Ο ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΟΥ POCHAEV
Ο λαός του Θεού δεν σταμάτησε να γράφη και να ζητεί την απελευθέρωση του π. Άμφιλοχίου. Τελικά η κόρη του Στάλιν, η Σβετλάνα ALLIUYEVA, την οποία ο π Αμφιλοχιος είχε θεραπεύσει από ψυχολογική ασθένεια πριν χρόνια, ζήτησε και τελικά κατόρθωσε τήν απελευθέρωσή του..
Οι πιστοί έμειναν άναυδοι όταν αντίκρισαν τον π. Αμφιλόχιο , κουρεμένο, ξυρισμένο, φορώντας ένα μπουφάν τίποτε δεν τους θύμιζε τον γέροντα τους.
Το επόμενο πρωί ο π. Άμφιλόχιος λειτούργησε σε μία κατακόμβη - ναό παρουσία της Σβετλάνας. Όλοι τον ζητούσαν και είχε γίνει μεγάλος θόρυβος με τήν απελευθέρωσή του. Έτσι, μέχρι να ησυχάσουν τα πράγματα, έμεινε μήνες στο χωριό LVOV κατά τη συμβουλή της η Σβετλάνα ALLIUYEVA, και αργότερα μετακόμισε με συγγενείς στο χωρίο LLOVITSA. Αργά το καλοκαίρι του 1965 ταχτοποιήθηκε σε ένα σπίτι με την ανιψιά του Άννα. Εκεί ο π. Αμφιλοχιος έκτισε ένα μικρό παρεκκλήσι όπου τελούσε καθημερινά αγιασμούς και δεήσεις. Πίσω από το παρεκκλήσι έκτισε μια τραπεζαρία γιά τούς προσκυνητάς. Από τη βόρεια πλευρά έφτιαξε ένα μακρόστενο κτήριο με τραπέζι, κουζίνα και αρχονταρίκι γιά τούς ασθενείς και γιά τις δόκιμες μοναχές του. Επίσης μέσα στο κτήριο αυτό υπήρχε ένα μικρό παρεκκλήσι με ένα μικρό δωμάτιο όπου κατοικούσε ο ίδιος. Πρόσθεσαν και μια ή βεράντα όπου ο π. Αμφιλόχιος καλλιεργούσε μηλιές , αχλαδιές, δαμασκηνιές και τριαντάφυλλα. Εκεί έβαλε και παγώνια, καναρίνια, παπαγάλους και 200 περίπου περιστέρια. Οι δόκιμες μοναχές περιποιούνταν τους προσκυνητάς και διακονούσαν στο μαγειρείο και στο κήπο. Υπήρχαν πρωινές και βραδινές ακολουθίες. Το βράδυ διάβαζαν το Ψαλτήρι και τήν ημέρα τελούσαν ακάθιστους ύμνους σε διαφόρους αγίους.
Έτσι πολλοί ασθενείς έρχονταν από μακριά, γιά να λάβουν θεραπεία από τούς αγιασμούς πού τελούσε ο π. Αμφιλοχιος.. Αλλά ο εχθρός - διάβολος δεν κοιμόταν. Ενοχλημένος από την αυξημένη προσέλευση των πιστών στο χωριό τους «παρακίνησε» τις αρχές να στρέψουν τούς συγγενείς του εναντίον του.
Ο π. Άμφιλόχιος είχε δεκαεννέα ανίψια. Κάποτε, ένας από αυτούς, οδηγός τρακτέρ, τον πήρε στο τρακτέρ του και τον οδήγησε έξω από το χωριό, στο βάλτο. Εκεί τον έσπρωξε από το τρακτέρ κάτω στη γή, τον έδειρε και, ενώ είχε χάσει τις αισθήσεις του, τον έριξε στο νερό και έφυγε. Ήταν Δεκέμβριος του 1965 και έμεινε στα παγωμένα νερά γιά οκτώ ώρες.
Ο κόσμος ανησύχησε από τήν απουσία τού π. Άμφιλοχίου και άρχισαν να τον ψάχνουν. Τον βρήκαν σχεδόν πεθαμένο. Τον πήραν αμέσως στή Λαύρα τού Pochaev και τον έκειραν μεγαλόσχημο- κανένας δεν ήλπιζε ότι θά ζούσε μέχρι το πρωί. Αλλά η δύναμη τού Θεού τον έκανε καλά. Επειδή ο π. Άμφιλόχιος δεν είχε άδεια παραμονής γιά να μείνει στή Λαύρα, οι συγγενείς του ήρθαν και τον έφεραν ξανά στο llovitsa.
Οι πιστοί συνέχισαν να έρχονται στον γέροντα γιά θεραπεία, όπως παλαιότερα. Μετά τήν τέλεση του αγιασμού, τούς ράντιζε όλους με τον αγιασμό και μετά τούς καλούσε να γευματίσουν. Έλεγε ο γέροντας Κατά παραχώρηση Θεού, εξ αιτίας των αμαρτιών μας ό διάβολος μπορεί να μας πλησιάζει και να παίρνει τήν καρδιά μας στα χέρια του και να τήν πιέζει. Για να παραμένει η καρδιά του πιστού καθαρή, πρέπει να απαγγέλλει συχνά το «Βασιλεύ Ουράνιε».
Τα γεύματα ήταν θαυμάσια. Πολλοί ασθενείς μετά από αυτά θεραπεύονταν. Πολλές φορές ο π. Αμφιλόχιος έπαιρνε το επιγονάτιό του και καθόταν στον πάγκο έξω από το παρεκκλήσι. Οι πιστοί τον πλησίαζαν και του έδειχναν ποιό σημείο του σώματός τους πονούσε, ο π. Αμφιλόχιος τούς σταύρωνε με το έπιγονάτιό του, και θεραπεύονταν από τις διάφορες ασθένειές τους πονοκεφάλους, προβλήματα στα νεφρά, στο συκώτι, καρδιοπάθειες, τραυματισμένα πόδια και χέρια. Ακόμα και ψυχασθενείς έβρισκαν θεραπεία.
Ό π. Αμφιλόχιος έλεγε συχνά• Νομίζετε ότι είμαι άγιος; Είμαι αμαρτωλός! Θεραπευθήκατε Χάρι στις προσευχές και στήν πίστη σας.
Το καλοκαίρι πάνω από πεντακόσιοι προσκυνητές επισκέπτονταν τον γέροντα. Και όλοι φιλοξενούνταν.
Γνωρίζοντας ότι τα δαιμόνια φεύγουν μόνο με τη νηστεία και τήν προσευχή, έδινε ευλογία ατούς δαιμονισμένους να μην τρώνε καθόλου Τετάρτη και Παρασκευή. Έλεγε Μόνο αν ξέρατε πόσο γλυκεια είναι η νηστεία!... εννοώντας τήν πνευματική γλυκύτητα πού προέρχεται από τη νηστεία.
Πολλές φορές δεν θεραπεύονταν κάποιοι ασθενείς γιατί, όπως έλεγε ο γέροντας, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ήταν ευάρεστο στο Θεό να θεραπευτούν, επειδή δεν θά ωφελούνταν πνευματικά.
Συχνά ο γέροντας παρατηρούσε, ότι τα παιδιά της εποχής μας γεννιούνται ανυπάκουα, υπερήφανα, αυθάδη, και μετά δαιμονοποιούνται.
Γιά να ταπείνωση τέτοια παιδιά ό γέροντας, τα μάλωνε και τούς έλεγε να ζητήσουν συγχώρηση από τους γονείς τους.
