Ὁ Θεός σέβεται τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία

Ὁ Θεός σέβεται τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία

Κι ὁ Θεός εἶναι ὁ πανταχοῦ παρών. Εἶναι ὁ νοῦς ὁ ὑπέρτατος, πού τά πάντα γνωρίζει. Μή μοῦ μιλᾶς. Ὁ Θεός γνωρίζει καί κανονίζει, ἀλλά δέν φαίνεται, διότι, ὅταν θά φανεῖ καί κοιτάζει νά στρώσει τόν ἕναν καί τόν ἄλλον, τότε ὁ Ἴδιος φεύγει ἀπό τόν δρόμο πού ἔχει χαράξει. Τό «χάραγμα» εἶναι αὐτό... [τό δῶρο τοῦ αὐτεξουσίου στόν ἄνθρωπο], ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος νά διαλέξει τό ἕνα ἤ τό ἄλλο. Ἐν τῇ ἐλευθερίᾳ του. Καί αὐτήν, τήν ἐλεύθερη βούληση, εἶναι πού ὁ Θεός σέβεται.

Σέβεται τόν ἄνθρωπο. Δέν μπορεῖ νά τοῦ πεῖ: «Ἔ, ποῦ πᾶς; ἔλα ἐδῶ». Κι ἐσύ θά πεῖς ὅτι ἕνας πού κάνει ἕναν φόνο, πού βασανίζει ἕναν ἄλλον, εἶναι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος; [Αὐτός] μπορεῖ νά εἶναι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, ἀλλά τό πνεῦμα πού τόν κατέχει καί κάνει αὐτό τό κακό εἶναι τοῦ διαβόλου! Πού δέν εἶναι τό ἀγαθό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ἐλᾶτε, γιά νά τά ποῦμε!

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο