Τό Ἅγιο Πνεῦμα, Πεντηκοστή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τό Ἅγιο Πνεῦμα, Πεντηκοστή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-6-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Γέροντας Ἀμφιλόχιος Μακρῆς - Πρός μία νέα 16 ἑτῶν

 Παιδί μου... τις συμβουλές που σου δίνω θα τις έχεις ως φάρο σε ολόκληρη τη ζωή σου. Αυτά τα πατρικά λόγια θα σε οδηγήσουν και θα σε φέρουν σαν έναν ούριο και ευνοϊκό άνεμο κοντά στο αιώνιο και ευτυχισμένο λιμάνι της λατρευτής σου αγάπης. 

Η ψυχή σου ας πλέη ήσυχα πάνω στα γαλήνια νερά για να μπορέσει να φθάσει στο τέρμα της. Για να μπορέσεις να φθάσεις όμως στο τέρμα αυτό της ευτυχίας, χρειάζεται πολύς αγώνας και πάλη κατά των παθών. 

 

Αγώνας σ’ολόκληρη τη ζωή της πικρής εξορίας, διότι σε αυτήν τη ζωή βρισκόμαστε ξένοι και περιπλανώμενοι διαβάτες, ζητώντας παντού καταφυγή. Την καταφυγή και την τέλεια ανάπαυση θα τη συναντήσουμε μόνο κοντά στην αιώνια πατρίδα μας και εκεί θα ζούμε με ασφάλεια πραγματική. Εκεί θα απολαύσουμε της νίκης το αμάραντο και ολόλευκο στεφάνι των κόπων μας. 

 

Εκεί θα ζούμε σε ατέλειωτη χαρά. Εκεί θα δούμε πραγματοποιημένα τα φανταστικά μας σχέδια και οι λεπτοί ευγενικοί πόθοι μας θα λάβουν τέρμα στη ζωή μας. Εκεί θα απολαύσουμε το λευκό μάννα που τόσο ποθούμε. Θ’απολαύσουμε τη φλογερή αγάπη... που τόσο άναβε και κατέτρωγε την πήλινη καρδιά μας... Εκεί θ’απολαύσουμε τον στοργικό σύζυγο της ψυχής μας που τόσο ποθεί να ενωθεί μαζί του για να μείνει για πάντα δική του. 

Γαλλικό Πατερικό. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος τοῦ Τούρ. Κάνει ἕνα θαῦμα καί ἡ ὑπερηφάνεια του ταπεινώνεται

ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΤΑΙ

ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΩ ΠΗΓΑΙΝΕ από τήν Βουργουνδία στην Ωβέρν, ξέσπασε επάνω του σφοδρή θύελλα. Ο πυκνός αέρας συγκεντρώθηκε σέ μαύρα σύννεφα· ο ούρανός άρχισε νά λάμπει με επαναλαμβανόμενες αστραπές, νά αντηχεί μέ τεράστιες υπόκωφες βροντές· καί όλοι αισθάνθηκαν νά χλομιάζουν καί έτρεμαν τόν κίνδυνο πού τούς απειλούσε. Αλλά ο Γρηγόριος μέ ήρεμη ψυχή, τράβηξε από το στήθος του—διότι πάντα τά φορούσε στόν λαιμό του—μερικά λείψανα αγίων, τά οποια ύψωσε πρός τήν κατεύθυνση πού ήταν τά σύννεφα, προς τά όποια αντιστάθηκε μέ επιμονή· καί τά σύννεφα στήν στιγμή χώρισαν, ορισμένα πρός τά δεξιά καί τά υπόλοιπα πρός τά άριστερά, προσφέροντας στούς ταξιδιώτες μία ατάραχη διαδρομή. 

Η υπερηφάνεια, όμως, πού τόσο συχνά τρέφεται από τίς αρετές, κλέφτης εισχώρησε στήν ψυχή αυτού του νεαρού άνδρα· χάρηκε μέσα του καί απέδωσε στήν δική του άξια εκείνο τό οποίο είχε μόλις απόδοση στά λείψανά του. Αλλά τί βρίσκεται πιο κοντά στήν υπεροψία από μια πτώση;

Ἱερά Μητρόπολις Πειραιῶς:Μεταθανάτια ἐμπειρία ἤ ἀληθινή αἰώνια ζωή;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 12η Ιουνίου 2017

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ Ή ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ;

Η ζωή και ο θάνατος! Ιδού τα δύο μεγάλα μυστήρια για την κορωνίδα της δημιουργίας, τον άνθρωπο. Πιο είναι επί τέλους το νόημα της παρούσης ζωής; Ποιος είναι ο προορισμός μας; Τι υπάρχει πέραν του τάφου; Υπάρχει σκοπός στη ζωή μας ή ήρθαμε τυχαία στον κόσμο, ζούμε τυχαία και κάποια στιγμή θα πάψουμε να υπάρχουμε; Κάποιοι μας έφεραν σ’ αυτή τη ζωή, χωρίς να μας ρωτήσουν. Και από τότε που γεννηθήκαμε, είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε σ’ αυτό τον κόσμο, σ’ ένα κόσμο που είναι γεμάτος βάσανα, θλίψεις και πόνους, με τελική κατάληξη τον βιολογικό μας θάνατο.

Από τα πανάρχαια ακόμη χρόνια προβληματίστηκε ο άνθρωπος πάνω σ’ αυτά τα μεγάλα οντολογικά και υπαρξιακά ερωτήματα και προσπάθησε, μέσω των θρησκειών και του φιλοσοφικού στοχασμού, να δώσει αυθεντικές απαντήσεις. Αλλά και μέχρι σήμερα πολλοί άνθρωποι που έχουν φιλοσοφικές αναζητήσεις, και τολμούν να ανυψώσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των πέρα από τα στενά βιολογικά πλαίσια της παρούσης ζωής, βασανίζονται με παρόμοια ερωτήματα. Όμως πέρα από την φιλοσοφία και την θρησκεία υπάρχουν και οι επιστήμες της Ιατρικής, της Γενετικής και της Βιοτεχνολογίας, που εμπλέκονται στο πρόβλημα της ζωής και του θανάτου, και φιλοδοξούν να δώσουν όχι απλά απαντήσεις, αλλά να καταργήσουν το θάνατο!

Αφορμή για το παρόν άρθρο μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα στο περιοδικό «ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ», με θέμα: «ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ;

Ἐνόσω ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται ἐντός τοῦ σώματος σέ αὐτό τόν κόσμο, καυχᾶται γιά πολλές ἀπό τίς κοσμικές ἀξίες. Ὅταν ὅμως ἀποχωριστεῖ ἀπό τό σῶμα τότε διαπιστώνει -νά δώσει ό Θεός νά μήν τό γνωρίσει- πώς ἔξω ἀπό τό Θεό καί τή ψυχή δέν ὑπάρχει καμία ἀξία ἄλλη

Πολλοί ετοιμοθάνατοι, ευρισκόμενοι σε πολύωρη αγωνία, μπόρεσαν να ξεψυχήσουν μονάχα τότε, όταν εξομολογήθηκαν τίς αμαρτίες τους στόν ιερέα... Ό Θεός μας είναι Θεός ελέους καί καλοσύνης καί θέλει τή σωτηρία όλων των ανθρώπων. Πώς όμως θά σωθεί κάποιος άνθρωπος, αν συνειδητά δέν κάνει διάκριση μεταξύ αμαρτίας καί δικαιοσύνης του Θεού, αν δέν απορρίψει τήν αμαρτία καί δέν αναγνωρίσει τή δικαιοσύνη του Θεού;

Μέ αυτό πού ο άνθρωπος κουβαλά στήν ψυχή του κατά την ώρα του θανάτου, Μέ τούτο απέρχεται στήν κρίση του Θεού. ’Άν αυτό είναι αμαρτία, μέ τήν αμαρτία καί αν είναι δικαιοσύνη, τότε μέ τή δικαιοσύνη. Ο Θεός περιμένει από κάθε θνητό άνθρωπο τή μετάνοια καί η μετάνοια περιλαμβάνει τήν εξομολόγηση των ιδίων αμαρτημά- των....

Ὅσιος Παναγῆς Μπασιάς (Παΐσιος)

 

  Ο Όσιος Παναγής ο Μπασιάς γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλληνίας, το 1801 , και ήταν γιός ευσεβών και επιφανών γονέων, του Μιχαήλ Τυπάλδου – Μπασιά και της Ρεγγίνας Δελλαπόρτα. Έμαθε Ιταλικά, Γαλλικά, Λατινικά και καταρτίσθηκε στη φιλοσοφία και τη θεολογία. 

  Μικρός ακόμα χειροθετείται αναγνώστης και στην αρχή της σταδιοδρομίας του διορίζεται γραμματοδιδάσκαλος και εξασκεί το λειτούργημα του διδασκάλου, αλλά εμπνεόμενος από τα ριζοσπαστικά κηρύγματα του Κοσμά Φλαμιάτου και Ευσεβίου Πανά, εκκλησιαστικών αναστημάτων της εποχής, οι οποίοι υπεράσπιζαν ότι οι Άγγλοι (κυρίαρχοι της Επτανήσου) προστάτες, ουσιαστικά τύραννοι, επιβουλεύονται το ορθόδοξο φρόνημα των κατοίκων, αφήνει το δημόσιο σχολείο και παραδίδει μαθήματα κατ’ οίκον συνεχίζοντας την αποστολή του.

 Σε ηλικία 20 ετών, μετά τον θάνατο του πατέρα του, έχοντας έμφυτη κλίση και επηρεαζόμενος από την προσωπικότητα του πολιούχου μεγάλου ασκητού Αγίου Γερασίμου και του γείτονός του, επίσης μεγάλου ασκητού Αγίου Ανθίμου, εγκαταλείπει τα πάντα και φθάνει στο «Ξηροσκόπελο», μικρό νησάκι στην κάτω Λειβαθώ Βλαχερνών και τόπο εξορίας κληρικών από του Άγγλους.

««Σωφρονήσατε οὖν καί νήψατε εἰς τάς προσευχάς»»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ὁ Θεός εἶναι αἰώνια ἄγρυπνος. Γι᾿ αὐτό καί μεῖς πρέπει νά προσευχόμαστε πάντα μέ ἄγρυπνο νοῦ καί γρήγορούσα καρδιά. «Σωφρονήσατε οὖν καί νήψατε εἰς τάς προσευχάς» (Α΄ Πέτρ. Δ΄ :7 ), μᾶς συμβουλεύει ὁ Ἀπόστολος. Πρέπει ν᾿ ἀποδιώξουμε μακρυά κάθε ὀκνηρία καί ἀμέλεια.

Ἅγιος Λουκᾶς Κριμαίας - Ἔτσι θά εἶναι καί τήν Ἡμέρα τῆς Φοβερῆς Κρίσεως ...

 Όπως ήταν στις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και στις ημέρες του Υιού του ανθρώπου. Έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην Κιβωτό, έγινε ο Κατακλισμός και τα κατέστρεψε όλα.