9η Επιστολή
Η Εύα διετάχθη να μη φάγη από τον απηγορευμένον καρπόν, κατόπιν ήλθεν εις την θεωρίαν του, τον είδε, ενικήθη, έφαγε και απέθανεν εκ Θεού. Είδε λοιπόν και ενικήθη, την ενίκησεν η επιθυμία της
απολαύσεως, έγινε πάλη μέσα της και η φιλαυτία την ώθησε εις την γεύσιν, διότι δεν προέκρινε την στέρησιν χάριν της υπακοής. Ο Θεός αυτούς που θα σώση, αυτούς που ζητούν το έλεός Του, δεν τους θέλει κούτσουρα, ουδέ ανάνδρους και δειλούς, ουδέ αδοκιμάστους.
Πρόκειται περί θείας κληρονομίας δια πεπαιδευμένους Χριστιανούς. Λοιπόν θέτει ημάς ενώπιον πειρασμών, όπως γνωσθή η υπακοή μας εις τας εντολάς Του. Ο φωτισμός Του είναι εντός μας, η γνώσις του θελήματός Του μας διδάσκεται δια των Γραφών, η συνείδησις πάλιν ως πυξίς μας οδηγεί. Όλα τα ως άνω μας φωτίζουν εμπρός εις τον πειρασμόν. Όταν όμως υπερισχύη η προαίρεσίς μας εις το κακόν, τότε δεν υπακούομεν εις τας εντολάς Του. Επλάσθημεν αυτεξούσιοι και το αυτεξούσιον δεν καταδυναστεύεται. Και ως τοιούτοι, εάν εφοβούμεθα τον Θεόν, δεν θα επίπτομεν εις τον πειρασμόν, και εάν δεν αγαπούσαμε τον εαυτόν μας περισσότερον του Θεού, δεν θα εκκλίναμεν εις την αμαρτίαν. Αλλά η αγαθότης Του δεν άφησε και τας πτώσεις χωρίς φάρμακον ανορθώσεως, και ως εκ τούτου πάλιν επανερχόμεθα και γίνεται νίκη δια πτώσεως.
Δικαίους ονομάζει η Γραφή πάντας τους βιάζοντας εαυτούς να σωθούν, δικαιωθέντας δια πίστεως. Δεν θα τους αφήση να πέσουν, καθ’ ότι αγωνίζονται καλώς, δεν θα τους αφήση εις πειρασμόν υπέρ την δύναμίν των, όταν καταβάλλουν κάθε προσπάθειαν υπομονής.
Όταν όμως υπάρχει δειλία και χλιαρότης, όταν υπάρχη ράθυμος προαίρεσις, αυτό αποτελεί και αιτίαν πειρασμού υπέρ την δύναμίν
μας. Ο γογγυσμός σου είναι εφάμαρτος, είναι αποτέλεσμα φιλαυτίας και ανανδρίας. Εις πάντα να κάμνης υπομονήν, να ευχαριστής τον Θεόν και να μέμφεσαι την χλιαρότητά σου και ουχί τον Θεόν, που εσταυρώθη δια σε, άρα σε αγαπά, και αν σε αγαπά πως σε αφήνει να πέσης εις τον πειρασμόν; Ζήτησέ Του συγχώρησιν και ασφαλίζου εν τη υπομονή.
10η Επιστολή
Προσέχετε την ραθυμίαν τόσον εις την ευχήν, όσον και εις τους λογισμούς, χωρίς να εξαιρώ και την νωθρότητα εις τον αγώνα της αγρυπνίας. Μην αμελήτε, τέκνα μου, διότι η αμέλεια είναι δεινόν κακόν, γεννήτρια όλων των χαμερπών ηδονών, πρόδρομος της κολάσεως και αιτία δεινής αιχμαλωσίας. Μη κοιμάσθε τον της αμελείας ύπνον, διότι ο διάβολος είναι ξύπνιος και κρατά εις το χέρι του ένα δαδί αναμμένο και προσπαθεί να μας δώση φωτιά να καούμε. Ξυπνάτε, μας περιμένει κρίσις και δικαστήριον χωρίς έλεος! Μην αποθαρύνεσθε, μη χάνετε το θάρρος σας, ενίοτε μας αφήνει η αγία τροφός, η χάρις του Θεού, και πίπτομεν εις λογισμούς γελοίους και απρεπείς και ενίοτε εις λόγια, δια να ταπεινωθώμεν και να μη φρονώμεν υψηλά, αλλά να γνωρίσωμεν την ασθένειάν μας, πως χωρίς την χάριν του Θεού δεν δυνάμεθα να πράξωμεν ουδέν καλόν.
11η Επιστολή
Μη φοβού, αγωνίζου, θάρρος και ανδρείαν οπλίσου, έχομεν Ιησούν στρατηγόν, που οδηγεί το στράτευμά μας εις την ένδοξον νίκην! Μη δειλιάζης καθόλου, η δειλία προέρχεται εκ του πονηρού, όπως μας αφοπλίση και μας πιάση αιχμαλώτους. Έχε τας ελπίδας σου εις Εκείνον, όπου είπε: «Ου μη σε ανώ, ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω» (Εβρ. 13,5). Δεν θα μας αφήση να πειρασθώμεν περισσότερον των δυνάμεών μας.
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/04/9-11.html#more
httpshttps://paraklisi.blogspot.gr/2017/04/9-11.html#more://paraklisi.blogspot.gr/2017/04/9-11.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου