Σελίδες

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

4.Προκατήχηση, 3ο μέρος, Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Προκατήχηση, 3ο μέρος, Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-1-2011 http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube:http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου Νικολάου

Από τον Ευεργετινό
 
Κάποιος άνθρωπος, από ένδοξος και πλούσιος, είχε καταντήσει άσημος και φτωχός. Αυτός, καθώς δεν είχε εντελώς τίποτε και του είχαν πλέον τελειώσει και αυτά τα απαραίτητα, σκέφτηκε –αλίμονο, μέχρι πού
μπορεί να φτάσει η φτώχεια!– να εκδώσει τις τρεις κόρες του, που ήταν εξαιρετικά όμορφες, στην πληρωμένη ακολασία, ώστε από τα σχετικά έσοδα να τρέφεται και ο ίδιος και αυτές. Γιατί το να τις παντρέψει του ήταν αδύνατο, επειδή όλοι τις απέρριπταν αμέσως για την πολλή τους φτώχεια.
Ο Θεός όμως έφερε έτσι τα πράγματα, ώστε αυτό έφτασε στα αυτιά του θαυμαστού Νικολάου. Και πρόσεξε τη συμπόνια, αλλά και τη σύνεση του αγίου. Δεν θέλησε να πάει στον άνθρωπο και να του μιλήσει, έστω και πολύ σύντομα, για το θέμα αυτό, ούτε να εμφανίσει σε αυτόν το ευεργετικό του χέρι, όπως κάνουν συνήθως όσοι ελεούν με μικρότητα. Γιατί γνώριζε ότι κάτι τέτοια είναι ενοχλητικά σε εκείνους που από τον πλούτο και τη δόξα ξέπεσαν στη φτώχεια και τους κάνουν να ντρέπονται, καθώς τους θυμίζουν την προηγούμενη ευημερία.

Μεγαλειώδης ἐπίσκεψη τῆς Θεοτόκου στόν ὅσιο Σεραφείμ

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς
 
Ένα έτος και εννέα μήνες προ της κοιμήσεώς του ο όσιος Σεραφείμ αξιώθηκε να τον επισκεφθεί η Υπεραγία Θεοτόκος. Αυτό έγινε ενωρίς το πρωί της εορτής του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου του 1831.
«Δύο ημέρες ενωρίτερα», διηγήθηκε η μοναχή τού Ντιβιέγιεβο Ευπραξία, «ο πατερούλης πρόσταξε να πάω κοντά του. Όταν έφθασα μου ανακοίνωσε: «Θα δούμε την Μητέρα του Θεού». Εγώ έπεσα στο δάπεδο• εκείνος με κάλυψε με τον μανδύα του και διάβασε ορισμένες ευχές. Κατόπιν με σήκωσε και μου είπε: «Λοιπόν, τώρα κρατήσου από μένα και μη φοβάσαι τίποτε».
»Τη στιγμή αυτή ακούσθηκε θόρυβος παρόμοιος με του δάσους, όταν φυσά δυνατός αέρας. Όταν ησύχασε ο θόρυβος, ακούσθηκε ψαλμωδία. Η πόρτα του κελλιού άνοιξε μόνη της, το κελλί φωτίσθηκε ολόκληρο από ένα φως λαμπρότερο του φωτός της ημέρας και γέμισε ευωδία που έμοιαζε με αυτή της σμύρνας.

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Καί νέα χείρων «ὕβρις»

Κυριακή ΙΑ΄Λουκᾶ, Ὁ ἐξαναγκασμός τῆς καθημερινότητος

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
16-12-2001

Κάποτε ο Κύριος,αγαπητοί μου, εκλήθη σε ένα δείπνο από κάποιον Φαρισαίον. Κατά την διάρκεια του δείπνου, ο Κύριος είπε εις τον οικοδεσπότην να μην καλεί φίλους και συγγενείς στο τραπέζι, αλλά αναγκεμένους ανθρώπους, που δεν έχουν τη δυνατότητα να του ανταποδώσουν την ευεργεσία. Μάλιστα πρόσθεσε ο Κύριος λέγοντας: «νταποδοθσεται γρ σοι ν τ ναστσει τν δικαων». Δηλαδή θα έχεις την αμοιβή σου κατά την ανάσταση των νεκρών. Τώρα μην περιμένεις αμοιβή,γιατί το κάλεσμα συγγενών και φίλων, δε θα είναι τίποτε άλλο παρά γεμάτο επαίνους: «Ήταν ωραίο το φαγητό», «Σε ευχαριστούμε που μας κάλεσες» και άλλα πολλά τέτοια…
Κάποιος ανακείμενος ενθουσιάστηκε με αυτά που άκουσε από τον Κύριον και είπε: «Μακριος στις φγεται ρτον ν τ βασιλείᾳ το Θεο», δηλαδή είναι ευτυχισμένος εκείνος που θα παρακαθίσει στο τραπέζι της βασιλείας του Θεού. Και τότε ο Κύριος, σαν απάντησιν προς εκείνον που είπε το «μακριος στις φγεται ρτον» και ενώπιον πάντων, εις επήκοον πάντων, είπε την παραβολή του μεγάλου δείπνου, αυτή που ακούσαμε, αγαπητοί στη σημερινή μας ευαγγελική περικοπή.

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Ἅγιος Πατάπιος ὁ θαυματουργός



ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ
 
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
 
       Τα άφθαρτα λείψανα πάμπολλων αγίων της Εκκλησίας μας μαρτυρούν την παρουσία των ακτίστων ανεργιών του Θεού σ’ αυτούς, οι οποίοι υπήρξαν, με την πίστη τους και την αγία ζωή τους, σκεύη πολύτιμα της θείας χάριτος. Ένας από τους αγίους που αξιώθηκαν της αφθαρσίας είναι και ο άγιος Πατάπιος, του οποίου, το σεπτό σκήνωμα παραμένει άφθορο για χίλια επτακόσια χρόνια!
       Γεννήθηκε στην Θήβα της Αιγύπτου και έζησε τον 4ο μ. Χ. αιώνα. Οι γονείς του ήταν πολύ πλούσιοι και πιστοί Χριστιανοί, οι οποίοι ανέθρεψαν και τον μεγάλωσαν με ευσέβεια και βαθιά πίστη στο Θεό. Από μικρό παιδί έδειξε σημάδια αρετών και πνευματικής ωριμότητας. Ως έφηβος είχε πάρει τη μεγάλη απόφαση να ακολουθήσει το μοναχικό αναχωρητισμό, μιμούμενος τους μεγάλους ασκητές πατέρες της Αιγύπτου, οι οποίοι γινόταν τα πρότυπα για πολλούς Χριστιανούς της εποχής. Άφησε τον κόσμο και αποσύρθηκε σε ερημικό τόπο, όπου διήγε με προσευχή, νηστεία, αγρυπνία και αποκοπή των παθών του.
       Σε σύντομο χρόνο είχε αποκτήσει τη φήμη του ώριμου πνευματικά ανθρώπου, στον οποίο κατέφευγαν πολλοί άνθρωποι να ωφεληθούν και να πάρουν την ευλογία του. Να ακούσουν τα ψυχωφελή κηρύγματά του και τις πολύτιμες και σοφές συμβουλές του.

       Μετά από καιρό αποφάσισε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, μαζί με δύο άλλους ασκητές τον Βάρα και τον Ραβουλά, οι οποίοι ήταν εξίσου ενάρετοι άνθρωποι και αξιώθηκαν και αυτοί της αγιότητας. Αποφάσισαν να ζήσουν έξω από τα τείχη της Βασιλεύουσας. Ο μεν άγιος Βάρας ίδρυσε Μονή προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, στο σημείο Πέτρα. Ό άγιος Ραβουλάς ασκήτευσε κοντά στην πύλη του Ρωμανού. Ο άγιος Πατάπιος εγκαταστάθηκε στην περιοχή των Βλαχερνών, στο Ξηρό Όρος, όπου ίδρυσε ονομαστή Μονή, η οποία έμεινε γνωστή ως Μονή των Αιγυπτίων.

''Μήν λησμονεῖτε ἀδελφοί: ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί εἴμαστε ἱσχυροί διά τοῦ Θεοῦ.

''Μην λησμονείτε αδελφοί: εμείς οι Χριστιανοί είμαστε ισχυροί διά του Θεού. Ποιος μπορεί τότε να είναι ισχυρότερος από εμάς; Κανείς! Κανείς! Κανείς! Κανείς από τούς ανθρώπους μα και από τούς δαίμο­νες! Μα δίχως το Θεό, τί είμαστε εμείς οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο;