Κεφ. 17 Περί προσευχῆς καί τῶν ἐμποδίων της. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 17 Περί προσευχῆς καί τῶν ἐμποδίων της. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-12-2016
(Σύναξη στήν Ἱ.Μ. Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης).

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου :Δευτέρα Παρουσία-Ἀντίχριστος

Δευτέρα Παρουσία - Αντίχριστος
Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Εκ του βιβλίου «ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ»

Κατά τον καιρόν δε εκείνον, όταν έλθη ο Δράκων, δεν υπάρχει άνεσις επί της γής, αλλά θλίψις μεγάλη, ταραχή και σύγχυσις, θάνατοι και πείνα εις πάντα τα πέρατα, διότι θα γίνουν κατά τόπους λιμοί, σεισμοί και θάνατοι διάφοροι επί της γής. Γενναία θα είναι η ψυχή, η οποία θα δυνηθή να κρατήση εαυτήν απηλλαγμένην από τα σκάνδαλα αυτά. Διότι εάν ευρεθή άνθρωπος ν' αδιαφορή ολίγον, εύκολα πολιορκείται και γίνεται αιχμάλωτος του Δράκοντος του πονηρού και δολίου, και ο τιούτος ευρίσκεται ασυγχώρητος εις την κρισιν, διότι επίστευσεν εις τον Τύραννον εκουσίως. Πολλών προσευχών και δακρύων έχομεν ανάγκην, αγαπητοί, δια να ευρεθώμεν ακλόνητοι εις τους πειρασμούς, διότι πολλά είναι τα φαντάσματα, τα οποία γίνονται από το θηρίον. Επειδή είναι Θεόμαχον θέλει όλοι ν' απωλεσθούν. Τοιούτον τρόπον μεταχειρίζεται ο Τύραννος, ώστε όλοι να βαστάζουν την σφραγίδα του Θηρίου, όταν θα έλθη να απατήση τα σύμπαντα.Προσέχετε, αδελφοί μου, την υπερβολήν του Θηρίου, διότι μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἄς μή γυρίζουμε πίσω στίς ἁμαρτίες πού ἔχουμε ἐξομολογηθεῖ. Ἡ ἀνάμνηση τῶν ἁμαρτιῶν κάνει κακό»

Μπορεί να σου πει ο πνευματικός: «Πως θα ήθελα να ήμασταν σε ένα ήσυχο μέρος, να μην είχα ασχολίες και να μου έλεγες τη ζωή σου από την αρχή, από τότε που αισθάνθηκες τον εαυτό σου. Όλα τα γεγονότα που θυμάσαι και ποια ήταν η αντιμετώπισή τους από σένα, όχι μόνο τα δυσάρεστα αλλά και τα ευχάριστα, όχι μόνο τις αμαρτίες αλλά και τα καλά. Και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Όλα.

Όλα όσα απαρτίζουν την ζωή σου».

Πολλές φορές έχω μεταχειρισθεί αυτή τη γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα πάνω σ' αυτό.

Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου: « Χάθηκε ἡ ὑπομονή ἀπό τούς ἀνθρώπους» .

- Η σημερινή κατάσταση δεν βοηθάει τον κόσμο. Άλλοτε η ζωή ήταν ήρεμη και οι άνθρωποι ήταν ήρεμοι και η βιασύνη που μπήκε στον κόσμο έκανε τους ανθρώπους ανυπόμονους. Παλιά ήξερε κανείς ότι θα φάη ντομάτα τέλη Ιουνίου, δεν τον απασχολούσε. Περίμενε τον Αύγουστο να φάη καρπούζι.

Ήξερε, τότε θα φάη σύκα, τότε θα φάει πεπόνι. Σήμερα τι γίνεται; θα πάει να φέρει ντομάτες από την Αίγυπτο νωρίτερα, δεν θέλει πορτοκάλλια που έχουν τις ίδιες βιταμίνες. "Βρε, παιδάκι μου, κάνε υπομονή και φάε κάτι άλλο τώρα". Όχι, θα πάει καλά και σώνει να φέρει από την Αίγυπτο ντομάτες.

Ἡ Οὐνία στήν Οὐκρανία ἐδραιώνεται καί ἐπεκτείνεται παγκόσμια

 ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Είμαστε αντιμέτωποι ως Η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία με την θρασύτητα των παπικών ουνιτών.  Εκφράσεις όπως αυτή που περιέχεται στο έκτο κείμενο της Συνόδου της Κρήτης: "ἀποκλειομένης πάσης πράξεως προσηλυτισμοῦ, οὐνίας ἤ ἄλλης προκλητικῆς ἐνεργείας ὁμολογιακοῦ ἀνταγωνισμοῦ", μετά λύπης μας λέμε ότι δεν ακουμπούν την ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ των ΑΙΡΕΤΙΚΏΝ παπικών, και ουδόλως θίγονται οι θρασύτατοι.

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Αν παρατηρήσει κανείς πως οι ουνίτικες Ουκρανικές κοινότητες ‘’διαφημίζονται΄΄ , θα αντιληφθεί ότι όχι μόνο ‘’δια πυρός και σιδήρου δια πολλών αιώνων ήταν εχθρική  έναντι της Ορθοδοξίας’’, όπως παλαιότερα ανέφερε το Πατριαρχείο  Μόσχας, αλλά και με δόλιο τρόπο συμπεριφέρθηκε έναντι της Εκκλησίας.  
Κάνουν χρήση της  Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου και του Αγίου Βασιλείου, μηδέ των λειτουργικών αναφορών στους Ορθόδοξους εξαιρουμένων.  Μέχρι και την Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάζουν. Οι ουνίτες  ‘’επίσκοποι’’ και οι ‘’ιερείς’’ των, ενδύονται με άμφια όμοια των Ορθοδόξων.  Η σκοπιμότητα είναι προφανής.  Οι ουνίτες   ‘’ιερείς’’ μπορεί να είναι και έγγαμοι.

Μπορεῖ ἡ Θεία Χάρη νά προέρχεται ἀπό τόν Θεό, ὅμως μᾶς δίνει τόση, ὅση εἴμαστε προετοιμασμένοι νά δεχτοῦμε.

«Ξύπνα αγαπητέ, από έναν τόσο καταστροφικό ύπνο και από μία τόσο βλαβερή για την ψυχή αμέλεια, όπως σου παραγγέλλει ο Παύλος: «Και τούτο, ειδότες τον καιρόν, ότι ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι (Ρωμ. 13΄. 11.) (Και αυτό ακόμη, πως είναι ώρα πλέον εμείς να σηκωθούμε από τον ύπνο, λαμβάνοντας υπόψη τους καιρούς).

Ξύπνα και άρχισε να ζεις μια ζωή άξια της χριστιανικής σου πίστης έχοντας όλους τους άλλους σου σκοπούς ως ένα παιχνίδι μπροστά στον σκοπό της σωτηρίας σου. Διότι αυτός μόνο σου χρειάζεται και αυτός μόνο σε συμφέρει, όπως λέει ο Κύριος. “Ἑνός δε εστί χρεία” (Λουκ. i. 42.) (Για ένα πράγμα υπάρχει ανάγκη).

Έτσι, όρισε μία ώρα την ημέρα ή το πρωί ή το βράδυ για να κάνεις πράξη τούτο το μέγα έργο της σωτηρίας σου για να γυμνάζεσαι πνευματικά μελετώντας εκείνα που φέρουν στην καρδιά σου φόβο, αποχή από το κακό, κατάνυξη, μετάνοια και πόθο των μελλόντων αγαθών ώστε εξετάζοντας  τις αμαρτίες πού έκαμες και τα πάθη που σε πολεμούν  να ζητήσεις από τον Θεό τη συγχώρεσή τους και να μάθεις κι εσύ να τα πολεμάς.

Τό Μακράκειον ἐπεισόδιον ἐν Σκιάθω (Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

Φίλε κ. Γαβριηλίδη,

Οφείλων να γράψω τι εις απάντησιν του «Λόγου» – επειδή ο έτερος των καταγγελθέντων ιερέων είναι ο εμός γεννήτωρ – επερίμενα να λάβω λεπτομερεστέρας πληροφορίας εκ Σκιάθου, περί του τι ακριβώς συνέβη. Αντί όμως πληροφοριών, μου ήλθεν η επομένη διατριβή, η οποία είναι ως να την έγραψα εγώ, και δια τούτο προθύμως αναλαμβάνω την επ’ αυτώ ευθύνην, παρακαλών σε να την δημοσιεύσης.

Εν Αθήναις, 22 Ιουλίου 1891.

Όλος σος

Αλέξ. Παπαδιαμάντης

Ορθώς είκασεν ο «Λόγος» ότι οι δύο ιερείς, ους κατήγγειλεν εις την Εισαγγελίαν Βόλου ο κ. Μακράκης, δεν έπραξαν εξ αμαθείας ο,τι έπραξαν, οι δύο εκείνοι ιερείς δεν είναι βεβαίως εκ των αμαθεστέρων του εν Ελλάδι κατωτέρου κλήρου. Τούτων ο μεν Σακελλάριος Ιωάννης Μανιώτης εβούλευσε δις επί Όθωνος, ο δε Οικονόμος Αδαμάντιος Εμμανουήλ επί έτη εδίδαξεν εν Ελληνικώ σχολείω.

Αλλ’ ο κ. Μακράκης δεν οκνεί να σύρη προ του ποινικού δικαστηρίου δύο γηραιούς κληρικούς, τον ένα ογδοηκοντούτην και βαρήκοον, τον έτερον εβδομηκοντούτην, από πεντηκονταετίας ιερατεύοντα και ποδαλγόν, διατί; Διότι έκαμαν το καθήκόν των και υπέμνησαν εις το ποίμνιόν των ότι ελεύθεροι μεν είναι ν’ ακούσωσι τον κ. Μακράκην, εάν θέλωσιν, αλλά να μη λησμονώσιν, ότι ο κ. Μακράκης έχει αποκηρυχθή υπό της Ιεράς Συνόδου, ως κακόδοξος και απειθής.

Γιατί γράφονται καί λέγονται τόσα πολλά γιά τίς κακοπάθειες καί τά δεινά τῶν ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν;

Γιατί γράφονται και λέγονται τόσα πολλά για τις κακοπάθειες και τα δεινά των αγίων ανδρών και γυναικών; Διότι μόνο οι άγιοι θεωρούνται νικητές. Μπορεί κανείς να γίνει νικητής χωρίς μάχη, χωρίς πόνο και κακοπάθειες;

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

https://proskynitis.blogspot.gr/

19 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καὶ Ἀπφίας Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Μαξίμου, Θεοδότου, Ἠσυχίου καὶ Ἀσκληπιοδότης Μαρτύρων, Εὐγενίου καὶ Μακαρίου Ὁσίων, Ραβουλᾶ Ὁσίου, Κόνωνος Ὁσίου, Σωφρονίου Ὁσίου, Ἰαροσλάβου τοῦ Σοφοῦ, Νικήτα Ἱερομάρτυρα, Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, Μαρίας τοῦ Ὅλονετς.

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ὁσιομάρτυρας ἡ Ἀθηναία


Ἡ Ὁσία Φιλοθέη γεννήθηκε τὸ ἔτος 1522 μ.Χ. στὴν τουρκοκρατούμενη τότε Ἀθῆνα. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της ὀνομάζονταν Ἄγγελος καὶ Συρίγα Μπενιζέλου. Ἡ μητέρα της ἦταν στείρα καὶ ἀπέκτησε τὴν Ἁγία μετὰ ἀπὸ θερμὴ καὶ συνεχῆ προσευχή.
Ὁ Κύριος ποὺ ἱκανοποιεῖ τὸ θέλημα ἐκείνων ποὺ Τὸν σέβονται καὶ Τὸν ἀγαποῦν, ἄκουσε τὴν δέησή της. Καὶ πράγματι, μία ἡμέρα ἡ Συρίγα μπῆκε κατὰ τὴν συνήθειά της στὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ ἀπὸ τὸν κόπο τῆς ἔντονης καὶ ἐπίμονης προσευχῆς τὴν πῆρα γιὰ λίγο ὁ ὕπνος. Τότε ἀκριβῶς εἶδε ἕνα θαυμαστὸ ὅραμα. Ἕνα φῶς ἰσχυρὸ καὶ λαμπρὸ βγῆκε ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος
καὶ εἰσῆλθε στὴν κοιλιά της. Ἔτσι ξύπνησε ἀμέσως καὶ ἔκρινε ὅτι τὸ ὅραμα αὐτὸ σήμαινε στὴν ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός της. Ἔτσι κι ἔγινε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρὸ ἡ Συρίγα ἔμεινε ἔγκυος καὶ ἔφερε στὸν κόσμο τὴ μονάκριβη θυγατέρα της.
Μαζὶ μὲ τὴν Χριστιανικὴ ἀνατροφή, ἔδωσαν στὴν μοναχοκόρη τους καὶ κάθε δυνατή, γιὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, μόρφωση. Ἔτσι ἡ Ρηγούλα, αὐτὸ ἦταν τὸ ὄνομά της προτοῦ γίνει μοναχή, ὅσο αὔξανε κατὰ τὴν σωματικὴ ἡλικία, τόσο προέκοπτε καὶ κατὰ τὴν ψυχή, ὅπως λέει τὸ συναξάρι της.