Συμβουλὲς γιά τὸ ἦθος τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἐναρέτη ζωὴ

 

Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

1. Οἱ ἄνθρωποι λέγονται λογικοὶ καταχρηστικά. Δέν εἶναι λογικοὶ ἐκεῖνοι πού ἔμαθαν τοὺς λόγους καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλὰ ὅσοι ἔχουν λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νά διακρίνουν ποιό εἶναι τὸ καλὸ καὶ ποιό εἶναι τὸ κακό. Καὶ ἔτσι ἀποφεύγουν τὰ κακὰ καὶ ψυχοβλαβῆ, μελετοῦν ὅμως σοβαρὰ τὰ καλὰ καὶ ψυχωφελῆ καὶ τὰ πράττουν μὲ μεγάλη εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Μόνο αὐτοὶ πρέπει ἀληθινὰ νά λέγονται λογικοὶ ἄνθρωποι.

2. Ὁ ἀληθινὰ λογικὸς ἄνθρωπος μία μόνο φροντίδα ἔχει, νά ὑπακούει καὶ νά εἶναι ἀρεστὸς στόν Θεό, τὸν Κύριο τῶν ὅλων, καὶ σὲ τοῦτο καὶ μόνο νά ἀσκεῖ τὴν ψυχὴ του, πῶς νά γίνει ἀρεστὸς στόν Θεό, εὐχαριστώντας Τον -ὅποια κι ἂν εἶναι ἡ θέση του στή ζωή- γιά τὴν μεγάλη καὶ ἐξαιρετικὴ πρόνοιά Του καὶ τὴν κυβέρνηση ὅλου τοῦ κόσμου. Γιατὶ εἶναι παράλογο, τό νά εὐχαριστοῦμε τοὺς γιατροὺς ὅταν μᾶς δίνουν τὰ πικρὰ καὶ ἀηδιαστικὰ φάρμακα γιά χάρη τῆς ὑγείας τοῦ σώματός μας, νά εἴμαστε ὅμως ἀχάριστοι στόν Θεὸ γιά ὅσα φαίνονται σ’ ἐμᾶς δυσάρεστα καὶ νά μὴν ἀναγνωρίζουμε ὅτι τὰ πάντα γίνονται ὅπως πρέπει καὶ πρὸς τὸ συμφέρον μας σύμφωνα μὲ τὴν πρόνοιά Του.

“Σήμερα οἱ ἄνθρωποι καταλήγουν, ἀπό τήν πολλή μελέτη, νά εἶναι μαγνητόφωνα καί νά γεμίζουν τίς κασσέτες τους με περιττά πράγματα”

Σήμερα οι άνθρωποι καταλήγουν από την πολλή μελέτη να είναι μαγνητόφωνα και να γεμίζουν τις κασσέττες τους με περιττά πράγματα. ”Η άνευ πράξεως” όμως “διδασκαλία” είναι κατά τον Αββά Ισαάκ “παρακαταθήκη εντροπής”.

Βλέπεις, πολλοί που ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφημερίδες και κάθονται. Μπορεί να είναι σαν τα μοσχάρια, αλλά θαυμάζουν τους αθλητές: « Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, μπράβο! Ω!… ». Δεν χύνουν όμως λίγο ιδρώτα ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος. Διαβάζουν- διαβάζουν αθλητικά και ξαπλώνουν. Έτσι δεν ωφελούνται. Μένουν με την ευχαρίστηση του διαβάσματος .

Οι κοσμικοί, άλλοι διαβάζουν εφημερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ρομάντζο, μια περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στο γήπεδο πως παίζουν και περνάνε την ώρα τους. Το ίδιο κάνουν και μερικοί που διαβάζουν πνευματικά. Μπορεί να ξενυχτούν και να διαβάζουν πνευματικά βιβλία με μανία και να ευχαριστιούνται. 

Ἡ ἁγιογράφηση τοῦ Κυριακοῦ τῆς Ἱ. Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἄννας καί τό θαῦμα

Τα παρακάτω τα διηγείται ένας γέροντας της Σκήτης της Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος, για την αγιογράφηση του Κυριακού (δηλ. της κεντρικής εκκλησίας της Σκήτης).

 

Οι αγιογράφοι Αθανάσιος και Κωνσταντίνος εζήτησαν ένα υπέρογκο ποσόν από τους Αγιαννανίτες πατέρες, για να ιστορήσουν το Κυριακόν της σκήτης της Αγίας Άννης. Οι πτωχοί πατέρες δεν είχαν φυσικά χρήματα κι έτσι οι αγιογράφοι έφυγαν προς την πλευρά της Μεγίστης Λαύρας, προς μεγάλη λύπη των Αγιαννανιτών.
Στον δρόμον όμως συναντήθηκαν με πέντε "αλλιώτικους" ανθρώπους, οι οποίοι σ' ενέπνεαν καθώς τους κοίταζες.
- Ευλογείτε, είπαν οι αγιογράφοι.

-Ο Κύριος, απήντησαν με μια φωνή οι πέντε και ρώτησαν: Ποιοι είστε και πού πάτε;

Τά πραγματικά αἴτια τοῦ Σχίσματος …

      

 Τά πραγματικά αἴτια τοῦ Σχίσματος …

Από το περιοδικό «Εν Συνειδήσει» Έκδοση της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου. Δεκέμβριος 2006.  

 Η γέννησις του Φραγκικού Πολιτισμού περιγράφεται εις επιστολήν του Αγίου Βονιφατίου προς τον Πάπα της Ρώμης Ζαχαρίαν (natione Graecus) το 1741. Οι Φράγκοι είχον διώ­ξει όλους τους Ρωμαίους επισκόπους από την Εκκλησίαν της Φραγκίας και είχαν διορίσει τον εαυτόν τους ως τους επισκόπους και ηγουμένους της Γαλλίας. Ήρπασαν την περιουσίαν της Εκκλησίας και την εχώρισαν εις τιμάρια, των οποίων την επικαρπίαν διένειμαν ως Φέουδα, συμφώνως προς τον βαθμόν που κετείχε έκαστος εις  την πυραμίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αυτοί οι Φράγκοι επίσκοποι δεν είχον Αρχιεπίσκοπον και δεν είχον συνέλθει εις σύνοδον στα 80 χρόνια από τότε που κατέλαβαν την ιεραρχίαν. Συνήρχοντο δια τα εθνικοεκκλησιαστικά θέματα μαζί με τους βασιλείς και λοιπούς οπλαρχηγούς συναδέλφους τους. Κατά τον Άγιον Βονιφάτιον, ήσαν «αδηφάγοι λαϊκοί, μοιχοί καί μέθυσοι κληρικοί, οι οποίοι μάχονται εις τον στρατόν με πλήρη πολεμικήν εξάρτησιν και με τας χείρας των σφάζουν χραίοι δουλοπάροικοι του Φραγκο-Λατινικού Φεουδαλισμού έπαυσαν να παράγουν επισκόπους και ηγουμένους και ολίγους γνωστούς αγίους.

Ἅγιος Σιλουανός: "Κύριε, βλέπεις ὅτι θέλω νά προσευχηθῶ μέ καθαρό νοῦν ἀλλά οἱ δαίμονες δέν μέ ἀφήνουν. Δίδαξέ με τί πρέπει νά κάνω;"

Στον αγώνα για τη διαφύλαξη της χάρης ο μοναχός Σιλουανός έφτασε σε μέτρα, τα οποία πιθανόν να φανούν εξαιρετικώς σκληρά σε ανθρώπους άλλου τύπου, είναι δε δυνατόν να προκαλέσουν ακόμη και τη σκέψη ότι τέτοιου είδους ασπλαχνία προς τον εαυτό του είναι διαστροφή του Χριστιανισμού.  Αυτό βέβαια δεν είναι σωστό. Ψυχή που γνώρισε τον Χριστό και υψώθηκε στη θεωρία του κόσμου του αιωνίου φωτός και που ακολούθως  χάσει αυτή τη χάρη βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, την οποία όποιος δεν γνώρισε σε αυτόν τον βαθμό καθόλου δεν μπορεί να την φανταστεί.  Το μαρτύριο και η οδύνη της ψυχής αυτής είναι απερίγραπτα. Αισθάνεται ένα ιδιαίτερο μεταφυσικό άλγος. Για τον άνθρωπο που βίωσε την απερίγραπτη γλυκύτητα της αγάπης του Θεού τίποτα πλέον στον κόσμο αυτό δεν παραμένει δυνατό να τον γοητεύσει ή να τον πλανέψει.

Από κάποια άποψη η επίγεια ζωή αποβαίνει γι΄αυτόν καταθλιπτικό φορτίο, αυτός δε με θρήνο ζητά τη ζωή εκείνη την οποία προηγουμένως είχε αγγίξει.

«Τοῦ δέ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἧν…» (Ματθ., κεφ α’, στ.18)

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ρητά ἀποκαλύπτει τόν τρόπο τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου καθώς καί κατηγορηματικῶς, τόν χρόνον καί τόν τόπον τῆς Γεννήσεως ὅπως ἀκριβῶς οἱ προφῆτες προεφήτευσαν.

Ἐξ ἀπείρου ἀγάπης ὁ Θεός Πατήρ ἐξαπέστειλεν τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν Μονογενῆ, Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Οἱ ποιμένες τῶν προβάτων πού ἀγρυπνοῦσαν ἐκείνη τήν ἅγια νύκτα δέχτηκαν πρῶτοι αὐτοί τήν φοβεράν θείαν ἀποκάλυψιν, τήν ὁποίαν ἐντός ὀλίγου πιστοποίησαν ἰδίοις ὄμμασι καί στή συνέχεια, ἀφοῦ βεβαιώθηκαν τοῦ λόγου τό ἀληθές, διεμήνυσαν σύν τοῖς ἁγίοις Ἀγγέλοις πᾶσιν ἀνθρώποις «ὅτι ἐτέχθῃ ἡμῖν σήμερον σωτήρ, ὃς ἐστὶ Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ». (Λουκ.,κεφ.β’,στ.11)

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: Ὁ Γέρων Εὐμένιος Σαριδάκης καί οἱ Σχέσεις Ὀρθοδόξων μέ Παπικούς

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου, Ο άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός και ο Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης, (εκδ.) Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής 2016.

Το κείμενο αυτό μας μεταφέρει την  ουρανόσδοτη εμπειρία που είχε ο μακαριστός Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης, όταν επιχείρησε να μνημονεύσει ένα παπικό  στην αγία Πρόθεση.

Ο Γέροντας Ευμένιος, όπως και όλοι οι σύγχρονοι άγιοι και Γέροντες της Εκκλησίας μας (όσιος Πορφύριος, όσιος Παΐσιος, Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης), έχοντας πλήρη συνείδηση και επίγνωση του τι είναι η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία, αλλά και των πολλών δογματικών διαφορών  που υπάρχουν ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τους παπικούς και λοιπούς ετεροδόξους, ουδέποτε συμπροσευχήθηκαν με χριστιανούς άλλων ομολογιών και, βεβαίως, ουδέποτε μνημόνευσαν ετεροδόξους  στην αγία Πρόθεση, αφού σε αυτή μνημονεύονται μόνον τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Απαραίτητο όρο μετοχής στα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελεί το να είναι κάποιος ζωντανό μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και να πιστεύει και ζή Ορθόδοξα. 

Τι συνάγεται από αυτό; Εκείνο ακριβώς που θεολογεί ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας: «Διὰ δὲ τῶν μυστηρίων καὶ ἡ Ἐκκλησία σημαίνεται, σῶμα οὖσα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους... Σημαίνεται δὲ ἡ Ἐκκλησία ἐν τοῖς μυστηρίοις, οὐχ ὡς ἐν συμβόλοις, ἀλλ᾽ ὡς ἐν καρδίᾳ μέλη…».

Πηγή: RumOrthodox -immorfou.org

http://aktines.blogspot.gr/2016/12/blog-post_358.html#more

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Ἐδέσσης Ἰωήλ: Νά συμπαρασταθοῦμε στόν ἀπέναντί μας ἠθικά, οἰκονομικά, ἀδελφικά

«Στὴν σημερινὴ δύσκολη ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε ὁ διπλανός μας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ἀγάπη μας. Νὰ συμπαρασταθοῦμε στὸν ἀπέναντί μας ἠθικά, οἰκονομικὰ καὶ ἀδελφικά», αναφέρει μεταξύ άλλων στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.

Αναλυτικά η ποιμαντορική εγκύκλιος χριστουγέννων του Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.
Πρὸς τὸν Ἱερὸν Κλῆρον,
καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο» (Ἰω. 1, 14)
Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες
Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε.
Ὁ Θεὸς τρέφει γιὰ τὸν ἄνθρωπο μιὰ ἐκστατικὴ καὶ μανικὴ ἀγάπη. Ὅπως λέγει ἕνας Ἐπίσκοπος, μέσα στήν ἐκστατική Του ἀγάπη ὁ Θεὸς ἑνώνεται μὲ τὴ δημιουργία πιὸ στενὰ ἀπὸ τὴν κάθε δυνατὴ ἕνωση, καθὼς γίνεται ὁ ἴδιος αὐτὸ ποὺ δημιούργησε, δηλαδὴ γίνεται ἄνθρωπος. Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ μᾶς φανερώνει τὴ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Δημιουργοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας. Δὲν εἶναι βέβαια μέγας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ οὔτε καὶ μικρὸς ἐνώπιον τοῦ κόσμου. Εἶναι «ἐν μικρῷ μέγας». Ἡ σάρκα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πολύτιμο ἀγαθὸ τοῦ Θεοῦ σ᾿ αὐτόν. Ἔρχεται ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα τιμήσῃ τήν σάρκα καὶ αὐτὴν τὴν θνητήν», κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ. Ἂς κάνουμε μερικὲς παρατηρήσεις πάνω σ᾿ αὐτό.

Ρόδος: «Μάτωσε» ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στή Λίνδο. Ἐνημερώθηκε ἀναλυτικά ἡ Ἱερά Μητρόπολη τῆς Ρόδου