Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία,«Ὤ θείας, ὤ φίλης», Τροπάριον Θ' ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 24-4-2018,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Δευτέρα 30 Απριλίου 2018
Ἅγιος Ἀναστάσιος Σιναΐτης - Ἀπό πού γεννιέται ἡ βλασφημία καί πῶς θεραπεύεται
Πού οφείλεται το ότι η ψυχή του ανθρώπου λέει πολλές φορές μέσα της κάποιους λογισμούς και λόγους αισχρούς και ακάθαρτους και βρωμερούς, χωρίς να το θέλει και χωρίς να έχει πρόθεση; Συχνά μάλιστα λέει και κάποια λόγια άθεα και βλάσφημα εναντίον του Θεού του ίδιου, αλλά και των αγίων μυστηρίων, στη διάρκεια των ακολουθιών και των προσευχών και της θείας κοινωνίας, σε σημείο που πολλές φορές μερικοί, από την αθυμία και την απόγνωση που τους προξενούν αυτά τα άθεα και βλάσφημα λόγια, δεν θεωρούν πλέον τον εαυτό τους χριστιανό. Άλλοι πάλι σκέφτηκαν ακόμη και να σκοτωθούν, πιστεύοντας ότι δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας, σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου που λέει ότι, όποιος βλασφημεί το άγιο Πνεύμα, δεν θα συγχωρηθεί ούτε σε αυτή τη ζωή ούτε στη μέλλουσα (Ματθ. 12:31-32).
Στους πολλούς ο λογισμός αυτού του είδους παρουσιάζεται εξαιτίας της υπερηφάνειάς τους, καθώς ο Θεός επιτρέπει στον σατανά να τους πειράζει, για να ταπεινωθούν και να έρθουν σε μετάνοια αποβάλλοντας την υψηλοφροσύνη. Σε άλλους όμως, που είναι ευλαβείς και αγαπούν τον Θεό, οφείλεται στον φθόνο των δαιμόνων. Γι’ αυτό και μερικοί όσιοι και ενάρετοι ασκητές που ζουν στην έρημο πέφτουν σε αυτόν τον λογισμό. Το χειρότερο μάλιστα σε τούτο τον πόλεμο είναι το ότι κανένας από όσους πειράζονται από αυτόν δεν τολμά να πει φανερά τον λογισμό σε ανθρώπινη ακοή, νομίζοντας ότι κανείς άλλος άνθρωπος στον κόσμο δεν έχει τέτοιους σιχαμερούς και βλάσφημους λογισμούς.
Όποια άλλη δηλαδή αμαρτία και να έχει κάνει κάποιος, παίρνει θάρρος και την εξομολογείται στον συνάνθρωπό του, αυτόν όμως τον λογισμό ποτέ. Αντίθετα, μόλις τον σκεφτεί ο άνθρωπος, νομίζει ότι αμέσως ή θα ανοίξει από κάτω του η γη να τον καταπιεί ή θα πέσει φωτιά από τον ουρανό να τον κάψει. Γι’ αυτό και εξαιτίας του μερικοί λιώνουν και μαραζώνουν από την υπερβολική λύπη και απόγνωση.
30 Ἀπριλίου. Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰάκωβος
Ο άγιος Απόστολος Ιάκωβος
Ο Ιάκωβος ήταν γιος του Ζεβεδαίου, αδελφός του Ιωάννη, και ένας εκ των Δώδεκα Αποστόλων. Στο κάλεσμα του Ιησού Χριστού, ό Ιάκωβος εγκατέλειψε τα δίχτυα του ψαρά και τον πατέρα του και μαζί με τον Ιωάννη ακολούθησαν αμέσως τον Κύριο. Ανήκε στην τριάδα εκείνη των Αποστόλων στην οποία ό Κύριος αποκάλυψε τα τρισμέγιστα μυστήρια• ενώπιον τής οποίας μεταμορφώθηκε στο ορος Θαβώρ και ενώπιον της όποιας προσευχήθηκε με αγωνία στον κήπο της Γεσθημανή, πριν το Πάθος Του.
Μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ο Ιάκωβος κήρυξε το Ευαγγέλιο σε πολλά μέρη και ταξίδεψε ως την Ισπανία. Όταν επέστρεψε, οι Ιουδαίοι άρχισαν να φιλονικούν μαζί του σχετικά με την Αγία Γραφή, αλλά κανείς
δεν ήταν ικανός να τον αντιμετωπίσει, ούτε καν ό μάγος Ερμογένης.
Ό Ερμογένης και ό μαθητής του Φίλιππος νικήθηκαν από τη δύναμη της αλήθειας πού κήρυττε ό Ιάκωβος και κατόπιν αμφότεροι βαπτίσθηκαν.
«Ἀπό τήν ἀρχή τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα πρέπει νά βιάζουμε τή θέλησή μας στήν ἐργασία τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ»
ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ
Από πού ν΄αρχίζουμε την άσκηση. Οι αρχάριοι έχουν ανάγκη από υπομονή και επιμονή, γιατί η αρετή στην αρχή φαίνεται δύσκολη, ύστερα όμως αποδεικνύεται εύκολη.
Του αγίου Διαδόχου
Ο δρόμος της αρετής, σ΄εκείνους πού αρχίζουν ν΄αγαπούν την ευσέβεια, φαίνεται πολύ σκληρός και σκοτεινός, όχι γιατί είναι πράγματι τέτοιος, αλλά γιατί η φύση του ανθρώπου, από τη γέννησή του κιόλας, έρχεται σε επαφή με την άνεση των ηδονών.
Σ΄εκείνους όμως πού μπόρεσαν να φτάσουν ως τη μέση του δρόμου, φαίνεται ευχάριστη και πολύ ξεκούραστη, γιατί, με τη συνέργεια του αγαθού, έχει υποταχθεί η κακία στη συνήθεια της αρετής και χάνεται μαζί με την ανάμνηση των παράλογων ηδονών.
Γι΄αυτό η ψυχή βαδίζει στο εξής με ευχαρίστηση το δρόμο των αρετών. Να γιατί ο Κύριος, προτρέποντάς μας στην οδό της σωτηρίας, λέει: «Τι στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα είς την βασιλείαν, και ολίγοι δι΄αυτής εισπορεύονται» (πρβλ. Ματθ. 7:14). Σ΄εκείνους όμως πού με θερμή διάθεση αποφασίζουν την τήρηση των αγίων εντολών Του, λέει: «Ο ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστί» (Ματθ. 11:30).
Ἅγιος Γέρων Παΐσιος: Πῶς νικιέται ὁ διάβολος;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Στις μέρες μας ο διάβολος αλωνίζει
“Ο διάβολος δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού”
- “Γέροντα, πώς γίνεται και κυριεύομαι από τα πάθη;”
- “Ο άνθρωπος, αν δώση δικαιώματα στον πειρασμό, κυριεύεται από τα πάθη. Αυτό που θέλει ο Θεός, που είναι και συμφέρον σου, είναι να πετάξης στα μούρα του διαβόλου όλα τα πάθη. Δηλαδή να στρέψης εναντίον του τον θυμό, το πείσμα κ.λ.π. Ή καλύτερα, πούλησε τα πάθη στο ταγκαλάκι και, με όσα χρήματα πάρης, αγόρασε πέτρες, να έχης και να το πετροβολάς, για να μη σε πλησιάζη! Συνήθως εμείς οι άνθρωποι με τις αφορμές που δίνουμε, είτε με απροσεξίες είτε με υπερήφανους λογισμούς, επιτρέπουμε στον εχθρό να μας κάνει κακό. Ακόμη και έναν λογισμό ή έναν λόγο μπορεί να τα εκμεταλλευθεί το ταγκαλάκι.
Θυμάμαι, ήταν μια οικογένεια πολύ αγαπημένη. Κάποτε άρχισε ο άνδρας και έλεγε στην γυναίκα: “Θα σε χωρίσω”.
Και η γυναίκα έλεγε στον άνδρα: “Θα σε χωρίσω”. Έτσι το έλεγαν, στ΄αστεία.
Αλλά το εκμεταλλεύθηκε ο πειρασμός και δημιούργησε μια μικρή δυσκολία και ήταν έτοιμοι να χωρίσουν, ούτε τα παιδιά τους σκέφτονταν ούτε τίποτε. Ευτυχώς βρέθηκε ένας Πνευματικός και τους μίλησε. “Γι΄αυτήν την χαζομάρα θα χωρίσετε;” τους είπε. Και έτσι συνήλθαν.
Αν ένας άνθρωπος λοξοδρομήσει από τις εντολές του Θεού, τον πολεμούν μετά τα πάθη. Και αν αφήση κανείς τα πάθη να τον πολεμούν, δεν χρειάζεται διάβολος να τον πολεμήση. Και τα δαιμόνια έχουν “ειδικότητα”.
Ρουμάνοι Γέροντες ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (βίντεο).
Πατήρ Δημήριος Στανιλοάε (1903 – 1993)
Δεν είμαι υπέρ του Οικουμενισμού. Ο Ιουστίνος Πόποβιτς, ένας Σέρβος, είχε δίκιο ονομάζοντάς τον παναίρεση της εποχής μας. Θεωρώ τον οικουμενισμό προϊόν της Μασονίας. Σχετικοποιεί την Αλήθεια και την αληθινή Πίστη. Γιατί να μείνω μαζί με εκείνους που έκαναν τις γυναίκες ιέρειες, με εκείνους που δεν νυμφεύονται (αγαμία κλήρου), με τους ομοφυλόφιλους στην Αμερική και την Αγγλία;
Γέρων Γεώργιος Κάλτσιου (1925 – 2006)
Η Οικουμενική Κίνησις ξεκίνησε από δυνάμεις που αποσκοπούν στην ισοπέδωση των θρησκειών και των εθνών. Είναι μία προσπάθεια που προωθεί η Μασονία εδώ και καιρό. Είμαι εναντίον του Οικουμενισμού και τον θεωρώ την μεγαλύτερη αίρεση του αιώνα μας. Δεν είμαι σίγουρος εάν το γνωρίζετε, η Εκκλησία της Σερβίας έκανε αίτημα αποχώρησης από την Οικουμενική Κίνηση (ΠΣΕ) και έως τώρα οι εξής Εκκλησίες έχουν ήδη αποχωρήσει: η Εκκλησία της Σερβίας, η Εκκλησία της Γεωργίας και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.* Πιστεύω ότι καλά θα κάνουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τον Οικουμενισμό που προσπαθεί να ισοπεδώσει τις θρησκείες στο χαμηλότερο πνευματικό επίπεδο και ειδικά να καταστρέψει την Ορθοδοξία.
Αὐτά πρέπει νά κάνουμε γιά νά διατηρήσουμε ἀδιάπτωτες τίς φιλίες μας
ΑΒΒΑΣ ΙΩΣΗΦ· Δέν εἶπα καθόλου ὅτι ἡ ἀρετή ἤ ὅτι ἡ ὑπομονή τοῦ πνευματικά δυνατοῦ πρέπει νά ξεπεράσει τά ὅρια.
Επεσήμανα, ἀντίθετα, ὅτι οἱ ἄσχημες διαθέσεις τοῦ ἀδύνατου αὐξάνονται καί χειροτερεύουν ἀπό τήν ὑπομονή τοῦ ἄλλου. Καί μάλιστα μέχρι τοῦ σημείου πού νά μήν μπορεῖ πιά κανείς νά τόν ἀντέξει. Γιατί τελικά, ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, ἑρμηνεύοντας τήν ὑπομονή τοῦ ἀδελφοῦ του ὡς σημάδι προσβολῆς καί ἀτίμωσης –ἡ ὁποία προκαλεῖται βέβαια, ἀπό τή δική του ἀνυπομονησία καί μόνο– θά προτιμήσει νά ἀπομακρυνθεῖ. Κι αὐτό, γιατί ὁ ἀδύνατος δέν θά ἀντέξει τελικά νά βλέπει τόν ἄλλο, νά τοῦ συμπεριφέρεται μέ τήν ἴδια πάντα ἀνοχή καί ὑπομονή.
῞Οσοι λοιπόν θέλουν νά διατηρήσουν ἀδιάπτωτη τή φιλία τους, ὀφείλουν, καθώς νομίζω, νά ἑδραιώσουν τή σχέση τους στίς ἑξῆς βασικές ἀρχές· Πρῶτα – πρῶτα, ὅποιες κι ἄν εἶναι οἱ προσβολές πού δέχεται κανείς, θά πρέπει ὁπωσδήποτε νά διαφυλάξει τήν εἰρήνη του, ὄχι μόνο ἐξωτερικά, ἀλλά στό βάθος τῆς καρδιᾶς του. Θά πρέπει νά συγκρατεῖται κανείς καί νά τηρεῖ ἀπόλυτη σιωπή, ἀκόμα καί ἄν νιώθει τήν ἐλάχιστη ταραχή, ἐφαρμόζοντας αὐτό πού λέει ὁ Ψαλμωδός· «Ταράχθηκα κι ἔμεινα σιωπηλός» (Ψαλμ. 76, 5)· «εἶπα καί ἀπεφάσισα νά προσέχω τή συμπεριφορά μου, ὥστε νά μήν ἁμαρτάνω μέ τή γλώσσα μου.
Ἐνημέρωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας περί τῆς Οὐνέσκο
Η Ουνέσκο είναι ένας διεθνής οργανισμός του ΟΗΕ, ο οποίος ιδρύθηκε το 1945 και έχει πολυποίκιλη δράση σε πολλές χώρες του κόσμου.
Παρότι συχνά παρουσιάζουν ένα χριστιανικό ή φιλοχριστιανικό προφίλ, η αλήθεια είναι ότι συνδέονται με οργανώσεις ασυμβίβαστες με την Ορθόδοξη πίστη και ζωή, όπως το Ρόταρυ και η Μασονία.
Συγκεκριμένα, ο πρώτος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον νεοϊδρυθέντα οργανισμό Ουνέσκο, το 1948, ήταν ταυτόχρονα αντιπρόεδρος της Ουνέσκο και μέλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος[1]. Αλλά και άλλα μέλη της Ελληνικής Ουνέσκο υπήρξαν τέκτονες, σύμφωνα με στοιχεία επίσημων ιστοσελίδων.
Επίσης: «Ἡ συνεργασία μεταξὺ τοῦ Διεθνοῦς Ρόταρυ καὶ τῆς Unesco… ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ 1943, εἰς τὸ Συνέδριον τοῦ Λονδίνου, ὅπου προωθήθηκαν οἱ διεθνεῖς πολιτιστικὲς καὶ ἐκπαιδευτικὲς ἀνταλλαγές. Ἡ συνδιάσκεψις αὐτή, τὴν ὁποίαν παρηκολούθησαν ὑπουργοὶ παιδείας καὶ παρατηρητὲς ἀπὸ ὁλόκληρον τὸν κόσμον προεδρεύοντος τοῦ τότε Προέδρου τοῦ Δ.Ρ., ἀπετέλεσε τὸν προπομπὸ διὰ τὴν ἵδρυσιν τῆς Unesco τὸ 1946»[2].
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τοΝ Μάρτιο του 2018, η Ουνέσκο Νοτίων Προαστίων συμμετείχε σε εκδήλωση του Ρόταρυ Βουλιαγμένης.
Ὁ Ἅγιος Ἀννιανός, Δεύτερος Ἐπίσκοπος Ἀλεξάνδρειας
Όταν ο άγιος Μάρκος αποβιβαζόταν από το πλοιάριο πού τον μετέφερε και πάτησε το πόδι του στην ξηρά, στη γη της Αλεξάνδρειας, σχίστηκε το ένα σανδάλι του. Τότε είδε έναν υποδηματοποιό και τού έδωσε το σανδάλι να το επισκευάσει. Ενώ μάνταρε το σανδάλι, ο τσαγκάρης τρυπήθηκε βαθιά με τη βελόνα στο αριστερό του χέρι. Το αίμα ανέβλυζε και ο άνθρωπος ούρλιαζε απ' τον πόνο. Τότε ο Απόστολος του Χριστού πήρε λίγο χώμα, το ανέμειξε με το σάλιο του και άλειψε με αυτό το πληγωμένο χέρι• αίφνης, το χέρι αποκαταστάθηκε πλήρως. Έκθαμβος από το θαύμα ο τσαγκάρης προσκάλεσε στην οικία του τον Μάρκο.
Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: «Δέν εἶναι κρίμα γιά πέντε λεπτά νά χάσεις τήν αἰωνιότητα»
«Πόσο διαρκεῖ μία ἐξομολόγηση;», λέει ὁ π. Ἐφραίμ ὁ Φιλοθεΐτης, πέντε λεπτά. Μιά σωστή ἐξομολόγηση σέ πέντε λεπτά τήν κάνεις. Δέν εἶναι κρίμα γιά πέντε λεπτά νά χάσεις τήν αἰωνιότητα, νά χάσεις αὐτό πού δέν τελειώνει ποτέ;
30 Ἀπριλίου. Ἰακώβου ἀποστόλου, ἀδελφοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ΄ 1 - 11).
Πραξ. 12,1 Κατ᾿ ἐκεῖνον
δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ
βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ
τῆς ἐκκλησίας.
Πραξ. 12,1 Κατά τον καιρόν εκείνον, ο βασιλεύς Ηρώδης Αγρίππας,
άπλωσε τα χέρια και επιασε μερικούς από τους πιστούς της Εκκλησίας, δια να τους
κακοποιήση.
Κυριακή 29 Απριλίου 2018
Πῶς νικοῦμε τίς κακές συνήθειες, Κυριακή τοῦ Παραλύτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Πῶς νικοῦμε τίς κακές συνήθειες, Κυριακή τοῦ Παραλύτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-5-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/ , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου: Περί φιλαργυρίας (Καθώς καί περί ἀκτημοσύνης)
ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΚΤΟΣ
Περί φιλαργυρίας
(Καθώς και περί ακτημοσύνης)
1. Πολλοί από τους σοφούς διδασκάλους μετά από τον
προηγούμενο τύραννο συνηθίζουν να τοποθετούν τον παρόντα μυριοκέφαλο δαίμονα
της φιλαργυρίας. Και για να μη μεταβάλωμε την σειρά των σοφών εμείς οι άσοφοι,
ακολουθήσαμε τον ίδιο κανόνα και την ίδια απόφασι. Έτσι αφού ομιλήσωμε ολίγο με
την αρρώστεια, θα ομιλήσωμε έπειτα εν συντομία και για την κατάστασι της
υγείας.
2. Η φιλαργυρία είναι προσκύνησις των ειδώλων, θυγατέρα της
απιστίας, προφασίστρια νόσων, μάντις γηρατειών, υποβολεύς ανομβρίας, προμηνυτής
λιμών.
3. Φιλάργυρος είναι εκείνος πού καταφρονεί τις ευαγγελικές
εντολές και τις παραβαίνει ενσυνείδητα. Όποιος απέκτησε αγάπη διεσκόρπισε
χρήματα. Όποιος όμως ισχυρίζεται πώς συμβιβάζει στην ζωή του και τα δύο,
αυτοαπατήθηκε.
4. Όποιος πενθεί για τις αμαρτίες του, απαρνήθηκε και το σώμα
του. Διότι όταν το εκάλεσε η περίστασις, ούτε αυτό το λυπήθηκε.
5. Μη ισχυρίζεσαι ότι μαζεύεις χρήματα για τους πτωχούς.
Διότι δύο μόνο λεπτά αγόρασαν την ουράνιο βασιλεία. (Λουκ. κα΄ 2)
6. Ο φιλόξενος και ο φιλάργυρος συναντήθηκαν. Και ο δεύτερος
αποκαλούσε τον πρώτο αδιάκριτο και ασύνετο.
7. Όποιος ενίκησε το πάθος αυτό, έπαυσε να έχη μέριμνες.
Όποιος είναι δεμένος μαζί του, ποτέ δεν θα κάνη καθαρά προσευχή.
Ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας ἀνέστησε τόν κρυφό ἅγιο γιά χάρη τοῦ μαθητή του!
Δεν πέρασε όμως, αρκετός καιρός και ο υποτακτικός του Οσίου Παϊσίου, όταν θυμήθηκε την χάρη που έχασε, άρχισε να κλαίει για τη μεγάλη ζημιά που έπαθε. Γι’ αυτό παρακαλούσε τον Γέροντά του, να του δώσει την άδεια, να πάει ξανά σ’ εκείνον τον άνθρωπο, που καθόταν στην κοπριά. Ο όσιος του έλεγε να μην πάει, αλλά αυτός δεν πειθόταν με τίποτα. Και ήθελε οπωσδήποτε να τον συναντήσει, γιατί τον ενοχλούσαν οι λογισμοί.
Τότε ο Γέροντάς του είπε: Ω, παιδί μου, αυτός ο άνθρωπος έχει αναπαυθεί εν Κυρίω! Αλλά επειδή βλέπω, ότι μόνον σ’ αυτόν έχεις τις ελπίδες σου και πείθεσαι στη δική του συμβουλή, γι’ αυτό έχεις την άδεια μου. Θα πας, λοιπόν, στο βόρειο μέρος της χώρας αυτής και εκεί θα βρεις έναν πολύ μεγάλο τάφο. Αφού μπεις μέσα, θα βρεις εκεί ενταφιασμένα τρία σώματα Αγίων ανδρών. Αυτοί αξιώθηκαν προφητικά χαρίσματα, και όταν προγνώρισαν το τέλος της ζωής τους, επήγαν στον τάφο αυτό. Όταν φτάσεις στον τόπο αυτό και δεις αυτά που σου περιγράφω, να πεις σ’ εκείνον που βρίσκεται ανάμεσα στους δύο: Ο δούλος του Χριστού Παΐσιος, με την δύναμη του Ιησού Χριστού ο οποίος ανέστησε τον τετραήμερο Λάζαρο, σε προστάζει να αναστηθείς, για να πεις σε μένα, αυτά που πρέπει και προς το συμφέρον μου.
Ο μαθητής τότε, πήγε με προθυμία και τρέχοντας στο βόρειο μέρος της χώρας εκείνης και αφού βρήκε τον τάφο μπήκε μέσα. Και αφού είπε στον κεκοιμημένο αυτά που του παρήγγειλε ο δάσκαλός του, ω του θαύματος!
Ὁ τυφλός Γέροντας π. Σίμων Ἀρβανίτης ἔφευγε ἀπό τό κλειδωμένο κελλί του!
Ο Ιερομόναχος π. Σίμων Αρβανίτης (δεξιά) με τον υποτακτικό του και συγγραφέα του βιβλίου π. Ζωσιμά (1937-2010)
Μια μέρα είχε έρθει μια κυρία κάπου εξήντα ετών στο σπίτι και όπως συζητούσα μαζί της στην κουζίνα, μου είπε πως χθες το βράδυ επικαλέσθηκε τον π. Σίμωνα [π. Σίμων Αρβανίτης (1901-1988)] και ήρθε κοντά της ζωντανός.
Του είπα, λέει, το πρόβλημά μου και, αφού μου έδωσε την απάντηση, χάθηκε από μπροστά μου σαν καπνός.
Εγώ τα έχασα.
– Δεν είναι δυνατόν αυτό, κυρία μου, της είπα. Εγώ κλειδώνω το κελλί του και κρατώ το κλειδί στην τσέπη μου και πάντα περιμένω εντολή του να του ανοίξω, αν θέλει, και πάντα βγαίνουμε μαζί. Μήπως είδες τον π. Σίμωνα στον ύπνο σου; – Όχι, π. Ζωσιμά, διαμαρτυρόταν η γυναίκα. Ξυπνητή τον είδα.
Ἐσύ καί τό Π.Σ.Ε.
Αγαπητέ Ορθόδοξε Έλληνα. Εάν μπεις στην επίσημη ιστοσελίδα του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών», θα δεις ότι είσαι μέλος ενός αντίχριστου νεοταξικού ανοσιουργήματος που πολεμάει την Πίστη σου.
Δεν το ήξερες; Ε, τώρα το έμαθες.
Ναι λοιπόν. Είσαι κι εσύ ένα από τα 10,003,402 μέλη που η Εκκλησία της Ελλάδος προσφέρει απλόχερα στο ΠΣΕ.
Κυριακή τοῦ Παραλύτου, Ἑρμηνεία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικά μέ τή θεραπεία τοῦ παραλύτου τῆς Βηθεσδᾶ.Μέρος Δεύτερο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΕΣΔΑ [Μέρος Δεύτερο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.5,14-22]
[Επιλεγμένα αποσπάσματα από τις ομιλία ΛΗ΄ του αγίου, που εμπεριέχεται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο]
«Μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται(:Έπειτα από αυτά, τον βρήκε ο Ιησούς στην αυλή του ναού και του είπε: ’’πρόσεξε· έγινες υγιής· μην αμαρτάνεις πλέον, για να μη σου συμβεί κάτι χειρότερο’’)»[Ιω.5,14].
Φοβερό πράγμα η αμαρτία, φοβερό και ολέθριο για την ψυχή. Πολλές φορές επιπλέον το κακό υπερπλεονάζει και βλάπτει και τα σώματα. Επειδή δηλαδή ως επί το πλείστον, όταν ασθενεί η ψυχή μας, δε συναισθανόμαστε το άλγος, όταν όμως το σώμα μας πάθει έστω και την παραμικρή βλάβη, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, για να το απαλλάξουμε από την ασθένεια, για τον λόγο αυτό πολλές φορές ο Θεός τιμωρεί το σώμα για τα αμαρτήματα της ψυχής, ώστε με τη δοκιμασία του μικρότερου να θεραπευθεί το μεγαλύτερο.
Με αυτόν τον τρόπο και ο απόστολος Παύλος θεράπευσε τον άνθρωπο που πόρνευε στην Κόρινθο, αφού συγκράτησε την ασθένεια της ψυχής με την φθορά του σώματος· διότι κατέστειλε το κακό, κάνοντας εγχειρητική τομή στο σώμα, σαν να ήταν ένας άριστος γιατρός, ο οποίος, όταν δεν υποχωρεί η υδρωπικία ή η ασθένεια της σπλήνας, με την χρησιμοποίηση εσωτερικών φαρμάκων, τα καυτηριάζει εξωτερικώς[βλ. Α΄Κορ.5,1-5 :«Ὄλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία, καὶ τοιαύτη πορνεία, ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὀνομάζεται, ὥστε γυναῖκά τινα τοῦ πατρὸς ἔχειν. καὶ ὑμεῖς πεφυσιωμένοι ἐστέ, καὶ οὐχὶ μᾶλλον ἐπενθήσατε, ἵνα ἐξαρθῇ ἐκ μέσου ὑμῶν ὁ τὸ ἔργον τοῦτο ποιήσας! ἐγὼ μὲν γὰρ ὡς ἀπὼν τῷ σώματι, παρὼν δὲ τῷ πνεύματι, ἤδη κέκρικα ὡς παρὼν τὸν οὕτω τοῦτο κατεργασάμενον,ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ συναχθέντων ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος σὺν τῇ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον τῷ σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκός, ἵνα τὸ πνεῦμα σωθῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ(: Είμαι όμως υποχρεωμένος από την αγάπη που σας έχω, να σας κάνω μερικές ακόμη παρατηρήσεις.
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Μᾶρκος. Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος
Ο Μάρκος ήταν συνοδοιπόρος και βοηθός του Αποστόλου Πέτρου, ο οποίος τον αποκαλεί υιό του στην Α' Επιστολή του -όχι κατά σάρκα υιό, αλλά κατά πνεύμα (Α' Πέτ. 5,13).
Ενώ ο Μάρκος βρισκόταν στη Ρώμη με τον Πέτρο, οι πιστοί τον παρακάλεσαν να καταγράψει προς χάριν τους τη σωτήρια διδασκαλία του Κυρίου Ιησού Χριστού, τα θαύματα και τη ζωή Του. Έτσι έγραψε ο Μάρκος το άγιο Ευαγγέλιό του, το οποίο ο Απόστολος Πέτρος είδε και μαρτυρεί γιά την αλήθειά του.
Ο Μάρκος ορίστηκε επίσκοπος από τον Πέτρο και ἀπεστάλη γιά να κηρύξει στην Αίγυπτο. Συνεπώς ήταν ο πρώτος κήρυκας του Ευαγγελίου και ο πρώτος Επίσκοπος Αίγυπτου. Η Αίγυπτος βρισκόταν ολοκληρωτικά βυθισμένη στο βαθύ σκότος του παγανισμού, της ειδωλολατρίας, της μαντείας και της μαγείας. Με τη. βοήθεια του Θεού ο άγιος Μάρκος κατόρθωσε να σπείρει τον σπόρο της διδασκαλίας του Χριστού σε όλη τη Λιβύη και την Πεντάπολη.
Από την Πεντάπολη ο Ευαγγελιστής Μάρκος πήγε στην Αλεξάνδρεια, καθοδηγούμενος από το πνεύμα του Θεού.
Στην Αλεξάνδρεια κατόρθωσε να ιδρύσει την Εκκλησία τού Θεού, να χειροτονήσει επισκόπους, ιερείς και διακόνους, και όλους να τούς εδραιώσει στερρώς στην άγια Πίστη. Επιμαρτυρούσε τη διδασκαλία του Ευαγγελίου με πολλά και μεγάλα θαύματα.
Όταν ο κυβερνήτης της πόλεως άρχισε να τον καταζητεί, μετά από απειλές πού εκτόξευσαν οι ειδωλολάτρες ότι τάχα βλασφημούσε εναντίον της ειδωλολατρικής πίστης τους, ο Μάρκος διέφυγε ξανά στην Πεντάπολη. Εκεί εξακολούθησε το έργο του της ενδυναμώσεως της Εκκλησίας. Ύστερα από δύο χρόνια επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, προς μεγάλη τέρψη των πιστών πού, εν τω μεταξύ, ο αριθμός τους είχε ραγδαία πολλαπλασιαστεί.
Στήν προσευχή νά λές...
Στην προσευχή να λες. « Κύριε, θεράπευσε την ψυχή μου. Συγχώρησε τις αμαρτίες μου. Μη με αφήσεις να πέσω σέ πειρασμό». Γέροντα Γαβριήλ.
29 Απριλίου Συναξαριστής. Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου, Ἀποστόλων, Κερκύρας Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰακισχόλου, Ἰανουαρίου, Εὐφρασίου, Μαμμίνου, Μαρσαλίου, Σατορνίνου καὶ Φαυστιανού, Βιταλίου καὶ Βαλερίας Μαρτύρων, Ζήνωνος Μάρτυρα, Νέωνος Μάρτυρα, Ἀττικοῦ καὶ Κυντιανοὺ Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Ἀγαπίου, Σεκουνδίνου, Τερτούλης, Ἀντωνίας καὶ ἀνωνύμου μετὰ τῶν τέκνων του, Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους, Βασιλείου Θαυματουργοῦ ἐκ Σερβίας.
Ἡ Ἁγία Κέρκυρα ἡ Μάρτυρας
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Κέρκυρα ἔζησε τὸν 1ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ ἡγεμόνος τῆς Κέρκυρας, Κερκυλλίνου. Πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου. Ὅταν δὲ εἶδε τοὺς Ἁγίους νὰ ἔχουν συλληφθεῖ καὶ νὰ ὁδηγοῦνται στὴ φυλακή, ὁμολόγησε καὶ αὐτὴ τὸν Χριστὸ καὶ διαμοίρασε στοὺς φτωχοὺς τὰ κοσμήματά της, τὰ ὁποία φοροῦσε.
Ὅταν τὸ ἔμαθε ὁ πατέρας της καὶ ἀφοῦ δὲν μπόρεσε νὰ τῆς ἀλλάξει τὴν ἀπόφασή της, τὴν παρέδωσε σὲ ἕναν Αἰθίοπα γιὰ νὰ τὴν διαφθείρει. Ἀλλὰ ὁ Αἰθίοπας πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ αὐτῆς καὶ θανατώθηκε. Ἡ δὲ Ἁγία Κέρκυρα, ἀφοῦ βασανίσθηκε ποικιλοτρόπως, κρεμάσθηκε, τρυπήθηκε μὲ βέλη καὶ ἔλαβε ἔτσι τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Κέρκυρα ἔζησε τὸν 1ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ ἡγεμόνος τῆς Κέρκυρας, Κερκυλλίνου. Πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου. Ὅταν δὲ εἶδε τοὺς Ἁγίους νὰ ἔχουν συλληφθεῖ καὶ νὰ ὁδηγοῦνται στὴ φυλακή, ὁμολόγησε καὶ αὐτὴ τὸν Χριστὸ καὶ διαμοίρασε στοὺς φτωχοὺς τὰ κοσμήματά της, τὰ ὁποία φοροῦσε.
Ὅταν τὸ ἔμαθε ὁ πατέρας της καὶ ἀφοῦ δὲν μπόρεσε νὰ τῆς ἀλλάξει τὴν ἀπόφασή της, τὴν παρέδωσε σὲ ἕναν Αἰθίοπα γιὰ νὰ τὴν διαφθείρει. Ἀλλὰ ὁ Αἰθίοπας πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ αὐτῆς καὶ θανατώθηκε. Ἡ δὲ Ἁγία Κέρκυρα, ἀφοῦ βασανίσθηκε ποικιλοτρόπως, κρεμάσθηκε, τρυπήθηκε μὲ βέλη καὶ ἔλαβε ἔτσι τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
29 Ἀπριλίου. ✝ ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. "Μνεία τῆς τοῦ παραλύτου θεραπείας". Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. Παραλύτου (Πρξ. θ΄ 32 - 42).
Πραξ. 9,32 Ἐγένετο δὲ
Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς
ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν.
Πραξ. 9,32 Συνέβη δε, όταν ο Πετρος περιώδευε όλα αυτά τα μέρη,
να κατεβή στους πιστούς, οι οποίοι κατοικούσαν εις την Λυδδαν.
Σάββατο 28 Απριλίου 2018
«Πάτερ παντοκράτορ καί Λόγε καί Πνεῦμα», Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
Κήρυγμα τῆς ἀγρυπνίας, «Πάτερ παντοκράτορ καί Λόγε καί Πνεῦμα», Τροπάριον Η' ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 24-4-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
Κυριακή τοῦ Παραλύτου (Ἰω.5,1-16).Ἑρμηνεία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου , σχετικά μέ τή θεραπεία τοῦ παρλύτου τῆς Βηθεσδᾶ. Μέρος πρῶτο.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ[Ιω.5,1-16]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΕΣΔΑ [Μέρος Πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.5,1-13]
[Επιλεγμένα αποσπάσματα από τις ομιλίες ΛΣΤ΄και ΛΖ΄του αγίου, που εμπεριέχονται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο]
«Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα(:Έπειτα από αυτά ήλθε η εορτή των Ιουδαίων και ανέβη ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα)»[Ιω.5,1].Σε ποια εορτή αναφέρεται ο Ευαγγελιστής; Κατά την άποψή μου, στην εορτή της Πεντηκοστής. Κατά τις εορτές ο Ιησούς έμενε συνήθως στην πόλη, αφενός μεν για να φαίνεται ότι εορτάζει μαζί τους, αφετέρου δε για να προσελκύει στην πίστη τον απλό λαό. Και μάλιστα κατά τη διάρκεια εκείνων των ημερών συνέρρεαν στην πόλη οι πιο αγαθοί, καλοπροαίρετοι, απλοϊκοί άνθρωποι.
«ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν(: Εκεί λοιπόν στα Ιεροσόλυμα, κοντά στην προβατική πύλη του τείχους, υπήρχε μία δεξαμενή νερού, η οποία στα Εβραϊκά είχε το όνομα Βηθεσδά. Γύρω από αυτήν ήσαν και πέντε υπόστεγα. Σε αυτά τα υπόστεγα βρισκόταν πολύ πλήθος από αρρώστους, τυφλοί, χωλοί, άνθρωποι με ακίνητο και σαν ξερό κάποιο μέλος του σώματός τους και οι οποίοι όλοι περίμεναν να κινηθεί το νερό)». Ποιος τρόπος θεραπείας είναι αυτός; Ποιο μυστήριο υπαινίσσεται; Διότι αυτά δε γράφτηκαν χωρίς αιτία και τυχαία, αλλά περιγράφει τα μέλλοντα σαν μια προτύπωση και αναπαράσταση, για να μην κλονίσει τη δύναμη της πίστεως των πολλών αυτό το πολύ παράδοξο και απροσδόκητο που συνέβαινε.
Τι είναι λοιπόν αυτό που προτυπώνεται εδώ; Επρόκειτο να δοθεί στο μέλλον το Άγιο Βάπτισμα, το οποίο θα είχε πολλή δύναμη και θα ήταν μεγίστη δωρεά, βάπτισμα το οποίο θα καθάριζε όλες τις αμαρτίες και από πνευματικά νεκρούς θα τους έδινε ζωή. Αυτά περιγράφονται όπως σε μία απεικόνιση και για τη δεξαμενή της Βηθεσδά και για άλλα πολλά.
Τὸ ραντεβοῦ τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου μὲ τὸν Γέροντα Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ
Χάρη στὸ διορατικὸ χάρισμά του ὁ Γέρων Πορφύριος γνώριζε καὶ τὴ μορφὴ ἑνὸς ἄλλου μεγάλου Γέροντος τῶν ἡμερῶν μας, τοῦ Ρώσσου Γέροντος Σωφρονίου, κτίτορος καὶ Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὸ Ἔσσεξ τῆς Βρεττανίας, ὁ ὁποῖος, ἀνάμεσα στ’ ἄλλα βιβλία, ἔγραψε καὶ τὸ παγκόσμια γνωστὸ καὶ μεταφρασμένο σὲ πολλὲς γλῶσσες «Ὁ Γέροντας Σιλουανός».
Κοντὰ στὸν Γέροντα Σιλουανό, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶναι γνωστό, ἀνακηρύχθηκε ἅγιος τὸ 1989, ὁ Γέρων Σωφρόνιος εἶχε ζήσει ἐννέα ὁλόκληρα χρόνια.
Ὅπως, λοιπόν, ὁ ἴδιος ὁ Γέρων Σωφρόνιος μᾶς εἶπε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1990, ὅταν εἴχαμε τὴ μεγάλη εὐλογία νὰ τὸν συναντήσουμε καὶ νὰ συνομιλήσουμε μαζί του στὸ Ἔσσεξ, συναντιόνταν οἱ δύο Γέροντες κάθε βράδυ στὶς προσευχές τους καὶ γνώριζαν πολὺ καλὰ ὁ ἕνας τὴ μορφὴ τοῦ ἄλλου, χωρὶς ποτὲ νὰ ἔχουν δεῖ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο μὲ τοὺς φυσικοὺς ὀφθαλμούς τους.
Οὔτε ὁ Γέρων Πορφύριος εἶχε δεῖ ποτὲ τὸν Γέροντα Σωφρόνιο, οὔτε ὁ Γέρων Σωφρόνιος εἶχε πάει ποτὲ στὸν Γέροντα Πορφύριο.
Τὴ συγκλονιστικὴ αὐτὴ περιγραφὴ μᾶς ἔκανε ὁ Γέρων Σωφρόνιος, παρουσίᾳ τοῦ Ἡγουμένου τῆς Μονῆς στὸ Ἔσσεξ ἀρχιμανδρίτου Κυρίλλου, τοῦ πνευματικοῦ τῆς Μονῆς ἱερομονάχου Ζαχαρίου καὶ τριῶν ἄλλων ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν ἀπὸ τὴν Κύπρο.
Πῶς ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας ἀξιώθηκε νά φιλοξενήσει καί νά πλύνει τά πόδια τοῦ Χριστοῦ καί ὁ παρήκοος μαθητής του!
Όσιος Παΐσιος ο Μέγας (4ος αι.).
Κάποτε, την ώρα που ο όσιος Παΐσιος ο Μέγας προσευχόταν στο κελλί του, τον επισκέφτηκε ο Χριστός με δύο Αγγέλους -όπως πήγε και στον Πατριάρχη Αβραάμ- και του λέει: Χαίρε Παΐσιε! Σήμερα πρέπει να με φιλοξενήσεις.
Και πράγματι, ο όσιος Παΐσιος, κατά μίμηση του Πατριάρχη, τον φιλοξένησε με μεγάλη προθυμία! Αλλά αυτός δεν φρόντιζε να ετοιμάσει φαγητά και ποτά, όπως εκείνος, αλλά φιλοξένησε Τον πανταχού παρόντα με “γνώμην καθαράν”.
Έπειτα, βάζοντας νερό μέσα στον νιπτήρα, ένιψε, ω του θαύματος διά την άκρα συγκατάβαση του Κυρίου, τους άχραντούς Του πόδας!
Και ενώ ο όσιος Παΐσιος Τον φιλοξενούσε με πάσαν επιμέλεια, ο Σωτήρας, έδειχνε σ’ αυτόν την μεγάλην Του αγάπη φιλανθρώπως. Αφού, από αυτά που ταιριάζουν στην φιλοξενία, τίποτε άλλο δεν είναι πιο ευγενές από το να πλύνει κάποιος τα πόδια αυτών που τον επισκέπτονται. Πράγμα, βεβαίως, που ο όσιος Παΐσιος το έπραξε! Και για τον λόγο αυτό, ο Σωτήρας, αφού του είπε: “Ειρήνη σοι τω εκλεκτώ μου θεράποντι”, έγινε άφαντος.
Τότε, ο θείος Παΐσιος φλεγόμενος από Θείο έρωτα, λόγω της συνομιλίας αυτής, και μιμούμενος τον Κλεόπα -δηλαδή έχοντας την καρδιάν του καιομένην- έτσι και αυτός, όπως και εκείνος, έτρεξε ασυγκράτητος προς το νερό, δηλαδή σε κείνο το απόνιμμα, που είχαν πλυθεί τα πόδια του Κυρίου, (το οποίο του άφησε ο Χριστός ως ένα πράγμα μεγάλο και αξιόλογο), και το ήπιε προθύμως και με μεγάλη επιθυμία. Ο όσιος Παΐσιος, όμως, δεν το ήπιε όλο, αλλά άφησε και λίγο για τον μαθητή του, που έλειπε στην Αίγυπτο.
Έτσι όταν αυτός επέστρεψε εξουθενωμένος από την οδοιπορία, ο Όσιος του είπε: Πήγαινε παιδί μου στον νιπτήρα, και για να σβήσεις τη δίψα που έχεις από την κάψα του ήλιου, πιες αυτό που έχει μέσα.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 25-4-2018 ἕως 27-4-2018
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 25-4-2018 ἕως 27-4-2018
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2018 (1455)
- ▼ Απριλίου (325)
- ▼ 27 Απρ (11)
- Ποιά εἶναι ἡ θεάρεστη συζυγία καί τί διδάσκει ἡ ὀρ...
- Λόγος Στ΄: Περί ἀδηφαγίας (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικό...
- Ὁ διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σέ ὀκνηρά χέρια...
- Ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ «κακοκέφαλου» δεσπότη στήν Παναγ...
- Οἱ χριστιανικές καί οἱ αἱρετικές πηγές τῆς Εὐρώπης...
- «Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβ...
- Ὁμοιοπαθητική καί οἱ Ἅγιοι:«Ἡ ρωσική περίπτωση»
- Ἅγιον Ὄρος:Ὄχι στήν ἀναδοχὴ καὶ ὑιοθεσία παιδιῶν ἀ...
- Ὁ τοῖχος ἀνάμεσα στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους εἶναι...
- 27 Απριλίου Συναξαριστής. Συμεὼν ἀδελφοθέου, Ποπλί...
- 27 Ἀπριλίου. Συμεών ἐπισκόπου Ἰεροσολύμων. Ἁγιογρα...
- ▼ 27 Απρ (11)
Ἐπιστημονικός καί πνευματικός ἔλεγχος τῆς ὁμοιοπαθητικῆς
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
κ. Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης,
καθηγητής Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
[ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ «ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ»: «ΙΑΤΡΙΚΗ» ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 17 ΜΑΪΟΥ 2014 - ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ Ι.Μ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ]
}ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ}
}ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ}
Εἰσαγωγή
Ἡ
«ὁμοιοπαθητική» περιλαμβάνεται μεταξύ τῶν μεθόδων τῶν ἀποκαλουμένων
«ἐναλλακτικῶν» θεραπειῶν. Ἱδρυτής τῆς «ὁμοιοπαθητικῆς» ἦταν ὁ Γερμανός
Samuel Friedrich Hanehmann, ἰατρός (1755-1843), ὁ ὁποῖος διετύπωσε τίς
θεωρητικές ἀρχές τῆς μεθόδου αὐτῆς στό σύγγραμμά του «Ὄργανον τῆς
θεραπευτικῆς τέχνης»[1] («Ὄργανον», εἰς τό ἑξῆς), τό ὁποῖον ἐξεδόθη
ἐπανειλημμένες φορές. Στό «Ὄργανον» περιλαμβάνονται διακόσιοι ἐνενήντα
ἕνας (291) «ἀφορισμοί» μέ τούς ὁποίους διατυπώνονται οἱ γενικές ἀρχές
τῆς «ὁμοιοπαθητικῆς» καί τό φιλοσοφικό της ὑπόστρωμα. Στό «Ὄργανον»
ἀνευρίσκεται εἰδικότερη ἀναφορά καί ἐπεξήγηση πού ἀφορᾶ στίς ἀκόλουθες
θεμελιώδεις ἔννοιες τῆς «ὁμοιοπαθητικῆς»: «ζωτική δύναμη», «μιάσματα»
καί «χαρακτήρας» ἤ «προσωπικότητα» τῶν χορηγουμένων ὁμοιοπαθητικῶν
φαρμάκων. Πληροφορίες γιά τίς ἰδιότητες καί τίς ἐνδείξεις χορηγήσεως
τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων ἀνευρίσκονται στίς διάφορες φαρμακολογίες
τῆς «ὁμοιοπαθητικῆς», "Materia Medica" (Ἰατρική Ὕλη), οἱ ὁποῖες ἔχουν
συνταχθεῖ ἀπό παλαιότερους καί νεώτερους διδασκάλους τῆς μεθόδου αὐτῆς.
28 Ἀπριλίου. Τῶν ἐν Κυζίκῳ ἐννέα μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. γ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. θ΄ 19 - 31).
Πραξ. 9,19 Ἐγένετο δὲ ὁ
Σαῦλος μετὰ τῶν ὄντων ἐν Δαμασκῷ μαθητῶν
ἡμέρας τινάς,
Πραξ. 9,19 Εμεινε δε ο Σαύλος ολίγας ημέρας μαζή με τους μαθητάς,
που ήσαν εις την Δαμασκόν.
Γιά τόν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)
http://alopsis.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B1-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%E2%80%A0/
Κυριακή τοῦ Παραλύτου
Συναξάρι Πεντηκοσταρίου
Την τέταρτη Κυριακή από το Πάσχα τελούμε τη μνήμη τού Παραλύτου και όπως ταιριάζει εορτάζουμε αυτό το μεγάλο θαύμα.
Το θαύμα αυτό τοποθετήθηκε σ’ αυτή την ημέρα γιατί ο Χριστός το έκανε κατά τον καιρό που οι Εβραίοι εόρταζαν τη δική τους Πεντηκοστή.
Όταν δηλαδή ο Κύριος ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα για την εορτή αυτή, πήγε στην Κολυμβήθρα που είχε πέντε καμάρες, και που την είχε κτίσει ο Σολομών. Αυτή ονομαζόταν Προβατική, διότι εκεί έπλεναν τα εντόσθια των προβάτων που θυσιάζονταν στον Ναό· ή πιθανόν (από το πρώτος – βαίνω) επειδή ο πρώτος που έμπαινε σ’ αυτήν όταν ο άγγελος, μια φορά το χρόνο, ανατάραζε το νερό, γινόταν υγιής.
Βρήκε λοιπόν εκεί ο Κύριος έναν άνθρωπο κατάκοιτο τριάντα οκτώ χρόνια επειδή δεν είχε ποιον να τον βάλει στο νερό. (Από αυτό μαθαίνουμε πόσο καλό είναι η καρτερία και η υπομονή.) Και επειδή έμελλε να δοθεί το Βάπτισμα που καθαρίζει κάθε αμαρτία, ο Θεός οικονόμησε στην Παλαιά Διαθήκη να γίνονται με νερό θαύματα, ώστε όταν έρθει το βάπτισμα, να γίνει εύκολα δεκτό.
Πλησίασε λοιπόν ο Ιησούς αυτόν τον παράλυτο, που λεγόταν Ίαρος, και τον ρώτησε, και πήρε την απάντηση ότι δεν έχει κάποιο βοηθό. Και ο Χριστός, ξέροντας ότι είχε λιώσει τόσα χρόνια στην αρρώστια, του είπε: «Σήκωσε το κρεβάτι σου και περπάτα».
Και αμέσως ο παράλυτος βρέθηκε υγιής, σήκωσε στους ώμους το κρεβάτι του –για να μη νομιστεί φαντασία το θαύμα– και πήγαινε στο σπίτι του. Ήταν όμως Σάββατο, και οι Ιουδαίοι τον εμπόδιζαν να περπατά, αλλ’ αυτός αποκρίθηκε ότι έτσι τον πρόσταξε εκείνος που τον θεράπευσε –γιατί δεν Τον γνώριζε, επειδή ο Ιησούς, καθώς μαζεύτηκε κόσμος, έφυγε και κρύφτηκε.