«Πάτερ ἡμῶν». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ, πού είναι πολύτιμη κληρονομιά όλων των χριστιανών, αποτελεί την κύρια ασχολία των αγίων ερημιτών. Αυτή είναι η τροφή τους, αυτή είναι το βιβλίο τους, αυτή είναι η επιστήμη τους, αυτή είναι η ζωή τους. Ο μεγάλος ερημίτης άγιος Ιωάννης, ο Πρόδρομος του Κυρίου, ήταν εργάτης της προσευχής, αλλά ήταν καί δάσκαλός της. Αυτή τη μεγάλη επιστήμη, πού ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό, τη δίδασκε ο τίμιος Πρόδρομος στους μαθητές του, όπως αναφέρει το Ευαγγέλιο.

Οι μαθητές του Κυρίου επιθυμούσαν να διδαχθούν από τον ίδιο τον Διδάσκαλό τους πώς να προσεύχονται. Βάσιμη και δίκαιη επιθυμία! Της αληθινής προσευχής αληθινός διδάσκαλος είναι μόνο ο Θεός. Οι άνθρωποι- διδάσκαλοι, ακόμα καί οι άγιοι, δίνουν μόνο τίς βασικές γνώσεις γιά την προσευχή καί υποδεικνύουν τη σωστή διάθεση μέ την οποία γίνεται δυνατή η οικείωση της μακάριας διδαχής γιά την προσευχή. Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα είναι πού διδάσκει την προσευχή, μέ τη χορήγηση σκέψεων καί αισθημάτων υπερφυσικών, πνευματικών.

Ο Κύριος, λοιπόν, ικανοποίησε το αίτημα, το σοφό καί απολύτως αναγκαίο γιά την καλλιέργεια καί τη σωτηρία της ψυχής αίτημα των μαθητών Του. Τους παρέδωσε μια προσευχή, την οποία μόνο ο Θεός μπορούσε να παραδώσει. Αυτό θα αποδειχθεί στη συνέχεια μέ την ερμηνεία αυτής της προσευχής, που, γιά να διακρίνεται από τίς προσευχές τών άγιων ανθρώπων, ονομάστηκε Κυριακή Προσευχή.

«Πάτερ ημών».

Η Κυριακή Προσευχή αρχίζει μέ την επίκληση «Πάτερ ημών». Ποιος από τούς άγιους ανθρώπους πού συνέταξαν προσευχές, θα επέτρεπε στον εαυτό του καί στούς αδελφούς του, τούς αμαρτωλούς, τούς πεσμένους, τούς αιχμαλώτους του διαβόλου καί του αιώνιου θανάτου, να αποκαλέσουν τόν Θεό “Πατέρα”; Προφανώς κανείς! Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορούσε να το επιτρέψει. Καί το επέτρεψε. Πώς; Ο Υιός του Θεού, μέ τό να γίνει άνθρωπος, έκανε τούς ανθρώπους υιούς του Θεού καί αδελφούς δικούς Του. Ο Ίδιος απευθύνεται δικαιωματικά στον ομοούσιό Του Θεό Πατέρα, λέγοντάς Του: «Πάτερ ημών». Χαρίζει, λοιπόν, καί σ’ εμάς τό ευεργετικό δικαίωμα να πλησιάζουμε τον Θεό ως πατέρα καί ν’ αρχίζουμε την προσευχή μας σ’ Αυτόν μέ τη θαυμαστή, την υπέροχη επίκληση, πού κανένας άνθρωπος δεν θ’ αποτολμούσε να τή βάλει μέ τον νου του: «Πάτερ ημών».

Η αρχή της Κυριακής Προσευχής είναι δώρο του Κυρίου, δώρο ανεκτίμητης αξίας, δώρο του Λυτρωτή στους λυτρωμένους, του Σωτήρα στους σωσμένους. Τά αιτήματα πού περιέχονται στην Κυριακή Προσευχή αναφέρονται στις πνευματικές δωρεές πού έλαβε η ανθρωπότητα μέ τη λύτρωση.

Ούτε μια λέξη δεν υπάρχει σ’ αυτή την προσευχή γιά τίς σωματικές, τίς επίγειες, τίς πρόσκαιρες ανάγκες του ανθρώπου. Εκείνος πού μάς πρόσταξε να ζητάμε μόνο τή βασιλεία του Θεού καί την επικράτηση του θελήματός Του, Εκείνος που υποσχέθηκε ότι όλα τά αναγκαία γιά την πρόσκαιρη ζωή θα τά δώσει σ’ όσους ζητούν αυτή τή βασιλεία, παραδίδει προσευχή σύμφωνη μέ την προσταγή καί την υπόσχεσή Του.
  ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ. Β

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/12/blog-post_780.html