Κεφ. 44. Ἡ ὠφέλεια ἀπό τά ἀντίθετα καί οἱ δοκιμασίες. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 44. Ἡ ὠφέλεια ἀπό τά ἀντίθετα καί οἱ δοκιμασίες. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-6-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος - Γνωρίζεις τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς σου;

 Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας, διότι τὰ πάθη ἔχουν μεγάλη δύναμη. Μὲ τὴ χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ θὰ νικήσει ὁ γενναῖος ἀθλητὴς ποὺ ἀγωνίζεται μ᾿ ὅλες τὶς δυνάμεις του.

Ὁ σωματικὸς κόπος καὶ ἡ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν φυλᾶνε τὴν καθαρότητα τοῦ νοῦ. Ἀκόμη χρειάζεται καὶ πολλὴ προσευχή, ὥστε νὰ ἐπισκιάσῃ τὸν ἀγωνιστὴ ἡ Θεία Χάρη.

Γιὰ ν᾿ ἀποκτήσῃ κανεὶς τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χρειάζεται μεγάλος πνευματικὸς ἀγώνας, διότι εὔκολα παρασύρεται ὁ ἄνθρωπος στὸ κακὸ καὶ χάνει σὲ μιὰ στιγμὴ αὐτὸ ποὺ ἀπέκτησε ὕστερα ἀπὸ μεγάλους ἀγῶνες..

 

Στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό. Ἀπὸ τὸν ἀγῶνα τὸ δικό μας θὰ ἐξαρτηθεῖ πιὸ ἀπὸ τὰ δύο θὰ ἐπικρατήσει. Ἂν ἀφήσουμε τὸν ἑαυτό μας ἐλεύθερο, χωρὶς νὰ τὸν βιάσουμε, θὰ ἐπικρατήσει τὸ κακό. Ἀντίθετα ὅταν ἀγωνισθοῦμε, θὰ νικήσει τὸ καλὸ καὶ ἡ ἀρετή.

 

Ὁ ἀγώνας αὐτὸς εἶναι σκληρός. Θὰ πέσεις καὶ θὰ ξανασηκωθεῖς καὶ πάλι θὰ πέσεις καὶ πάλι θὰ σηκωθεῖς. Εἶναι ἀγώνας ἰσόβιος. Διότι ὁ σατανᾶς δὲν μᾶς ἀφήνει ἀνενόχλητους οὔτε μία στιγμή. Μία στιγμὴ ἀμελείας περιμένει, γιὰ νὰ τὴν ἐκμεταλλευθῇ καὶ νὰ κάνει ζημιὰ στὴν ψυχή μας.

Ἤμουν ἄθεη καί ἔβριζα πολύ καί φοβερά τόν Θεό. ..

 

Ἐπιστροφή ἀπό τήν ἄλλη ζωή – Μαρτυρία

Διηγεῖται ἡ Οὐστγιούζινα Κλαύδιγια Νικίτισνα.

"Ἤμουν ἄθεη καί ἔβριζα πολύ καί φοβερά τό Θεό. Ζοῦσα μέσα στή ντροπή καί τήν πορνεία καί ἤμουν νεκρή στή γῆ. Ὅμως ὁ ἐλεήμων Θεός δέν ἄφησε νά χαθῶ, ἀλλά μέ ὁδήγησε στή μετάνοια. Στά 1961 ἀρρώστησα ἀπό καρκίνο καί ἤμουν ἄρρωστη τρία χρόνια. 

Δέν ἔμενα ξαπλωμένη, παρά ἐργαζόμουνα καί ἔκανα θεραπεία σέ γιατρούς, ἐλπίζοντας νά βρῶ θεραπεία. Τούς τελευταίους ἕξη μῆνες εἶχα τελείως ἀδυνατίσει, τόσο πού οὔτε νερό δέν μποροῦσα νά πιῶ. Μόλις τό ἔπινα, ἀμέσως τό ἔκανα ἐμετό.

Τότε μέ πῆγαν στό νοσοκομεῖο καί ἐπειδή ἤμουν πολύ ἐνεργητική κάλεσαν ἕνα καθηγητή ἀπό τή Μόσχα καί ἀποφάσισαν νά μέ χειρουργήσουν.

 

Μόλις μου ἄνοιξαν τήν κοιλιά, ἀμέσως πέθανα. Ἡ ψυχή μου βγῆκε ἀπό τό σῶμα καί στέκονταν ἀνάμεσα σέ δύο γιατρούς καί ἐγώ μέ μεγάλο φόβο καί τρόμο κοίταζα τήν ἀρρώστια μου. Ὁλόκληρο τό στομάχι μου καί τά ἔντερά μου ἦταν προσβεβλημένα ἀπό καρκίνο. Στεκόμουνα καί σκεπτόμουνα γιατί εἴμαστε δύο; Δέν εἶχα ἰδέα ὅτι ὑπάρχει ψυχή.

 

Οἱ κομμουνιστές μᾶς φούσκωναν καί μᾶς δίδασκαν ὅτι ἡ ψυχή καί ὁ Θεός δέν ὑπάρχουν, ὅτι αὐτό εἶναι μόνο ἐπινόηση τῶν παπάδων γιά νά ξεγελάσουν τό λαό καί νά...τόν κρατοῦν σέ φόβο γιά κάτι πού δέν ὑπάρχει.

ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ: «Ἅγιε Νεκτάριε, μ᾿ ἔσωσες, σ᾿ εὐχαριστῶ»!

 Λίγα χρόνια μετὰ τὴν κοίμησή του, στὰ 1939, φέρανε στὸ μοναστήρι ἕνα δαιμονισμένο. Τὸν πῆγαν στὸν τάφο τοῦ Δεσπότη. Τότες δὲν ὑπῆρχε τὰ ἐκκλησάκι πάνω ἀπὸ τὸν τάφο. Κι ὁ τάφος ἤτανε χαμηλός. 

Τὸ πεῦκο μόνο ἦταν κοντά. Οἱ παπάδες λοιπὸν μνημονεύανε τὸ δαιμονισμένο καὶ τόνε διαβάζανε πάνω στὸν τάφο. Τὸν κρατοῦσαν δεμένο μὲ ἁλυσίδες δυὸ χωροφύλακες καὶ δυὸ ναῦτες. Δὲν μπορούσανε νὰ τὸν κάνουνε καλά.

Τοὺς συντάραζε. Χάλαγε ὁ κόσμος.

Ἑξάψαλμος

ΨΑΛΜΟΣ 3ος

Ψαλμὸς τῷ Δαυῒδ, ὁπότε ἀπεδίδρασκεν ἀπὸ προσώπου Ἀβεσσαλὼμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.

2 Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ' ἐμέ· 3 πολλοὶ λέγουσι τῇ ψυχῇ μου· οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ. (διάψαλμα). 4 σὺ δέ, Κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου. 5 φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, καὶ

ἐπήκουσέ μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ. (διάψαλμα). 6 ἐγὼ δὲ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα· ἐξηγέρθην, ὅτι Κύριος ἀντιλήψεταί μου. 7 οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι. 8 ἀνάστα, Κύριε, σῶσόν με, ὁ Θεός μου, ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχθραίνοντάς μοι ματαίως, ὀδόντας ἁμαρτωλῶν συνέτριψας. 9 τοῦ Κυρίου ἡ σωτηρία, καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλογία σου.

 

ΨΑΛΜΟΣ 37ος

Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ· εἰς ἀνάμνησιν περὶ σαββάτου.

 

2 Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με. 3 ὅτι τὰ βέλη σου ἐνεπάγησάν μοι, καὶ ἐπεστήριξας ἐπ' ἐμὲ τὴν χεῖρά σου· 4 οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκί μου ἀπὸ προσώπου τῆς ὀργῆς σου, οὐκ ἔστιν εἰρήνη ἐν τοῖς ὀστέοις μου ἀπὸ προσώπου τῶν ἁμαρτιῶν μου.

Μεγάλες ἐσοδεῖες σέ μικρούς ἀγρούς. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΣΟΔΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Πέμπτη εσοδεία

Μεγάλες εσοδείες σέ μικρούς αγρούς.

ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ο Οικοδεσπότης του κόσμου, ο Θεός Λόγος, προσκαλεί στόν αμπελώνα Του πρώτα τούς Εβραίους. Τήν τρίτη ώρα προσκαλεί τούς Έλληνες καί τούς άλλους εθνικούς στά όρια τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. 

Την έκτη ώρα -τό μεσημέρι-, όταν η θέρμη της ειρήνης καί η ευγένεια αποδυναμώνει καί τή Ρώμη και τό Βυζάντιο, προσκαλεί τούς Σκύθες, Ρώσους,Σέρβους καί όλους τούς υπόλοιπους Σλάβους. Κατά τήν ενάτη ώρα προσκαλεί όλους τούς μή χριστιανικούς λαούς από τά βασίλεια τών αποικιών των λευκών ανθρώπων: φυλές μαύρων, μιγάδων, κίτρινων καί ερυθρόδερμων. Τήν ενδεκάτη ώρα προσκαλεί τούς υπόλοιπους νησιώτες πού κατοικούν αργοί έξω από τόν αμπελώνα, δηλαδή έκτος τής Εκκλησίας τού Θεού (Μτ. κ', 1-7). Όλους κείνους, δηλαδή, πού βρίσκονται έκτος τής Έκκλησίας του Χριστού τούς ονομάζει «αργούς», αφού προσκυνώντας ψεύτικους θεούς είναι πράγματι αργοί.

Δύο-τρεις αιώνες πρίν τούς Ρώσους, δέχθηκαν τήν Αγία Πίστη οι Σλάβοι των Βαλκανίων μαζί μέ τούς Ρουμάνους καί τούς Αλβανούς καί άρχισαν νά ζουν σύμφωνα μ’ αυτή καί νά προσπαθούν γι’ αυτή. Καί οί Εσοδείες τού Κυρίου αύξάνονταν από γενιά σε γενιά.

« «Ἡ ἀγάπη πάντα ὑπομένει» »

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Ἡ ἀγάπη πάντα ὑπομένει» (Α΄Κορ. Ιγ΄ : 4). Αὐτό σημαίνει πώς ἡ ἀγάπη ποτέ δέν τιμωρεῖ ἀμέσως ἐκεῖνον πού ἁμαρτάνει, ἀλλά ὑπομένει καρτερικά τήν πτώση του, τόν διδάσκει καί τόν διορθώνει. Ἡ φύση τῆς κακίας, ἀντίθετα, εἶναι νά λειτουργεῖ ἀνταγωνιστικά, νά τόν τιμωρήσει ἀμέσως καί αὐστηρότατα, νά τόν κάνει δυστυχή. Εἶναι ἐκπληκτικό τό πόσο κακοί καί ἀνυπόμονοι εἴμαστε! Ὅταν ἁμαρτάνει ὁ ἀδελφός μας δέ λυπόμαστε γιά τήν ἁμαρτία του, δέν κλαῖμε ἀπό συμπάθεια κι ἀδελφική ἀγάπη γιά τή θελημένη παραφροσύνη του, γιά τό πάθος του. Ἀντίθετα, τόν περιφρονοῦμε γιά τήν ἁμαρτία του, κακιώνουμε μαζί του. Καί μπορεῖ ταυτόχρονα νά ἤμαστε κι ἐμεῖς στή θέση του, νά ἤμαστε ἔνοχοι γιά τά ἴδια παραπτώματα μ᾿ αὐτόν καί νά μᾶς εἶχαν συγχωρέσει οἱ ἄλλοι. Ἴσως μέ τήν ἐπιείκεια καί τή συγκατάβαση τῶν ἀνωτέρων μας νά διορθώσαμε κάπως τά σφάλματά μας, τά πάθη καί τήν κακία μας καί νά γίναμε καλλίτεροι. Ἄν τυχαίνει ἀκόμα καί τώρα νά εἴμαστε ἔνοχοι γιά τά ἴδια παραπτώματα, ἀλλ᾿ ἴσως ὄχι τόσο σοβαρά ὅσο ἐκεῖνα τοῦ ἀδελφοῦ μας, σημαίνει πώς εἴμαστε κι ἐμεῖς ὑπεύθυνοι γι᾿ αὐτόν. Πῶς λοιπόν μποροῦμε νά μήν εἴμαστε ἐπιεικεῖς στούς ἀδελφούς μας πού σφάλλουν;

Γαλλικό Πατερικό. Ἅγιος Γρηγόριος τῆς Τούρ. Τό ὅραμα τοῦ φωτός στόν Ναό τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙΜΟΝΟΣ στήν προσευχή ιδιαίτερα τίς ώρες τής νύχτας πού ήταν αφιερωμένες στην ανάπαυση. Η εορτή τής Ευλογημένης Παρθένου Μαρίας έφθασε. 

 Ο ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ό όποιος βρισκόταν τότε εκεί, ανέλαβε τό καθήκον, άκολουθώντας έθιμό του, να πάει καί να προσευχηθεί μυστικά ένώ όλοι οί υπόλοιποι ήταν βυθισμένοι στόν ύπνο, καί κοιτάζοντάς το από απόσταση, είδε το παρεκκλήσιο να λάμπει μέ δυνατό φως. Φαντάσθηκε, λοιπόν, ότι κάποιοι θερμότεροι τόν είχαν προλάβει στόν εορτασμό της αγρυπνίας· έκπληκτος, παρόλα αυτά, πού έβλεπε αυτό τό μεγάλο φως, κατευθύνθηκε προς τό μέρος από όπου ερχόταν: όλα ήταν σκεπασμένα μέσα στην σιωπή. 

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς γιά τά ἔσχατα χρόνια!

Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς για τα έσχατα χρόνια!

https://katanixis.blogspot.gr/2017/04/blog-post_417.html?m=1

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης,πνευματικοί λόγοι

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ὅταν ἡ ψυχή εἶναι ταραγμένη, θολώνει τό λογικό καί δέ βλέπει καθαρά. Μόνο, ὅταν ἡ ψυχή εἶναι ἥρεμη, φωτίζει τό λογικό, γιά νά βλέπει καθαρά τήν αἰτία κάθε πράγματος»

  

Από το βιβλίο του Κων. Γιαννιτσιώτη: «Κοντά στο γέροντα Πορφύριο»

Έκδοση Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου: "Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος", Αθήναι 1995

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_376.html