Περί τῆς Εὐχῆς τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς. Μυσταγωγική Κατήχηση 5-2. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί τῆς Εὐχῆς τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς. Μυσταγωγική Κατήχηση 5-2. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-03-2013
(Σύναξη Ἀνδρῶν)
www.hristospanagia.gr

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Στίς ἀρχές τοῦ 7ου μ.Χ. αἰῶνος καί πιό συγκεκριμένα τόν Ἰανουάριο τοῦ 614 μ. Χ, στήν “ἔρημο” τῆς Παλαιστίνης, ἀσκήτευε κάποιος ἀσκητής εὐλαβέστατος, πού εἶχε καί δώδεκα ὑποτακτικούς. Κάποιο πρωί, μετά τήν Θεία Λειτουργία, τούς μάζεψε ὅλους γύρω του καί τούς εἶπε τά ἑξῆς:

• Παιδιά μου, τήν προηγουμένη νύκτα εἶδα ἕνα φοβερό ὅραμα. Εἶδα ὅτι βρέθηκα στό Ἅγιο Θυσιαστήριο τοῦ πανσέπτου ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου στά Ἱεροσόλυμα. Γύρω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα ἦσαν ἀρκετοί διάκονοι, πανέτοιμοι γιά τήν Θεία Λειτουργία. Ὁ δέ κυρίως ναός ἦτο γεμάτος ἀπό μοναχούς καί χριστιανούς.

Ξαφνικά, μέ πολύ μεγάλη βοή ἄρχισε νά εἰσέρχεται ἀπό τήν κεντρική εἴσοδο τοῦ ναοῦ ἕνας βρωμερός χείμαρος, γεμάτος ἀκαθαρσίες καί περιττώματα, πού πλημμύρισε ὁλόκληρο τό δάπεδό του, βρωμίζοντας τούς πάντες καί τά πάντα. Καί ἀφοῦ ἡ βρωμερή καί δυσώδης αὐτή ἀκαθαρσία κάλυψε ὁλόκληρο τόν ναό, ἄρχισε κατόπιν διά μέσου τῆς Ὡραίας Πύλης νά εἰσέρχεται καί στό Ἅγιο Βῆμα καί νά κυκλώνη τό κάτω μέρος τῆς Ἁγίας Τραπέζης.

ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΠΣΚΩΦ.Ἡ Ἀλεξάνδρα Προχόροβα διηγεῖται τά ἐξῆς .....

ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΠΣΚΩΦ

Η Αλεξάνδρα Προχόροβα διηγείται τα εξής: μέχρι τό 1956 είχε παραχωρήσει ο Θεός να υποφέρω από πάθηση του νευρικού συστήματος, πού δεν ανταποκρινόταν στη φαρμακευτική θεραπεία. Όπως λέει ο λαός, υπέφερα από πόρτσα. Αυτό σημαίνει πώς είχα γίνει θύμα από κάποιο «κακό μάτι». Ο Θεός μ’ ελέησε όμως κι η Παναγία μας έστρεψε τη ματιά της στήν αρρώστια μου καί μου έδειξε μια φωτογραφία του γέροντα-γιατρού Συμεών, πού ζούσε στο μοναστήρι της.

Εγώ γενικά δεν εκκλησιαζόμουν, δεν είχα κανένα ενδιαφέρον γιά τά πνευματικά θέματα. Έτσι η δύναμη του εχθρού εισχωρούσε εύκολα μέσα μου. Ο Μεγάλος Ποιμήν μας όμως, ο Χριστός, φαίνεται πώς μέ λογάριασε κι εμένα μέλος του ποιμνίου Του καί μέ οδήγησε να πιω νερό από την αγία πηγή Του.

Αφού έμαθα πρώτα γιά το γέροντα Συμεών από μια γυναίκα, πού μου έδωσε τη φωτογραφία καί τη διεύθυνσή του, αποφάσισα ξαφνικά να πάω στο Πέτσορι, στον π. Συμεών. Δεν περίμενα να δω κάποιον πνευματικό γιατρό, αλλά μάλλον ένα συνηθισμένο γιατρό πού βοηθούσε πολλούς ανθρώπους, αφού δεν είχα ιδέα από πίστη καί λειτουργίες, ούτε από νηστείες κι ιερά μυστήρια, ούτε από τελετές. Δεν είχα θρησκευτικά αισθήματα. Όλα γιά μένα ήταν κλειστά, ακατανόητα καί αδιάφορα.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ πόνου

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Δ΄ «Οἰκογενειακὴ Ζωὴ», ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης

 

– Γέροντα, ποιὸ πόνο λέτε ἀνυπόφορο;

– Τὸν πόνο πού κάνει νὰ τρέχουν δάκρυα ἀπὸ τὰ μάτια! Αὐτὰ τὰ δάκρυα δὲν εἶναι οὔτε μετανοίας οὔτε ἀγαλλιάσεως· ποῦ ὑπάγονται; Τί λέτε;

– Μαρτύριο δὲν εἶναι, Γέροντα;

– Ἔμ, μαρτύριο εἶναι!

