Τό πάθος τῆς ὀργῆς, Ἁγίου Κασσιανοῦ, Φιλοκαλία.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-4-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://HristosPanagia3.blogspot.gr
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-4-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://HristosPanagia3.blogspot.gr
Τετάρτη 10 Μαΐου 2017
Γιά πνευματικούς ἀνθρώπους.Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Οι πνευματικοί άνθρωποι κρίνουν κατά πνεύμα ενώ οι σωματικοί κατά σώμα.
Ας φυλαγόμαστε εμείς οί χριστιανοί νά μήν κρίνουμε μονάχα κατά σώμα.
Στην ουσία, το πνεύμα του ανθρώπου υπόκειται σέ πλήθος επιδράσεων από τίς πνευματικές δυνάμεις, πού σαν τό ρεύμα διασταυρώνονται μέσα του μέ τόν ίδιο τρόπο μέ τόν οποίο καί τό σώμα υπόκειται στήν επίδραση πολλών καί διαφορετικών φυσικών δυνάμεων.
Ο μη πνευματικός άνθρωπος των αισθήσεων τρέφεται μέ τα χλωρά φύλλα των πολλών συζητήσεων καί πάντοτε μένει νηστικός καί βασανιζόμενος από τήν πείνα.
Ο πνευματικός άνθρωπος αναζητά τον πυρήνα αυτών των συζητήσεων καί τρεφόμενος μέ αυτόν τον πυρήνα είναι χορτασμένος καί γεμάτος γαλήνη.
ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.O ΑΣΚΗΤΗΣ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ.- Ὁ ἀμερικάνικος τρόπος ζωῆς πολύ γρήγορα θά καταπλακώση ὅλη τήν γῆ.
Θεόκτιστος
Ας πάρουμε τήν ευχή και αυτού του Γέροντα. Υπήρξε υψίκορμος καί δυνατός. Μου έλεγε πώς χρησιμοποιούσε βαρεία των είκοσι πέντε κιλών, για να σπάζη πέτρες. Τό Γυμνάσιο της Κάλυμνου κτίσθηκε από πέτρες πού εξώρυξε ο ίδιος. Στο Κάθισμα του Κουβαριού έκτισε πεζούλια, ξερολιθιές, με τεράστιες πέτρες, πού ποτέ δέν υποχώρησαν. Τό ’40 στήν μεγάλη πείνα οί καλλιέργειές του είχαν πολλά αγαθά, πού γλύτωσαν πολλούς από τον θάνατο.
Νέος ήταν ανήσυχος. Έφθασε μέχρι την Αμερική, για να εργασθή. Καθόλου δέν του άρεσε ο αμερικάνικος τρόπος ζωής· ευθύς τον απέρριψε.
- Οι Αμερικάνοι -έλεγε- σαν τούς Τούρκους αρχίζουν τήν αλλαγή από τα ενδύματα, για να φθάσουν στήν καρδιά.
Γι’ αυτό, όταν έβλεπε τούς Πάτμιους ενδεδυμένους μέ αμερικάνικα μπουφάν, πού έστελναν οι ομογενείς, πολύ ενοχλείτο, μέχρι πού έσκισε κάποιο, ενώ τό φορούσε νεαρός.
Εξέφραζε φόβους πώς:
- Ό αμερικάνικος τρόπος ζωής πολύ γρήγορα θά καταπλακώση όλη την γη.
Οί άνθρωποι θά ξεχάσουν τις παραδόσεις τους, τον δικό τους τρόπο ζωής, τις Ιδιαιτερότητες του τόπου τους, και Θά φέρωνται σαν κοσμοπολίτες και στο πιο μικρό νησάκι.
Σήμερα, έπειτα από πενήντα περίπου χρόνια, δεν είναι πιά φόβοι, αλλά πραγματικότητα.
Θά σᾶς πῶ ἕνα πράγμα πρός δόξαν Χριστοῦ. Θυμᾶμαι μιά χρονιά, Κυριακή τῶν Βαΐων, βρισκόμουν στήν ἐκκλησία καί γονάτισα στό σκαμνάκι καί, καθώς ἔλεγα τήν «εὐχή» βλέπω στήν Ἱερά Πρόθεσι ἕνα κόκκινο ὕφασμα, κόκκινο τῆς φωτιᾶς. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.
Θά σας πω ένα πράγμα προς δόξαν Χριστού. Θυμάμαι μιά χρονιά, Κυριακή των Βαΐων, βρισκόμουν στήν εκκλησία καί γονάτισα στο σκαμνάκι καί, καθώς έλεγα τήν «ευχή» βλέπω στήν Ιερά Πρόθεσι ένα κόκκινο ύφασμα, κόκκινο της φωτιάς. Δέν μπορώ νά σας τό περιγράφω, όπως είναι το βελούδο.
Ηταν καί ένα Αγιο Ποτήριο, πού το σχήμα του γύρω-γύρω κατέληγε σε «γλώσσες»- σέ κάθε μία υπήρχε αναπαράστασι από τά Πάθη του Χριστού μέχρι καί την Ανάστασι. Υψωσα τό κεφάλι μου νά δώ μέσα στο Αγιο Ποτήριο καί είδα τόση λάμψι καί τέτοιο φώς, πού γιά μιά στιγμή έχασα το φως μου καί είπα: «Ά πά, πά! Δέν βλέπω!». Όταν συνήλθα καί επανήλθε το φως στά μάτια μου, πληροφορήθηκα στή διάνοιά μου ότι αυτό ήταν τό άκτιστο φώς. Μου ήρθε μία χαρά, ένα μεγαλείο, μία αγαλλίασι, πού εκείνη η δεσποτική μέρα έμεινε αξέχαστη στην ψυχή μου.
Θά σας πω ένα πράγμα προς δόξαν Χριστού. Θυμάμαι μιά χρονιά, Κυριακή των Βαΐων, βρισκόμουν στήν εκκλησία καί γονάτισα στο σκαμνάκι καί, καθώς έλεγα τήν «ευχή» βλέπω στήν Ιερά Πρόθεσι ένα κόκκινο ύφασμα, κόκκινο της φωτιάς. Δέν μπορώ νά σας τό περιγράφω, όπως είναι το βελούδο.
Ηταν καί ένα Αγιο Ποτήριο, πού το σχήμα του γύρω-γύρω κατέληγε σε «γλώσσες»- σέ κάθε μία υπήρχε αναπαράστασι από τά Πάθη του Χριστού μέχρι καί την Ανάστασι. Υψωσα τό κεφάλι μου νά δώ μέσα στο Αγιο Ποτήριο καί είδα τόση λάμψι καί τέτοιο φώς, πού γιά μιά στιγμή έχασα το φως μου καί είπα: «Ά πά, πά! Δέν βλέπω!». Όταν συνήλθα καί επανήλθε το φως στά μάτια μου, πληροφορήθηκα στή διάνοιά μου ότι αυτό ήταν τό άκτιστο φώς. Μου ήρθε μία χαρά, ένα μεγαλείο, μία αγαλλίασι, πού εκείνη η δεσποτική μέρα έμεινε αξέχαστη στην ψυχή μου.
Ναυπάκτου Ἱερόθεος: ''Χωρισμός ἤ σχέσεις μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας''
«Χωρισµός ἤ σχέσεις µεταξύ ’Εκκλησίας καί Πολιτείας»
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου ΒλασίουἹεροθέου
Κατά καιρούς γίνονται διάφορες συζητήσεις καί άνταλλαγή άπόψεων γιά τόν λεγόμενο «χωρισμό Εκκλησίας καί Πολιτείας». Τήν άφορμή τήν δίνουν οι πολιτικοί, οι όποιοι με τόν τρόπο αυτόν θέλουν νά εφαρμόσουν τίς ιδεολογικές τους άρχές η άκόμη θέλουν νά δικαιολογήσουν τήν άβελτηρία τους σέ άλλα κοινωνικά καί πολιτικά ζητήματα, καί οι εκκλησιαστικοί παράγοντες άντιδρούν σπασμωδικά η άρνούνται κάθε σκέψη γιά περαιτέρω συζήτηση.
Στό παρελθόν άσχολήθηκα μέ τό θέμα αυτό κυρίως ώς έκπρόσωπος τής Διαρκούς Ίεράς Συνόδου, άλλά καί τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας, καί έγραψα διάφορα κείμενα η άπάντησα σέ ερωτήσεις μέ σκοπό τήν ενημέρωση όσων ένδιαφέρονται γιά τό θέμα.
Φυσικά, έχουν γραφή άξιόλογα έπιστημονικά κείμενα γύρω άπό τό θέμα αυτό, μέ ισχυρή νομική καί θεολογική βιβλιογραφία, άλλά μέ τά οσα άκολουθήσουν θά ηθελα νά κωδικοποιήσω μερικές άπόψεις μου μέ τρόπο απλό καί κατανοητό, άποφεύγονας νομικούς ορους καί επιστημονική άνάλυση.
1. «Κράτος καί Εκκλησία»
Όταν γίνεται λόγος γιά «χωρισμό Κράτους καί Εκκλησίας», πολλοί εννοούν δύο θεσμούς πού είναι μεταξύ τους ενωμένοι καί πρέπει νά χωρίσουν. Θά πρέπει νά δούμε ποιοί είναι αύτοί οι θεσμοί γιά τούς όποίους επιδιώκεται ό χωρισμός.
«Ὄχι! ὅλα ἔχουν τελειώσει! Ὁ Θεός εἶναι Δίκαιος. Μέ πρόσβαλαν, μέ κατέστρεψαν καί μ’ ἄφησαν σάν ζητιάνο. Ὁ Κύριος ἔδωσε καί ὁ Κύριος τ’ ἀφαίρεσε». ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ
Στο Κίεβο ζούσε τότε ένας πλούσιος ζωέμπορας ο Ά. Ντώφ. Η σύζυγός του ήταν ευλαβής καί μέ φόβο Θεού. Αλλά εκείνος ήταν ένας αγροίκος, σκληρός καί ολιγόπιστος άνθρωπος. Η γυναίκα του δέν έλειπε από τήν εκκλησιά καί τά Μοναστήρια, καθώς τής άρεσε νά δίνη ελεημοσύνη, νά βοηθάη τούς φτωχούς καί περιπλανώμενους προσκυνητές καί ευλαβείτο πολύ
τούς ασκητές. Ηταν εξ ολοκλήρου αφοσιωμένη στον Στάρετς Θεόφιλο καί συχνά τόν προσκαλούσε στό σπίτι της. Ο σύζυγός της από τήν άλλη μεριά, ήταν σκληρόκαρδος καί άσωτος καί δέν ανεχόταν τήν παρουσία του Στάρετς στό σπίτι του. Συνέχεια ονείδιζε την γυναίκα του γιατί τόν προσκαλούσε:
«Δέ ντρέπεσαι νά χάνης την ώρα σου μ’ αυτόν τόν θρησκόληπτο τρελλό;» τήν ρωτούσε.
Ενα ωραίο πρωί, πού αυτός έλειπε από τό σπίτι, ο Στάρετς έφτασε εφοδιασμένος μέ κομμάτια κάρβουνο.
Αρχισε νά ζωγραφίζη μέ μηδενικά τήν ταπετσαρία, άλλα κατά δεκάδες καί άλλα κατά εκατοντάδες καί χιλιάδες.
«Θὰ ξεκινήσει ἕνας μεγάλος πόλεμος, ἐκεῖ κάτω στὴν Συρία καὶ μετὰ αὐτὸς θὰ γίνει γενικός, θὰ γίνει παγκόσμιος πόλεμος καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ πεινάσει»
Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος: Ἕνας σύγχρονος Ἅγιος Ἐπίσκοπος ἦταν ὁ Σιατίστης Ἀντώνιος. Τὸν γνώρισα μιὰ φορὰ στὴν Ὕδρα. Ταπεινὸς ἄνθρωπος. Καὶ λίγο πρὶν κοιμηθεῖ εἶπε: «Ἂχ παιδιά μου, θὰ ξεκινήσει ἕνας μεγάλος πόλεμος, ἐκεῖ κάτω στὴν Συρία θὰ ξεκινήσει καὶ μετὰ αὐτὸς θὰ γίνει γενικός, θὰ γίνει παγκόσμιος πόλεμος καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ πεινάσει».
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία ποὺ ἔδωσε ὁ Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στὸ προσφυγικὸ σωματεῖο «Σταυραετός», Ἀγλαντζιάς Λευκωσίας (09.12.2016) μὲ θέμα «Ὁ φθαρμένος ἄνθρωπος τῆς Νέας Τάξης»
Ὁ Πανιερώτατος μέσα ἀπὸ τὴ σύγχρονη ἁγιότητα καὶ τὸν σύγχρονο προφητικὸ λόγο τῶν ἁγίων ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ, ἀναλύει πνευματικὰ καὶ θεολογικὰ τὴ σύγχρονη γεωπολιτικὴ στρατηγικὴ ποὺ....
ἐφαρμόζουν οἱ μεγάλες δυνάμεις στὴ Μέση Ἀνατολή, ἡ ὁποία εἶναι μέρος τῶν εὐρύτερων ὑποχθόνιων σχεδίων τῶν ἀνθρώπων τοῦ μυστικοῦ χρήματος, τῆς νέας τάξης πραγμάτων, ποὺ ἔχουν σὰν στόχο τὴ δημιουργία τοῦ φθαρμένου ἀνθρώπου ποὺ δὲν θὰ ἔχει καμία ἠθικὴ ἀντίσταση...
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2017/04/blog-post_36.html
Νά εἶσαι φρόνιμος καί συνετός ὅταν κάποιος φτωχός ἄνθρωπος πού ἔχει ἀνάγκη καταφύγει σέ σένα
Να είσαι φρόνιμος και συνετός όταν κάποιος φτωχός άνθρωπος που έχει ανάγκη καταφύγει σε σένα.Ο εχθρός θα προσπαθήσει τότε να ψυχράνει την καρδιά σου, να την κάνει ολότελα αδιάφορη, να φερθεί με περιφρόνηση στον άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη. Φρόντισε να ξεπεράσεις μέσα σου την αντιχριστιανική και απάνθρωπη αυτή διάθεση.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
https://proskynitis.blogspot.gr/2017/04/blog-post_94.html
10 Μαΐου Συναξαριστής. Σίμωνος Ἀποστόλου, τῶν Ἁγίων Αὐταδέλφων Μαρτύρων Ἀλφειοῦ, Κυπρίνου καὶ Φιλαδέφλου, Ἐράσμου καὶ Ὀνησίμου καὶ τῶν σὺν αὐτῶν δεκατεσσάρων Μαρτύρων, Ἠσυχίου Ὁμολογητοῦ, Ἰσιδώρου τοῦ «μωροῦ», τῶν Ὁσίων Πασσαρίωνος, Ἀγαπίου καὶ Φιλήμονος, Κομγαλλίου Ὁσίου, πάροδος ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Θαυματουργοῦ, Σίμωνος Ἐπισκόπου, Λαυρεντίου Ὁσίου, Εὐσταθίου Μάρτυρος, ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Βασιλείου Ἐπισκόπου τοῦ Θαυματουργοῦ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κιέβου»
Ὁ Ἅγιος Σίμων ὁ Ζηλωτὴς ὁ Ἀπόστολος (ἑορτὴ Σίμωνας)
Ὁ
Ἀπόστολος Σίμων, ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀδελφὸς τοῦ
Ἰούδα τοῦ Λεββαίου, εἶχε τὴν ἐπωνυμία Καναναῖος ἢ Κανανίτης. Ἡ ἐπωνυμία
αὐτὴ δὲν φανερώνει τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Σίμωνος ἀπὸ τὴ Χαναᾶν ἢ
τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας. Ἡ λέξη «Καναναῖος» εἶναι Χαλδαϊκὴ καὶ σημαίνει
«Ζηλωτής». Πράγματι ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς τὸν προσονομάζει ὡς «Ζηλωτή».
Οἱ ζηλωτὲς ἀποτελοῦσαν μία ξεχωριστὴ κοινωνικὴ τάξη στὴν Ἰουδαϊκὴ κοινωνία κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Χριστοῦ. Ἀποτελοῦνταν ἀπὸ λαϊκοὺς ἀγωνιστές, οἱ ὁποῖοι μάχονταν ἐναντίον τῶν Ρωμαίων κατακτητῶν, συνεχίζοντας τὴν παράδοση τῶν Μακκαβαίων ἐπαναστατῶν. Ὅμως συχνά, πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, ἐκμεταλλεύονταν τὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα καὶ καταντοῦσαν τύραννοι τοῦ ἰδίου τοῦ λαοῦ τους. Προέβαιναν σὲ παράνομες πράξεις βίας καὶ λῃστειῶν γιὰ ἴδιο ὄφελος καὶ γι’ αὐτὸ τὸν 1ο αἰῶνα μ.Χ. εἶχε ἀναπτυχθεῖ λαϊκὴ δυσαρέσκεια κατὰ τοῦ κινήματος τῶν ζηλωτῶν. Οἱ συσταυρούμενοι μὲ τὸν Κύριο λῃστὲς ἦταν ζηλωτές.
Ὁ
Ἀπόστολος Σίμων, ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀδελφὸς τοῦ
Ἰούδα τοῦ Λεββαίου, εἶχε τὴν ἐπωνυμία Καναναῖος ἢ Κανανίτης. Ἡ ἐπωνυμία
αὐτὴ δὲν φανερώνει τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Σίμωνος ἀπὸ τὴ Χαναᾶν ἢ
τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας. Ἡ λέξη «Καναναῖος» εἶναι Χαλδαϊκὴ καὶ σημαίνει
«Ζηλωτής». Πράγματι ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς τὸν προσονομάζει ὡς «Ζηλωτή».Οἱ ζηλωτὲς ἀποτελοῦσαν μία ξεχωριστὴ κοινωνικὴ τάξη στὴν Ἰουδαϊκὴ κοινωνία κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Χριστοῦ. Ἀποτελοῦνταν ἀπὸ λαϊκοὺς ἀγωνιστές, οἱ ὁποῖοι μάχονταν ἐναντίον τῶν Ρωμαίων κατακτητῶν, συνεχίζοντας τὴν παράδοση τῶν Μακκαβαίων ἐπαναστατῶν. Ὅμως συχνά, πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, ἐκμεταλλεύονταν τὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα καὶ καταντοῦσαν τύραννοι τοῦ ἰδίου τοῦ λαοῦ τους. Προέβαιναν σὲ παράνομες πράξεις βίας καὶ λῃστειῶν γιὰ ἴδιο ὄφελος καὶ γι’ αὐτὸ τὸν 1ο αἰῶνα μ.Χ. εἶχε ἀναπτυχθεῖ λαϊκὴ δυσαρέσκεια κατὰ τοῦ κινήματος τῶν ζηλωτῶν. Οἱ συσταυρούμενοι μὲ τὸν Κύριο λῃστὲς ἦταν ζηλωτές.