Πῶς θά ζήσουμε τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πῶς θά ζήσουμε τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-2-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος - Τά φανερά καί τά κρύφια ἁμαρτήματα

Ἡ ψυχή, που θέλει να μείνει παρθένος και να ἐνωθεί με το Θεό, δεν πρέπει ν' ἀπομακρύνεται μόνον ἀπό φανερά ἁμαρτήματα, ὅπως ἡ πορνεία, ὁ φόνος, ἡ κλοπή, η γαστριμαργία, η κατάκριση, το ψεῦδος, η φυλαργυρία, η πλεονεξία, και τα ὅμοια, ἀλλά πολύ περισσότερο από τα ἀφανή και κρύφια.

Δηλαδή ἀπό την ἐπιθυμία, κενοδοξία, ἀνθρωπαρέσκεια, ὑποκρισία, φιλαρχία, δολιότητα, κακοήθεια, μῖσος, ἀπιστία, φθόνο, φιλαυτία, ὑπερηφάνεια και τα ὅμοια.

Κατά τη Γραφή, τα ἐσωτερικά αὐτά ἁμαρτήματα εἶναι ἴσα με τα ἐξωτερικά. Γιατί λέει «Ὁ Κύριος διασκόρπισε ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων», και «Ὁ Κύριος ἀποστρέφεται τον αἱμοχαρή και δόλιο ἄνθρωπο», δείχνοντας μ' αὐτό, ὅτι τη δολιότητα ὁ Κύριος την ἀποστρέφεται ἴσα με το φόνο.

Ἐπίσης λέει «γι' ἀνθρώπους, που μιλοῦν εἰρηνικά στους ἄλλους, μέσα τους ὅμως σχεδιάζουν κακά».

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος: «Ζητεῖς ἀκεραιότητα ἀπό τήν γυναίκα σου, χω­ρίς νά εἰσφέρεις καί σύ τό ὅμοιο;»

Πως λοιπόν εσύ ζητείς ακεραιότητα από την γυναίκα σου, χω­ρίς να εισφέρης και συ το όμοιο; Πως ζητείς να λάβης ό,τι δεν δίνεις; Πως ενώ είσαι ομότιμο σώμα βγάζεις άδικο νόμο;

Εάν στοχάζεσαι τα χειρότερα (αυτά που σχετίζονται με την πτώσι μας) σκέψου ότι αμάρ­τησε μεν η γυναίκα, αλλά το ίδιο έπραξε και ο Αδάμ. Και τους δύο τους εξαπάτησε το φίδι. Δεν βρέθηκε το ένα μέρος πιο ασθενικό και το άλλο πιο ισχυρό.

Εάν πάλι σκέπτεσαι τα καλύτερα (αυτά που σχετίζονται με την ανόρθωσί μας) σκέψου ότι ο Χριστός με το πάθος του και τους δύο τους σώζει. Σαρκώθηκε χάριν του άνδρα; Το ίδιο και χάριν της γυναί­κας. Θανατώθηκε για τον άνδρα; Το ίδιο και η γυναίκα με τον θάνατο του σώζεται. Επειδή ονομάζεται απόγονος του Δαβίδ, νομίζεις ότι τι­μάται ο άνδρας; Σκέψου ότι γεννάται από την Παρθένο, πράγμα που εί­ναι υπέρ των γυναικών.

Ἡ Παναγιά, ἡ Βαρνάκοβά μας, τήν ὥρα τῆς ἀπόλυτης καταστροφῆς, ἔκανε τό θαῦμα της.

Η Παναγιά, η Βαρνάκοβά μας, την ώρα της απόλυτης καταστροφής, έκανε το θαύμα της.

Η ηγουμένη της Ιεράς Μονής, Θεοδοσία, ομολογεί: Η λαίλαπα της φωτιάς τύλιγε στις φλόγες το Μοναστήρι μας και πλησίαζε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς μας.

Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Τά «σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν»

Στήν ἀναφορά τῆς θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου γίνεται λόγος γιά τά «σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν». Ὁ Μέγας Βασίλειος μεταξύ τῶν ἄλλων προσεύχεται στόν Θεό: «Παῦσον τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν».

Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, γιά νά δικαιολογήσουν τόν ὅρο Ἐκκλησία καί γιά τούς ἑτεροδόξους, ἐπικαλοῦνται καί τήν φράση αὐτή καί ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος ὀνομάζει Ἐκκλησίες καί τίς κοινότητες τῶν αἱρετικῶν, ὁπότε αὐτό, ὅπως ἰσχυρίζονται, δίδει τό δικαίωμα νά ὀνομάζουν ὅλους τούς Χριστιανούς ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅτι ἀνήκουν σέ Ἐκκλησίες.

Αὐτό ἐκ πρώτης ὄψεως εἶναι λογικοφανές, ἀλλά ἐάν ἀναλύση κανείς τό θέμα θά διαπιστώση ὅτι τέτοιες ἑρμηνευετικές ἀποδόσεις στόν Μέγα Βασίλειο εἶναι ἐσφαλμένες.

Κατ’ ἀρχάς ἀμέσως μετά τήν προσευχή «παῦσον τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν» ἀκολουθεῖ ἡ προσευχή: «τάς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τῇ δυνάμει τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος».

Ἡ ὑποταγή τοῦ ἀνθρώπου στόν διάβολο

Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ

Φοβερή συνέπεια της πτώσεως ήταν η υποδούλωση του άνθρωπου στον διάβολο καί η ένωσή του μ’ αυτόν χωρίς καμιάν αποστροφή. Γιά τή θλιβερή αυτή υποδούλωση μάς μιλάει ο όσιος Μακάριος ο Μέγας:

«Το βασίλειο του σκότους, δηλαδή ο ίδιος ο πονηρός άρχοντας, αφού αιχμαλώτισε τον άνθρωπο εξαρχής, κάλυψε καί έντυσε την ψυχή του μέ την εξουσία του σκότους ως εξής: Όπως έναν άνθρωπο που τον κάνουν βασιλιά, τον ντύνουν μέ βασιλικά ρούχα από τό κεφάλι μέχρι τά νύχια, έτσι έντυσε ο πονηρός άρχοντας την ψυχή καί όλη την υπόστασή της μέ την αμαρτία, μολύνοντάς την συνολικά καί αιχμαλωτίζοντας την στο βασίλειό του. Δεν άφησε ούτε ένα μέλος της ψυχής ελεύθερον από την εξουσία του, ούτε λογισμούς ούτε νου ούτε σώμα. Όλη την έντυσε με τον χιτώνα του σκότους...

«Ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ

«Αγιασθήτω το όνομά σου». 

Στούς αμαρτωλούς, λοιπόν, δόθηκε η Κυριακή Προσευχή. Αυτοί διδάσκονται να ζητούν πρώτα απ’ όλα από τον Θεό, τον Πατέρα τους, να αναγνωρίζεται η αγιότητά Του, να δοξάζεται τό όνομά Του: «αγιασθήτω το όνομά σου». Μ’ αυτό το αίτημα ο άνθρωπος ομολογεί ότι είναι αμαρτωλός, πεσμένος, καί ζητάει τη δωρεά της αληθινής μετάνοιας.

«Αγιασθήτω το όνομά σου» στον ναό της ψυχής μου. Τό ζητάω αυτό, γιατί δεν τό βρίσκω μέσα μου. Τό αντίθετο βρίσκω: Θλιβερή υποδούλωση στην αμαρτία καί στα πονηρά πνεύματα, τά πνεύματα πού επινόησαν την αμαρτία, μέ μόλυναν μέ την αμαρτία, μέ αιχμαλώτισαν καί εξακολουθούν να μέ κρατούν αιχμάλωτο μέσω της αμαρτίας. Στήν ψυχή μου φωλιάζουν λογισμοί κακοί καί αισθήματα εμπαθή. Μπαίνουν, άραγε, απ’ έξω ή γεννιούνται μέσα της; Δεν ξέρω. Αυτό πού ξέρω είναι ότι εμφανίζονται ανεμπόδιστα καί εγκαθίστανται κυριαρχικά. Δεν έχω τή δύναμη να απομακρύνω τέτοιους λογισμούς καί τέτοια αισθήματα, αν καί γνωρίζω ότι παροργίζουν τόν Θεό, πού τά αποστρέφεται, καθώς μ’ αυτά βλασφημείται τό πανάγιο όνομά Του. Εξαιτίας τους παραμένω αλλότριος τού Θεού. Μού χρειάζεται εξαγνισμός. Μού χρειάζεται μετάνοια.

Ὁ πατήρ Κύριλλος τοῦ Ὁσίου Δαβίδ μίλησε μέ τόν πατέρα Βησσαρίωνα

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/12/blog-post_63.html

Τί εἶναι ἡ Προσκομιδή;

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

Τί είναι η Προσκομιδή; Οι αιρετικοί δεν έχουν ούτε την Προσκομιδή, πού είναι το εισαγωγικό μέρος της Λειτουργίας, ο πρόλογος της, η επαφή μας με την ουράνια Βασιλεία και το πολίτευμα των Ουρανών.

Γύρω από τον Αμνό του Θεού -από το Αρνίον- εξάγει ο ιερέας τις μερίδες για την Θεομήτορα -πρώτα την δική της αφού μέσα της σαρκώθηκε ο Θεός- για τον Άγιο Ιωάννη και τούς υπόλοιπους Προφήτες, τους Αποστόλους, τους Πατέρες της Εκκλησίας, τους μάρτυρες και ομολογητές, για τις Όσιες Μητέρες, τους Αναργύρους και όλους τους θαυματουργούς.

Τοιχογραφία, ὅπου εἰκονίζονται οἱ Ἅγιοι Χαράλαμπος Ἱερομάρτυς, Μόδεστος Ἱεροσολύμων, Νίκων ὁ Μετανοεῖτε, Κοσμᾶς Καρεώτης καί Νικόλαος Πλανᾶς

Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_174.html

13 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Μαρτινιανοὺ Ὁσίου, Ἀκύλα καὶ Πρισκίλλης Ἀποστόλων καὶ Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πατρὸς καὶ Υἱοῦ, Εὐλογίου Ἀρχιεπισκόπου, Συμεὼν Μυροβλήτου, Γεωργίου Ἀρχιεπισκόπου, Σεραφείμας Ὁσίας, Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Θεοτόκου καὶ τῆς Ἁγίας Θέκλας ἐν τῷ ὄρει Ποσαλέως.

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανός

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.). Ἀπὸ μικρὸς ποθοῦσε τὸν βίο τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς ἡσυχίας. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν ἀποσύρθηκε στὸ ὄρος τοῦ Κιβωτοῦ καὶ ζοῦσε ἐκεῖ ἀσκούμενος στὴν προσευχὴ καὶ τὴν νηστεία.
Κάποια γυναίκα ἁμαρτωλὴ ἐμφανίστηκε μὲ δολιότητα στὴ θύρα τοῦ κελιοῦ τοῦ Ἁγίου καὶ παρακαλοῦσε νὰ τὴν δεχθεῖ γιὰ διανυκτέρευση μέσα στὸ κελί, διότι ἔχασε, ὅπως ἔλεγε, τὸ δρόμο καὶ κινδύνευε νὰ κατασπαραχθεῖ ἀπὸ τὰ θηρία κατὰ τὴν διάρκεια τῆς νύχτας.
Ὁ Ἅγιος ἐνεργώντας μὲ φιλανθρωπία τὴν φιλοξένησε στὸ ἐξωτερικὸ μέρος τοῦ ἐρημητηρίου του. Ἡ γυναίκα αὐτὴ ὅμως ἀπέβαλε τὸ προσωπεῖο καὶ ποικιλοτρόπως προκαλοῦσε τὸν Ἅγιο. Ὁ γενναῖος τοῦ Χριστοῦ ἀθλητὴς πρὸς κατανίκηση τῆς ἐμπαθοῦς ἐπιθυμίας, ἄναψε φωτιὰ καὶ ἔριξε τὸν ἑαυτό του ἐντὸς αὐτῆς.
Μόλις ἡ γυναίκα εἶδε αὐτό, τὰ μάτια τοῦ πνεύματός της ποὺ ἔβλεπαν μόνο τὴν διαφθορά, ἀνέβλεψαν γιὰ πρώτη φορά. Ἡ ἁμαρτωλὴ γυναίκα μετανόησε καὶ ἀφοῦ ἔφυγε ἔγινε μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Παύλα καὶ σώθηκε ζώντας ὁσιακὰ στὴ Βηθλεέμ.
Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανὸς ἀναχώρησε ἀπὸ τὸν τόπο ἐκεῖνο καὶ μετέβη σὲ ὕφαλο, μέσα στὴν θάλασσα, ἀσκούμενος ἐκεῖ ἐπὶ δέκα ὁλόκληρα χρόνια. Ἐπειδὴ ἔφθασε στὸν ὕφαλο μία γυναίκα ναυαγός, ὁ Ὅσιος ἀπέφυγε τὸν πειρασμὸ καὶ ἀσκούμενος περιπλανιόταν σὲ διαφόρους τόπους.