« Ὁ Θεός ἡμῶν καταφυγή καί δύναμις, βοηθός ἐν θλίψεσι ταῖς εὐρούσαις ἡμᾶς σφόδρα».Ψαλμός 45, στίχος 2. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

« Ὁ Θεός ἡμῶν καταφυγή καί δύναμις, βοηθός ἐν θλίψεσι ταῖς εὐρούσαις ἡμᾶς σφόδρα».Ψαλμός 45, στίχος 2. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης .
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 8-1-2017 (Κήρυγμα )
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 12-03-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. α΄ 10 - 14 & β΄ 3

α΄ 10 - 14 & β΄ 3

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Β΄ 1 - 12

Β΄ 1 - 12

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Β’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν (Γρηγορίου Παλαμᾶ): Ἡ ἀληθής περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου διδασκαλία († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής.

http://alopsis.gr/%ce%b2-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bd%ce%b7%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%ce%b7-%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%ae%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%ce%b8/

Γέρων Σίμων Ἀρβανίτης: «Ὅ,τι πίνετε ἤ τρῶτε νά τό κάνετε πρῶτα «στριφτό». Ἔτσι δέν θά ἔχετε πρόβλημα»

Ο π. Σίμων Αρβανίτης έλεγε πολλά για την κατάσταση της κοινωνίας. Θα έλθουν, έλεγε, πολύ δύσκολες ημέρες. Ο κόσμος έχει ξεφύγει από τον δρόμο. Μια φορά ρωτήθηκε ο πατήρ Σίμων:

Τι γίνεται με τις βόμβες που πέφτουν συνέχεια στην Αθήνα; Ήταν η χρονιά του 1982 ή 83 και ο Γέροντας είπε: «Αυτά δεν είναι τίποτα. Πάρα πολλά θα δείτε. Πάρα πολλά για να δοκιμαστεί ο λαός που δεν καταλαβαίνει».

Ίαση και προφητεία. Μια χριστιανή, η οποία είχε ζήσει από κοντά και είχε λάβει πολλές χάρες από τον Γέροντα, σε μια περίπτωση που η κόρη της, ενώ ήταν καταδικασμένη από τους γιατρούς του Νοσοκομείου Παίδων «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» και ανέμεναν την κατάληξη του παιδιού μέσα σε λίγες ώρες, η μικρή ασθενής «γύρισε» και έγινε γρήγορα καλά. Η μάνα έκανε τάμα, μόλις έπαιρνε την κόρη της από το Νοσοκομείο, να πήγαινε πρώτα το παιδί της στον Γέροντα και μετά στο σπίτι της. Επί πλέον, να πουλούσε ένα οικόπεδο που είχε προίκα της και να έδινε τα χρήματα στο Μοναστήρι.

Όταν, όμως, πήγε με το παιδί στον Γέροντα και του τα είπε όλα αυτά, εκείνος της είπε:

«Κοιτάζω τίς εἰκόνες καί γυρνάει ἡ Μαννούλα (Παναγία) τό πρόσωπό της ἀλλοῦ, δέν θέλει νά μέ δεῖ, τό ἴδιο καί ὁ Χριστός καί ὁ Ἅγιος Νικόλαος…»

Όταν γέρασε ο Γέρων Αρσένιος ο Γρηγοριάτης, καθόταν στο κελί του σε μια καρέκλα και έλεγε την ευχή στραμμένος προς τις εικόνες.

Κάποια μέρα ήταν πολύ χαρούμενος και είπε σε κάποιον:

«Έχει μία χαρά η ψυχή μου, τρέλα χαράς, τώρα που θα φύγω απ’ αυτόν τον κόσμο».

Την επόμενη όμως ημέρα ήταν κατηφής και στενοχωρημένος.

-Τι έχεις, Γερώ-Αρσένιε, τον ερώτησε ο ίδιος μοναχός.

-Τι να σου πω! Κοιτάζω τις εικόνες και γυρνάει η Μαννούλα (Παναγία) το πρόσωπο της αλλού, δεν θέλει να με δει, το ίδιο και ο Χριστός και ο Άγιος Νικόλαος… «Μα τι σας έφταιξα;», τους λέω.

Ἀλεβισμός καί Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς

Αλεβισμός και Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Αρχιμ. Ιεροθέου Σ. Βλάχου

 

Σχόλια του νυν Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ.Ιεροθέου στον ισχυρισμό του καθηγητή Δ.Κιτσίκη ότι ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς είχε εντυπωσιασθεί από τον Αλεβισμό, «που τόσο κοντά ευρισκόταν στην Ορθοδοξία», ώστε ειλικρινά πίστεψε πως σύντομα οι Τούρκοι θα γίνονταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι... 

 

Ο Καθηγητής της Ιστορίας του Πανεπιστήμιου της Οττάβας Δημήτριος Κιτσίκης σε άρθρο του στην «Παράδοση» αναφέρεται στο φαινόμενο του αλεβισμού, που παρουσιάζεται έντονα στην Τουρκία και δημιουργεί σ’ αυτήν προβλήματα. Μεταξύ των άλλων λέγεται ότι «ο όρος αλεβισμός» εμφανίστηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μονάχα στον 19ο αιώνα, για να χαρακτηρισθούν οι ετερόδοξοι. Συνεπώς πρωτύτερα σήμαινε απλώς, όπως και στο Ιράν, οπαδό του σιϊσμού. Πέρα από την ύπαρ­ξη των Αλεβίδων και του όρου αλεβισμού, ο Καθηγητής παρουσιάζει και την φυσιογνωμία του αλεβισμού, γράφον­τας: «Την ουσία όμως του Αλεβισμού, δηλαδή την σύνθεση σαμανισμού, σιϊσμού και ελληνοορθοδοξίας τη συ­ναντάμε ήδη στο γενάρχη Οσμάν, η οποία μέσω των σουφιστικών ταγμάτων θα συνεχισθεί μέχρι τον 20ο αιώ­να»1.
Από τις παρατηρήσεις του Καθηγητού φαίνεται ότι οι Αλεβίδες είναι ένα κράμα σαμανισμού, σιϊσμού και ελληνορθοδοξίας. Ιδίως αυτό το τελευταίο, αν πραγματικά συμβαίνει, είναι πολύ ενδιαφέρον σημείο για μας τους Ορθοδόξους. Ο Καθηγητής χρησιμοποιεί διάφορα παρα­δείγματα για να υποστηρίξη τις απόψεις του. Δεν έχω πρόθεση να τα αμφισβητήσω, δεδομένου μάλιστα ότι δεν είμαι επιστήμων ιστορικός, και φυσικά ούτε ποτέ ασχολήθηκα με το σοβαρό αυτό θέμα.
Οφείλω όμως να παρατηρήσω ότι κλονίστηκα σημαν­τικά από την χρησιμοποίηση ενός παραδείγματος από την ζωή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που συνέβη κατά τον χρόνο της αιχμαλωσίας στους Τούρκους.

«Εἶμαι χριστιανὸς καὶ δὲν τρώω κρέας τὴ Σαρακοστὴ γιατὶ νηστεύω!»

Οἱ διὰ Χριστὸν σαλοὶ διακρίνονται ἀπὸ μιὰ σπάνια ἔλλειψη φόβου.

 

Ὁ μακάριος Νικόλαος ἔτρεχε ἀνάμεσα στοὺς δρόμους τοῦ Πσκὼφ προσποιούμενος τὸν τρελό, ἐλέγχοντας τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὶς κρυφὲς ἁμαρτίες τους καὶ προφητεύοντας ἐκεῖνα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ τοὺς συμβοῦν. 

Ὅταν ὁ Ἰβὰν ὁ Δ΄ ὁ Τρομερὸς κατέφθασε στὸ Πσκώφ, ὁλόκληρη ἡ πόλη διασαλεύτηκε ἀπὸ τὸν τρόμο γιὰ τὸ φοβερὸ τσάρο. Γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν οἱ κάτοικοι τοποθέτησαν στὴν εἴσοδο κάθε σπιτιοῦ ψωμὶ καὶ ἁλάτι, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι, φοβισμένοι, δὲν ἐμφανίστηκαν.

Ὅταν ὁ κυβερνήτης τῆς πόλης πρόσφερε στὸν τσάρο ψωμὶ καὶ ἁλάτι σ’ ἕνα δίσκο, ὁ τσάρος ἔσπρωξε μακριά τον δίσκο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν καταγῆς τὸ ψωμὶ καὶ τὸ ἁλάτι. 

Τότε ἐμφανίστηκε μπροστά του ὁ ὅσιος Νικόλαος:

«ὅτι μέλη ἐσμέν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκός αὐτοῦ καί ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ»

Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἐκεῖνος πού εἶναι ἑνωμένος μέ τό Θεό διαρκῶς, σά νά ᾿ναι φυσικό του, ἀγαπᾶ τόν πλησίον του ἐπειδή κι αὐτός εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Ἄν εἶναι χριστιανός εἶναι καί παιδί τοῦ Θεοῦ, μέλος τοῦ Χριστοῦ, θεάνθρωπος, εἶναι καί δικό του μέλος. «Ὅτι ἐσμέν ἀλλήλων μέλη» (Ἐφσ. Δ΄: 25), γράφει ὁ Ἀπόστολος. Καί συνεχίζει παρακάτω: «ὅτι μέλη ἐσμέν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκός αὐτοῦ καί ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ» ( Ἐφεσ. Ε' : 30).

Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τό Θεό ἀδιαφορεῖ γιά τό φαγητό, τό πιοτό, γιά τίς νοστιμιές, γιά τήν πρόσκαιρη ὀμορφιά, τά πολυτελή ροῦχα, τή φήμη καί γιά ὅλα τά ἐγκόσμια γενικά. Δέν μπορεῖ νά ὑπηρετεῖ δύο κυρίους. Ἡ καρδιά του εἶναι δοσμένη στόν Κύριο. Τόν ἔχει ἀπορροφήσει ὁλόκληρον Ἐκεῖνος, ἡ ἀγάπη Του γιά Ἐκεῖνον· γι᾿ αὐτό καί ὅλα τά ἐπίγεια τοῦ φαίνονται σκύβαλλα.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης - Γιά τήν ἀπόλαυση τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καί τοῦ ἔρωτος

Γιὰ τὴν ἀπόλαυση τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος Προχθὲς ἦλθε ἐδῶ ἕνας καὶ μοῦ λέει: — Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὶς θεωρίες τοῦ τάδε (δὲν συγκράτησα τὸ ὄνομά του) περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος; 

Τοῦ λέγω: 

— Νά ἐγὼ τί ὑποστηρίζω καὶ τί πρεσβεύω: Ἄνοιξε τὸ Μηναῖο τοῦ Ἰουνίου στὶς 14 τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Ἐκεῖ στὸν κανόνα θὰ βρεῖς πῶς μετατρέπει ὁ Χριστὸς τὰ πάθη εἰς ἀπάθειαν. 

Τί εἶπε ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τούς κομμουνιστές καί τήν ἐθνική συμφιλίωση

- Τώρα πού πάμε γιά έθνική συμφιλίωση, τί γνώμη έχετε; 

- Τό να ξεχάσουμε τα παλιά είναι καλό. Τό νά δικαιώσουν όμως τούς κομμουνιστές όχι!...