Ἀκηδία καί λύπη- Ἀπό τό βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς

Ν` ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΗΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΠΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΞΕΝΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ.

Από το βίο της αγίας Συγκλητικής

Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητική είπε στις αδελφές, πού είχαν συγκεντρωθεί κοντά της:

Υπάρχει λύπη ωφέλιμη και λύπη βλαπτική. και ωφέλιμη είναι ή λύπη, όταν ο άνθρωπος θρηνεί για τις αμαρτίες του, όταν θλίβεται για την (πνευματική) άγνοια του πλησίον, όταν ανησυχεί μήπως ξεφύγει από το σκοπό του και όταν έχει αγωνία να κατακτήσει την τέλεια αρετή. Υπάρχει όμως και ή λύπη πού υποβάλλει ο εχθρός, κι αυτή είναι εντελώς παράλογη. Από μερικούς ονομάζεται και ακηδία. Τη λύπη αυτή πρέπει να την αποδιώχνουμε με την προσευχή κυρίως και την -ψαλμωδία, κάνοντας τη σκέψη, ότι στην παρούσα ζωή κανένας ασύνετος δεν είναι χωρίς (τέτοιες) λύπες.

Του άββά Ησαΐα

Αν αγωνίζεσαι εναντίον κάποιου πάθους, μη λιποψυχήσεις. Ρίξε τον εαυτό σου μπροστά στο Θεό, λέγοντας Του: “Κύριε, δεν έχω τη δύναμη να νικήσω αυτό το πάθος, βοήθησε με τον ταλαίπωρο” Έτσι πες μ’ όλη σου την καρδιά, και θα νιώσεις ανάπαυση. 

Του αββά Μάρκου

Αν στεναχωρηθείς με διάφορους τρόπους από την κακία και πέσεις σε ακηδία, συλλογίσου το θάνατό σου και τις φοβερές τιμωρίες. Καλύτερα να προσκολλάσαι ατό Θεό με προσευχή και ελπίδα (Ψαλμ. 72:28), παρά να έχεις εξωτερικές ενθυμήσεις, κι αν ακόμα είναι ωφέλιμες.

Ὁ παπα-Φώτης καί ἡ ἐξομολόγηση τῆς γριᾶς ἱερόδουλης

 

«…Ο παπα Φώτης ο Λαυριώτης δε δίσταζε να πλησιάζει ακόμη και ιερόδουλες, για να τις μιλήσει για τη Μετάνοια και την Εξομολόγηση! 

 Είναι κλασική η περίπτωση που ο παπα-Φώτης εξομολόγησε και κοινώνησε μια γριά ιερόδουλη, την Ευλαμπία. Την επισκέφθηκε στον οίκο ανοχής, καθώς έμαθε πως ήταν ετοιμοθάνατη. Της μίλησε για την άλλη ζωή, για την αγάπη και τη φιλανθρωπία του Θεού. Αυτή συγκινήθηκε. Μετανόησε και εξομολογήθηκε στον παππούλη!

 Με την αύριο, πριν ακόμη χαράξει, ο παπα-Φώτης μαζί με ένα πνευματικό του παιδί λειτούργησε σε ένα παραπλήσιο με τους οίκους ανοχής, υπόγειο και σπηλαιώδες ναΰδριο του Κάστρου της πόλης μας, στην Παναγία τη Γαλατούσα. Πήρε στη συνέχεια το Άγιο Ποτήριο με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, που συγχώρησε την πόρνη και έφυγε για να κοινωνήσει την ιερόδουλη. Μετά τη Θεία Κοινωνία η Ευλαμπία μετακόμισε στον Παράδεισο!...

Το πρόσωπο που τον διακόνησε σε αυτή τη Θεία Λειτουργία ήταν γνωστός μου και ενορίτης μου κι έτσι λίγες ημέρες μετά, το πληροφορήθηκα. Τον έψαξα τον παππούλη, τον βρήκα και τον ρώτησα σχετικά. Ο παπα-Φώτης τότε μου είχε πει:

«Κάτι τέτοια τα έχω κάνει πολλές φορές. Μια γυναίκα κοντά στην εκκλησία του Αγίου Συμεών μού δίνει τη σχετική πληροφορία κι εγώ πηγαίνω σ’ αυτές τις ψυχές.

Ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ἔσωσε νεαρό πού οἱ γιατροί τόν θεωροῦσαν «κλινικά νεκρό»

 Πριν από 15 χρόνια ο Μιχάλης, που μόλις είχε «πατήσει» τα 18, έπεσε θύμα σοβαρού τροχαίου. Ενα αυτοκίνητο έπεσε με δύναμη στο 

μηχανάκι που οδηγούσε, στο χωριό Κουνάβοι, και ο άτυχος νεαρός εκτοξεύτηκε πολλά μέτρα μακριά, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι και να παραμείνει στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. 

 

Οι γιατροί τον θεωρούσαν «κλινικά νεκρό».

Ο θείος του, Μάρκος Βασιλάκης, έμπορος της κεντρικής λαχαναγοράς Ηρακλείου, διηγείται συγκινημένος στην «Espresso» πώς ο άγιος Εφραίμ έκανε το θαύμα που, όπως λέει, «έσωσε το παλικάρι μας και άλλαξε τη ζωή της οικογένειας»:

 

«Κλαίγαμε όλοι»

 

«Το παιδί είναι γιος της πρώτης μου ξαδέρφης. Οι γιατροί δεν του έδιναν ελπίδες κι εμείς είχαμε ετοιμάσει ακόμα και την κηδεία του, αφού είχαμε παραγγείλει φέρετρο και είχαμε βγάλει τα κηδειόσημα! Η μητέρα του σερνόταν σαν νεκροζώντανη στους διαδρόμους του Βενιζελείου και όλοι μας κλαίγαμε για τα χαμένα νιάτα του αγοριού. Μέχρι που ένα πρωινό είδα στον μεγάλο διάδρομο του νοσοκομείου μία ψηλή γυναίκα (γύρω στο 1.75 μ.), περίπου 70 ετών, με γκρίζα μαλλιά και ράσο. Το πρόσωπό της ήταν πολύ ευγενικό και καλοσυνάτο και στα χέρια της κρατούσε ένα μπουκαλάκι με λάδι. “Δώστε μου ένα κομμάτι βαμβάκι” μου είπε κι εγώ αποσβολωμένος έψαξα να βρω.

Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἡ ἐνδυμασία τῆς γυναικός

Η ENΔΥΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν- Δρος Θεολογίας

Ἡ ἄποψη ὅτι τὸ θέμα τῆς ἀμφίεσης τῆς γυναικός, μέσα στὰ πλαίσια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἀγῶνος καὶ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς, δὲν εἶναι καὶ τόσο σημαντικό, εἶναι λανθασμένη.

Ἀπὸ τὴν Ἀρχαιότητα ἀκόμη ὑπῆρχε ἡ γνώμη ὅτι ὅταν ἡ γυναίκα δὲν προσέξη τὴν σεμνὴ ἐνδυμασία ἀποβάλλει καὶ τὴν αἰδώ: «Ἅμα δὲ κιθῶνι (χιτῶνι) ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ γυνή» (Ἡροδότου, Ἱστορία, 1, 8, 14).

Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη βλέπουμε ὅτι ὁ Ἴδιος ὁ Δημιουργός μας Θεὸς φρόντισε νὰ ἐνδύση τὰ γυμνὰ σώματα τῶν πρωτοπλάστων μετὰ τὴν πτώση τους: «Καὶ ἐποίησεν κύριος ὁ θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς» (Γέν. 3, 21). Ἡ ἐνδυμασία ἐδόθη στὸν ἄνθρωπο μετὰ τὴν παρακοή του, γιὰ νὰ καλύπτη τὸ σῶμα του καὶ νὰ ἐνθυμῆται τὴν πτώση του καὶ τὴν ἀπογύμνωσή του ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Κι αὐτὸ τὸ ἔκαμε ὁ Θεὸς «πρὸς τὸ μὴ γυμνοὺς εἶναι καὶ ἐνασχημονεῖν», κατὰ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο (βλ. PG 53,149).

Στὴν Καινὴ Διαθήκη ἡ ἐνδυμασία ὑφίσταται ὡς κάλυψη τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ,  δηλαδή τοῦ σώματός μας (πρβλ. Α´ Κορ. 3, 16. 6, 19. Β´ Κορ. 6, 16),  ἀλλὰ καὶ ὡς σφραγίδα ἁγνότητος, συνεχοῦς νήψεως καὶ ὑγείας πνευματικῆς ( Πρβλ. Μάρκ. 5, 15. Λουκ. 8, 35).

Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: Στό Ἅγιο Πνεῦμα πού εἶναι σύνθρονο μέ τόν Χριστό, τόν αἰώνιο Βασιλιά, ἀπό τόν Ὁποῖον καί διά τοῦ Ὁποίου, ἀφοῦ κατέβηκε αὐτεξούσιο, χορήγησε στούς ἀνθρώπους τήν ὑιοθεσία (Λέων ὁ Αὐτοκράτορας καί Φιλόσοφος)

Λόγος ΙΓ’

Χθες έκαμνε την πανήγυρη με τον ερχομό Του ο Παράκλητος, και κάνοντας χαρούμενη την ημέρα και με το να προσκομίσει τη συμφιλίωση προς τον Θεό και Πατέρα, έκαμνε λαμπρή την παράσταση. Σήμερα συστήνουμε εμείς την πανήγυρη, σαν να απολαμβάνουμε κάποια υπόλοιπα της χθεσινής ιερής ηδονής. Χθες Εκείνος μας τιμούσε με την παρουσία Του, σήμερα τιμούμε εμείς τον ερχομό του Παρακλήτου. Χθες για εμάς υπόθεση της πανήγυρης ήταν η ευεργεσία που δεχτήκαμε, σήμερα αφορμή για να πανηγυρίζουμε είναι η δοξολογία του Πνεύματος. Ποια, λοιπόν, δοξολογία πρέπει να γίνει προς Εκείνο; Μα φυσικά η ομολογία της δόξας που αρμόζει στον Θεό. Για την οποία αποστέλλεται βέβαια από τον Υιό, αφού πραγματεύθηκε αυτό μ’ Αυτόν. Διότι Εκείνο ήλθε για να Τον δοξάσει (Ιω. ιστ’ 14) . Όμως έφτασε για να εμφανίσει στο πλάσμα Του και τη δική Του τιμή. Επειδή ακριβώς η τιμημένη Τριάδα και πριν ακόμη να υπάρξει ο κόσμος, έπρεπε επίσης να τιμάται και από όσους βρίσκονται στον κόσμο. Σήμερα, έχοντας την προθυμία αυτό να κάνει ο λόγος μου, αρχίζει με τον εξής τρόπο:

Υπάρχει ένας Θεός στον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, Τριάδα προσώπων, που ενώνεται σε μια μονάδα φύσεως, αυθύπαρκτη, υπερπλήρης, που πάντα υπάρχει και που χορηγεί την ύπαρξη στα όντα. Η προαιώνια δόξα του Πατέρα δεν μειώνεται από τον Υιό, που πριν δεν ήταν γνωστός και μετά φανερώθηκε με τη δόξα του Πατέρα. Ούτε ο Υιός, με το να λάμψει αργότερα, είναι κατώτερος από τον Πατέρα, ούτε το Άγιο Πνεύμα πήρε την ύπαρξή Του αργότερα αν και έχει τρίτη τάξη στη θεολογία. Αλλά και τα τρία Πρόσωπα υπάρχουν μαζί και δοξάζονται με την ίδια τιμή, αν και ο Πατέρας φέρεται ως η αρχή και η ρίζα, ο δε Υιός και το Πνεύμα σαν κάποιοι βλαστοί που προαιωνίως εκβλάστησαν μαζί.

Ἄγιος Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης Περί τῆς θεωρίας τῆς δι' ἐξελίξεως καταγωγῆς τοῦ ἀνθρώπου

Ως γνωστόν η θεωρία αυτή (όντως θεωρία, υπόθεσις και όχι αποδεδειγμένο συμπέρασμα) έχει υποστεί από της εμφανίσεώς της μέχρι σήμερα άπειρες αναθεωρήσεις. Εκείνο, όμως, που δεν μπορεί να γίνη ανεκτόν είναι το γεγονός ότι αρκετές φορές υπερβαίνοντας τα όριά της -και με όχι τίμια μέσα- προσπάθησε να περιβληθή τον τίτλο αποδεδειγμένης αρχής, και ως τοιαύτη -τό και χειρότερον- να γίνη υλικόν εκμεταλλεύσεως και όπλον στα χέρια αθέων και υλιστών, για να πολεμήσουν την σχετική αγιογραφική διδασκαλία.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80, εξ αφορμής κάποιων ευρημάτων, αλλά και λόγω συμπληρώσεως εκατονταετίας από τον θάνατον του Καρόλου Δαρβίνου (1882), του πρώτου συστηματικού υποστηρικτού της, επανήλθε στο προσκήνιο και στην δημοσιότητα.

Στον Ελλαδικό χώρο την προπαγάνδιζε δυστυχώς κάποιος κληρικός, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, έφθανε να υποστηρίζη την εκ του πιθήκου δι' εξελίξεως καταγωγήν του ανθρώπου! Προσπάθησε μάλιστα, δια να αποφύγη τις αποδοκιμασίες των πιστών και την ενδεχομένην επίπληξιν ή και καταδίκην του από την Εκκλησίαν, με (παρ)ερμηνευτικά τεχνάσματα να συμβιβάση τις πεποιθήσεις του με την διήγησιν της Παλαιάς Διαθήκης.

     Ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος πόνεσε πολύ με το ολίσθημά του, αλλά και διότι, λόγω της ιδιότητός του και της σοφιστικής ικανότητός του, κινδύνευαν να οδηγηθούν εις την πλάνην αστήρικτες ψυχές. Αντέδρασε απαντώντας και ανασκευάζοντας τις παρερμηνείες, αλλά και προτρέποντας και άλλους αρμοδίους -κληρικούς, θεολόγους- να λάβουν θέσιν, ώστε να προφυλαχθούν οι πιστοί.

Ἡ θαυματουργή εὐχή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ

 «Άγιε Ιεράρχα, ομολογητά, διδάσκαλε της αληθείας και ανάργυρε ιατρέ Λουκά, σοι κλίνομεν τα γόνατα της ψυχής και του σώματος και προσπίπτοντες τοις τιμίοις και ιαματικοίς λειψάνοις σου, σε παρακαλούμεν, ως τα τέκνα τους πατέρας αυτών.

Εισάκουσον ημών των αμαρτωλών, τίμιε πάτερ, και προσάγαγε την δέησιν ημών τω ελεήμονι και φιλανθρώπω Θεώ, ως εστώς ενώπιον αυτού μετά πάντων των αγίων.

 Πιστεύομεν ότι αγαπάς ημάς δια της αυτής αγάπης ην ηγάπησας τους αδελφούς σου κατά την εν τω κόσμω βιοτήν σου.

 Την τέχνην των ιατρών μετιών, των ασθενούντων τα αρρωστήματα, τη αρωγή της χάριτος, πλειστάκις εθεράπευσας.

'Eνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 26-5-2017 ἕως 10-6-2017

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο  http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 26-5-2017 ἕως 10-6-2017 ▼  2017 (1929) ▼  Ιουνίου (105) ▼  10 Ιουν (6) Νέες διδασκαλίες τῶν "Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ" «Ἄν δέν μπορεῖτε νά ἀκούσετε ὄσα διαβάζονται στήν ... Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Τό Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας Ἅγιοι Ἀλέξανδρος καί Ἀντωνίνα, 10 Ἰουνίου 100 + 3 = …200!!! 10 Ιουνίου Συναξαριστής Άγιοι Αλέξανδρος και Αντ... ▼  09 Ιουν (11) Ἀφορισμός καί ἀναθέματα. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Περί τῶν τελουμένων κατά τήν Θ. Λειτουργία Ποιός φταίει; Τά μῆλα ἤ ἡ μηλιά; Ὁ ποντικός καί ὁ καλόγερος

Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ὁσίου Παναγῆ Μπασιά.(6 Ἰουνίου 1976)

 

Ο Όσιος Παναγής (ο βίος του) κοιμήθηκε το 1888, και στην πάνδημη μετά τριήμερο κηδεία του εξεφώνησε περίφημο επικήδειο ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Γερμανός Καλλιγάς.

11 Ιουνίου Συναξαριστής. Βαρθολομαῖος καὶ Βαρνάβας οἱ Ἀπόστολοι , Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ «Ἄξιόν Ἐστιν» ἐν Ἁγίῳ Ὄρει , Θεόπεμπτος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες , Βλιθάριος τῆς Σεζάννης , Ἐραβάλδιος ὁ Ἐρημίτης ἐκ Βρετανίας , Βαρνάβας ὁ ἐν Βάσῃ Κοιλανίου τῆς Κύπρου , Βαρνάβας τῆς Βετλούγκα , Μητροφάνης ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες , Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας , Ὁσίου Ἐφραὶμ ἐκ Ρωσίας

Οι Άγιοι Βαρθολομαίος και Βαρνάβας

Ο Βαρθολομαίος ήταν από τους δώδεκα Απόστολους του Κυρίου και κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Ινδούς. Αλλά στην Ουρβανούπολη οι ειδωλολάτρες τον σταύρωσαν, και έτσι ένδοξα τελείωσε τη ζωή του με το μαρτύριο. Ο Βαρνάβας ήταν Ιουδαίος Λευίτης, από την Κύπρο.
Άλλα στα χρόνια των Αποστόλων κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Βασικός συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου ο Βαρνάβας, κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χρίστου στην Ιερουσαλήμ, στη Ρώμη, στην Αλεξάνδρεια και στη γενέτειρά του Κύπρο. Εκεί λιθοβολήθηκε από τους Ιουδαίους και τους ειδωλολάτρες, και στη συνέχεια τον έκαψαν.
Ο Βαρνάβας υπήρξε μεγάλη και ένδοξη εκκλησιαστική φυσιογνωμία, που διακρίθηκε για τη φλογερή του πίστη και για την ικανότητα του στο κήρυγμα του θείου λόγου. Και οι δύο Απόστολοι συνέβαλαν κατά τον καλύτερο τρόπο στην εκπλήρωση της προφητείας του Κυρίου, ότι "εις πάντα τα έθνη δει πρώτον κηρυχθήναι το ευαγγέλιον". Δηλαδή, πρέπει σε όλα τα έθνη, σύμφωνα με το θείο σχέδιο να κηρυχθεί προηγουμένως το Ευαγγέλιο, για να είναι το κήρυγμα αυτό έλεγχος για εκείνους που δε θα πιστέψουν.