Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί
Η αγάπη του Τριαδικού Θεού μας χάρισε και μας χαρίζει πολλά δώρα, υλικά και πνευματικά. Το σπουδαιότερο δώρο όμως που μας προσφέρει, είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και η δυνατότητα να το ζούμε μέσα στον ορθόδοξο Ιερό Ναό, δια του εκκλησιασμού μας.
Όμως, αν και είναι τόσο μεγάλο, ιερό, ουράνιο, αγιαστικό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και ο τακτικός εκκλησιασμός, τόσο αναγκαίος για τη σωτηρία μας, εμείς οι σύγχρονοι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν το πιστεύουμε, δεν το αγαπούμε, δεν το θέλουμε να το ζήσουμε, δεν εκκλησιαζόμαστε τακτικά και όπως θέλει ο προσωπικός μας αγιασμός.Άδειασαν οι Ιεροί Ναοί. Γέμισαν τα καταγώγια. Αυξήθηκαν ανησυχητικά τα παντοειδή εγκλήματα. Κατάμεστες είναι οι φυλακές.
Με αυτή την εγκύκλιο απευθύνω πατρική κραυγή αγάπης και πόνου σε όλους τους αδελφούς χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες, νέους, νέες και παιδιά και παρακαλώ με όλη μου τη δύναμι, όλοι μας να αναθεωρήσουμε την συμπεριφορά μας και την τακτική μας και να θελήσουμε, το υπογραμμίζω, τουλάχιστον κάθε Κυριακή να εκκλησιαζώμαστε.
Ας το γνωρίζουμε όλοι μας ότι εάν δεν εκκλησιαζώμαστε τακτικά, δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε την σωτηρία μας (80ος Κανών Πενθέκτης Συνόδου).
Ας αναλογιστούμε, αγαπητοί, τις ανυπολόγιστες δωρέες του Θεού μας. Τις φυσικές και υλικές, δωρέες που απολαμβάνουμε τόσο πλουσιοπάροχα. Αλλά και τις πνευματικές.
Τόσο ασεβείς και ανυπάκουοι γίναμε και όμως ο Στοργικός Πατέρας, μας ελέησε και μας ελεεί. Για παράδειγμα βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Μας προσφέρει τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, αλλά και μας εξηγόρασε εκ της κατάρας του νόμου δια της σταυρικής Του θυσίας, μαςαποκατέστησε στην προτέρα μας θέσι, μας ανύψωσε στους ουρανούς, μας άνοιξε τον γλυκύ παράδεισο.
Βέβαια, η ευχαριστία αυτή γίνεται παντού. Η πλέον όμως κατάλληλη ημέρα και ώρα για την ολοκληρωμένη ευχαριστία και τη λατρεία του Θεού μας είναι η Κυριακή, η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, και η ώρα της Θείας Λειτουργίας. Εκεί στη Θεία Λειτουργία προσφέρεται η αναίμακτος ευχαριστιακή θυσία του Κυρίου μας, η οποία είναι ακριβής συνέχεια της Σταυρικής Θυσίας του Γολγοθά.
Κατά τη Θεία Λειτουργία οι κατανυκτικοί ύμνοι, με το υπέροχο, συγκινητικό, θεολογικό και διδακτικό περιεχόμενό τους, μας κατανύσσουν και μας μεταρσιώνουν.
Μέσα στη Θεία Λειτουργία προσφέρονται τα ιερά αγιογραφικά αναγνώσματα των αγίων Αποστόλων και των ιερών Ευαγγελίων, τα οποία μας φωτίζουν, μας διδάσκουν, μας οικοδομούν, μας ανακαινίζουν.
Προσφέρεται και το εποικοδομητικό θείο κήρυγμα, το οποίο οδηγεί στη συναίσθησι, στην επίγνωσι, στην μετάνοια, στη νέα και αναγεννημένη πνευματική ζωή.
