Σελίδες

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Ἅγιος Παΐσιος γιά Καζαντζάκη


λλα ξιοσημείωτα γεγονότα π τν ντιαιρετικ κα μολογητικ δράση το σίου Παϊσίου.

πίστη κα βεβαιότητα το σίου Παϊσίου γι τν λήθεια τς ρθοδόξου Πίστεως δν προέρχονταν π λογικς διεργασίες κα πιχειρήματα. σαν μπειρικές, βιωματικές. Το μφανίσθηκαν πολλς φορς διος Χριστός, Παναγία, γία Εφημία, σιος ρσένιος Καππαδόκης, γι ν νισχύσουν τν πίστη του κα ν το δώσουν λύσεις σ θεολογικ κα πνευματικ προβλήματα πο τν πασχολοσαν.
Στ νεανικά του χρόνια, σ λικία δεκαπέντε τν, θεϊστικ κηρύγματα κα θεωρία το Δαρβίνου γι τν ξέλιξη, πο το νέπτυξε μεγαλύτερος συγχωριανός του, τν νάγκασαν ν ζητήσει λύση στν προσευχή, μ τν σκέψη «ν Χριστς εναι Θεός, θ μο παρουσιαστ ν πιστέψω. Μι σκιά, μι φωνή, κάτι θ μο δείξει». Κα πράγματι το παρουσιάσθηκε διος Χριστός, ποος τν κοίταξε μ πολλ γάπη κα το επε: «γώ εμι νάστασις κα ζωή. πιστεύων ες μ κν ποθάν ζήσεται». Ο λογισμο μφιβολίας πο εχε δεκαπενταετς ρσένιος διαλύθηκαν μέσως κα στερεωμένος στν πίστη μονολογοσε ναφερόμενος στν θεο συγχωριανό του: «Κώστα, μα θέλης τώρα, λα ν συζητήσουμε». Κα πειδ γίνεται λόγος γι θεΐα κα θέους ξίζει ν ναφέρουμε τν στάση του πέναντι στν μεγάλο θεο συγγραφέα Ν. Καζαντζάκη, τν ποο δυστυχς, λόγ κρίτου τοπικισμο, τιμον πολ ο συμπατριτες του Κρτες, κόμη κα ρχιερες, υοθετώντας κα νισχύοντας τς κατ τς πίστεως βλασφημίες του, λλ κα κάποιοι λλοι λευθερόφρονες κα «προοδευτικοί» θεολόγοι.
ταν ντως ταλαντοχος συγγραφες Καζαντζάκης· λλ τ ταλέντο του τ θεσε στν πηρεσία χι το Θεο λλ το Διαβόλου.
ταν σκήτευε στ Σιν σιος Παΐσιος, νέβηκε στν κορυφ τς γίας Ακατερίνης, μ δύο Σιναΐτες Πατέρες γι ν τελέσουν τν Θεία Λειτουργία. ταν κατέβαιναν π τν κορυφή, σιος διέλαθε γι λίγο τς προσοχς τν λλων πατέρων, νας π τος ποίους μάλιστα ταν Κρητικός, κα μ να κοπίδι πο εχε φέρει μαζί του πγε στ βράχο πο εχε γράψει τ νομά του Καζαντζάκης κα σβησε τ νομα το δεδηλωμένου θέου. Θεωροσε ταίριαστο σ κενο τν γιο τόπο ο προσκυνητς ν βλέπουν τ νομα νς βλασφήμου, τ «βδέλυγμα τς θεΐας ν τόπ γί». πως παρατηρε βιογράφος του ερομόναχος σαάκ« π. Παΐσιος ποστρεφόταν τόν Καζαντζάκη, λόγ τς θεΐας κα τν βλασφημιν του κα δν θελε οτε ν βλέπ οτε ν κούει τ νομά του». Εναι παραδειγματικ κα διδακτικ συμπεριφορ το σίου Παϊσίου, λλ κα φωτισμένη πιχειρηματολογία του, στν περίπτωση πο κατέβηκε διος στ Θεσσαλονίκη (1988) κα πρωτοστάτησε σ διαδήλωση μπροστ σ αθουσα κινηματογράφου γι ν ματαιωθε, πως κα γινε, προβολ τς βλάσφημης ταινίας το Σκορτσέζε «Ὁ τελευταος πειρασμός», πο βασιζόταν στ μώνυμο ργο το Καζαντζάκη. Διηγεται σχετικ βιογράφος του: «Πέρα π τς μεμονωμένες ντιδράσεις το εσεβος λληνικο λαο, ποφασίσθηκε π τν κκλησία συντονισμένη διαμαρτυρία, στς 6-7 Νοεμβρίου (ν..) το δίου τους (1988). Ζητήθηκε και συμμετοχ το γίου ρους.
μως ρκετο ντέδρασαν ρνητικά. Δν θεωροσαν κα τόσο πνευματικ ν σχολονται μ τέτοια θέματα λέγοντας τι περιφρόνησή τους πρς τ ργο γίνεται ατία ν προβληθ λιγώτερο.
Γέροντας εχε τελείως ντίθετη ποψη: “Στν περίοδο τς εκονομαχίας”, λεγε “δέκα Χριστιανο περασπίστηκαν δυναμικ τν εκόνα το Χριστο στν Χρυσ Πύλη κα μαρτύρησαν γι ατήν. Τώρα πο βλασφημεται τ πρόσωπο το Χριστο δν πρέπει ν διαφορομε. ν ζούσαμε τότε μες ο “διακριτικοί” κα “γνωστικοί” θ λέγαμε στος δέκα μάρτυρες: “τσι δν νεργετε πνευματικά· περιφρονεστε τν Σπαθάριο πο νεβαίνει ν γκρεμίσει τν εκόνα, κα ταν λλάξη κατάσταση, θ βάλουμε στ θέση της λλη εκόνα, κα μάλιστα πι βυζαντινή. Ατ εναι τ φοβερό! Τν πτώση μας, τν δειλία, τ βόλεμά μας τ παρουσιάζομε σν κάτι νώτερο!”.
Τν διαμαρτυρία γι τν βλάσφημη ταινία τν θεωροσε μολογία πίστεως, γι ατ σπευσε ν συμπαρασταθ στν γωνιζομένη κκλησία. κτς π τς διαίτερες προτροπές του, πέγραψε μαζ μ λλους πατέρες δήλωση πρς τν . Μ. Κουτλουμουσίου, κφράζοντας τν πιθυμία του ν συμμετάσχη στν ξοδο τν γιορειτν στν Θεσσαλονίκη γι τν σχετικ κδήλωση διαμαρτυρίας. Μ τν στάση του βοήθησε, στε ερ Κοινότης ν ποφασίση τν πίσημη κα πολυάριθμη συμμετοχ το γίου ρους. παρουσία το Πρωτεπιστάτου, τν περισσοτέρων ντιπροσώπων γουμένων κα κατ γιορειτν φεραν νθουσιασμό κα συγκίνηση στ συγκεντρωμένο πλθος. διαίτερη ασθηση προκάλεσε παρουσία το Γέροντα. Καθ λην τν διάρκεια τς κδηλώσεως στεκόταν ρθιος παρ τ σοβαρ προβλήματα τς γείας του. Στ τέλος κινδύνευσε ν συνθλιβ π τς κδηλώσεις ελαβείας το πλήθους.
κόμη λαβαν μέρος μοναχο κα μοναχς π μοναστήρια το κόσμου κα πλθος λαο. συντονισμένη νέργεια κα ο προσευχς λων κα το Γέροντα φεραν γαθ ποτελέσματα. Πολιτεία παγόρευσε τν προβολ το βλάσφημου ργου. τσι ποσοβήθηκε “τελευταος πειρασμός”. Εθε ν ταν τελευταος» (: ερομονάχου Ισαακ, Βίος Γέροντος Παϊσίου το γιορείτου,
γιον ρος 2004, σελ. 304-305).
ΠΗΓΗ: https://www.impantokratoros.gr/00BD573D.el.aspx

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου