Περί πνευματικοῦ νόμου, Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἀσκητοῦ, Κεφ. 31-40. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί πνευματικοῦ νόμου, Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἀσκητοῦ, Κεφ. 31-40. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-8-2013 (Σύναξη Κυριακῆς) http://www.hristospanagia.gr

Ὁ θάνατος τῶν νηπίων

Ο Θάνατος των νηπίων

Απόσπασμα από το βιβλίο

Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΥ

Το θέμα αυτό, όπως το ανέπτυξε ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης και όπως θα το παρουσιάσουμε στην συνέχεια, έχει σχέση με όσα λέγονται στο κεφάλαιο αυτό για τον θάνατο και τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα, γιατί, αφ' ενός μεν θα συγκεφαλαίωση τις βασικές θέσεις της διδασκαλίας των Πατέρων για τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα, πού αναφέραμε προ ολίγου, αφ' ετέρου δε θα τονισθούν μερικές άλλες ενδιαφέρουσες πλευρές πού μας απασχολούν.
Η μικρή πραγματεία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης με τίτλο «περί των νηπίων προ ώρας αφαρπαζομένων», δηλαδή για τα νήπια τα όποια αρπάζονται πρόωρα από την ζωή πριν γευθούν την ζωή, για την οποία γεννήθηκαν, προοριζόταν για τον Κυβερνήτη της Καππαδοκίας Ιέριο, ο όποιος έθεσε το ερώτημα «τί χρή γινώσκειν περί των προ ώρας αφαρπαζομένων, εφ' ων μικρού δειν ή γένεσις τω θανάτω συνάπτεται».
Ο Ιέριος ρωτούσε τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης τι πρέπει να γνωρίζουμε για όσους φεύγουν πολύ νωρίς από την ζωή, στους οποίους συνάπτεται ό θάνατος με την γέννηση τους.
Αρχίζοντας ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης την διαπραγμάτευση αυτού του θέματος, βρίσκει την ευκαιρία να επαινέσει με ωραίους λόγους τον άρχοντα, πού τον αποκαλεί «άριστο» και «τίμια κεφαλή». Πέραν από του να είναι εκφράσεις ευγενείας και προσηγορίας, φαίνεται από την εισαγωγή του έργου ότι ο Κυβερνήτης της Καππαδοκίας είχε πολλά προσόντα και χαρίσματα αφού διακρινόταν για την αδιαφορία του προς την υλική περιουσία, αλλά και για το ενδιαφέρον του για τις ψυχές των ανθρώπων, πού τις είχε στο θησαυροφυλάκιο της αγάπης. Δηλαδή, και αγαπούσε τον λαό, αλλά και δεν διακρινόταν για ιδιοτέλεια.

Ἱεραπόστολος χωρίς νά μιλάς (Πρός μοναχό)

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 
Σὲ ζηλεύω, μωρέ, σὲ ζηλεύω. Ἐσὺ μπορεῖς νὰ γίνεις ὁ μεγαλύτερος ἱεραπόστολος μέσα στὸ Μοναστήρι, χωρὶς νὰ μιλᾶς καθόλου. Σιωπηρὰ θὰ προσεύχεσαι γιὰ ὅλους. 

Γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὸν κλῆρο, γιὰ τοὺς μοναχούς. Περνάει κρίση σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Πρὸ παντὸς νὰ προσεύχεσαι γιὰ τὴν πνευματική σου οἰκογένεια.

 

Νὰ ἀφήνεις τὴν καρδιά σου ὁλάνοιχτη στὸν Χριστό μας, ὅλο ἀγάπη, ὅλο λατρεία. Ἀλλιῶς, πάει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἔφυγε, ὅταν ἀρχίζουν τὰ «γιατί τοῦτο…; γιατί ἐκεῖνο…». 

 

Ὤ, νὰ ἤμουν στὰ νιάτα σου, νὰ ζῶ τὴν ὑπακοή! Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη εὐτυχία, ἀπὸ τὸ νὰ κάνεις ὅ,τι σοῦ λένε καὶ νὰ βυθίζεσαι μέσα στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. 

Γέροντα, ὁ Θεός οἰκονομάει νά βλέπουν στόν ὕπνο τους οἱ ἄνθρωποι κεκοιμημένους συγγενεῖς τους καί νά συνομιλοῦν μαζί τους, γιά νά βοηθηθοῦν στήν πίστη, στήν μετάνοια;

Γέροντα, ο Θεός οικονομάει να βλέπουν στον ύπνο τους οι άνθρωποι κεκοιμημένους συγγενείς τους και να συνομιλούν μαζί τους, για να βοηθηθούν στην πίστη, στην μετάνοια;

- Ναι, δεν σας έχω πει και εγώ κάποιο περιστατικό; Ένας μοναχός στο Άγιο Όρος ήταν από ένα χωριό που βρισκόταν στο βουλγαρικό έδαφος και υπήρχαν εκεί πολλοί αβάπτιστοι. Μου είπε λοιπόν ότι, όταν ήταν λαϊκός και ήταν ακόμη αβάπτιστος, είδε στον ύπνο του το ανηψάκι του, που είχε πεθάνει πριν από λίγο καιρό, να είναι έξω από ένα πολύ όμορφο περιβόλι και να κλαίει.

Ἡ γλωσσολαλιά καί ἡ Πεντηκοστή

Η Γλωσσολαλιά και η Πεντηκοστή

π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου

Είναι γνωστή η ψύχωση των Πεντηκοστιανών με τη γλωσσολαλιά, την οποία έχουν αναγάγει σε σημαντικό στοιχείο της Χριστιανικής πίστης. Όμως, παρά τους ισχυρισμούς τους και την ταύτιση που κάνουν με την ημέρα της Πεντηκοστής, η δική τους γλωσσολαλιά, δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτή των Αποστόλων.

Κατ’ αρχήν πρέπει να σημειώσουμε πως το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς δεν είναι καινούργιο. Είναι γνωστό στην αρχαία Ελλάδα (Πυθία) και σε άλλες εξωxριστιανικές θρησκείες, π.χ. μεταξύ των Δερβίσηδων. Ο ιστορικός Ευσέβιος αναφέρει για τον Μοντανό πως εμπνεόταν από πνεύμα πλάνης και άρχιζε να «ενθουσιά» και να «ξενοφωνή», προφητεύων «διαφορετικά από το κατά παλαιάν παράδοσιν και διαδοχήν έθιμον της Εκκλησίας» (Ευσεβ., Εκκλ. Ίστ. Ε 16,7, ΕΠΕ 2, σ. 170). Τέτοια φαινόμενα παρουσιάσθηκαν κατά τον ΙΖ' αιώνα στους ουγενόττους και κατά τον ΙΗ' αιώνα στους γιανσενίτες της Γαλλίας. Στην Αγγλία το φαινόμενο παρουσιάσθηκε στους κουάκερους και στους μεθοδιστές, στους μορμόνους και σε άλλες αμερικανικές αιρέσεις.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ : Κατά Λουκᾶν Ευαγγέλιο, κεφ. η΄, χωρία 4 ἕως 15 Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία ΜΔ΄ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή γιά τήν παραβολή τοῦ σπορέα

[…] Εσύ λοιπόν πρόσεξε,σε παρακαλώ, ποια παραβολή λέει πρώτη ο Κύριος και πώς τις παραθέτει με τη σειρά ο ευαγγελιστής. Ποια λοιπόν λέγει πρώτη; Αυτήν που πριν απ’ όλες τις άλλες έπρεπε να πει, αυτήν που κάνει τον ακροατή προσεκτικότερο. Επειδή επρόκειτο να μιλήσει κάπως αλληγορικά, κεντρίζει πρώτα τη διάνοια των ακροατών του με την παραβολή. Γι’ αυτό και άλλος ευαγγελιστής λέγει ότι ο Κύριος τους επιτίμησε, γιατί δεν αντιλαμβάνονταν τη σημασία των λόγων Του και τους είπε· «δεν καταλάβατε, λοιπόν, το νόημα αυτής της παραβολής, η οποία είναι σχετικώς εύκολη, και πώς θα κατανοήσετε όλες τις άλλες παραβολές;» (Μαρκ.δ΄13) Και δε μιλά γι’ αυτό μονάχα με παραβολές, αλλά για να κάνει τον λόγο πιο παραστατικό και να τον εντυπώσει βαθύτερα στη μνήμη τους και να τους παρουσιάσει καθαρά τα πράγματα. Το ίδιο κάνουν και οι προφήτες.

Ποια είναι λοιπόν η παραβολή; Ιδού, o σπορέας βγήκε, λέει, έξω στο χωράφι για να σπείρει. Από πού βγήκε Αυτός που είναι παρών σ’ όλα τα μέρη, Αυτός που γεμίζει με την παρουσία Του τα πάντα; Και πώς βγήκε; Όχι τοπικά, αλλά κατά τη σχετική με εμάς οικονομία Του, έγινε πλησιέστερος σε μας με την ένδυση της σάρκας.

Ἔλεγαν ὅτι ἡ Παναγία δέν εἶναι Ἁγία

 Δημήτριος Παναγόπουλος

 

Κάποιος Χριστιανός βρέθηκε κάποτε σε ένα κύκλο προτεσταντών, οι οποίοι κατηγορούσαν την Παναγία και έλεγαν, ότι δεν είναι Αγία. Ο Ορθόδοξος αισθάνθηκε πολύ άσχημα, αλλά δεν ήταν πνευματικά τόσο καταρτισμένος, ώστε να τους απαντήσει καταλλήλως.

Προσευχήθηκε λοιπόν στο Θεό να τον βοηθήσει, έστω κάτι να πεί, γιατί ο ίδιος δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει.Τότε,σαν να άρχισε κάποιος να του μιλάει από μέσα του, ρώτησε τους προτεστάντες:

 

-Σε ποιο Όρος έγινε η μεταμόρφωση του Χριστού;

 

– Στο Όρος Θαβώρ απάντησαν εκείνοι.

Γέρων Ἐφραίμ: Ἰ.Καποδίστριας ὁ Ἡγιασμένος Κυβερνήτης

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/10/blog-post_954.html

Στάρετς Ἱερώνυμος. Ὁ Κύριος ζωγράφισε τόν κόσμο μέ τό χέρι του

- "Ο Κύριος ζωγράφισε τον κόσμο με το χέρι Του και με σοφία τακτοποίησε τα πάντα χωρίς συμβουλή δημιουργώντας τον κόσμο από το τίποτα. Επομένως, στη φύση δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο. Να είστε προσεκτικοί σε κάθε μικρό πράγμα στην πνευματική σας ζωή. "

"Μόλις αφαιρέσαμε το πρώτο στρώμα της γης και ανοίξαμε  μόνο την πρώτη σελίδα του Βιβλίου της Ζωής, την οποία έγραψε ο Κύριος. Φύση - αυτό είναι το βιβλίο που χαλάμε, αλλά δεν έχει ακόμη διαβάσει μέχρι το τέλος. "

"Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης, ὁ μέ συγχωρεῖτε"

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_45.html