Όλη η κατανυκτική και αγία ατμόσφαιρα της Θείας Λειτουργίας, μας βοηθάει να φέρουμε τον εαυτό μας μέσα στο φως της θείας χάριτος, να ταπεινωθούμε, να ανακαλύψουμε και να μεταμορφώσουμε τα πάθη μας, να αγαπήσουμε περισσότερο τον Κύριο, αλλά και τους συνανθρώπους μας.
Η Θεία Λειτουργία μας βοηθάει να αντικαταστήσουμε τον φθόνο με την αγάπη, την εκδίκησι με τη συγχώρησι, τον εγωισμό και την υπερηφάνια με την ταπείνωσι, την πλεονεξία με την ελεημοσύνη, την αμφιβολία με την πίστι, την απογοήτευσι με το θάρρος, τον παλαιό άνθρωπο με τον νέο, τον εν Χριστώ ανακαινούμενον.
Με αυτό τον τρόπο φέρουμε μέσα μας και εδραιώνουμε τα πνευματικά δώρα, την ειρήνη, την γαλήνη, την αληθινή χαρά, τα οποία στην εποχή της συγχύσεως που ζούμε, τα ψάχνει και δεν τα βρίσκει ο άνθρωπος στην κοσμική ζωή. Ακόμη, μέσα στην ουράνια ατμόσφαιρα της Θείας Λειτουργίας μιλάμε με την καρδιά μας στον Κύριο, ακουμπάμε στην παντοδυναμία Του, παίρνουμε λύσεις για τα προβλήματά μας.
Ιδιαιτέρως, όμως, ζούμε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, συμμετέχουμε στην ουράνια Τράπεζα, δεχόμαστε Σώμα και Αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον, δεχόμαστε τον αρραβώνα της ουρανίου Βασιλείας.
Όλα αυτά τα πνευματικά και αγιαστικά δώρα, κυρίως δε αυτό το Πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας, τα λαμβάνουμε στη Θεία Λειτουργία με τον εκκλησιασμό μας. Όταν δεν εκκλησιαζώμαστε τι λαμβάνουμε; Φυσικά, όλα εκείνα τα αρνητικά και φθοροποιά, τα οποία βασανίζουν και καταστρέφουν τον χωρίς Θεό κόσμο σήμερα: άγχος, φόβος, απελπισία, αβεβαιότητα, ταραγμένη ζωή, αγριότητα, φιλονικίες και εχθρότητα, έξαρσι της ενστικτώδους ζωής και φοβερών παθών.
Ελάτε, ελάτε, αγαπητοί, να επανέλθουμε στον Ιερό Ναό μας, στη Θεία Λειτουργία, στη συχνή συμμετοχή στα Άχραντα Μυστήρια.
Τι μας εμποδίζει; Η εργασία, το εμπόριο, τα παζάρια της Κυριακής; Τα ταξίδια, οι εκδρομές, η κόπωσι, η οκνηρία και ο ύπνος; Μας εμποδίζουν το κυνήγι, το ψάρεμα, οι αθλητικές εκδηλώσεις, το γυμναστήριο, το ποδόσφαιρο; Η μήπως μας εμποδίζουν η ετοιμασία του φαγητού, το σιγύρισμα του σπιτιού, οι φιλοξενούμενοι; Ακόμη μήπως γίνονται εμπόδια για τον εκκλησιασμό μας οι νυκτερινές διασκεδάσεις η οι αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες;
Όλα αυτά είναι πρόσκαιρα, εφήμερα. Δεν εγγίζουν, δεν φωτίζουν τον έσω, τον ψυχικό κόσμο μας, δεν μπορούν να μας αναπαύσουν, να μας προσφέρουν σωτηρία.
Γι’ αυτό παρακαλώ και ικετεύω: Σήμερα να πάρουμε όλοι μας την αμετάκλητη απόφασι. Κάθε Κυριακή στον Ιερό Ναό μας, στη Θεία Λειτουργία. Όλη η οικογένεια. Γονείς και παιδιά. Όλοι μας να εισέλθουμε στη χάρι και τη σκέπη του ουρανίου Πατέρα. Να μιλάμε με την Παναγία μας και τους Αγίους μας.
Και να προσέξουμε, αγαπητοί! Να μην εισερχόμαστε στον Ιερό Ναό στο τέλος της Θείας Λειτουργίας. Να ζούμε και τον Όρθρο, που λάμπει με το αναστάσιμο φως τις Κυριακές η που είναι αιματωμένος και νωπός από τα αίματα των μαρτύρων και τα δάκρυα των οσίων, οι οποίοι τιμούνται δια των ύμνων. Τουλάχιστον όταν λέγεται η Δοξολογία και πριν αρχίσει το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας, να είμαστε στον Ιερό Ναό. Όχι αργότερα γιατί δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε τη Θεία Λειτουργία η να κοινωνήσουμε.
Και κάτι ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο: Να βοηθήσουμε τα παιδιά μας, τα σπλάχνα μας, τους νέους και τις νέες να εκκλησιάζονται. Δώσαμε πολύ σκοτάδι στα παιδιά μας και δεν μπορούν να δουν το φως το αληθινό της Αγίας Τραπέζης. Βλέπουμε που οδηγείται η ελληνική νεότητα. Οι νέοι οι οποίοι εκκλησιάζονται συνειδητά, ολοκληρώνονται, λάμπουν στη ζωή τους.
Κληρικοί, γονείς, εκπαιδευτικοί ας κάνουμε σταυροφορία για να γνωρίση και να ζήση η νεότητα τη Θεία Λειτουργία.
Αγαπητοί, τις τελευταίες ημέρες επροτάθη ξανά, επίσημα, από ανθρώ-πους ξένους από το θέλημα του Θεού και προερχομένους από την Εσπερία να καταργηθή στην Ελλάδα μας η αργία της Κυριακής και να ανοίγουν τα καταστήματα την Κυριακή.
Αυτό σημαίνει Κυριακή χωρίς εκκλησιασμό, χωρίς λατρεία του Αναστάντος Χριστού μας, ζωή χωρίς χάρι Θεού και αγιασμό.
Δόξα τω Θεώ μέχρι τώρα και η Ελληνική Δικαιοσύνη κατοχύρωσε την αργία της Κυριακής, αλλά και οι εμπορικοί σύλλογοι Μεσολογγίου και Αγρινίου αρνήθηκαν να ανοίγουν τα καταστήματα την Κυριακή. Συγχαίρω τους εμπορικούς συλλόγους και εύχομαι κάθε ευλογία για τους προέδρους και τα μέλη τους.
Γνωρίζουμε ότι ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός οδηγήθηκε στο μαρτύριο κι έχυσε το αίμα του, γιατί ήλεγχε τα παζάρια που γίνοταν την Κυριακή. Έλεγε σχετικά: «Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα εξ ημέρας δια τα μάταια, γήινα και ψεύτικα και την Κυριακήν να πηγαίνομεν εις την Εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας, όπου είναι τιμιωτέρα από όλο τον κόσμον. Να μη εργαζώμεθα την Κυριακήν».
Αγαπητοί, η ορθόδοξος Εκκλησία μας, η Πατρίδα μας, η σωτηρία μας πολεμούνται. Ας σταθούμε όρθιοι. Μη υποχωρήσουμε. Οι Ιεροί Ναοί μας κάθε Κυριακή μας περιμένουν για να στερεώσουμε μέσα μας τη συνειδητή λατρεία, τη μυστηριακή ζωή, την ειρήνη και τη χαρά, τον πόθο του ουρανού για να δώσουμε στα παιδιά μας προσωπικότητα και πρόοδο.
Το εύχομαι ολόψυχα. Χριστός Ανέστη!
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
πηγή
https://proskynitis.blogspot.gr/2017/07/blog-post_470.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου