9. Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.1, στ.11-13, Πῶς γινόμαστε κληρονόμοι τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

9. Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.1, στ.11-13, Πῶς γινόμαστε κληρονόμοι τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-7-2017

 http://www.hristospanagia.gr

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ: Κρατᾶτε τήν Εὐχή!

 Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Όταν ήμουν αρχάριος, άρχισαν να δουλεύουν μέσα μου οι λογισμοί φυγής. Ένας λογισμός μού θύμιζε το σπίτι μου, άλλος τον πνευματικό στον κόσμο που ήθελε να κάνουμε μοναστήρι, άλλος λογισμός μού έλεγε να γυρίσω πίσω.

Πω! Πω! Πω! Ασταμάτητη ροή! Εγώ αγωνιζόμουν και αντιστεκόμουν εναντίον των λογισμών.

Μου έλεγε ο πολύπειρος Γέροντάς μου, ο Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης (1897–1959):

–Εντάξει, όλα καλά. Μην αφήνεις τα καθήκοντά σου, την αγρυπνία σου, τον κανόνα σου, την προσευχή σου και τότε δεν θα επικρατήσει ποτέ ο διάβολος της φυγής.

Κράτησα τα καθήκοντά μου επιμελώς και, πράγματι, όπως το είπε ο Γέροντας, ήλθε μια στιγμή που όλοι οι λογισμοί έφυγαν και, ξαφνικά, έγινε τόσο όμορφη και αγαπητή η έρημος, αυτή που πρώτα μου φαινόταν μαύρη και σκοτεινή, γιατί πήγαινε το μυαλό μου προς τα έξω. Με τις ευχές του πατρός μου, με βοήθησε η Χάρις του Θεού και απαλλάχτηκα από τον πόλεμο των δαιμόνων και άλλαξαν τα πάντα μέσα μου.

 Επίσης, όταν οι λογισμοί της υπερηφάνειας και της αμέλειας μάς πολεμούσαν, ο Γέροντας μάς δίδασκε να τους αντιμετωπίζουμε με τέλεια περιφρόνηση και αδιαφορία:

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος μᾶς συμβουλεύει πῶς νά φερόμαστε σέ δύσκολα παιδιά

  (Ἐπιστολὴ γραμμένη ἀπὸ τὸν γέροντα Παΐσιο σὲ μιὰ οἰκογένεια ποὺ ἦταν πολὺ πιστή, μορφωμένη κοινωνικὰ καὶ πνευματικά, καὶ βρισκόταν σὲ ἀπόγνωση λόγω τῆς συμπεριφορᾶς τῆς κόρης τους).

Ἀγαπητέ μου ἀδελφὲ «Χαῖρε ἐν Κυρίῳ.

Σχετικὰ μὲ τὸ παιδί σας πού μοῦ γράφετε, ἔχω τὴ γνώμη ὅτι μία αὐστηρὴ στάση θὰ τὸ κάνη πολὺ χειρότερα. 

Νὰ τοῦ λέτε τὸ καλὸ μὲ καλὸν τρόπο καὶ νὰ μὴν τὸ πιέζετε μετά, ἀλλὰ νὰ δείχνετε ὅτι στενοχωρεῖσθε γιὰ τὸν δρόμο ποὺ τραβάει (πράγμα ποὺ θὰ φαίνεται μόνο του, γιατί οὔτε ἡ χαρὰ κρύβεται οὔτε καὶ ἡ στενοχώρια).

Θὰ κάνετε ἐσεῖς τὸ καθῆκον σας μὲ τὶς συμβουλὲς καὶ μετὰ νὰ τὸ ἐμπιστευθῆτε στὸν Θεό. Νομίζω ὅτι περισσότερα ἀποτελέσματα θὰ φέρη, ὅταν ὁ πόνος ἀξιοποιηθῆ στὴν προσευχή, παρὰ νὰ πονᾶτε γιὰ τὶς ἀταξίες τοῦ παιδιοῦ ἐπιμένοντας, γιατί τὸ παιδὶ τώρα εἶναι ἀναστατωμένο ἀπὸ τὴν σάρκα καὶ ὑπὸ τὴν ἐπίδραση τοῦ πονηροῦ, γιατί τοῦ ἔδωσε δικαιώματα.

Ἐρώτηση Γέροντα: «Πόσο βαρύ εἶναι αὐτό τό ποτήρι νερό;»

 Ένας γέροντας μιλούσε σε κάτι νεαρά παιδιά…Κάποια στιγμή σήκωσε ένα ποτήρι νερό, και όλοι υπέθεσαν ότι θα τους απευθύνει την κλασική ερώτηση «είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο». Αντί αυτού, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, ρώτησε: «Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι νερό;» Οι απαντήσεις που ακούστηκαν κυμαίνονταν από 250 σε 600 γραμμάρια.

Εκείνος όμως απάντησε: «Το απόλυτο βάρος δεν έχει σημασία… Εξαρτάται από το πόσο διάστημα το κρατάω. Εάν το κρατήσω για ένα λεπτό, δεν είναι ένα πρόβλημα. Εάν το κρατήσω για μια ώρα, θα έχω έναν πόνο στον βραχίονά μου.

Αν το κρατήσω για μία μέρα, το χέρι μου θα μουδιάσει και θα αρχίσει να παραλύει. Σε κάθε περίπτωση, το βάρος του γυαλιού δεν αλλάζει, αλλά όσο πιο πολύ το κρατάω, τόσο πιο βαρύ γίνεται.»

Τό Ἐκκλησιαστικό Πολίτευμα

 Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

Όταν επισκέπτεται τον τόπο μας ένας αξιωματούχος, ακολουθεί συνήθως η ακρόαση, δηλαδή η συνάντηση, στην οποία του αναφέρουμε τα αιτήματά μας, του ζητάμε ικανοποίηση μερικών επιθυμιών μας που αναφέρονται στην ζωή και την κοινωνία στην οποία ζούμε. 

Το ίδιο συμβαίνει και με την θεία Ευχαριστία. Μετά την έλευση του Χριστού επάνω στην Αγία Τράπεζα ακολουθούν τα αιτήματά μας και η έκφραση των εσωτερικών αισθημάτων μας. Κυρίως θα αναφερθούν τρία βασικά γεγονότα.

 Πρώτον, αμέσως μετά την μεταβολή των Τιμίων Δώρων αισθανόμαστε την ανάγκη να πούμε στον Πατέρα - Θεό μας - ότι προσφέρουμε την θεία Λειτουργία για να τιμήσουμε και τους Αγίους, τους Προφήτας, τους Δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης, τους Οσίους και Ομολογητάς και κάθε δίκαιο άνθρωπο που τελείωσε την ζωή του εν Χριστώ. Πάνω από όλους προσφέρουμε την θεία Λειτουργία και στην Παναγία μας, γι’ αυτό και λέμε “εξαιρέτως”, δηλαδή εξαιρετικώς - ιδιαιτέρως “τής Παναγίας αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας”. Οι Άγιοι ενώθηκαν με τον Χριστό. Την ώρα αυτή μνημονεύουμε και τον άγιο που εορτάζει εκείνη την ημέρα, γιατί πιστεύουμε ότι αυτήν την ημέρα ιδιαιτέρως βρίσκεται ανάμεσά μας.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Οἱ μετάνοιες ὡφελοῦν τήν ψυχή, ἀλλά παράλληλα καί τό σῶμα ἐκείνου πού τίς κάνει»

Όπως εκείνος, έτσι και από τά πνευματικά του παι­διά, ζητούσε νά συνοδεύουν τις προσευχές τους μέ, όσο μπορούσαν, περισσότερες μετάνοιες.Επειδή, όμως, μέ τή χάρη πού είχε άπό τό Θεό, γνώριζε ότι έγώ δέν έπραττα τήν επιθυμία του, θέλησε νά μού μιλήσει γιά τό θέμα αυτό. 

Αλλά, ευγενής όπως ήταν πάντα, δέν ήθελε νά μέ ρωτήσει ευθέως, εάν έγώ κάνω μετάνοιες- και γιά έναν πρόσθετο μάλιστα λόγο, ότι έγώ τότε ήμουν πολύ νεαρός, άρχισε μέ ένα εντελώς, κατ’ έμέ άσχετο μέ τήν προσευχή, θέμα και συγκεκρι­μένα μού μιλούσε γιά τή γυμναστική και τά ευεργετικά της αποτελέσματα στον ανθρώπινο οργανισμό.Έτσι, γιά κάθε είδος ασκήσεως, δικαιολογούσε επι­στημονικά σέ ποιο ή σέ ποια μέλη τού σώματος ωφε­λεί. Μέ τον τρόπον αυτό έφθασε και στους κοιλιακούς μύς και στο σημείο αυτό μέ ρώτησε, εάν γνωρίζω πώς μπορούμε να δυναμώσουμε τους κοιλιακούς μυς.Έγώ, φυσικά, δήλωσα άγνοια.

 

-Και όμως, μου λέει, έπρεπε νά γνωρίζεις, άφού είσαι επιστήμων. Αφού, όμως, δεν τό έχεις υπόψη, θά σου το πω έγώ. Πρώτα, όμως, θά σέ ρωτήσω κάτι: Κάνεις μετάνοιες;

 

– Άφού τό γνωρίζετε, Παππούλη μου, ότι δεν κάνω, γιατί μέ ρωτάτε; ήταν ή απάντηση μου.

Γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής: «Πηλός εἴμεθα, ἄγνοιαν ἔχομεν»

 Πάντες γαρ άνθρωποι είμεθα εκ του χοός γεγενημένοι και πάντες ημάρτομεν.

Πηλός είμεθα, άγνοιαν έχομεν.

-Ο πηλός τον πηλόν κλέπτει.

-Ο πηλός τον πηλόν υβρίζει.

-Ο πηλός τον πηλόν συκοφαντεί.

-Ο πηλός του πηλού επαίρεται.

 

-Ο πηλός τον πηλόν πλουτεί.

-Ο πηλός του πηλού άρχει.

-Ο πηλός τον πηλόν δέρει.

-Ο πηλός τον πηλόν φυλακίζει.

 

Και εν γένει ο πηλός του πηλού θεωρείται σοφότερος, δυνατότερος, πλουσιότερος, ευγενέστερος, τιμιότερος πλουτών ανοησίαν και άγνοιαν της ιδίας υπάρξεως του πόθεν και πού ευρέθη, πώς εγεννήθη, τις ο προορισμός του, πού καταλήγει, τι το μετά ταύτα.

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης: « ... θά ἔλθη καιρός, πού τά σαρκικά ἁμαρτήματα θά ἐπαινοῦνται !

 «Παλαιότερα οι άνθρωποι αισθάνονταν ντροπή, όταν έπεφταν σε σαρκικά αμαρτήματα. Σήμερα - αυτά τα έλεγε ο γέροντας το 1980 - δυστυχώς τα αμαρτήματα αυτά διαπράττονται αδιάντροπα.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 03 Αὐγούστου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 03 Αὐγούστου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Γέροντας Εὐμένιος Σαριδάκης - Φωτογραφίες

3 Αυγούστου Συναξαριστής Των Οσίων Δαλματίου, Φαύστου και Ισαακίου, Στεφάνου Ιερομάρτυρα, Ιωάννου Ομολογητού, Σαλώμης Μυροφόρου, Θεοκλήτης Οσίας, Ιωάννου και Ιωάννου του Νέου Επισκόπων, Αντωνίου Θαυματουργού, Ολυμπίου Επάρχου, Θεοδώρας και Θεοπίστης Οσίων.

Οἱ Ὅσιοι Δαλμάτιος, Φαῦστος, καὶ Ἰσαάκιος

Ὁ Δαλμάτιος ἦταν στρατιώτης, γρήγορα ὅμως τὴν θεοσεβὴ ψυχή του κυρίευσε ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀφοσιωθεῖ στὸν Κύριο καὶ Δημιουργό του. Ξεκίνησε λοιπὸν, μαζὶ μὲ τὸν γιὸ του Φαῦστο νὰ συναντήσει τὸν μοναχὸ Ἰσαάκιο, ἡ φήμη τοῦ ὁποίου εἶχε φέρει κοντὰ του πολλοὺς ἄνδρες.
Ὁ Δαλμάτιος διακρίθηκε ἀνάμεσα στοὺς ὑπολοίπους μοναχοὺς γιὰ τὴν ἀρετή του, τόσο ὥστε ἐξελέγει ἡγούμενος μετὰ τὸν θάνατο τοῦ εὐσεβοῦς Ἰσαακίου. Μάλιστα γιὰ τὸν ἐνάρετο βίο του ὁ Δαλμάτιος τιμήθηκε καὶ ἀπὸ τὴν Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ποὺ συνῆλθε τὸ 431 μ.Χ. στὴν Ἔφεσο, στὴν ὁποία οἱ Πατέρες ἀνέδειξαν τὸν Ὅσιο ἀρχιμανδρίτη.
Τὸν δρόμο τοῦ Δαλμάτιου, ὁ ὁποῖος τελείωσε τὴν ζωὴ του ἐν εἰρήνῃ, ἀκολούθησε ὁ γιός του Φαῦστος, ἀναδεικνύοντας ἑαυτὸν, ἄξιο διάδοχο τοῦ πατέρα του.
Ὅσον ἀφορὰ στὸν Ὅσιο Ἰσαάκιο, ἔμεινε ξακουστὸς γιὰ τὴν στάση, τὴν ὁποία ὑπέδειξε ἀπέναντι στὸν αἱρετικὸ αὐτοκράτορα Οὔλη, ὅταν αὐτὸς κατὰ τὴν ἐκστρατεία του ἐνάντια στοὺς Σκύθες συνάντησε τὸν Ὅσιο. Ὁ Ἰσαάκιος πέθανε σὲ βαθειὰ γεράματα.