–Γέροντα, ὅταν ἔχω δυνατὸ πόνο, δυσκολεύομαι νὰ πῶ «δόξα Σοι ὁ Θεός».

– Γιατί δυσκολεύεσαι; Νὰ σκέφτεσαι τί τράβηξε ὁ Χριστός. Ξύλο, ὀνειδισμούς, φραγγέλωμα, σταύρωση! Καὶ ὅλα τὰ ὑπέμεινε, «ἀναμάρτητος ὧν» , γιὰ τὴν σωτηρία μας. Καὶ ἐσύ, ὅταν πονᾶς, νὰ λές: «Γιὰ τὴν ἀγάπη Σου, Χριστέ μου, θὰ ὑπομείνω».

– Γέροντα, τί χρειάζεται γιὰ νὰ ξεπεράσεις τὸν πόνο;

– Παλληκαριά, βία χρειάζεται. 

– Καὶ τὸν ἀνυπόφορο πόνο πῶς τὸν ἀντιμετωπίζει κανείς;

– Ἂν εἶναι κοσμικός, μὲ τὸ τραγούδι, ἂν εἶναι πνευματικὸς ἄνθρωπος, μὲ τὴν ψαλμωδία...

Πειραιῶς Σεραφείμ: «Κατά τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ Μονοφυσιτισμός δέν εἶναι «Ἐκκλησία», ἀλλά αἵρεσις, ἀναίρεσις καί πλήρης διαστροφή τῆς ἀληθείας»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 

 

Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστολή τήν ὁποίαν ἀπέστειλε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ στόν Κόπτη Πατριάρχη Θεόδωρο τόν Β΄ μέ ἀφορμή τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψι Του στήν Ἑλλάδα, πού μετεφράσθη εἰς τήν κοπτικήν καί ἀραβικήν γλῶσσαν. 

 

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 9ῃ Ἰανουαρίου 2017 

 

Τῶ ἐκλαμπροτάτω κ. Θεοδώρῳ Β΄, (Tawadros II) ἀρχηγῷ τῆς Κοπτικῆς Κοινότητος εἰς Κάϊρον Αἰγύπτου. 

 

Ἐκλαμπρότατε, μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ καί εἰλικρινοῦς ἀγάπης, 

Σᾶς ἀποστέλλουμε τήν παρούσα Ἐπισκοπική ἐπιστολή μας, ὁ σκοπός τῆς ὁποῖας δέν προέρχεται ἀπό κανένα ἄλλο ἰδιοτελές κίνητρο, παρά μόνο ἀπό καθαρή, ἄδολη καί ἀνιδιοτελῆ χριστιανική ἀγάπη, ἀπό χριστιανικό καθῆκον, ἀπό ἐντολή ἐπιβεβλημένη ἀπό τον Σωτῆρα μας Χριστό, ὁ ὁποῖος «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν»[1], καί τέλος...

ἀπό θερμή καί σφοδρή ἐπιθυμία γιά τήν σωτηρία Σας. Γι’ αυτό θεωροῦμε καθῆκον μας ἱερό καί ἐπιβεβλημένο, ὡς ἔσχατο μέλος τοῦ Παναγίου καί Παναχράντου Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί δή ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος, ὁ ὁποῖος ὑπαγόμαστε τόσο στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἁγιωτάτης καί Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική μας Ἀρχή, ὅσο καί στήν καθόλου καί Ἀδιαίρετο Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, νά φροντίσουμε παντί σθένει νά Σᾶς ἐπαναφέρουμε στήν Μητέρα Καθολική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἀπό τήν ὁποῖα ἀποχωρήσατε καί ἀποκοπήκατε, ἔργο τό ὁποῖο ἐλπίζουμε, συνεργούσης τῆς ἀκτίστου Θείας Χάριτος τοῦ Κυρίου, νά κατορθωθεῖ. Τό ἱερό αὐτό χρέος τῆς ἐπιστροφῆς τῶν αἱρετικῶν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει βεβαίως ἱεροκανονικό ἔρεισμα καί βάση καί στηρίζεται στούς 131ο, 132ο καί 133ο Ἱερούς Κανόνες τῆς ἐν Καρθαγένῃ Τοπικῆς Συνόδου (418 ἤ 419 μ.Χ.)[2].

«Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί ὑιοί Θεοῦ κληθήσονται» ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

 «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται»

 ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ αποτελεί τό θεμέλιο της ειρήνης. Σ’ αυτό τό θεμέλιο κτίζεται ο όροφος της ειρήνης, ο έβδομος όροφος της πυραμίδας του Παραδείσου πού ανυψώνεται στους ουρανούς. Δε μπορεί να έχει ειρήνη η καρδιά εκείνη πού είναι γεμάτη από ψευδείς σκέψεις, τρελές επιθυμίες γιά τόν πεπερασμένο κόσμο καί τά χυδαία πάθη, επειδή όλο αυτό προκαλεί ταραχή και ξεσηκώνει σκοτεινές θύελλες στη ζωή του ανθρώπου.Στά ύψη καθαρίζεται τό θολό νερό ακόμα καί από τούς πιο βρώμικους λάκκους. Σήκωσε κι εσύ, άνθρωπε, την καρδιά σου ψηλά καί ο ουρανός θα σ’ την καθαρίσει. Στην καθαρή καρδιά θα κατοικήσει η ησυχία. Καί σ’ αυτή την ησυχία θωρείς τον Θεό.

Η ειρήνη είναι πνευματική απόλαυση, όπως καί η καθαρή καρδιά είναι πνευματική απόλαυση.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 19-01-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. στ΄ 18 - 23

στ΄ 18 - 23

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Η΄ 5 - 13

Η΄ 5 - 13

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Θά κατορθώσει, ἄραγε, ἡ ψυχή μας νά περάσει τό ἀδιαπέραστο ποτάμι τῶν πονηρῶν πνευμάτων τοῦ ἀέρα;».

Ο μακάριος Ιωάννης, ηγούμενος της Ραϊθώ (6ος αι.), με επιστολή του προς τον σύγχρονό του όσιο Ιωάννη τον Σιναΐτη, τόν παρακάλεσε να γράψει νουθεσίες κατάλληλες γιά μοναχούς καί να του τίς στείλει, προκειμένου να οικοδομηθούν πνευματικά οι μαθητές του. Σημειώνει, μάλιστα, ότι οι γραπτές αυτές νουθεσίες «θα είναι σάν κάποια σκάλα πού θα φτάνει ως τις πύλες του ουρανού καί θα ανεβάζει εκεί σώους καί αβλαβείς όσους το θέλουν, περνώντας ανεμπόδιστα τα πονηρά πνεύματα, τους σκοτεινούς κυρίαρχους του κόσμου τούτου καί τους άρχοντες του αέρα».

Ἡ μητέρα τοῦ ἐμπειρικοῦ δογματολόγου πατρὸς Ἰωάννη Ρωμανίδη

Ὁ Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος συνομιλεῖ μὲ τὸν κ. Κλεῖτο Ἰωαννίδη μὲ θέμα τὴν «Κάθαρση, τὸν Φωτισμὸ καὶ τὴν Ἁγιότητα» στὴν Ὀρθόδοξη πίστη, στὴν ἑβδομαδιαία ζωντανὴ ραδιοφωνικὴ ἐκπομπὴ «Ἐλεύθερο βῆμα» (5/10/2016) τοῦ Α΄ Ραδιοφωνικοῦ Προγράμματος τοῦ ΡΙΚ.

Στὸ παρὸν ἀπόσπασμα ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κάνει ἀναφορὰ στὸν ἐμπειρικὸ θεολόγο τῆς σύγχρονης ἐποχῆς μακαριστὸ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη καὶ πιὸ συγκεκριμένα στὴν κατὰ σάρκα μητέρα του. Ἡ μητέρα τοῦ πατρὸς Ἰωάννη Ρωμανίδη ἦταν μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Εὐλαμπία, στὸ μοναστήρι τῆς Σουρωτῆς Θεσσαλονίκης, τὸ ὁποῖο καθοδηγοῦσε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Γίνεται λόγος γιὰ κάποια θαυμαστὴ ἐπικοινωνία τοῦ Γερόντισσας μὲ τὸν Ἅγιο Παΐσιο τὸν Ἁγίορειτη.

Συγγενεῖς ἐξ αἵματος

Το βάπτισμα στον Ιορδάνη ποταμό λένε οι Πατέρες είναι βάπτισμα μετανοίας.
Ο τύπος του, δια καταδύσεως,προτύπωσε το δικό μας, το εν Χριστώ βάπτισμα, το οποίο επιπλέον αποτελεί βάπτισμα αφέσεως.

Σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, κατά τη στιγμή της βάπτισής μας η θεία Χάρις «ἀπορρήτως προσφύεται» δηλαδή «κρυφά φυτεύεται» μέσα στην καρδιά μας.
Όταν έλθει η ευλογημένη ώρα και πυρποληθεί ο άνθρωπος με μετάνοια, η ίδια αυτή Χάρις «ἂνωθεν ἐφίπταται» λέει ο θείος Πατέρας και αλλάζει ολάκερος ο βίος του ανθρώπου.
Τότε ενεργοποιούνται και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που λάβαμε κατά το ιερό Χρίσμα.

Ἕνας ἀσκητής μέ ρώτησε «κλαῖς γιά τίς ἁμαρτίες σου;»

Ένας ασκητής με ρώτησε «κλαίς για τις αμαρτίες σου;»Του λέω «μάλλον λίγο¨ θρηνώ, όμως, πολύ για τους νεκρούς». Τότε μου λέει εκείνος «να κλαίς για τον εαυτό σου, όσο για τους άλλους θα τους ελεήσει ο Κύριος, έτσι είπε ο ηγούμενος Μακάριος».