«Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσόν μου»,68 Ψαλμός , στίχος 18, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΨΑΛΜΩΝ«Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσόν μου»,68 Ψαλμός , στίχος 18, Ἀρχ. Σάββας ἉγιορείτηςὉμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-7-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Λόγος γιά τή ΜΕΤΑΝΟΙΑ

  

Τοῦ Ὁσίου πατέρα μας ΕΦΡΑΙΜ τοῦ Σύρου

Ἄς μήν κυριευόμαστε λοιπόν ἀπό ἐκεῖνο τό φόβο πού ἔχει σχέση μέ τά πράγματα καί τίς καταστάσεις τοῦ μάταιου αὐτοῦ κόσμου. Νά μήν φοβόμαστε δηλαδή ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει φόβος (Α’Ιωάν. 4, 18). 

Γιατί ποιός ἀνθρώπινος φόβος μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τό θεῖο φόβο; Καί ποιά φθαρτή ἀνθρώπινη δόξα μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν μεγαλωσύνη, τήν ἀνέκφραστη δύναμη καί τήν ἄφθαρτη δόξα τοῦ Θεοῦ;

Ἐπειδή ὅμως μᾶς παρασύρουν τά γήινα πράγματα, δέν μποροῦμε, μέ τή δύναμη τῆς πίστης καί τό φωτισμό τῆς γνώσης, νά προσηλώσουμε τό νοῦ μας στά ἀόρατα.

Ἄν λοιπόν, ἔστω καί μόνο ἀπό τή θέα τῶν ὁρατῶν πραγμάτων ὁδηγούμαστε στήν κατανόηση τῆς ἀνέκφραστης δύναμης τοῦ ἄφθαρτου Θεοῦ, ἄς σταθοῦμε ἐνώπιόν Του μέ δέος καί ἄπειρο σεβασμό.

Ἄν κάποιος θελήσει νά μετακινήσει ἕνα βράχο, ἔστω κι ἄν ὁ ἴδιος εἶναι βασιλιάς, δέν θά μπορέσει νά τό κάνει μέ ἄλλον τρόπο, παρά μονάχα ἄν χρησιμοποιήσει διάφορους μοχλούς καί σχοινιά. Ὁ Θεός ὅμως μπορεῖ νά κάνει τή γῆ νά τρέμει καί μόνο μέ τό βλέμμα Του (πρβλ.Ψαλμ. 103, 32). Δέν ἀπορεῖ ὁ νοῦς σου;

Τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ καί μόνο νά κάνει τά βουνά νά τρέμουν κι ἄλλα βαριά πράγματα νά σαλεύουν! ‘Εκεῖνος θέλει καί εὐδοκεῖ καί στηρίζει τά σύμπαντα μέ τό λόγο Του! Δέν σέ ἐντυπωσιάζει πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ λάμψη τῆς ἀστραπῆς καί ὁ ἦχος τῆς βροντῆς;

Αὐτά εἶναι τόσο ἐκπληκτικά ὥστε ὄχι μόνον οἱ ἄνθρωποι ζαρώνουν ἀπό τό φόβο τους, ἀλλά καί τά θηρία καί τά κτήνη καί τά ὄρνεα καί τά ὑδρόβια πουλιά.

«Ἐμπειρίες καί θαύματα ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο»

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - Μαρτυρίες – Διηγήσεις -Νουθεσίες

«Ἐμπειρίες καί θαύματα ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο»

Μαρτυρία Γερόντισσας Στυλιανῆς, Ἱ. Μ. Παντοκράτορος – Ταώ: «Μᾶς ἔλεγε πολλά γιά τήν ζωή του στά Καυσοκαλύβια, ἀλλά ὡς γνωστά τά παραλείπομε. Μᾶς βοήθησε πολύ, καί εἴδαμε θαύματα κοντά του. Χρόνια ὑπέφερα ἀπό κρίσεις ἡμικρανίας. Σέ μία τέτοια μεγάλη κρίση, κάποιοι δικοί μας εὐεργέτες μοῦ ἔκλεισαν ἐπίσκεψη σέ ἕναν διάσημο Γερμανό γιατρό, ὁ ὁποῖος ἐρχόταν στήν Ἑλλάδα κάθε Ἰούνο. Μετά τήν ἐξέταση, μοῦ εἶπε “ὅσο ὑπάρχετε, θά ἔχετε αὐτούς τούς πονοκεφάλους λόγῳ μεγάλης εὐαισθησίας” καί μοῦ ἔδωσε κάποιο δύσκολο φάρμακο. Ἐπιστρέφοντας ἀπό τόν γιατρό, πῆρα τηλέφωνο τόν Γέροντα Πορφύριο καί μοῦ εἶπε ὁ Παππούλης “δέν θά πάρης κανένα φάρμακο”.

