Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου Σιὼν καὶ ἴδε· ἰδοὺ γὰρ ἥκασί σοι, θεοφεγγεῖς ὡς φωστῆρες, ἐκ δυσμῶν καὶ βορρᾶ, καὶ θαλάσσης, καὶ ἑῴας τᾶ τέκνα σου ἐν σοὶ εὐλογοῦντα, Χριστὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου, Ἑορτοδρόμιο, Ἀναστάσιμος Κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου Σιὼν καὶ ἴδε· ἰδοὺ γὰρ ἥκασί σοι, θεοφεγγεῖς ὡς φωστῆρες, ἐκ δυσμῶν καὶ βορρᾶ, καὶ θαλάσσης, καὶ ἑῴας τᾶ τέκνα σου ἐν σοὶ εὐλογοῦντα, Χριστὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου, Ἑορτοδρόμιο, Ἀναστάσιμος Κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-5-2017 (Σύναξη)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://www.hristospanagia.gr

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Στούς ἄλλους καθρεφτιζόμαστε καί βλέπουμε τόν ἑαυτό μας, καί οἱ ἄλλοι βλέπουν τίς μουντζοῦρες μας καί πλενόμαστε μέ τήν ὑπόδειξή τους»

 - Τί βοηθάει, Γέροντα, να αποκτήσης μια αρετή;

- Να συναναστρέφεσαι κάποιον που έχει αυτήν την αρετή. Όπως, αν συναναστρέφεσαι κάποιον που έχει ευλάβεια, θα μπορέσης σιγά-σιγά να αποκτήσης κι εσύ ευλάβεια, το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις αρετές, γιατί η αρετή των άλλων αρωματίζει κι εμάς.

Όταν καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας στις αρετές των άλλων καιπροσπαθούμε να τις μιμηθούμε, οικοδομούμαστε. Αλλά και στα ελαττώματά τους, όταν καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας, πάλι βοηθιόμαστε, γιατί τα δικά τους ελαττώματα μας βοηθάνε να δούμε τα δικά μας. 

Και το μεν χάρισμα του άλλου με παρακινεί να αγωνισθώ, για να το μιμηθώ, ενώ το ελάττωμά του με κάνει να σκεφθώ μήπως το έχω κι εγώ και σε τι βαθμό το έχω, για να αγωνισθώ να το κόψω. 

Βλέπω λ.χ. κάποιον που έχει εργατικότητα. Το χαίρομαι και προσπαθώ να τον μιμηθώ. 

Βλέπω σε έναν άλλο ότι έχει περιέργεια. Δεν κατακρίνω τον αδελφό, αλλά ψάχνω να δω μήπως έχω κι εγώ περιέργεια. 

Θαῦμα Ὁσίου Ἰωάννη Ρώσου – Θεραπεύει τόν μελλοθάνατο

 Ο Η. Π. από την Ευρυτανία, όταν ήλθε από την Αμερική στην πατρίδα του, ασθένησε βαρειά από πνευμονία, λοίμωξη των εντέρων και καρδιοπάθεια. Πλησίαζε το τέλος του.

Μάταια οι γιατροί προσπαθούσαν να τον σώσουν. Σαράντα ημέρες πάλευε με τον θάνατον. Μία ημέρα πήγε στον άρρωστο ένας φίλος του δικηγόρος από τον Βόλον. 

 

Είπε στην απελπισμένη μητέρα του αρρώστου, ότι κάποτε στην Χαλκίδα είχε ακούσει να γίνεται λόγος, για κάποιον άγιον Ιωάννη Ρώσο. Ο άρρωστος, όπως λέει ο ίδιος, βρισκόταν σε τέτοια άσχημη κατάσταση, ώστε δεν αισθανόταν, ούτε ήταν σε θέση να παρακολουθήσει τα λεγάμενα από τον επισκέπτη. Άκουσε μόνο την λέξη «Ρώσος».

 

Την επομένη, γράφει ο θεραπευθείς, και την μεθεπομένη ημέρα, η κατάστασή μου χειροτέρευε επικίνδυνα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, αλλά διερχόμουνα τις ώρες μου με αγωνία. Περίμενα το μοιραίο. Τότε ξαφνικά, αισθάνθηκα να θέλω να κοιμηθώ και δεν άργησα να κοιμηθώ πολύ βαθειά.

 

Κατά την διάρκεια του ύπνου μου, είδα ένα περίεργο όνειρο, το οποίο δεν θα ξεχάσω ποτέ!

Σέ κάθε ἐποχή, κράζει στούς δικούς Του ὁ Κύριος- μή φοβῆσθε!

 Σε κάθε εποχή, κράζει στους δικούς Του ο Κύριος- μη φοβήσθε! Καθώς στους μαθητές κατά την ώρα της καταιγίδας, έτσι και σε κάθε βαπτισμένη ψυχή και σε κάθε δοκιμαζόμενο άνθρωπο κράζει: μη φοβήσαι! Όταν οι πιστοί δειλιάσουν από τη δύναμη των ανθρώπων, Εκείνος πάλι, όπως άλλοτε στους Αποστόλους, εμφανίζεται και λέει: μην τούς φοβήσθε! «Μη φοβηθείτε από των αποκτενόντων το σώμα, τήν δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Μτ. 10, 28). 

Όταν οι πιστοί λυγίσουν από το φόβο μπροστά στα φοβερά φαινόμενα της δυνάμεως του Θεού του Σινά, τότε Εκείνος, ο Ανίκητος Στρατηγός, αντιλαμβάνεται του στρατού Του και τον ενθαρρύνει: «εγέρθητε και μη φοβήσθε!»

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Μέχρι πότε θά σπρώχνουμε τούς ἑαυτούς μας στούς γκρεμούς;»

 «Την ευγένεια συνήθως δεν την κάνει η λάμψη του πλούτου ούτε η αφθονία των χρημάτων, αλλά η ευγένεια των τρόπων, ενώ αντίθετα εκείνοι που στερούνται αυτήν και υπερηφανεύονται από τη δόξα των γονέων τους, στολίζονται μόνο με το απλό όνομα της ευγένειας και όχι με την ουσία του πράγματος, ή καλύτερα το ίδιο αυτό το όνομα αποκαλύπτεται πολλές φορές χωρίς σημασία αν κανείς ανατρέξει στους παλαιότερους προγόνους αυτών των ευγενών.

 

Ο Παύλος ζητούσε την ευγένεια της ψυχής και δίδασκε τους άλλους αυτήν να θαυμάζουν.

 

Δεν είναι λοιπόν μικρό αυτό που τώρα κερδίζουμε από δω, δηλαδή το να μην ντρεπόμαστε για κανέναν από τους ασήμαντους, το να επιζητούμε την αρετή της ψυχής, το να θεωρούμε περιττά και ανώφελα όλα τα πράγματα που μας περιβάλλουν.»

Πότε ΔΕΝ καθόμαστε στήν Θεία Λειτουργία;

 Τα τελευταία 10 χρόνια παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι εκκλησιαζόμενοι κάθονται στην θεία Λειτουργία σε στιγμές που οι παπούδες μας, πριν 20-30 χρόνια, ήσαν όρθιοι με σκυμμένα τα κεφάλια. 

Ευρισκόμενος για παράδειγμα σήμερα σε εκκλησία των Αθηνών παρατήρησα στον Τρισάγιο Ύμνο (και στο Δύναμις) να κάθεται το 50% των πιστών, και εκπλάγηκα! Έχασα δε πάσα ιδέα όταν στον Χερουβικό Ύμνο καθόντουσαν όλοι οι πιστοί! Ευτυχώς που κατά το τυπικόν θυμιατίζει ο ιερέας και έτσι σηκώθηκαν οι περισσότεροι στο "Τριάδι"... Και βέβαια σχεδόν όλοι καθόντουσαν στο (αντί του) Άξιον εστίν... Εύχομαι οι άγιοι ιερείς μας να πράξουν τα δέοντα προς ενημέρωσιν των πιστών και προβληματισμόν τουλάχιστον αυτών που εν αγνοία κάθονται τις στιγμές αυτές.

 

Θυμάμαι παλιά εμείς οι νεώτεροι βλέπαμε τους παπούδες πότε σηκώνονταν και σηκωνόμασταν και εμείς! Τώρα όμως που όλοι κάθονται;

«....ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ πνοή καί ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατέρα, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Πρέπει νά ᾿χουμε πάντα κατά νοῦ πῶς ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ πνοή καί ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατέρα, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οἱ ἁμαρτίες ἀντίθετα κι οἱ ἀδυναμίες του εἶναι συμπτωματικές, ἔχουν ἐξωτερικές αἰτίες, εἶναι μελανές κηλίδες πού καθαρίζονται εὔκολα ἀπό τή θεία χάρη.«Ραντίεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι» (Ψαλμ. Ν΄: 7), λέει ὁ προφητάναξ Δαβίδ.

Γιατί ὁ Θεός δέν ἐκπληρώνει τίς ἐπιθυμίες μας;Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

3 λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό
(Από ομιλία του Αρχ. Σάββα Αγιορείτη στην Ιερά Μονη Παναγίας Βαρνακοβας στις 08-11-2015)

Τόσο διαφέρει ἡ διδασκαλία ἀπό τήν ἐφαρμογή...

 

Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ

 

Το να διδάσκεις τους άλλους είναι τόσο εύκολο, όσο το να ρίχνεις πέτρες από ένα καμπαναριό! Το να εφαρμόζεις όμως όσα διδάσκεις, αυτό είναι σαν να ανεβάζεις τις πέτρες εκεί πάνω... Τόσο διαφέρει η διδασκαλία, από την εφαρμογή...

facebook

https://proskynitis.blogspot.gr/2017/05/blog-post_750.html?m=1