Ἡ θεοπαράδοτη προσευχή, ἡ κλίση τῶν κεφαλῶν, ἡ δέηση καί ἡ εὐχαριστία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-2-2013 (Ι΄σύναξη)
http://www.hristospanagia.gr
http://www.hristospanagia.gr
Παρασκευή 26 Μαΐου 2017
Ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια
Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀπομαγνηματοφωνημένη ὁμιλία 'Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία', μέ τίτλο “Γράμμα ἀπό τόν Ἅγιο Σεραφείμ τῆς Βίριτσα σ’ ἕνα πνευματικοπαίδι του”.
Σχολιάζει ὁ Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Σχόλιο:Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα ἀπευθύνεται σάν νά εἶναι ὁ Χριστός καί νά μιλάει σ' ἐμᾶς. Μᾶς λέει ὁ Χριστός, λοιπόν:
Ἔχεις ποτέ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα ὅσα ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καί Ἐμένα;
Διότι αὐτά πού ἀφοροῦν ἐσένα ἀφοροῦν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου, πού εἶσαι ἐσύ.
Σχ.:"-Ἔχω τόση ἀγάπη γιά σένα", λέει ὁ Χριστός στόν καθένα μας, "πού εἶσαι σάν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου."
Ἔτσι μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός.
Ἔτσι καί πολύ περισσότερο ἀγαπάει ὁ Θεός τόν καθένα μας προσωπικά καί μᾶς τό ἔχει πεῖ μέ τίς ἴδιες Του τίς λέξεις, ὅτι:
"-Ἔχω φροντίσει καί ἔχω μετρήσει ἀκόμα καί τίς τρίχες τῆς κεφαλῆς σας."
Σᾶς εἶχα πεῖ παλαιότερα γιά μία ψυχούλα πού εἶχε λογισμούς καί ἔκανε συγκαταθέσεις. Μιά μέρα καθώς πήγαινε στό στάβλο, εἶδε δαιμόνια ἐκεῖ, πού τήν φώναζαν μέ τό ὄνομά της. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
Ιανουάριος 1991
Ο δαίμονας φοβάται το όνομα του Γέροντος καί της Γερόντισσας. Σας είχα πει παλαιότερα γιά μία ψυχούλα πού είχε λογισμούς καί έκανε συγκαταθέσεις. Μιά μέρα καθώς πήγαινε στο στάβλο, είδε δαιμόνια εκεί, πού την φώναζαν μέ το όνομά της. Τότε φοβήθηκε καί άρχισε νά φωνάζη: «Γερόντισσα, Γερόντισσα!». Τά δαιμόνια αμέσως σκόρπισαν, λέγοντας: «Ξέρεις τί θά σέ κάνουμε τό βράδυ;». Όταν έπεσε νά κοιμηθή τό βράδυ, είδε τον δαίμονα ολοζώντανο νά της λέη: «Ξέρεις τί θά κάναμε; Θά σέ σηκώναμε στον αέρα' άλλά τί νά σέ κάνω; Φώναξες τό όνομα της Γερόντισσας!». Ήταν πολύ φοβερό!
Ο Γέροντας, η Γερόντισσα έχουν την Χάρι του Θεού. Όταν δέν πούμε τον λογισμό μας σ’ αυτούς, θά μας πολεμήση πολύ ο δαίμονας, θά μάς βγάλη από τήν θύρα της Παναγίας (της Μονής) καί τελειώνει η υπόθεσις. Γιατί νά μή λέμε τόν λογισμό μας; Νά τον λέμε καθαρά. «Γερόντισσα, μέ πολεμάει αυτός ο πειρασμός- βοήθησέ με, ενίσχυσέ με». Η Γερόντισσα θά αγρυπνήση, θά προσευχηθή, θά κάνη ό,τι μπορεί για νά μάς βοηθήση.
"Ἀδελφέ μου, δέν ἔπρεπε νά τό μαλώσεις τό ζωντανό. Δέν εἶδες; Πάνω στό βοσκό, κάθονταν στό σβέρκο του, δύο δαίμονες, ἐπειδή βλαστημάει. Ὁ γάιδαρος τούς εἶδε καί γι' αὐτό τρόμαξε, ἐσύ δέν τούς εἶδες;"».ΝΥΜΦΟΔΩΡΑ ΜΟΝΑΧΗ.
Μετά από αυτές τις απαραίτητες σημειώσεις, ας επιστρέφουμε σε μερικές ακόμη πληροφορίες σχετικές με τη Μοναχή Νυμφοδώρα.
Η κ. Πιπίνα Καπανάκη-Χατζημιχαήλ, κόρη της ανιψιάς της Νυμφοδώρας, που κατοικεί στον Ασώματο, μας διασώζει τα έξης:
Κάποια άλλη φορά, φεύγοντας από το χωριό και καθώς επέστρεφε στο Μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας, τη συνόδευε ο αδελφός της Παναγιώτης. Πήγε μέχρι τους Λάμπου Μυλους, ένα χωριό πάνω στο δρόμο, με γαϊδουράκι. Από εκεί θα περνούσε το λεωφορείο για Καλλονή.
Μετά από αυτές τις απαραίτητες σημειώσεις, ας επιστρέφουμε σε μερικές ακόμη πληροφορίες σχετικές με τη Μοναχή Νυμφοδώρα.
Η κ. Πιπίνα Καπανάκη-Χατζημιχαήλ, κόρη της ανιψιάς της Νυμφοδώρας, που κατοικεί στον Ασώματο, μας διασώζει τα έξης:
Κάποια άλλη φορά, φεύγοντας από το χωριό και καθώς επέστρεφε στο Μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας, τη συνόδευε ο αδελφός της Παναγιώτης. Πήγε μέχρι τους Λάμπου Μυλους, ένα χωριό πάνω στο δρόμο, με γαϊδουράκι. Από εκεί θα περνούσε το λεωφορείο για Καλλονή.
Διαλογισμὸς ἤ προσευχή;
Οποιος συγχέει το διαλογισμό μέ τήν προσευχή, εισάγει εξωχριστιανική αντίληψη γιά τήν προσευχή καί βγαίνει έξω από τον πνευματικό χώρο τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μετατρέπει τήν προσευχή σέ "τεχνική", πού δραστηριοποιεί δήθεν εσωτερικές δυνάμεις μέ αυτόματες διαδικασίες, που σέ τελική φάση δέ βρίσκονται σέ σχέση ή σέ αναφορά μέ το πρόσωπο τού Ιησού Χριστού. Ας το δούμε αυτό μέ βάση τά κείμενα τής "Οικουμενικής θρησκείας" τής "Αρμονικής Ζωής" ή της "Οικουμενικής Φιλοσοφίας", όπως αναφέρει ο Νάτζεμυ: Η προσευχή προσδιορίζεται ως επικοινωνία με το "Οικουμενικό Πνεύμα", που όμως είναι "μέσα μας". Οπότε επικοινωνία σημαίνει απλώς νά σταματάμε προσωρινά το ατέρμονο τρέξιμο του νου προς εξωτερικά γεγονότα, επιθυμίες, προσκολλήσεις, φόβους καί προσδοκίες. Σημαίνει να κατευθύνουμε τήν προσοχή μας στην εσωτερική ηρεμία, γιά νά μπορέσουμε νά σκεφτούμε καθαρά γι' αυτά πού συμβαίνουν μέσα μας καί νά τά πούμε στο φίλο, τήν αληθινή μητέρα ή τον αληθινό πατέρα. Ακριβώς όπως αναφέρουμε στούς κοντινούς μας αυτά που συμβαίνουν στή ζωή μας, έτσι μιλάμε γιά τά βαθύτερα συναισθήματά μας, τά ερωτήματά μας, εκφράζουμε τήν ευγνωμοσύνη μας καί τήν ανάγκη μας στον Οικουμενικό Εαυτό" {Οικουμενική φιλοσοφία, σ. 23).
«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»
Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου
Εἶναι ἄραγε ἁμαρτωλή αὐτή ἡ προσβολή;
Ὄχι! Ἀλλά «ἔλεγχος τοῦ αὐτεξουσίου θελήματός μας». Ἀμέσως μετά τήν προσβολή ἀρχίζει ἡ πάλη τῆς θελήσεως μας, ἡ ὁποία ἤ θά διώξη τήν παράσιτη καί σιχαμερή εἰκόνα μέ τήν ἐπίκλησι τοῦ Ὄνόματος τοῦ Κυρίου «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», μέ τήν καταφρόνησι ἤ μέ τόν ἀντιρρητικό λόγο καί τήν αὐτομεμψία ἤ θά τήν ἀποδεχθῆ καί θ᾿ ἀρχίση νά συνδιαλέγεται μαζί της μέ ἐμπάθεια. Ἡ πάλη αὐτή λέγεταισυνδυασμός, ἡ ἁμαρτία ὅμως ἀρχίζει ἀπό τό σημεῖον τῆς συγκαταθέσεως, τῆς παραχωρήσεως τοῦ πνεύματός μας στήν θεομίσητη εἰκόνα καί λογισμό, ὁπότε δείχνουμε ἐνδιαφέρον, προσοχή καί εὐχαρίστησι. Ἤδη ἔχουμε δηλαδή μέσα μας τήν ἁμαρτία σάν πρᾶξι1.
Ἡ παραμονή τῶν ματαίων καί ἀργῶν λογισμῶν μέσα στόν νοῦ πιστοποιεῖ καί ἀποδεικνύει ὅτι ἡ ψυχή εἶναι ράθυμος καί ἀργή. Καί ἡ ράθυμος ψυχή, πού δέν μεριμνᾶ γιά τήν πνευματική της τροφή, σύντομα πεθαίνει πνευματικά. «Ὅτι χλιαρός εἶ.... μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου».2
'Eνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 21-5-2017 ἕως 26-5-2017
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Μ. Τεσσαρακοστή καί Καλή Ἀνάσταση!. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http:// hristospanagia3.blogsp
«......εἴτε προσευχόμαστε εἴτε κάνουμε ὁτιδήποτε ἄλλο, πρέπει ν᾿ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον σάν τόν ἑαυτό μας »
Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
Τί προσπαθεῖ νά μᾶς μάθει ἡ Ἐκκλησία ὅταν βάζει στό στόμα μας προσευχές πού λέγονται ὄχι ἀπό ἕνα πρόσωπο ἀλλά ἀπό πολλά μαζί, εἴτε αὐτές οἱ προσευχές γίνονται στό σπίτι εἴτε στήν ἐκκλησία;
Προσπαθεῖ νά μᾶς ἐντάξει τήν ἀμοιβαία ἀγάπη πού πρέπει νά ᾿χουμε· νά μᾶς μάθει πώς πάντοτε, εἴτε προσευχόμαστε εἴτε κάνουμε ὁτιδήποτε ἄλλο, πρέπει ν᾿ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον σάν τόν ἑαυτό μας. Ἔτσι θά μιμούμαστε τόν Τριαδικό Θεό καί θ᾿ ἀντιπροσωπεύουμε τήν ὑπέρτατη θεϊκή ἑνότητα. Δέ θά ᾿ μαστε πολλοί, ἀλλά ἕνας.
«Ἵνα πάντες ἕν ὦσι, καθώς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν σοί, ἵνα καί αὐτοί ἐν ἡμῖν ὦσιν» (Ἰωάν. Ιζ΄: 21).
Ὁ 15χρονος Ἅγιος νεομάρτυρας Στάνκο ὁ βοσκός
Ο Άγιος νεομάρτυρας Στάνκο ήταν βοσκός κοντά σε κάποιο μοναστήρι του Μαυροβουνίου(πιθανόν τον Όσιο Βασίλειο του Οστρόγκ) τον οποίον σκότωσαν οι Τούρκοι επειδή δεν απεκάλυπτε που κρύβονταν οι μοναχοί.
Ο Άγιος νεομάρτυρας Στάνκο ήταν βοσκός κοντά σε κάποιο μοναστήρι του Μαυροβουνίου(πιθανόν τον Όσιο Βασίλειο του Οστρόγκ) τον οποίον σκότωσαν οι Τούρκοι επειδή δεν απεκάλυπτε που κρύβονταν οι μοναχοί.Γέροντας Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας: «Ὅλος ὁ κόσμος γιά ἀγάπη μιλάει, ἀλλά ἡ ἀγάπη τῶν περισσοτέρων ἀνθρώπων εἶναι νοθευμένη»
