Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὡς ὁμολογητής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὡς ὁμολογητής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 6-12-2017 (κήρυγμα ἀγρυπνίας),Ἱερά Μονής Ἁγίας Τριάδος,http://www.HristosPanagia.gr,Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Πῶς θά γίνουν τά παιδιά ὑπάκουα (Ἐπίσκ. Εἰρηναῖος, Αἰκατερίνμπουργκ καί Ἰρμπίτσκ)

Τα παιδιά από τη φύση τους τρέφουν ιδιαίτερο σεβασμό απέναντι στους γονείς. Το φυσικό αυτό αίσθημα εμπνέει και η πέμπτη εντολή. Θα ήταν ίσως εντελώς περιττό να πούμε στους γονείς: Φερθείτε με τέτοιο τρόπο, ώστε να σας σέβονται τα παιδιά σας.

Βέβαια το παιδί γνωρίζει, ότι πρέπει να τιμά τον πατέρα και τη μητέρα, ότι αυτό ζητάει ο Θεός. Τι γίνεται όμως, όταν βλέπει στους γονείς κάτι που προκαλεί απέχθεια, αντιπάθεια και ταραχή στην αθώα παιδική του ψυχή, κι έτσι δεν μπορεί να τους σεβαστεί παρ’ όλη τή θέλησή του; Πώς μπορεί το παιδί να σεβαστεί ένα πατέρα μέθυσο, μια μητέρα που βρίζει και καταριέται, γονείς που καβγαδίζουν συνεχώς; Το κακό παράδειγμα των γονιών όχι μόνο κλονίζει το σεβασμό του παιδιού σ’ αυτούς, αλλά υπονομεύει και το θεμέλιο της υπακοής. Δεν θα σκεφτεί άραγε το παιδί: «Μα τί είδους γονείς είστε σεις;»

Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να προσέχουν τη συμπεριφορά τους και ν’ αποφεύγουν κάθε τι που μπορεί να κλονίσει το σεβασμό του παιδιού απέναντί τους. Πρέπει πρώτα οι ίδιοι να διακατέχονται από αισθήματα αμοιβαίου σεβασμού και να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με λεπτότητα. Να μην αποδοκιμάζουν ποτέ ο ένας τον άλλο, και να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους απρεπείς συζητήσεις, κυρίως μπροστά στά παιδιά. Δεν πρέπει τα παιδιά ν’ ακούνε εκφράσεις, όπως: «Δε θά ‘χεις προκοπή, όπως ο πατέρας σου», «Το ίδιο άχρηστος θα γίνεις, σαν τον πατέρα σου». ‘Η: «Σπάταλη είσαι κι εσύ, σαν τη μητέρα σου», «Όλο ψέματα λες, σαν τη μάνα σου». Όπου ακούνε τα παιδιά τέτοια λόγια, μάταια ζητάμε σεβασμό και υπακοή.

« - Γέροντα, πῶς νά ἀγαπᾶμε ἕναν κακό ἄνθρωπο;»

  — Γέροντα, πώς να αγαπάμε έναν κακό άνθρωπο;

— Κατανοώ την ερώτηση σας. Να μισείτε την κακία και την αμαρτία, όμως τον άνθρωπο πρέπει να τον λυπάστε και να τον αγαπάτε. Μόνον ο Θεός ξέρει.

Μπορεί αυτός που εμείς μισούμε σήμερα, αύριο, με προσευχή, με δάκρυα, με νηστεία, με μετάνοια, να καθαριστεί και ο Κύριος να τον συμπεριλάβει στους Αγγέλους. Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στην ιστορία.Όταν έβριζαν ή κατηγορούσαν τον άγιο, τον ρωτούσαν με ειλικρινή απορία:

— Στ' αλήθεια, Γέροντα, ακόμη τους αγαπάς;

— Τώρα πιο πολύ τους αγαπώ και τους λυπάμαι, απαντούσε μελαγχολικά.

Όταν δεν έβλεπε στον άνθρωπο αγάπη, η καρδιά του πονούσε και παραπονιόταν:

«Λέγανε οἱ Παλιοί ὅτι, ὅταν θά γυρίζουν οἱ ἄνθρωποι γυμνοί στούς δρόμους, θά ἔλθει τό τέλος τοῦ κόσμου..»

  Από το βιβλίο: «ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΙΚΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ – Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ:
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ († 1911-2005)

-Πῶς εἶναι ἔξω ὁ κόσμος παπᾶ Νικόλα;

-Τί νᾶ σᾶς πῶ, βρέ Πατέρες μου, ἀκρίβεια, ἀκρίβεια, ἀκρίβεια καί γύμνια στό κατακόρυφο. 

Γι᾿ αὐτό λέγανε οἱ Παλιοί ὅτι, ὅταν θά γυρίζουν οἱ ἄνθρωποι γυμνοί στούς δρόμους, θά ἔλθη τό τέλος τοῦ κόσμου. Τό πιό εὔκολο πρᾶγμα στό κόσμο σήμερα εἶναι νά ἁμαρτήση κανείς. Ἀλλ᾿ ὅμως ὑπάρχουν καί καλοί Χριστιανοί. Ὑπάρχουν, ὑπάρχουν καί καλές οἰκογένειες καί καλά ἀγόρια καί κορίτσια, ἀλλά ὑπάρχουν καί …διαβόλοι οὐκ ὀλίγοι. Πάντως, Πατέρες μου, σήμερα οἱ εὐσεβεῖς γίνονται εὐσεβέστεροι καί οἱ ἀσεβεῖς ἀσεβέστεροι. Ὁ κόσμος ἔξω μᾶς θέλει νά εἴμαστε προσεκτικοί. Ὄχι στά σπίτια γιά κεράσματα καί γνωριμίες, διότι δέν ξέρουμε τί μπορεῖ νά μᾶς συμβῆ.

 Κάποια ἡμέρα μπῆκα στό λεωφορεῖο. Μέ εἶδε μία νεαρή κοπέλλα μέ μίνι φούστα καί αἰσθάνθηκε ντροπή. Ἄρχισε νά τραβάη τήν φοῦστα της. Τῆς εἶπα. «Πήγαινε στήν μοδίστρα νά σοῦ τήν μακρύνη. Μή τήν τραβᾶς γιατί θά τήν ξηλώσης καί θἆναι χειρότερα. Ἐκείνη ντροπιάστηκε καί δέν μοῦ μίλησε…

*****

Μιά ἄλλη φορά ταξίδευα ἀπό τήν Ἀθήνα γιά τήν Θεσσαλονίκη μέ τό τραῖνο. Δίπλα μου συνταξίδευαν καί 2-3 φοιτήτριες. Μέ ἐρώτησαν νά τούς ἐξηγήσω τό μυστήριο τῆς ἀειπαρθενίας τῆς Θεοτόκου. Πῶς δηλαδή ἡ Παναγία μας γέννησε παιδί καί ταυτόχρονα εἶναι Παρθένος.

Ἐπιστολή τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας πρός τίς ἐκδόσεις “Πορφύρα”

Εν Βούλᾳ τῃ 23ῃ Νοεμβρίου 2017

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Χαίρετε εν Κυρίῳ πάντοτε! Με έκπληξη ελάβαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο ενημέρωση περί νεο-εκδοθέντος βιβλίου σας υπό τον τίτλο «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ – Ακολουθώντας τα 12 στάδια απεξάρτησης των Ανώνυμων Αλκοολικών». Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι προ δέκα περίπου ετών είχαμε εκπονήσει σχετική αντιαιρετική μελέτη, η οποία ευρίσκεται ανηρτημένη στην ιστοσελίδα μας στη διεύθυνση: ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ Ή ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ;

Προφανώς δεν γνωρίζατε ότι το πρόγραμμα των Δώδεκα Βημάτων, όπως εφαρμόζεται στους «Αλκοολικούς Ανώνυμους», αλλά και στις ποικίλες ομάδες των «Ανωνύμων», κινείται εκτός ορίων Ορθόδοξου πίστεως και ζωής, διότι η ίδια η γένεσή του προήλθε από τον χώρο του αποκρυφισμού, η δε εφαρμογή του συνιστά αποδοχή αντορθοδόξων εννοιών και πρακτικών, όπως αναλύονται στην προαναφερθείσα μελέτη και όπως διακρίνονται και μέσα στο ίδιο το νεο-εκδοθέν βιβλίο.

Ενδεικτικά μόνον παραθέτουμε κάποια από τα πολλά προβλήματα που διαπιστώσαμε στο βιβλίο:

Μέ ποιό τρόπο ὁ διάβολος κυβερνᾶ στό βασίλειό του; (Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς)

Η αμαρτία παρουσιάζει μια δύναμη πολύ πιο δυνατή και ισχυρή από τον άνθρωπο, επειδή προέρχεται από το διάβολο που είναι ασύγκριτα πιο δυνατός και ισχυρός απ’ αυτόν. Και αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ σε θέση, με τις δικές τους -ατομικές- δυνάμεις, να ελευθερώσουν τον εαυτό τους από την αμαρτία και το κακό. Γιατί ο διάβολος κυριαρχεί στα εναέρια, υπό-ουράνια μέρη (Εφεσ. 6,12, Αποκ. 12,9). Το βασίλειό του είναι μεγαλύτερο και ευρύτερο από την γη. Η γη είναι μόνο ένα κομμάτι από το μεγάλο του βασίλειο.

Με ποιό τρόπο ο διάβολος κυβερνά στο βασίλειό του; Με την αμαρτία. Με ποιό τρόπο στον εναέριο χώρο; πάλι με την αμαρτία. Μόνο με την αμαρτία, που είναι προσωποποιημένη στους γεμάτους φλόγες αγγέλους -τους διαβόλους. Και οι διάβολοι δεν είναι τίποτε άλλο από πρώην αγγέλους, οι οποίοι με ολόκληρη την ύπαρξή τους ζουν στην αμαρτία και για χάρη της αμαρτίας. Και όπου βρίσκονται αυτοί υπηρετούν στην αμαρτία και κυριαρχούν με την αμαρτία.

Τρία περιστατικά ἀπό τό βίο τοῦ Ἁγίου Ἀμβροσίου τῶν Μεδιολάνων

Από τα κηρύγματα του αρκετές νέες αριστοκρατικών οικογενειών αφιερώθη­καν στο Χριστό Και σχημάτισαν ολόκληρο τάγμα. Τρόμαξαν τότε οι μανάδες και δεν έστελναν πλέον τα κορίτσια τους στα κηρύγμα­τα του, από φόβο μήπως γίνουν και αυτά παρθένες. Οι δε εχθροί του διέδιδαν, ότι αυτός με τη διδασκαλία του υπέρ της παρθενίας θα κάνη το ανθρώπινο γένος να σβήσει...

Τι απήντησε ό Αμβρόσιος; Είπε, ότι δεν κινδυνεύει ό κόσμος εάν μερικά κορίτσια αφοσιωθούν στο Θεό Και στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Ό κόσμος δέ' θα χαθεί από την εγκράτεια και την παρθενία· ό κόσμος—προφήτευσε— θα χαθεί από την ακολασία του, από τη διαφθορά ανδρών και γυναικών.

Τά μάτια πού εἶδαν τό Θεό.

  Τα μάτια που είδαν το Θεό

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Επίσκοπος Αχρίδος)

Κάποτε, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με κάλεσαν οι Αμερικανοί φίλοι μου να τους επισκεφτώ από την Αγγλία. Εγώ στο μεταξύ είχα πληροφορηθεί ότι ο επίσκοπος Αχρίδος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) ζεί στο Σικάγο και αποφάσισα να τον επισκεφτώ, μολονότι αυτό δεν ήταν ούτε τόσο φθηνό μα ούτε και τόσο απλό.

Τηλεφώνησα στην σερβική Εκκλησία για να μάθω την διεύθυνσή του και μου είπαν ότι ο επίσκοπος έλειπε σε ταξίδι στη Ν. Υόρκη για ένα τριήμερο. Ήταν για μένα δώρο εξ ουρανού.

Συναντηθήκαμε. Εκείνος ήταν γερασμένος και καταβεβλημένος, αλλά το βλέμμα των μαύρων ματιών του διαπερνούσε τον συνομιλητή -όπως τότε στην Σερβία- μέχρι την καρδιά.

