήταν ήδη παράλυτο. Η μητέρα του μία ημέρα πριν ταξιδέψει για Αθήνα, είδε στον ύπνο της την Παναγιά να της λέει “μη στενοχωριέσαι. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή. Ελα στο σπίτι μου και ο Ανδρέας θα γίνει καλά”.

Γιατί εἶναι λάθος ἡ διδασκαλία περί πρωτείου τοῦ Πάπα;

Η πέτρα που θα οικοδομηθεί η Εκκλησία δεν είναι ο απόστολος Πέτρος ως πρόσωπο, αλλά η ομολογία του ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού (Ματθ. 16, 16). Η Εκκλησία δε στηρίζεται σε ανθρώπους αλλά στο Χριστό, στο Θεό. Αν ο Χριστός ήθελε να πει ότι στον απόστολο Πέτρο θα στηριχθεί η Εκκλησία Του, θα έλεγε: «επί σε οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν». Δεν το είπε, όμως.

Ο απόστολος Παύλος υποστηρίζει ξεκάθαρα ότι ο Χριστός είναι το θεμέλιο της Εκκλησίας: «άλλο θεμέλιο κανείς δεν μπορεί να βάλει παρά αυτό, που υπάρχει, που είναι ο Ιησούς Χριστός» (Α΄ Κορ. 3, 11). Οι απόστολοι ήταν όλοι ίσοι μεταξύ τους. Αν ήταν άνισοι, τότε ο Χριστός θα συνιστούσε και την κοινωνική ανισότητα. Πράγμα απαράδεκτο. Οι απόστολοι πριν το πάθος του Χριστού φιλονίκησαν μεταξύ τους για το ποιος είναι μεγαλύτερος (Λουκά 22, 24). Αν ήταν για το Χριστό ο απόστολος Πέτρος ανώτερος, δε θα γινόταν η φιλονικία.

Ποιός πνευματικός νόμος καθυστερεῖ τήν καταστροφή τοῦ κόσμου;

"Ένας άγιος είναι φαινόμενο εξαιρετικά πολύτιμο για όλη την ανθρωπότητα. Οι  άγιοι μέσα από το γεγονός της ύπαρξής τους στον κόσμο, έστω και αφανούς στον κόσμο αλλά φανερής στον Θεό, φέρνουν στη γη πάνω σε όλη την ανθρωπότητα την ευλογία του Θεού.

Ο κόσμος στέκεται με τις προσευχές των Αγίων και όταν εξασθενήσει η προσευχή τότε θα απολεσθεί.

Ο Άγιος Βαρσανούφιος μαρτυρεί ότι στην εποχή του η προσευχή τριών ανδρών συγκρατούσε τον κόσμο από την καταστροφή.

Χάρη στους άγνωστους στον κόσμο αγίους μεταβάλλεται η ροή των ιστορικών και κοσμικών γεγονότων.

Κατά συνέπεια κάθε άγιος είναι φαινόμενο κοσμικού χαρακτήρα, η σπουδαιότητα του οποίου εξέρχεται από τα όρια της επίγειας Ιστορίας και εκτείνεται στον κόσμο της αιωνιότητας.

Οι άγιοι είναι το αλάτι της γης, η έννοια της ύπαρξης της, ο καρπός χάριν του οποίου η γη φυλάσσεται. 

Οἱ νηστεῖες καί οἱ καταλύσεις τῆς Ἐκκλησίας μας

Νηστεία εἶναι ἡ λήψη «ξηράς τροφῆς» (ξηροφαγία), χωρίς λάδι ἤ κρασί, μία φορά τήν ἡμέρα, καί μάλιστα τήν ἐνάτη ὥρα (γύρω στίς 3 μ.μ.). Λήψη τροφῆς, ἔστω καί μόνο ψωμιοῦ, περισσότερο από μια φορά την ημέρα λέγεται λύση νηστείας.

Ἄν φᾶμε καί λάδι ἤ πιοῦμε κρασί, τότε κάνουμε κατάλυση νηστείας. Οἱ κατηγορίες καταλύσεως τῆς νηστείας εἶναι τέσσερις: 

α) Κατάλυση «εἰς πάντα», 

β) κατάλυση αύγῶν και γαλακτοκομικών προϊόντων, γ) κατάλυση «ἰχθύος» καί 

δ) κατάλυση «οἴνου καί ἐλαίου».

Πρέπει νά σημειωθεῖ, πάντως, ὅτι, παρά τή θέσπιση συγκεκριμένων ἡμερῶν καί περιόδων νηστείας ἀπό τήν Ἐκκλησία μας «ἀκρίβεια», ἡ ρύθμιση τοῦ θέματος γιά κάθε χριστιανό ξεχωριστά ἀφήνεται στή διάκριση τῶν Πνευματικῶν Πατέρων, πού ἐνεργοῦν κάποτε μέ συγκατάβαση «οίκονομία» στήν άδυναμία τοῦ ἀνθρώπου, καί μέ γνώμονα πάντα τό συμφέρον κάθε ψυχῆς.

Α. «Διατεταγμένες» νηστεῖες είναι οἱ ἑξῆς:

Ὁσία Δόμνα ἡ διά Χριστόν Σαλή τοῦ Τόμσκ(+16/29 Ὀκτωβρίου 1872)

 Η Δόμνα Κάρποβνα γεννήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από ευγενείς γονείς σε κάποιο χωριό της ρωσικής πόλης Πολτάβα στην ουκρανική επαρχία Περεγιασλάβ.
 Εκεί φαίνεται ότι η Δόμνα ορφάνεψε από μικρή και την ανέθρεψαν συγγενικά της πρόσωπα,επίσης πλούσιοι.Την σπούδασαν και σαν έφτασε σε ικανή ηλικία θέλησαν να την παντρέψουν.Εκείνη δεν ήθελε και έτσι το έσκασε και τριγυρνούσε στους δρόμους της Πολτάβας,όπου την συνέλαβαν με την κατηγορία της επαιτείας και την έστειλαν στην Σιβηρία.
 Εκεί δεν είχε μόνιμο τόπο διαμονής και άρχισε να προσποιείται την σαλή.Τις περισσότερες νύχτες,είτε ήταν χειμώνας,είτε καλοκαίρι,τις περνούσε στο ύπαιθρο προσευχόμενη.Ντυνόνταν πολύ παράξενα.Αντί για ρούχα είχε περιζώσει το σώμα της με διαφόρων μεγεθών τζόγους,που ήταν δεμένοι μεταξύ τους με σπάγκους.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Τά πολλά παιδιά στό σπίτι.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Τά πολλά παιδιά στό σπίτι

            Ὁ ἅγιος Πορφύριος συμβούλευε θεόσοφα  γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Στήν περίπτωση πού «ἕνα σπίτι, δέν ἔχει ἕνα παιδί, ἔχει δύο καί τρία καί τέσσερα, ἔλεγε ὁ ὅσιος: ἡ περιποίηση τοῦ κάθε παιδιοῦ νά γίνεται χωριστά.