Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 12-02-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. στ΄ 12 - 20

στ΄ 12 - 20

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιε΄ 11 - 32

Ιε΄ 11 - 32

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ παραβολή τοῦ Ἀσώτου καί περί μετανοίας, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Π.ΣΑΒΒΑ: "Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ 2 "( ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - Β΄ ΜΕΡΟΣ ).ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΙΣ 03-03-2013

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Ἡ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο (Κυριακή του Ασώτου)

Ἰωὴλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας)

‹‹Ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν››

Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου, ποὺ διαβάζεται σήμερα στὶς Ἐκκλησίες, χαρακτηρίζεται ἀπὸ τοὺς ἑρμηνευτὲς ὡς ἕνα μαργαριτάρι ἀνάμεσα στὶς παραβολὲς ἢ ὡς Εὐαγγέλιο ἀνάμεσα στὸ Εὐαγγέλιο. Μερικοὶ τὴν ὀνομάζουν παραβολὴ τοῦ πρεσβύτερου (μεγαλύτερου) υἱοῦ. Πράγματι, χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ στάση τοῦ πρεσβύτερου υἱοῦ, ὅταν ἦλθε στὸ σπίτι καὶ πληροφορήθηκε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ νεότερου ἀδελφοῦ του.Δὲν ἤθελε νὰ μπεῖ καὶ κατηγοροῦσε τὸν πατέρα του ὅτι τάχα τὸν ἀδικεῖ. Ἡ κατηγορία ἑστιαζόταν στὸ ὅτι αὐτὸς δούλευε νύχτα καὶ ἡμέρα καὶ δὲν ἀμειβόταν ἐπαρκῶς, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν ἄσωτο υἱὸ ποὺ ἔφαγε τὸ βίο του μετὰ πορνῶν, καὶ στὸ τέλος, ὅταν γύρισε, ἔτυχε καὶ καλῆς ὑποδοχῆς. Ἂς δοῦμε τὸν πρεσβύτερο υἱὸ τῆς παραβολῆς.

Ποιὸς εἶναι ὁ πρεσβύτερος υἱός;

Οἱ περισσότεροι ἑρμηνευτὲς λέγουν πὼς ὁ μεγαλύτερος υἱὸς ἦσαν οἱ Φαρισαῖοι.Ἐπειδὴ οἱ τελῶνες κι οἱ ἁμαρτωλοὶ πλησίαζαν τὸν Χριστὸ καὶ Τὸν ἄκουγαν, καὶ προφανῶς μερικοὶ μετανοοῦσαν, αὐτὸ δὲν ἄρεσε στοὺς Φαρισαίους.

«Πάτερ ἡμῶν». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ, πού είναι πολύτιμη κληρονομιά όλων των χριστιανών, αποτελεί την κύρια ασχολία των αγίων ερημιτών. Αυτή είναι η τροφή τους, αυτή είναι το βιβλίο τους, αυτή είναι η επιστήμη τους, αυτή είναι η ζωή τους. Ο μεγάλος ερημίτης άγιος Ιωάννης, ο Πρόδρομος του Κυρίου, ήταν εργάτης της προσευχής, αλλά ήταν καί δάσκαλός της. Αυτή τη μεγάλη επιστήμη, πού ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό, τη δίδασκε ο τίμιος Πρόδρομος στους μαθητές του, όπως αναφέρει το Ευαγγέλιο.

Οι μαθητές του Κυρίου επιθυμούσαν να διδαχθούν από τον ίδιο τον Διδάσκαλό τους πώς να προσεύχονται. Βάσιμη και δίκαιη επιθυμία! Της αληθινής προσευχής αληθινός διδάσκαλος είναι μόνο ο Θεός. Οι άνθρωποι- διδάσκαλοι, ακόμα καί οι άγιοι, δίνουν μόνο τίς βασικές γνώσεις γιά την προσευχή καί υποδεικνύουν τη σωστή διάθεση μέ την οποία γίνεται δυνατή η οικείωση της μακάριας διδαχής γιά την προσευχή. Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα είναι πού διδάσκει την προσευχή, μέ τη χορήγηση σκέψεων καί αισθημάτων υπερφυσικών, πνευματικών.

Συγκλονιστική ἐμπειρία ἀπό τήν ἄλλη ζωή ἀπό τόν Ἅγιο Ἐλευθέριο

Ο π. Γεράσιμος Φωκάς όπως τον ζούμε

“Έχω ιδιαίτερη σχέση με τον Άγιο Ελευθέριο, γιατί είχε ιδιαίτερη σχέση και η γιαγιά μου”.

Αυτή ήταν η εισαγωγή του, όταν μας πρωτοδιηγήθηκε αυτό που συνέβη στην Ελευθερία, μητέρα του πατέρα του. Τώρα μπορείτε κι εσείς να τον ακούσετε:

Αδελφοί μου, οι μέρες που ζούμε είναι αποκαλυπτικές. Πράγματι, το βλέπουμε όλοι, το ζούμε όλοι. Η κρίση είναι τρομακτική από πάσης πλευράς, πρωτοφανής, οικονομική, ψυχική, πνευματική βαθύτατη. Απόγνωση φοβερή, όπως λέει το Άγιο Ευαγγέλιο, ακαταστασία, ανασφάλεια φοβερή.

Κοντά στον Άγιο Ελευθέριο που γιορτάζουμε σήμερα, ήτανε μια γυναίκα, πριν 100 χρόνια ... ήτανε μια γυναίκα που είχε εφτά παιδιά, πέντε αγόρια και δύο κορίτσια. Τότε θέριζε φοβερή αρρώστια, η δυσεντερία, δεν είχαν δυνατότητες, αντιβιοτικά, γιατρούς, νοσοκομεία και πέθαιναν οι άνθρωποι, τα μικρά παιδιά, θέριζε χωριά, έκλεινε σπίτια. Τότε ζούσε αυτή η γυναίκα, την λέγαν Ελευθερία, Θεός σχωρέστην, έμενε δίπλα στον Άη Λευτέρη. Ήταν ζορισμένη πολύ, χωρίς άντρα, με πολλά παιδιά, φτώχεια. Της αρρώστησαν δύο παιδιά, το ένα τριών, το άλλο δεκατριών. Πέθανε το ένα παιδί....

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ θεραπευτής τῶν ἀνθρώπων (Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς ΙΖ΄ Ματθαίου)

(Ματθ. ιε΄, 21-28)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. 

Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις!

Ερμηνεία

Ο Ιησούς Χριστός ήταν γνωστός όχι μόνο στους Ιουδαίους, αλλά και στους ειδωλολάτρες. Στο σημερινό Ευαγγέλιο παρουσιάζεται και η αλληγορική εικόνα οι μεν Ιουδαίοι να παρομοιάζονται με παιδιά που τρώγουν τον άρτο, ενώ οι άλλοι με κυνάρια που χορταίνουν με τα ψίχουλα «ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν» (Ματθ. 15, 27). Οι Ιουδαίοι ήταν προορισμένοι να φάγουν όλο τον άρτο, δηλαδή τις ευεργεσίες του Θεού, ενώ οι ειδωλολάτρες «τὴν μερικὴν εὐεργεσίαν», όπως παρατηρεί ο ιερός Θεοφύλακτος.

Ἔργα ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Η ουσιώδης τιμωρία, ωστόσο, τού πεσμένου ανθρώπου συνίσταται στον ψυχικό θάνατο. Ο θάνατος αυτός βρήκε τον παραβάτη της θείας εντολής αμέσως μετά την παράβαση. Τότε ο άνθρωπος στερήθηκε τον θείο Ένοικο του, το Άγιο Πνεύμα, που αποτελούσε, θα λέγαμε, την ψυχή ολόκληρης της υπάρξεώς του, έμεινε μόνος μέ τή δηλητηριασμένη από την αμαρτία φύση του και ήρθε σε κοινωνία μέ τή φύση των δαιμόνων.

Λόγω της υποταγής τους στήν αμαρτία καί στον θάνατο, τά δύο στοιχεία της υπάρξεως του ανθρώπου, το υλικό (σώμα) καί το πνευματικό (ψυχή), διασπάστηκαν, απομονώθηκαν καί άρχισαν να εναντιώνονται τό ένα στο άλλο. Τό σώμα πολεμάει την ψυχή καί η ψυχή το σώμα. Η ψυχή, πάλι, βρίσκεται σε σύγκρουση μέ τον ίδιο της τον εαυτό, καθώς τα μέρη καί οι δυνάμεις της διαμάχονται μεταξύ τους. Ο όλος άνθρωπος βρίσκεται σε πλήρη διαταραχή καί σύγχυση.

Ἔμφυλες ταυτότητες

«Πόσες πολιτικές και πρακτικές ανέχθηκαν οι άνθρωποι
και απέναντι σε πόσες άλλες αδιαφόρησαν,
επειδή δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν
τη φρίκη στην οποία θα οδηγούσαν…

… Αλλά κυρίως, να εξασκηθούμε στην άσκηση των δημοκρατικών μας αντανακλαστικών,
στην ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε τον κίνδυνο πριν ακόμη αυτός γιγαντωθεί
και στην αποφασιστικότητά μας να υπερασπιζόμαστε με θάρρος και αποφασιστικότητα
τα δημοκρατικά και ανθρωπιστικά ιδανικά.»

Απόσπασμα από το μήνυμα
του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κωνσταντίνου Γαβρόγλου, 
για την 27^η Ιανουαρίου 2017, ημέρα μνήμης των θυμάτων του ολακαυτώματος

 Πώς διαλύεις μια κοινωνία, ένα λαό, ένα έθνος; Ξεκινάς από την κατάλυση-αποδόμηση των θεσμών, αρχών, αξιών, οτιδήποτε τέλος πάντων κρατάει αυτή την κοινωνία, όρθια, υγιή, παραγωγική. Ποιοι είναι αυτοί οι βασικοί θεσμοί, αρχές, αξίες ή πώς προάγονται, από πού; Αυτός είναι ο στόχος όσων θέλουν να χειραγωγήσουν, καταστρέψουν και εξαφανίσουν ανθρώπους, κοινωνίες, λαούς.

Από τη μικρή μας ηλικία ξέρουμε ότι είναι η οικογένεια, η πατρίδα, η θρησκεία, η γλώσσα, η ιστορία. Την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται όλοι τη γνωρίζουμε και τη βιώνουμε στην καθημερινή μας ζωή.

Ακούμε πολλές φορές να λένε, πώς όλα ξεκινούν από την οικογένεια. Αν το παιδί πάρει γερές και σωστές βάσεις από την οικογένειά του, αν έχει αρχές, αξίες και ιδανικά, τότε αυτά θα τα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή. Αυτά θα’ χει μαζί του και αργότερα το παιδί – έφηβος - ενήλικας, όταν θα βγει από το κλειστό και περιορισμένο σύνολο της οικογένειας σ’ ένα ευρύτερο που είναι αυτό της παρέας, του σχολείου, της κοινωνίας στο τέλος, όπου θα εργαστεί και θα προσφέρει. Κατά συνέπεια, αν έχουμε υγιή παιδιά, θα’ χουμε και υγιείς εφήβους, υγιείς ενήλικες, υγιή κοινωνία, υγιές έθνος. Κάποιοι, όμως, δεν το θέλουν αυτό. Και ξεκινούν μεθοδικά την αποδόμηση-αποσύνθεση της κοινωνίας από την κατάλυση του θεσμού της οικογένειας.

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΘΩΝΙΤΗ. Γέροντας Δαμασκηνός Ζαχαράκης, Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Ἀγάθωνος.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/12/blog-post_26.html

«Γέμισε τήν καρδιά μου μέ τήν ἀγαθότητά Σου! »

Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μιά ἐλεύθερη δύναμη. Μπορεῖ νά γίνει δύναμη εἴτε τοῦ καλοῦ εἴτε τοῦ κακοῦ, ἀνάλογα μέ τήν κατεύθυνση πού ἐσύ τῆς δίνεις.

Κύριε, Παντοδύναμε! Δυνάμωσε τήν ἀδύναμη ψυχή μου στήν ἀπόκτηση κάθε ἀρετῆς! Στερέωσε τήν ἀπρόθυμη γιά κάθε καλό καρδιά μου στήν ἀσάλευτη πέτρα τῶν ἐντολῶν Σου!

Κύριε, τό ἀναγνωρίζω ἀπό τήν ἐμπειρία μου καί τό ὁμολογῶ καθημερινά πώς χωρίς Ἐσένα δέν εἶμαι τίποτα, πώς χωρίς τή χάρη Σου δέν μπορῶ νά κάνω κανένα καλό. Χωρίς Ἐσένα, μέσα μου θά κατοικεῖ ὁ πονηρός μέ τίς διάφορες μορφές του, θά γίνω υἱός τῆς ἀπωλείας.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἔγγραψον τό ὄνομα τοῦ δούλου σου ἐν βίβλω ζωῆς, χαριζόμενός μοι καί τέλος ἀγαθόν

 

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_579.html