»Σέ λίγες ἡμέρες μέ πιάνει φοβερός πονοκέφαλος. Κι ἔτσι ὅπως σηκώθηκα γιά ἀγρυπνία στίς 02 : 00, χτύπησε τό τηλέφωνο. Ἦταν ὁ Γέροντας. “Σέ βλέπω, καημένη μου, σέ βλέπω. Πώ, πώ! πῶς πονᾶς πόσο ὑποφέρεις! Αὔριο, ἔλα ᾿δῶ καί θά σοῦ πῶ τί θά κάνης”.

»Τό πρωΐ μαζί μέ δύο ἀδελφές ξεκινήσαμε γιά τόν Γέροντα. Ἀφοῦ πήραμε τήν εὐχή του, μοῦ εἶπε: “Ἄκου νά σοῦ πῶ, θά φύγετε τώρα γιά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσσο. Νά πάρετε καί τήν γερόντισσα Πορφυρία, τήν ἀδελφή μου, πού τούς ξέρει. Βάλε τό σκουφάκι τοῦ Ἁγίου καί προσευχήσου μέ ὅλη σου τήν καρδιά κι ἐγώ θά προσεύχομαι γιά σένα. Μετά πήγαινε στήν λάρνακα τοῦ Ἁγίου, γονάτισε καί παρακάλεσέ τον καί ὅλα θά πᾶνε καλά!”.

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΥ ΑΓΙΟΒΑΡΝΑΒΙΤΗ. Σταμάτημα πάλι χρόνου

 Σταμάτημα πάλι χρόνου

Ο Γέροντας Γαβριήλ ήταν καλλιγράφος. Σώζονται γραπτά του κείμενα, τά όποια είναι πολύ πιο ωραία από τά τυπωμένα. Ώς φιλάγιος πού ήταν ό Γέροντας καί μή έχοντας Ακολουθίες να τιμήσει διάφορους Αγίους έπαιρνε τροπάρια από άλλες Ακολουθίες και τροποποιώντας τα συνέθετε σε αύτούς Ακολουθίες. Κάποτε ξεκίνησε να γράφει Ακολουθίες γιά τούς Αγίους τής 28ης Σεπτεμβρίου, όπου συνεορτάζονται οί Άγιοι,Χαρίτων ό ομολογητής, Αύξέντιος ό Όσιος, ό έπονομαζόμενος Άλαμάνος καί ό Όσιος Νεόφυτος, ό Εγκλειστος. ’Έφθασε όμως ή εσπέρα καί άρχισε να νυχτώνει χωρίς ή καλλιγράφηση να τελειώνει. Βράδιασε καί με τη βοήθεια μιας λάμπας πετρελαίου συνέχιζε χωρίς διακοπή την εργασία του. Παρακάλεσε τότε τον Θεό να σταματήσει τό χρόνο, για να προλάβει λέγοντας:

— Θεέ μου, Έσύ πού σταμάτησες τό χρόνο τού Ιησού τού Ναυή, για να μπορέσει να έξέλθει νικητής, σταμάτησε καί τώρα τό χρόνο, γιά να τιμηθούν αύριο οι Άγιοί Σου!

Προσκυνοῦμε τόν Τίμιο Σταυρό ''ἐν χαρά καί ἐν φόβω'' !

 Mακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης

Προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό ''εν χαρά και εν φόβω, φόβω δια την αμαρτίαν, χαρά δε δια την σωτηρίαν''.Πράγματι αυτά τα δύο φαίνονται επάνω στον Σταυρό του Χριστού. 

Και γι αυτό δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τον Σταυρό του Χριστού παρά μόνο με φόβο και χαρά. Φόβο, γιατί εκεί επάνω φαίνεται η αμαρτία μας διότι η αμαρτία μας ανάγκασε τον Θεό να σταυρωθεί. Και η αμαρτία όλου του κόσμου, και η δική μου αμαρτία ανάγκασε τον Θεό να σταυρωθεί. Και αυτό μου προκαλεί φόβο. Αλλά βλέπω όμως και κάτι άλλο. Βλέπω την άπειρη αγάπη του Θεού.

 

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος - Ἡ δημιουργία τῶν χερσαίων ζώων καί ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου (Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως)

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, σχετική με τη θεωρία της εξελίξεως.

Ήδη εισερχόμεθα παιδιά εις την 6ην δημιουργικήν ημέραν την και τελευταίαν, αναφερόμενοι εις την δημιουργία των χερσαίων ζώων και την δημιουργία του ανθρώπου. 

Διότι την 6η ημέρα δημιουργήθηκε και ο άνθρωπος. Δια τον οποίον βεβαίως και ιδιαιτέρως και δια πολλών θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε που τελειώνοντας από την Χριστιανική Κοσμολογία εισερχόμεθα εις την Χριστιανική Ανθρωπολογία).

 

Σας διαβάζω το ιερό κείμενο:

 

‘'Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία της γης κατά γένος· και εγένετο ούτως.

 

Και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος, και τα κτήνη κατά γένος και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών· και είδεν ο Θεός ότι καλά''.

 

Και μετά ταύτα προχωρά εις την δημιουργίαν του ανθρώπου.

 

Βλέπομε εδώ τον Θεό να έρχεται σε μια καινούρια δημιουργική πράξη και να λέγη, η γη να εξαγάγη «ψυχήν ζώσαν κατά γένος». Που να αποτελείται αυτή η ψυχή η ζώσα από τετράποδα, από ερπετά και θηρία. Βέβαια, επειδή πάντοτε είναι δημώδης η έκθεση των όσων περιγράφει ο ιερός συγγραφεύς, γι' αυτό το λόγο θα λέγαμε ότι τα τετράποδα είναι τα οικιακά ζώα. Τα θηρία δεν είναι τα θηρία του δάσους, αλλά απλώς εκείνα που δεν είναι οικιακά. Και τα ερπετά, τα γνωστά μας ερπετά. Εκείνα τα οποία ή δεν έχουν πόδια ή έχουν μικρά πόδια, που δίδεται η εντύπωσης ότι έρπον επί της γης. Ένα φίδι πραγματικός έρπει επί της γης. Μία σαύρα ή ένας κροκόδειλος διότι ο κροκόδειλος είναι μία σαύρα στην πραγματικότητα, δεν είναι φίδι. Έχει πόδια. Έχει τέσσερα πόδια. Αλλά επειδή είναι πολύ χαμηλά τα πόδια, γι' αυτό δίδει γενικώς την εντύπωση ότι έρπει επί γης. Συνεπώς έχομε εδώ τρεις κατηγορίες:

 

Τα οικιακά ζώα, ήτοι τα εξημερωμένα ζώα, τα ζώα τα οποία δεν είναι εξημερωμένα και τα ερπετά, τα οποία βεβαίως δεν εξημερούνται όπως και τα ψάρια δεν εξημερούνται είναι γνωστό. Έτσι κλείνει με τη δημιουργία των ζώων την 6ην ημέραν, κλείνει το ζωικό βασίλειο.

Ὁ ἅγιος Εὐστάθιος καί ἡ συνοδεία του

 Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Αυτός ο μεγαλομάρτυρας του Χριστού Ευστάθιος ήταν στρατηλά­της ενδοξότατος στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού κατά το έτος 100, και ήταν γνωστός ως ο πλέον περιβόητος από τους άλλους 

στην αρετή και στους τρόπους και στην διάθεση και στην ελεημοσύνη και συμπάθεια προς τους πτωχούς. Ονομαζόταν προηγουμένως Πλακίδας και η γυναίκα του Τατιανή. Αυτός λοιπόν ο αοίδιμος, επειδή ήταν υποδουλωμένος στην πλάνη των ειδώλων, εξ αίτιας της μεγάληςτου ευλάβειας και καλοκαγαθί­ας αξιώθηκε να κληθεί στην πίστη από τον Θεό, όπως και ο Απόστολος Παύ­λος Διότι μία φορά, που αυτός κυνηγούσε και καταδίωκε ένα μεγάλο ελάφι και αρκετά το πλησίασε, ω του θαύματος!, βλέπει ανάμεσα στα δυο κέρατα του ελαφιού να στέκεται, ο τίμιος Σταυρός του Χριστού, ο οποίος έλαμπε περισσότερο από τον ήλιο.

  

Και εν τω μεταξύ βλέπει και τον δι’ ημάς σταυρωθέντα Χριστό και από εκεί ακούει και μία φω­νή, η οποία έλεγε τα εξής· «Πλακίδα, γιατί με διώκεις εγώ είμαι, ο Χριστός». Κατόπιν διδάσκεται την ευσέβεια από τον Χριστό ο μακάριος και βαπτίζεται με όλη του την οικογένεια. Και αυτός από Πλακίδας ονομάστηκε Ευ­στάθιος, η γυναίκα του από Τατιανή ονομάστηκε Θεοπίστη και από τους υιούς του ο ένας ονομάστηκε Αγάπιος και ο άλλος Θεόπιστος.

Τό δωμάτιο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στό μοναστήρι του στήν Αἴγινα

Πόσες φορές ὅμως τήν ἡμέρα, ἀναφέρουμε τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ;

 

 Η εικόνα της Παναγίας είναι από το δωμάτιο του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, σε αυτήν την εικόνα προσευχόταν ο Άγιος.