Επίσης τόνιζε ότι, όταν κανείς δεν εκκλησιάζεται, δεν εξομολογείται και δεν κοινωνεί, στερείται της χάριτος τού αγίου Πνεύματος. Γι’αυτό τόσοι πολλοί πάσχουν ψυχολογικά, και γι’ αυτό τούς συμβούλευε να προσεύχονται όλοι. Η προσευχή στο μοναστήρι του υπήρχε όλο το εικοσιτετράωρο. Πολλές φορές οι δαιμονισμένοι μουρμούριζαν «Ο μαλλιαρός απόστολος προσεύχεται ξανά, πάμε να φύγουμε!».
Παρ’ όλο πού ο μπάτιουσκα ήταν καλόκαρδος, δεν συμπαθούσε τούς ανθρώπους πού είχαν κακία στήν καρδιά τους. Γιατί, όπως έλεγε, δεν ήταν σύμφωνη με τήν φύσι του ανθρώπου προέρχεται από τούς δαίμονες. Έλεγε κάθε αμαρτία είναι σαν αράχνη, αλλά ο φθόνος είναι σαν σύρμα - προσπάθησε να το σπάσεις. Ό φθόνος ήταν η αιτία πού δολοφόνησαν τον Τσάρο. Φθονεροί άνθρωποι μυκτηρίζουν τήν Ορθοδοξία. Είμαστε τόσο τυχεροί που ο Κύριος μας αξίωσε να γεννηθούμε μέσα στήν Ορθόδοξη πίστη και να είμαστε ορθόδοξοι!
Δεκαετίες πριν τήν αγιοκατάταξι τού πατριάρχου Τύχωνος -τού μεγάλου ομολογητοΰ της “Ορθοδόξου πίστεως- ο π. Άμφιλόχιος τον τιμούσε ως άγιο και είχε κολλήσει τη φωτογραφία του κοντά στήν εικόνα του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου.
Ό γέροντας δεν συμφωνούσε με τήν τηλεόραση. Πίστευε ότι καταστρέφει και ληστεύει τήν ψυχή. Μετά τήν τηλεόραση, δεν μπορείς να προσευχηθείς' και αν πιέσεις τον εαυτό σου να προσευχηθεί, το κάνεις μόνο με τα χείλη σου ενώ η καρδιά σου είναι μακριά από το Θεό. Τέτοια προσευχή, σύμφωνα με τον γέροντα, ήταν προς καταδίκη. Έλεγε Δεν είναι εύκολο να σωθούμε. Δεν μπορώ να φυτέψω τήν σωτηρία μέσα σας. Κοπιάστε και προσευχηθείτε μόνοι σας. Αν θέλετε να σωθείτε, να είστε τυφλοί, κουφοί και μουγγοί (να φυλάτε δηλαδή τις αισθήσεις σας από πειρασμούς).
Κατά τη διάρκεια των ακολουθιών, ενώ όλοι ήταν σε στάση προσευχής και επικρατούσε άκρα ησυχία, ξαφνικά ο γέροντας γυρνούσε και τούς έλεγε αυστηρά• Σταματήστε να μιλάτε! Μη με ενοχλείτε! Άκουγε τις σκέψεις και τούς λογισμούς τους γιά κοσμικές ματαιότητες, κι αυτά εμπόδιζαν τήν προσευχή του.
Κάποτε ό γέροντας κάθισε να φάει, αλλά γιά μισή ώρα δεν άγγιξε το φαγητό του. Απλώς καθόταν και έκανε σαν να άκουγε κάτι με πολλή προσοχή. Με τη διορατικότητά του έβλεπε τη συνάντηση της εκτελεστικής επιτροπής των κομμουνιστών της περιοχήςSHUMSK πού αποφάσιζε τη μοίρα του. Ήξερε, ότι συνωμοτούν τη δολοφονία του.
(συνεχίζεται)
[πηγή• περιοδικό «THE ORTHODOX WORD », μτφρ. 1. μονή Άγ. Αυγουστίνου Φλωρίνης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου