Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017
72 Ψαλμός , στίχος 26, «Ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου », Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεόν (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
72 Ψαλμός , στίχος 26, «Ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου », Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεόν (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 5-10-2017 (Κήρυγμα)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://www.HristosPanagia.gr
72 Ψαλμός , στίχος 25,«Τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ», Ἡ κάθαρση τοῦ νοῦ (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΨΑΛΜΩΝ , 72 Ψαλμός , στίχος 25,«Τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ», Ἡ κάθαρση τοῦ νοῦ (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-10-2017 (Κήρυγμα)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://www.HristosPanagia.gr
Ὁμιλία τοῦ Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Ἡ θεολογία τοῦ Σταυροῦ.
Και τώρα, αγαπητοί μου, ερχόμεθα εις την συνέχεια του περασμένου θέματός μας, σ’ ένα ακόμα βαθύτερο νόημα του μυστηρίου του Σταυρού. Αν λάβετε δε υπόψιν ότι το βάθος της θεολογίας του Σταυρού είναι ανεξάντλητον, ουδέποτε θα εξαντληθεί εις τους αιώνας, όσο και αν οι αιώνες βαθαίνουν μέσα εις το μυστήριο αυτό. Φυσικά εδώ δεν γίνεται καμία άλλη απόπειρα, παρά μία προσπάθεια ενός γενικού σκαριφήματος, μιας στοιχειώδους αντιλήψεως του μυστηρίου της θεολογίας του Σταυρού. Και σήμερα θα είναι ειδικά ως προς τον Σταυρόν το τελευταίο μα θέμα, διότι πρώτα ο Θεός, από την ερχόμενη Κυριακή θα εισέλθομε σε ένα άλλο κεφάλαιον, εις την ταφήν του Κυρίου και την εις Άδου κάθοδον του Κυρίου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γράφει τα εξής: «ὁ τοῦ Χριστοῦ σταυρός προανεκηρύτετο καί προανετυπούτο μυστικῶς εἰς γενεών ἀρχαίων καί οὐδείς ποτέ κατηλλάγη τῷ Θεῷ χωρίς τῆς τοῦ σταυροῦ δυνάμεως. Καί ὥσπερ μήπω ὄντος τοῦ ἀνθρώπου τῆς ἀμαρτίας τοῦ υἱοῦ τῆς ἀνομίας, τοῦ Ἀντιχρίστου, λέγω, ὁ ἠγαπημένος τῷ Χριστῶ φησί Θεολόγος· καί νῦν ἀγαπητοί ὁ Ἀντίχριστος ἐστίν, οὕτω καί ὁ σταυρός ἵνα τοῖς προγενεστέροις καί πρό τοῦ τελεστῆναι. Ὁ γάρ μέγας Παῦλος σαφέστερον ἡμᾶς διδάσκων, ὅτι μήπω παραγενόμενος ἐν ἡμῖν ἐστίν ὁ Ἀντίχριστος φησίν ὅτι τό μυστήριον αὐτοῦ ἐνεργεῖται ἐν ἡμῖν. Οὕτω δή καί ὁ τοῦ Χριστοῦ σταυρός μήπω γεγονός ἐν τοῖς προπάτορσιν ἦν· το γάρ μυστήριον αὐτοῦ ἐνηργεῖτο ἐν αὐτοῖς».
Είναι πραγματικά εξαιρετικώς σπουδαία αυτά τα οποία μας λέγει ο μεγάλος αυτός ομολογητής του 14ου αιώνος. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Λέγει ότι το μυστήριον του Σταυρού του Χριστού προανεκηρύσσετο και προετυπούτο κατά έναν τρόπον μυστικόν ήδη από τις προ Χριστού γενεές, τις αρχαίες γενεές και τις προ νόμου και τις μετά νόμον. Δηλαδή και προ του Μωυσέως και μετά τον Μωυσέα, αλλά και προ του Αβραάμ. Αναφέρεται τόσο πίσω, όσο φθάνοντες εις τον Αδάμ και την Εύα, όπως θα δούμε στη συνέχεια του θέματός μας.
Ὅταν λέμε «Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον με», ὁ πειρασμὸς κατακαίεται, μόνο ποὺ ἀκούει τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ !
Γέροντος Ἀρσενίου Σπηλαιώτου
– Παππού, βοήθησε μέ.
– Τί ἔχεις, παιδί μου; μωρὲ πολὺ τρομαγμένος φαίνεσαι.
– Ἐ, νὰ Γέροντα. ὁ πειρασμὸς δὲν μὲ ἀφήνει ἥσυχο. Καὶ στὸν ὕπνο, ἀλλὰ καὶ φανερὰ ξύπνιο μὲ πολεμᾶ. Στὸν ὕπνο φωνές, ἀπειλές. Στὴν ἀγρυπνία τὸ ἴδιο. Μόλις ἀρχίσω τὸν κανόνα μου χτυπᾶ τὴν πόρτα, ἀκούω ἄγριες φωνές, ἀπειλές. Ἀπὸ τὸν φόβο μου τρέμω σὰν ψάρι. Ποῦ νὰ πάω νὰ γλυτώσω!
– Μωρέ, ἐσὺ μεγάλος ἀγωνιστὴς εἶσαι. Σὲ κατάλαβε ὁ σατανᾶς καὶ γελᾶ μαζί σου.Ὅταν λέμε «Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ», ὁ πειρασμὸς κατακαίεται, μόνο ποὺ ἀκούει τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Πάση θυσία μηχανεύεται νὰ μᾶς καταφέρει νὰ σιωπήσουμε. Βάζει μέριμνες, ἰδέες, περισπασμούς, καὶ ὅ,τι ἄλλο φανταστεῖς. Μόνον εὐχὴ νὰ μὴ λέμε. Ἐσένα σὲ βρῆκε δειλό. Σοὺ λέει. ἢ σταματᾶς τὴν εὐχὴν ἢ μπαίνω νὰ σὲ σκοτώσω. Ἐσύ… τὸ΄ χαψες. Βρὲ μὴν τὸν φοβᾶσαι. εἶναι ψεύτης.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 2-11-2017 ἕως 7-11-2017
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εὐλογεῖτε!
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου νά εὐλογεῖ τή ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http:// hristospanagia3.blogsp
- ▼ Νοεμβρίου (79)
- ▼ 07 Νοε (8)
- Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκ...
- Πῶς πρέπει νὰ διαβάζει ὁ ἱερέας τὶς λεγόμενες Περι...
- 10 λόγοι γιά νά (μήν) ἀκολουθήσετε τήν ὁμοιοπαθητι...
- Νὰ μὴ φοβῆσαι τὶς θλίψεις, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ φοβῆσαι ...
- Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στίς Ἀμπελειές...
- Ἡ καρδιά του ανθρώπου δέ μένει ποτέ άδεια.
Ὁ γάμος δέν εἶναι ἀνεξέλεγκτη καί ἀπειθάρχητη μορφή ζωῆς (Γέρων Ἀναστάσιος Κουδουμιανός)
+ Γέρων
Ἀναστάσιος:
«Τό
γενετήσιο ἔνστικτο δέν εἶναι προηγούμενο
θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀλλά ἑπόμενο. Δέν
εἶναι δηλαδή ἀρχική χορηγία τοῦ Θεοῦ
στόν ἄνθρωπο ἀλλά ἀποτέλεσμα τῆς
παρακοῆς. Ὅπως λειτουργεῖ σήμερα μέσα
στόν εὐλογημένο γάμο γίνεται θεραπευτικό
μέσο, φάρμακο, καί ὄχι αἰώνιο γνώρισμα
καί συστατικό τοῦ ἀνθρώπου. Ὅλοι οἱ
Πατέρες λέγουν ὅτι "ἐν παραδείσῳ ἡ
παρθενία ἐπολιτεύετο". Γι’ αὐτό καί
ὁ νέος Ἀδάμ, ὁ Χριστός, ὅπως καί ὁ
πρῶτος Ἀδάμ, δέν γεννήθηκε ἀπό σπέρμα
ἀνδρός, ἀλλά συνελήφθηκε ἐκ Πνεύματος
Ἁγίου καί ἄνευ μεσολαβήσεως ἀνδρός
καί ἔμεινε διά βίου παρθένος, γιά νά
ἀνοίξει τόν νέο αἰῶνα τῆς Βασιλείας
τοῦ Θεοῦ. Σ' αὐτός τόν αἰῶνα τά πρωτεῖα
δέν θά τά ἔχει ὁ γάμος, ἀλλά ἡ παρθενία,
χωρίς βέβαια νά παραγνωρίζεται ὁ
θεραπευτικός καί θετικός χαρακτήρας
τοῦ γάμου γιά τούς ἀσθενεῖς στόν
λογισμό καί τούς ἀδύνατους στή σάρκα.
Ἑπομένως, γιά νά γίνουμε μέλη τῆς Θείας
Βασιλείας ὅλοι ἀνεξαιρέτως πρέπει νά
ὑπερβοῦμε τήν σάρκα.
Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους, κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη
Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους, κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη
Τό ὅλο θεολογικό ἔργο τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη δέν ἦταν ἰδεολογικό καί ἐθνικιστικό, ἀλλά, κυρίως, θεολογικό, πνευματικό, ἐκκλησιαστικό καί ἑνοποιητικό στούς τέσσερες τομεῖς, ἤτοι στήν ἑνότητα μεταξύ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, μεταξύ ἑβραϊκῆς καί ἑλληνικῆς σκέψεως, μεταξύ ἑλληνοφώνων καί λατινοφώνων Ρωμαίων Πατέρων, καί μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἄλλων Ὁμολογιῶν. Συνέδεε τήν θεολογία τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί μέσα ἀπό τήν δική τους ἐμπειρία καί διδασκαλία κατήρτισε τά βασικά στοιχεῖα τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τήν εὐφυΐα του καί τά πολλά διανοητικά του χαρίσματα, ὅπως καί μέ τήν συνάντησή του μέ μεγάλους ἡσυχαστές, διαμόρφωσε ὅλη αὐτήν τήν θεολογία σέ μιά σημαντική προοπτική ἑνότητας.
Ἡ καλή χρήση τῆς ἑλληνικῆς, ἀγγλικῆς καί γαλλικῆς γλώσσας τόν ἔφεραν στά σπουδαιότερα κέντρα διαλόγου, ἤτοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Παπικούς, τούς Προτεστάντες, τούς Ἀντιχαλκηδονίους - Μονοφυσίτες, τούς Ἑβραίους καί τούς Μουσουλμάνους. Αὐτό τόν ἔκανε νά τεκμηριώση ἀκόμη περισσότερο τίς ἀπόψεις πού εἶχε σχηματίσει μέ τίς μελέτες πού προηγήθηκαν.
Ἑπομένως, τό θεολογικό ἔργο τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη ἦταν ἔργο ἑνότητος καί ὄχι διασπάσεως, ἔργο οὐσίας καί ὄχι περιφέρειας, ἔργο ἀγάπης καί ὄχι μίσους, ἦταν ὄντως θεολογικό, προφητικό, ἀποστολικό καί πατερικό ἔργο στήν ἐποχή μας. Καί γι’ αὐτό ἀξίζει ὄχι ἁπλῶς νά μελετηθῆ, ἀλλά νά συγκεντρωθῆ, νά μεταφρασθῆ καί νά ἐκδοθῆ σέ πολλούς τόμους.
Πῶς πρέπει νὰ διαβάζει ὁ ἱερέας τὶς λεγόμενες Περιστατικὲς Εὐχὲς τοῦ Εὐχολογίου; Ποιά ὀφείλει να εἶναι ἡ ἱερατική του ἔνδυση;
Στὸ Εὐχολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ὑπάρχουν πολλὲς
περιστατικὲς εὐχὲς γιὰ διάφορες περιπτώσεις, καταστάσεις καὶ περιστάσεις
τοῦ ἀνθρώπινου βίου ἤ ἀκόμα καὶ τοῦ ζωϊκοῦ ἤ φυτικοῦ βασιλείου. Ὁ
ἱερεὺς ἰδιαιτέρως ὀφείλει σὲ κάθε περίσταση τοῦ βίου τοῦ Ὀρθοδόξου
Χριστιανοῦ νὰ συνδράμει προσευχητικά, εἴτε στὶς χαρὲς εἴτε στὶς λύπες
του. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡ ποιμένουσα Ἐκκλησία ἀφουγκραζόμενη τὶς
πνευματικὲς καὶ ὑλικές, τὶς σωματικὲς καὶ ψυχικὲς ἀνάγκες τῶν παιδιῶν
της υἱοθέτησε μέσα στὸ λειτουργικὸ της βιβλίο ποὺ λέγεται «Εὐχολόγιον»
πολλὲς καὶ διάφορες εὐχές. Αὐτὲς ὅμως οἱ εὐχὲς συνήθως δὲν εἶναι
αὐτονομημένες.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν διαβάζονται ἀπὸ τὸν Ἱερέα ἁπλῶς ὡς
ἔχουν ἀλλὰ προστίθενται σὲ κάποια προηγηθεῖσα ἀκολουθία. Συνήθως οἱ
περιστατικὲς εὐχὲς διαβάζονται συναπτὰ μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ
Ἁγιασμοῦ. Στὸ τέλος τῆς ἀκολουθίας μετὰ τὸ πέρας τῆς διὰ τοῦ Τιμίου
Σταυροῦ ἐμβαπτίσεως καὶ ραντισμοῦ ὅλων ὅσων μετέχουν τῆς ἀκολουθίας,
ἀλλὰ καὶ τοῦ ῥαντισμοῦ ὅλου τοῦ τόπου ὅπου τελεῖται ὁ Ἁγιασμὸς ὁ Ἱερέας
διαβάζει τὶς περιστατικὲς εὐχές. Μερικὲς φορὲς ὅμως συμβαίνει ὁ ἱερεὺς
νὰ καλεῖται νὰ διαβάσει κάποιον ἀσθενοῦντα ἀδελφὸ σὲ νοσοκομεῖο ὅπου
εἶναι δύσκολο νὰ τελεσθεῖ μιὰ ὁλόκληρη ἀκολουθία.
10 λόγοι γιά νά (μήν) ἀκολουθήσετε τήν ὁμοιοπαθητική
Είναι αλήθεια πως υπάρχουν 10 βασικοί λόγοι για τους οποίους συνιστάται σε όλους να ακολουθήσουν την ομοιοπαθητική;
Στη μεγαλύτερη αντιεμβολιαστική ομάδα στο ελληνικό Facebook, είδαμε το παρακάτω:
Ποια είναι η αλήθεια;
Ας ξεκινήσουμε από τα «τετριμμένα»:
Μόλις μερικούς μήνες, η Ρωσική Ακαδημία των Επιστημών απεφάνθη ότι η εναλλακτική θεραπευτική πρακτική της ομοιοπαθητικής στερείται επιστημονικής βάσης. Λίγο καιρό νωρίτερα, με απόφαση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου των ΗΠΑ (FTC), οι εταιρίες κατασκευής ομοιοπαθητικών φαρμάκων, υποχρεώνονται να αναγράφουν σε αυτά, ότι «δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι το προϊόν λειτουργεί». Με απλά λόγια, δεν έχουν καμία θεραπευτική αξία. Στη Μεγάλη Βρετανία, το National Health Service (NHS), ενημερώνει τους πολίτες πως η ομοιοπαθητική είναι επιστημονικά ατεκμηρίωτη. Τέλος στην Αυστραλία, οι αρχές προειδοποιούν πως η ομοιοπαθητική δεν είναι ικανή να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε ασθένεια.
Η επιστήμη φυσικά όχι μόνο δε δέχεται τους ισχυρισμούς της ομοιοπαθητικής, αλλά τους έχει καταρρίψει μέσα από εκατοντάδες μελέτες, ανασκοπήσεις και μεταναλύσεις. Ουδέποτε η ομοιοπαθητική κατάφερε να αποδείξει πως η θεραπευτική αξία, ξεπερνά αυτό που είναι γνωστό ως φαινόμενο placebo.
Νὰ μὴ φοβῆσαι τὶς θλίψεις, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ φοβῆσαι τὴν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτὴ εἶναι ποὺ μᾶς γυμνώνει ἀπὸ τὴν Θεία Χάρη καὶ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Χριστόν!
Στάρετς Ἀνατόλιος τῆς Ὄπτινα
«Νὰ φοβῆσαι τὸν Κύριον,παιδί μου. Νὰ φοβῆσαι μήπως ἀπολέσεις τὸν στέφανο ποὺ ἑτοιμάστηκε γιὰ σένα. Νὰ φοβῆσαι μὴν ἀποβληθεῖς παρὰ τοῦ Κυρίου εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον καὶ τὴν αἰώνιαν κόλασιν. Στέκε ἀνδρείως εἰς τὴν πίστιν καὶ ἐὰν εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ὑπομένεις διωγμοὺς καὶ ἄλλες θλίψεις,διότι ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζί σου καὶ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες καὶ Ὁμολογητὲς θὰ βλέπουν μὲ χαρὰ τοὺς ἀγῶνες σου. Ὅμως ἀλλοίμονον στοὺς μοναχοὺς σ'αὐτὲς τὶς ἡμέρες ποὺ θὰ εἶναι δεμένοι μὲ ὑπάρχοντα καὶ πλούτη,οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ''ἀγάπης'' καὶ τῆς ''εἰρήνης'' θὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ὑποταχθοῦν στοὺς αἱρετικούς. Αὐτοὶ θὰ ἀποκοιμίζουν τὴ συνείδησή τους μὲ τὸ νὰ λένε...''Ἐμεῖς συντηροῦμε καὶ σώζουμε τὸ μοναστήρι καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς συγχωρέσει''. Οἱ ταλαίπωροι καὶ τυφλοί,δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι διὰ μέσου της αἱρέσεως οἱ δαίμονες θὰ εἰσέρχονται στὸ μοναστήρι,τὸ ὁποῖον δὲν θὰ εἶναι τότε πλέον ἕνα ἅγιο μοναστήρι,ἀλλὰ γυμνοὶ τοῖχοι ἀπὸ ὅπου ἡ χάρις θὰ ἀποχωρεῖ»...
Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στίς Ἀμπελειές Πέλλας μέ θέμα «'Εμπειρίες Παραδείσου (Π. Σεραφείμ Ρόουζ)»
Τήν Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017 καί ὥρα 18.00-19.00 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου στίς Ἀμπελειές Πέλλης ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει τό θέμα:«Ἐμπειρίες Παραδείσου (Π. Σεραφείμ Ρόουζ) » .
Ἡ καρδιά του ανθρώπου δέ μένει ποτέ άδεια.
Όπως ο ήλιος καθρεφτίζεται στα καθαρά καί διαυγή νερά, έτσι κι ο ουρανός στήν καθαρή κι αγνή καρδιά.
Τό Ἅγιο Πνεύμα εἶναι πανταχοῦ παρόν κι ἀναπαύεται σέ πολλά σημεῖα του αχανούς σύμπαντος. Τό μέρος ἐκείνο όμως όπου αγαπάει κι ἐπιθυμεί περισσότερο απ᾿ όλα νά κατοικεῖ, εἶναι ἡ αγνή καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 07 Νοεμβρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)