Ἡ «Σύνοδος»τῆς Κρήτης, Τό χρονικό μιᾶς προμελετημένης ἐκτροπῆς. Α΄ Μέρος. Π. Ἀθανασίου Ἀναστασίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ «Σύνοδος»τῆς Κρήτης, Τό χρονικό μιᾶς προμελετημένης ἐκτροπῆς. Α΄ Μέρος. Π. Ἀθανασίου Ἀναστασίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 8-10-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

http://www.hristospanagia.gr

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 09-03-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιβ΄ 1 - 10

ιβ΄ 1 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. K΄ 1 - 16

K΄ 1 - 16

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης - Οἱ κακὲς ἕξεις καὶ ἡ θεραπεία τους

Α’. Ἐξέτασε, ἀδελφέ, τὶς κακὲς ἕξεις καὶ συνήθειες, ποὺ ἀπόκτησες μὲ τὴ ζωὴ ποὺ ἔκανες ἂν εἶναι παλιές, χρειάζεται περισσότερος κόπος, γιὰ νὰ καταστραφοῦν, ἂν εἶναι καινούργιες λιγότερος· ὅπως ἕνα παλιὸ καὶ ἕνα μεγάλο δένδρο, περισσότερο κόπο χρειάζεται, γιὰ νὰ κοπεῖ καὶ νὰ ξεριζωθεῖ ἀπὸ ἕνα νέο καὶ μικρό.

Β’. Ἐξέτασε τὶς θεραπεῖες ποὺ πρέπει νὰ χρησιμοποιήσεις γι’ αὐτὲς τὶς κακές σου ἕξεις καὶ συνήθειες ἀπὸ τὶς θεραπεῖες αὐτὲς ἡ πρώτη εἶναι τὸ νὰ θέλεις νὰ διορθωθεῖς ὄχι ἀμφιβάλλοντας, ἀλλὰ ἀποφασιστικά. Διότι οἱ σωματικὲς ἀσθένειες μποροῦν νὰ θεραπευθοῦν καὶ χωρὶς τὴν θέλησή μας οἱ ἀσθένειες ὅμως τῆς ψυχῆς χωρὶς νὰ τὸ θέλουμε, δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ θεραπευθοῦν. Διότι καὶ γι’ αὐτὲς χρειάζεται μία ἀποφασιστικὴ θέληση τοῦ ἀσθενῆ, γιὰ νὰ ἰατρευθεῖ καὶ νὰ χρησιμοποιήσει τὰ μέσα καὶ τὰ ὄργανα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶναι κατάλληλα γιὰ τὴ θεραπεία. Τὰ μέσα, λοιπόν, καὶ τὰ ὄργανα τὰ ὁποῖα μπορεῖς νὰ χρησιμοποιήσεις γιὰ νὰ θεραπεύσεις τὶς κακές σου συνήθειες καὶ ἕξεις εἶναι ἐκεῖνα τὰ δύο τὰ ὁποῖα μᾶς φανέρωσε ὁ Κύριος ὅταν ἐλευθέρωσε ἐκεῖνον ποὺ ἦταν δαιμονισμένος ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία λέγοντας «Τὸ γένος αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ βγεῖ μὲ κανένα ἄλλο μέσο παρὰ μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία» (Μάρκ. 9,29).

π. ᾽Αμφιλόχιος Μακρῆς - Ο εὐπατρίδης Γέροντας καί τό πολύκορφο ὄρος τῆς Πάτμου

τοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου

 

Πολλές φορές εἶχα ἀκούσει τούς Δωδεκανήσιους συμφοιτητές μου νά μιλοῦνε μέ πολύ σεβασμό γιά τόν ἄγνωστο σέ μένα, π. ᾽Αμφιλόχιο, τόν

Γέροντα τῆς Πάτμου, ὅπως τόν ἔλεγαν. ᾽Αλλά καί ἡ καθηγήτρια τῶν Παιδαγωγικῶν τῆς Σχολῆς μας, μακαριστή Μαρία Πετρούτσου, πολλές φορές κατά τή διάρκεια τῶν παραδόσεών της ἀνέφερε γνῶμες τοῦ κληρικοῦ αὐτοῦ. Αὐτά ἄναψαν τήν ἐπιθυμία μου νά τόν γνωρίσω.

῾Η εὐκαιρία δέν ἄργησε νά ρθεῖ. Μιά μέρα στό διάλειμμα μέ πλησίασε ὁ Ροδίτης συμφοιτητής μου Λουκᾶς καί μοῦ λέγει: «ἦρθε στή Ρόδο γιά ἰατρικές ἐξετάσεις ὁ π. ᾽Αμφιλόχιος, θέλεις νά πᾶμε νά τόν γνωρίσεις;» Δόξασα τό Θεό γιά τήν εὐκαιρία πού μοῦ ἔδωσε νά ἰκανοποιήσω μιά ἐπιθυμία μου. «Κανόνισε, τοῦ λέγω, νά πᾶμε».

Πράγματι τό ἀπόγευμα τῆς ἄλλης ἡμέρας βρεθήκαμε μπροστά σέ μιά σιδερένια πόρτα τῆς ὁποίας τό κουδούνι ἔγραφε: «Μετόχιον ῾Ι. Μ. Εὐαγγελισμοῦ Μητρός τοῦ ᾽Ηγαπημένου». Μιά μοναχή μᾶς ἄνοιξε καί μᾶς ὁδήγησε στό ἀρχονταρίκι ὅπου μᾶς περίμενε ὁ Γέροντας π. ᾽Αμφιλόχιος. ῾Ο Γέροντας ἦταν ψηλός καί ἀδύνατος, σωστό κυπαρίσσι. ᾽Αφοῦ τόν χαιρετίσαμε, καθήσαμε κι ἀκούγαμε τά, πράγματι, σοφά του λόγια. ᾽Αρχισαν κι οἱ ἐρωτήσεις. Τήν περίοδο ἐκείνη εἶχαν ἀρχίσει τά ἀλισβερίσια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μέ τό Βατικανό, ἦταν φυσικό νά πάρουμε τή γνώμη τοῦ Γέροντα: «῾Ο Χριστός, παιδιά μου, ἴδρυσε μία ἐκκλησία, τήν ᾽Εκκλησία μας, τήν ᾽Ορθοδοξία μας. Μόνο αὐτή κρατάει ἀνόθευτη καί ἀκέραια τή διδασκαλία Του.

«Μόλις ἀκούμπησα τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου στό παιδί μου, ἄρχισε νά κουνάει χέρια καί πόδια!»

Με λένε Βασιλική και μένω στη Γερμανία.

Εγέννησα πριν από ένα χρόνο ένα κοριτσάκι, το βάπτισα και το είπα Μαρίνα. Ένα υγιέστατο παιδάκι ήταν, ξαφνικά όμως όταν έγινε οκτώ μηνών έμεινε παράλυτο.

Δεν κουνούσε ούτε χέρια ούτε πόδια και το έπιαναν σπασμοί. Το πήγα στο νοσοκομείο, δεν μπορούσαν να βρούν οι γιατροί από πού έπαθε αυτή την ανίατη αρρώστεια. Εγώ δεν έπαψα να καίω το καντηλάκι του Αγίου Κυρίλλου και στο κομοδίνο του παιδιού μου είχα την εικόνα του Αγίου και τον παρακαλούσα μέρα και νύχτα για το παιδί μου. 

Ἀναθέματα. Διασφάλιση τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοσυνειδησίας καί Ἀληθείας. Πρωτοπρ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Αναθέματα. Διασφάλιση της Ορθοδόξου Αυτοσυνειδησίας και Αληθείας

Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος  εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Εν Πειραιεί 22-3-2013

Τι είναι ανάθεμα;

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀναφέρει ὅτι ἀνάθεμα λέγεται ἐκεῖνο, πού χωρίζεται ἀπό τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία τῶν Χριστιανῶν, καί ἀφιερώνεται στόν διάβολο. Κανένας δέν τόλμα νά συναναστραφεῖ καί νά συγκοινωνήσει μέ ἐκεῖνον τόν ἄνθρωπο, πού ἔχει χωρισθεῖ ἀπό τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία καί ἔχει γίνει ἀνάθεμα στόν διάβολο, ἀλλά ὅλοι οἱ πιστοί χωρίζονται ἀπ’αὐτόν[1].

Πρός στήριξη τῆς παραπάνω θέσεως φέρνει ὁ ἅγιος Νικόδημος τήν μαρτυρία τοῦ θείου Χρυσοστόμου[2], ὁ ὁποῖος ἀναφερόμενος στό ἀνάθεμα, λέγει: «Τί ἄλλο θέλει νά εἰπῆ τό ἀνάθεμα ὁπού λέγεις, ἄνθρωπε, πάρεξ, ἄς ἀφιερωθῆ  οὗτος εἰς τόν διάβολον καί πλέον ἄς μήν ἔχη χώραν σωτηρίας, ἄς γένη ἀποξενωμένος ἀπό τόν Χριστόν».  Τό ἀνάθεμα παντελῶς χωρίζει καί ἀποκόπτει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Χριστό.

Ὁ σεβασμός τῶν ἱερῶν καί ὁσίων

Ο όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, αλλά και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας, ήταν πολύ ευαίσθητοι σε ό,τι ήταν για τους άλλους ιερό. Το σέβονταν, γιατί δεν έχει το δικαίωμα κανείς να κλονίζη ή να γελοιοποιή τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζει την ζωή του κάποιος άλλος.

Ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος μας διηγείτο, ότι κάποτε, όταν ήταν στην έρημο του Σινά, είδε από μακριά στο δρόμο του μια μουσουλμάνα που προσευχόταν. Προσπάθησε, λοιπόν, να περάση απαρατήρητος από το σημείο εκείνο του δρόμου, ώστε να μη την ενοχλήση στην προσευχή της.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεχόταν τον θεό της, αλλά ότι σεβόταν την ευλάβειά της.

Η κίνηση του ανθρώπου προς τον Θεό, με όλες τις εκδηλώσεις της, είναι ιερή και απαραβίαστη, γι’ αυτό χρειάζεται τον σεβασμό όλων των εκφάνσεών της. Για μας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ο Σταυρός, τα λειτουργικά σκεύη, το σχήμα των Ιερέων και των Μοναχών αποτελούν βασικά στοιχεία της λατρευτικής ζωής μας, έχουν μάλιστα περάσει από την εκκλησιαστική και στην εθνική μας παράδοση περιβεβλημένα με την ευλάβεια του λαού.

Ἀπαιτεῖται ἄμεσος διαλεύκανσις τῆς ὑποθέσεως τῆς «λάθος» μεταφράσεως!

Ἀπαιτεῖται ἄμεσος διαλεύκανσις τῆς ὑποθέσεως τῆς «λάθος» μεταφράσεως!

ΑΝ ΟΝΤΩΣ ἰσχύει ἡ ἀποκάλυψη τοῦ καθηγητοῦ κ. Ἀ. Παπαδόπουλου, τὴν ὁποία δημοσιοποίησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου, γιὰ τὴν ἠθελημένη παραποίηση τοῦ κειμένου ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ παπισμοῦ, θεωροῦμε ὅτι τὰ πράγματα εἶναι ἐξαιρετικὰ σοβαρά! Καὶ λέμε ὅτι εἶναι σοβαρά, διότι ἐδῶ καὶ σαράντα χρόνια δὲν εἶδαν οἱ «δικοί» μας τὸ «λάθος», γιὰ νὰ τὸ «διορθώσουν»; Γιατί δὲν ζήτησαν ἀπὸ τοὺς παπικοὺς νὰ διορθωθεῖ τὸ κείμενο ἀπὸ «ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας», σὲ «ἄρση ἀναθεμάτων»;

Μποροῦν νὰ διανοηθοῦν ὅτι μία τέτοια «ἀμέλεια» ἐνέχει τεραστίων διαστάσεων εὐθύνες, ἀφοῦ κατὰ τὸν καθηγητὴ κ. Ἀ. Παπαδόπουλο τὸ ἑλληνικὸ κείμενο «ἦτο τεχνηέντως παραπλανητικόν. Φαίνεται ὅτι εἶχε σκοπὸν νὰ ἀμβλύνη ἐνδεχομένας ἀρνητικὰς ἀντιδράσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»! 

Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ. Ἰωὴλ - «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς»

Α΄ ΜΈΡΟΣ

Β΄ ΜΈΡΟΣ

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Οἱ Τοῦρκοι εἶναι βάρβαρος λαός ...»

….οι Τούρκοι είναι βάρβαρος λαός …Πα ,πα. Όταν σφάζαν τους Αρμένιους, για τρεις μέρες , μύριζε ολόκληρη η πόλη σαν σφαγείο … Οι Έλληνες ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους, δεν τολμούσε να βγει κανείς στον δρόμο , φωνάζανε, σκοτώνανε …, τρεις ολόκληρες μέρες.

- Ποιοι γέροντα; Ο Τούρκικος στρατός;

«Κύριε Ἰησοῦ,...... βοήθησέ με νά ἐνδυθῶ Ἐσένα! »

Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Κύριε, δῶσε μου τή χάρη Σου γιά νά μπορέσω ν᾿ ἀπαρνηθῶ τόν ἑαυτό μου, αὐτόν τόν πονηρό ἄνθρωπο πού διαμορφώθηκε κληρονομικά μετά τήν πτώση τοῦ Ἀδάμ.