Τό Ἰσλάμ δέν ἄλλαξε ἀπό τότε.Ἡ Δύση εἶναι πού ἄλλαξε

 Με αφορμή αυτήν την είδηση

 

Μην το ψάχνετε πολύ-Το Ἰσλάμ δεν ἄλλαξε ἀπό τότε. Ἡ Δύση εἶναι που ἄλλαξε

 

  Ισπανία Η” αιώνας μ.Χ. Η αραβική κατοχή της χώρας (711 μ.Χ.), πολλά δεινά είχε επιφέρει στην Εκκλησία. Διηρημένη σε 3 επαρχίες με 29 επισκόπους, προσπαθούσε ναανταπεξέλθει στους διωγμούς των μωαμεθανών κατακτητών αλλά και στους εκ των έσω πειρασμούς όπως οι αιρέσεις (αδοπτιανισμός) του Η” αιώνα. Πολλοί κληρικοί και μοναχοί εξαιτίας της επιδρομής εγκαταστάθηκαν στη Γαλλία, μεταφέροντας μαζί τους το βησιγοτθικό εκκλησιαστικό πνεύμα και το μοζαραβικό τυπικό. Παρ” όλα αυτά στην Ισπανία, η μοζαραβική Εκκλησία διατήρησε την παράδοση και την οργάνωση της μέχρι την εποχή της «πλήρους Επανακτήσεως» (ΙΕ” αιώνας), οπότε δυστυχώς η σχισματική Ρώμη είχε πια επιβάλει παντού στα επανακτώμενα μέρη, μαζί με τη λατινική παράδοση και το τυπικό και τα αιρετικά δόγματα της.

  Καρπός των επί Αράβων διωγμών υπήρξαν πολλοί μάρτυρες. Η όμορφη Κόρδοβα (η αρχαία Κορδούη) τόπος ισλαμικής λατρείας με το μεγάλο τέμενος των χιλίων και ενός κιόνων, πήρε την πρώτη θέση στο ισπανικό μαρτυρολόγιο του Θ” μ.Χ. αιώνα.

Γόνος μιας από τις αριστοκρατικότερες οικογένειες της Κόρδοβας, ο πρεσβύτερος Ευλόγιος είχε ανατραφεί από τη μικρή του ηλικία με τα νάματα της χριστιανικής πίστης. Είχε μελετήσει βαθιά τους Πατέρες την Παράδοση και τη θεολογία της Εκκλησίας. Η ζωή του ήταν απολύτως σύμφωνη με τα όσα μελετούσε καθημερινά. Η άσκηση, η προσευχή και οι νηστείες καθάριζαν την ψυχή του, που έλαμπε σαν φωτεινός λύχνος διαλύοντας τα σκοτάδια που έπνιγαν οι αναθυμιάσεις από τη θρησκεία του Ισλάμ που προσπαθούσαν να παρασύρουν τους ισπανούς ορθόδοξους χριστιανούς. Το 850 ξέσπασε διωγμός κατά της Εκκλησίας της Ισπανίας. Οι Μαυριτανοί αγρίεψαν. Οδηγημένοι από έναν αποστάτη επίσκοπο που έγινε ο Ιούδας του εν Ισπανία Σώματος του Χριστού, συνέλαβαν και έκλεισαν στη φυλακή όλους τους ιερείς της Κόρδοβας μαζί με τον επίσκοπο τους. Μέσα στη φυλακή ο Ευλόγιος έδινε θάρρος στους αδελφούς του να αντέξουν με υπομονή και καρτερία τη δοκιμασία.

Τα λόγια του εκείνα στήριξαν δύο μαθήτριες, πνευματικά του παιδιά, να υποστούν θαρραλέα το μαρτύριο, λίγο μετά την έξοδο τους από τη φυλακή. Οι δύο Παρθένες πέρασαν στο ορθόδοξο μαρτυρολόγιο ανώνυμα, όμως τα ονόματα τους τα γνωρίζει καλά ο αγωνοθέτης και στεφανωτής τους Χριστός. 

«Τη αύτη ημέρα των δύο παρθένων γυναικών των εν Κορδούη μαρτυρησασών κατά τον υπό Αράβων διωγμόν εν σωτηρίω έτη 851 μ.Χ.» σημειώνουν τα τοπικά μηναία.

Ο άγιος Ευλόγιος συνέταξε τα συναξάρια τους για να προτρέψη και τους άλλους διωκόμενους χριστιανούς να τις μιμηθούν. Τα γραπτά του μα και τα προφορικά του κηρύγματα έτυχαν τη συγκράτηση στην πίστη πολλών χριστιανών επικίνδυνων στο να αποστατήσουν και να υποκύψουν στις πιέσεις των Μαυριτανών κατακτητών. Έγραψε τρία βιβλία με τις πράξεις και το τέλος των νέων μαρτύρων του διωγμού αυτής της εποχής. Όλα αυτά συνετέλεσαν ώστε ο Ευλόγιος να θεωρηθεί ως η πιο σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα του καιρού του και η Εκκλησία να τον ανυψώσει εις το αξίωμα του Μητροπολίτη Κορδούης στα 858.

Ο νέος Μητροπολίτης όμως δεν πρόλαβε να ακούσει τις φωνές του ποιμνίου του: Άξιος, Άξιος! Πριν αναλάβει επίσημα τα καθήκοντα του, πριν γίνει η ενθρόνιση του, συνελήφθη και πάλι και οδηγήθηκε στη φυλακή. Η κατηγορία ήταν ότι περιέθαλψε και έκρυψε μια νεαρή κόρη χριστιανή, την Λεωκρητία που οι ίδιοι οι γονείς της ήθελαν να ασπαστεί, Κύριος οίδε για ποιους λόγους, τη θρησκεία του Μωάμεθ. Ο Ευλόγιος κατηγορήθηκε όχι μόνο για απαγωγή αλλά και για διαφθορά της νεαρής Λεωκρητίας. Στην απολογία του είπε πως κανείς ποιμένας δεν αρνήθηκε τη συμπαράσταση του σε οποιοδήποτε μέλος του ποιμνίου του και ακόμα κάτι πιο σημαντικό: το καθήκον του ιερέως του Χριστού είναι να διδάξει στους πιστούς πως αν έχουν να διαλέξουν μεταξύ θεού και γονέων, διαλέγουν το Θεό. Όστις αγαπά πατέρα η μητέρα υπέρ Εμέ ουκ έστιν μου άξιος. Ο άγιος Ευλόγιος δε σταμάτησε Εκεί. Πρότεινε στο μουσουλμάνο δικαστή να συζητήσουν και να του αποδείξει την άπατη της θρησκείας του Μωάμεθ!!

Ο άγιος μετά από αυτά οδηγήθηκε βέβαια στο συμβούλιο της αυλής του κατακτητή βασιλιά και Εκεί συνέχισε πάλι, θαρραλέα, τη χριστιανική απολογητική του. Το αποτέλεσμα ήταν: καταδίκη του Μητροπολίτη της Κόρδοβας σε θάνατο δι” αποκεφαλισμού. Ήταν άνοιξη. Η ισπανική γη πρασίνιζε από τη φρέσκια χλόη που σε λίγο θα γέμιζε ολοκόκκινα αιμάτινα λουλούδια για να υποδεχτεί το Πάσχα.

Στο δρόμο του μαρτυρίου ο άγιος Δεσπότης δέχτηκε, όπως κι ο Κύριος του στο δρόμο προς το Γολγοθά, ένα ράπισμα από έναν ευνούχο της συνοδείας των δημίων του. Αμέσως ο άγιος έστρεψε και το άλλο μάγουλο χωρίς μιλιά. Ο άπιστος χτύπησε και πάλι, δεύτερη φορά. Κι έπειτα, σιωπηλά πάντοτε, προσευχόμενος για τους διώκτες του και για το λαό του, έσκυψε το κεφάλι του κάτω από το μαχαίρι του δημίου. Η τίμια κάρα έπεσε στο ισπανικό χώμα πορφυρώνοντάς το. Πλήθος αγγέλων οδήγησε την ψυχή του στα ουράνια δώματα άπ” όπου έως σήμερα προσεύχεται για όλους εμάς. Είναι 11 Μαρτίου του 859.

Η Λεωκρητία, αφορμή του μαρτυρικού θανάτου του άγιου Ευλογίου, αποκεφαλίστηκε την επόμενη Τετάρτη, όπως διασώζουν τα συναξάρια, και πρόσθεσε ένα ακόμη στέφανο δόξας στο μαρτυρολόγιο της Ορθόδοξης Ισπανικής Εκκλησίας.

Άγιε ιερομάρτυς Ευλόγιε, πρέσβευε μαζί με τις δύο Παρθενομάρτυρες και τη μάρτυρα Λεωκρητία στη σύγχρονη εποχή της σύγχυσης, όλοι εμείς να διατηρήσουμε ορθόδοξη την πίστη μας έως θανάτου. Αμήν.

Μεγαλυνάριον

Μάρτυρες Κυρίου πανευκλεείς, Λαίλαπος απίστων,

υπομείναντες τη σφαγήν, συν Λεωκρητία,

και ταις λοιπαίς παρθένοις, Ευλόγιον τον θείον,

ύμνοις τιμήσωμεν.

Από το βιβλίο: Ισπανικό Ορθόδοξο Συναξάρι, του Γεωργίου Εμμανουήλ Πιπεράκι, Αναπληρωτού Καθηγητού της Ιατρικής σχολής του Παν/μίου Αθηνών.

Εκδόσεις, Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Γραφείον Εξωτερικής Ιεραποστολής. Έκδοσις Α, 2003.

πηγή 1 και 2

https://proskynitis.blogspot.gr/2017/08/blog-post_419.html?m=1