Αρχίσαμε να μιλάμε για την πορεία του κόσμου, για την Εκκλησία, τη Ρωσία…

«Σεβασμιώτατε», τον ρώτησα, «άραγε οι κακουχίες και οι στερήσεις στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη ναζιστική Γερμανία κατά τον πόλεμο πνευματικά φονεύανε ή ξαναγεννούσαν τον άνθρωπο;

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στίς Ἀμπελειές Πέλλας μέ θέμα «Ἡ ὠφέλεια τοῦ κανόνα μετά τήν ἐξομολόγηση (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου)» .

Τήν Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017 καί ὥρα 18.00-19.00 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου στίς Ἀμπελειές  Πέλλης   ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει  τό θέμα:«Ἡ ὠφέλεια τοῦ κανόνα μετά τήν ἐξομολόγηση (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου)» . 

Ἀφῆστε τό παρελθόν στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τό παρόν στήν ἀγάπη Του, καί τό μέλλον στήν Πρόνοιά Του."

"Μερικοί βασανίζονται απο τριών ειδών προβλήματα. Απο εκείνα που είχαν κάποτε, απο εκείνα που έχουν τώρα, και απο εκείνα που περιμένουν οτι θα έχουν.  Οι λύπες βέβαια θα έρθουν, αλλά τι θα κερδίσουμε αν βιαστούμε και τρέξουμε να τις προυπαντήσουμε;

11 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Δανιήλ Στυλίτη, Λουκά Στυλίτη, Αειθάλα και Ακεψέη, Μείραξ, Βαρσαβά, των Αγίων Τερεντίου, Βικεντίου, Αιμιλιανού και Βεβαίας, Πέτρου Ασκητή, Νικηφόρου Φωκά, Λεοντίου οσίου, Νίκωνος Ξηρού, Δαμασκηνού Οσίου, Νόμων.

Ὁ Ὅσιος Δανιὴλ ὁ Στυλίτης

Γεννήθηκε τὸ 410 μ.Χ., στὸ χωριὸ Μαρουθὰ τῆς περιφερείας Σαμοσάτων.
Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του ὀνομάζονταν Ἠλίας καὶ Μάρθα. Ὁ Δανιὴλ γεννήθηκε ἐνῶ ἡ μητέρα του ἦταν στείρα.
Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς του ὑποσχέθηκαν νὰ τὸν ἀφιερώσουν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἀνέθρεψαν μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια, καὶ οἱ κόποι τους δὲν πῆγαν χαμένοι. Ὁ Δανιὴλ ἀπέδωσε καρπούς.
Νεαρὸς ἀκόμα, πήγαινε στὶς γειτονικὲς πόλεις καὶ ἐξηγοῦσε τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔπειτα πῆγε σὲ κοινόβια Μονή, ὅπου ἐπιδόθηκε σὲ εὐσεβεῖς ἀσκήσεις, θεολογικὲς μελέτες καὶ καλλιέργεια τῆς ταπεινοφροσύνης.
Κάποτε, σ’ ἕνα ταξίδι μὲ τὸν ἡγούμενο τῆς Μονῆς, συνάντησε τὸ Συμεὼν τὸν Στυλίτη καὶ πῆρε τὴν εὐλογία του. Ὅταν πέθανε ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς, ὁ Δανιὴλ ξαναπῆγε στὸν Συμεὼν καὶ ζήτησε τὴν συμβουλή του ποῦ νὰ πάει. Ὁ Συμεὼν τὸν συμβούλευσε νὰ πάει στὴν Κωνσταντινούπολη, πράγμα ποὺ ὁ Δανιὴλ ἔπραξε. Ἐκεῖ ἐγκαταστάθηκε στὸν περίβολο τοῦ ναοῦ τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαὴλ στὴν Προποντίδα.
Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρό, εἶδε ὅραμα τὸν Συμεὼν νὰ τὸν καλεῖ. Ὁ Δανιήλ, ἐρμηνεύοντας αὐτὸ τὸ ὅραμα, ἔκτισε ὑψηλὸ στύλο καὶ ἐγκαταστάθηκε πάνω σ’ αὐτόν. Σκοπὸς τῆς ἐγκατάστασής του πάνω στὸν στύλο, ἦταν ὁ ἀγῶνας γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν παθῶν καὶ ἡ ἀπόκτηση περισσότερων ἀρετῶν.