Οἱ ἄγγελοι, καθώς εἶναι περιγραπτοί καί μεταβαίνουν ἀπό τόπο σέ τόπο, μᾶς φανερώνουν τή δόξα καί τό μεγαλεῖο τους.

Οι άγγελοι, καθώς είναι περιγραπτοί καί μεταβαίνουν από τόπο σε τόπο, μάς φανερώνουν τη δόξα καί το μεγαλείο τους. 
Χαρακτηριστικές καί σαφείς είναι οι ακόλουθες περιπτώσεις από την Αγία Γραφή: Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, όπως διηγείται ο ευαγγελιστής Λουκάς, εμφανίστηκε στον Ναό του Κυρίου την ώρα της δημόσιας Λατρείας, γιά ν’ αναγγείλει στον προφήτη Ζαχαρία, πού εκτελούσε εκεί τα ιερατικά του καθήκοντα, τη γέννηση τού Προδρόμου του Χριστού. Κατά την εμφάνισή του ο αρχάγγελος «στάθηκε στα δεξιά του θυσιαστηρίου του θυμιάματος». Τον ίδιο αρχάγγελο έστειλε ο Θεός στήν πόλη της Γαλιλαίος Ναζαρέτ, στην Παναγία Παρθένο Μαριάμ, προκειμένου να της αναγγείλει ότι θα γινόταν Μητέρα του Υιού Του. «Μπήκε», λοιπόν, στο σπίτι της καί, αφού εκπλήρωσε την αποστολή του, «έφυγε απ’ αυτήν ο άγγελος». Σύμφωνα μέ τη διήγηση του ευαγγελιστού Μάρκου, οι μυροφόρες γυναίκες, πού ήρθαν στο μνήμα του Κυρίου γιά ν’ αλείψουν τό σώμα Του μέ αρώματα, «είδαν έναν νεαρό με Λευκή στολή να κάθεται στα δεξιά». Ήταν άγγελος. Γι` αυτόν τον άγγελο ο ευαγγελιστής Ματθαίος λέει ότι «κατέβηκε από τον ουρανό, ήρθε (στο μνήμα), κύλησε την πέτρα από την είσοδο καί καθόταν πάνω της. Η όψη του ήταν σάν αστραπή καί τα ρούχα του ολόλευκα σαν το χιόνι»

  Η Μαρία η Μαγδαληνή, πού πήγε κι αυτή εκεί, κάποια στιγμή έσκυψε να δει μέσα στο μνήμα. «Καί βλέπει δύο αγγέλους ντυμένους στα Λευκά, να κάθονται στο σημείο όπου πρωτύτερα βρισκόταν το σώμα του Ιησού, ο ένας προς τό μέρος του κεφαλιού καί ο άλλος προς τό μέρος των ποδιών». Ικανότητα μετακινήσεως από τόπο σε τόπο έχουν καί οι δαίμονες. Γιά τον δαίμονα πού, όταν βγει από τόν άνθρωπο, τριγυρνά μέ δυσφορία εδώ κι εκεί, λέει ο Κύριος: «Όταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τόν άνθρωπο, περνάει από ξερούς τόπους, ψάχνοντας να βρει κάπου να ξεκουραστεί, αλλά δεν βρίσκει.

Τότε Λέει: “Θα γυρίσω ξανά στήν κατοικία μου, εκεί απ’ όπου έφυγα”. "Έρχεται καί τη βρίσκει αδειανή, σκουπισμένη καί στολισμένη. Τότε πηγαίνει καί παίρνει μαζί του άλλα επτά πνεύματα, πονηρότερα απ’ τόν εαυτό του, καί μπαίνουν καί κατοικούν εκεί». Στον καιρό του Ιώβ, παρουσιάστηκαν μια μέρα οι άγγελοι μπροστά στον Κύριο. Μαζί τους ήρθε καί ο διάβολος. Στο ερώτημα του Θεού, «Από πού έρχεσαι εσύ;», ο σατανάς απάντησε: «Αφού περιπλανήθηκα σ’ όλη τη γη και τριγύρισα κάτω από τον ουρανό, ήρθα εδώ». Μετά τη βάπτισή Του ο Κύριος «οδηγήθηκε απο το Πνεύμα στην έρημο γιά ν’ αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου». Κατά τους πειρασμούς αυτούς, λοιπόν, ο πονηρός, φέρνοντάς Τον από την έρημο στην Ιερουσαλήμ, Τόν έστησε στο πιο ψηλό μέρος του Ναού καί μετά Τόν ανέβασε σ’ ένα πολύ ψηλό βουνό. Είναι φανερό ότι τό ακάθαρτο πνεύμα πραγματοποιούσε αυτές τις γρήγορες μετατοπίσεις του Κυρίου με τον τρόπο πού μετέφερε καί ο άγγελος εκείνος τον άγιο διάκονο Φίλιππο από τον δρόμο της Γάζας στην Άζωτο.  Ο Κύριος, αφού αντιμετώπισε νικηφόρα τους σατανικούς πειρασμούς, είπε στον πονηρό: «“Φύγε από μπροστά μου, σατανά!”... Τότε ο διάβολος άφησε τον Ιησού. Την ίδια στιγμή ήρθαν άγγελοι καί Τον υπηρετούσαν».Όταν ο Βαλάκ, βασιλιάς των Μωαβιτών, κάλεσε τον ειδωλολάτρη ψευδοπροφήτη Βαλαάμ από τή Συρία, γιά να καταραστεί τούς Ισραηλίτες, πού είχαν κατασκηνώσει στα δυτικά της Μωάβ, ο Θεός έστειλε έναν άγγελό Του γιά να αποτρέψει τό κακό. Ο Βαλαάμ, καθισμένος στο γαϊδουράκι του, πήγαινε στη Μωάβ. Τόν συνόδευαν δύο υπηρέτες του, πού έγιναν αυτόπτες μάρτυρες όσων συνέβησαν. Ξαφνικά ήρθε ο άγγελος μέ γυμνό σπαθί στο χέρι κι έκλεισε τόν δρόμο στο γαϊδουράκι.

Το ζώο, βλέποντάς τον, ξεστράτισε καί μπήκε στα χωράφια Ο Βαλαάμ, πού δεν έβλεπε τον άγγελο, χτύπησε μέ το ραβδί του το υποζύγιο, γιά να το ξαναφέρει στον δρόμο. Τότε ο άγγελος πήγε καί στάθηκε στ’ αυλάκια των αμπελιών, όπου υπήρχε λίθινος φράχτης κι από τίς δύο πλευρές. Τό γαϊδουράκι, βλέποντας πάλι τον άγγελο του Θεού, στριμώχτηκε στον φράχτη καί πίεσε πάνω στα Λιθάρια τό πόδι του Βαλαάμ. Εκείνος πόνεσε καί ξαναχτύπησε το ζώο. Ο άγγελος προχώρησε καί στάθηκε σ’ ένα στενό πέρασμα, όπου δεν υπήρχε διέξοδος ούτε από δεξιά ούτε από αριστερά.  "Έτσι, το γαϊδουράκι αναγκάστηκε να καθίσει στο έδαφος. Ο Βαλαάμ θύμωσε πολύ καί άρχισε να το χτυπά επανειλημμένα μέ το ραβδί του. Τότε ο Θεός άνοιξε τά μάτια του ψευδοπροφήτη, πού είδε τον άγγελο να στέκεται στον δρόμο μέ το γυμνό σπαθί στο χέρι του. «Γιατί χτύπησες το γαϊδουράκι σου τρεις φορές;», του είπε αυστηρά. «Βλέπεις ότι εγώ βγήκα γιά να σε εμποδίσω, επειδή δεν μου αρέσει ο δρόμος πού έχεις πάρει. Τό ζώο μέ είδε καί άλλαξε πορεία τρεις φορές. "Αν δεν λοξοδρομούσε, θα σε είχα σκοτώσει». Τόν άγγελο τον είδε τό γαϊδουράκι σύμφωνα μέ τό θείο θέλημα, έτσι όπως τον είδε έπειτα καί ο Βαλαάμ: μέ τό «άνοιγμα» των ματιών του από τον παντοδύναμο Κύριο. Τα άλογα ζώα, όπως καί οι άνθρωποι, μπορούν να δουν μέ τα σωματικά τους μάτια μόνο την ύλη.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/12/blog-post_11.html